زیارتى مقبول است که سبب اهمال حقوق کسى نشود

‌
آن جوانى که با وجود نارضایتى پدر و مادرش و یا امر مهمّى که حضور آن را در شهر خود و در کنار خانواده خود ضرورى می‏نماید به حرکت و سیر به زیارت امام علیه ‏السّلام اقدام کند، باید بداند که با هر قدمى که به آن سمت برمى‏دارد یک قدم از آن حضرت دور خواهد شد!

توسّل براى رفع گرفتارى و دادن گذرنامه و شفاى از مرض جهت حرکت به سمت زیارت، تمام اینها برخلاف سیر و ممشاى ولایت است.

سیّدالشّهداء می‏گوید: اگر گذرنامه‏ات صحیح و بلااشکال است و هیچ عذر شرعى نداشتى و امور بر جَرى و روال عادى بود و مادر و پدرت نگران حال تو نبودند و عیالت احتیاج و نیاز به حضور تو نداشت و با آمدن تو مسائل تربیتى خانواده مختلّ نمى ‏گشت، حال اگر خواستى بیایى ایرادى ندارد.
و در غیر این‏صورت توسّل و دعا براى رفع اشکال و تسهیل امور و تطبیق شرایط بر وفق مراد در مکتب و مرام ما نیست؛ اینها به تخیّلات خود تو برمى ‏گردد نه به خواست و میل ما، و از امیال و لذائذ ظاهرى نشأت مى ‏گیرد نه از معرفت و شناخت حقیقت ولایت.

کتاب اسرار ملکوت، ج‏۲، ص۳۰۲