عرض تسلیت

رحلت حضرت رسول(ص) و شهادت امام حسن مجتبی تسلیت باد

ای پیامبر خدا! چه حالی داشتید اگر مشاهده می‌کردید که سرور زنان عالم «وااَبَتاه» گویان برای شما گریه می‌کند و می‌گوید: وای پدرم! واصفیاه! وا محمداه! چه کسی بعد از شما در جایگاه نمازتان بیاستد؟ چه کسی به فریاد دختر مصیبت‌زده‌ات برسد؟

و چه حالی داشتید اگر می‌دیدید که او را در بین در و دیوار قرار دادند؟ و چه می‌گذشت بر شما اگر پهلوی کبود و سینه شکسته او را می‌دیدید؟ و چه حالی به شما دست می‌داد اگر صدای ناله جانسوز او را می‌شنیدید که اینگونه مرثیه‌سرایی می‌فرمود:« جان من در آه‌های جان‌سوزی حبس شده و ای کاش همراه با این ناله‌ها از بدنم خارج می‌شد.  بعد از تو خیری در زندگانی نیست و گریه من به این خاطر است که می‌ترسم بعد از تو خیلی در این دنیا زنده بمانم.

پدرجان! آه از وفاتت! و آه از به سوگ نشستن ابوالحسن ، شخص مورد اطمینان تو، و آه از به سوگ نشستن حسن و حسین(ع). ای بهترین مردم! چشم بگشا و ببین این علی است که او را به ریسمان کشیده و با خود می‌برند، همان‌گونه که شتری را با طناب می‌کشند و چه حالی به تو دست می‌داد اگر می‌دیدی که دخترت فریاد جانسوز می‌کشد و ضجه می‌زند و می‌گوید« وا محمدا! واحبیباه! واأبتاه! وااحمداه! وای از کمی یار و یاور، وای از بی‌پناهی، وای از حزن و اندوه‍! وای از این مصیبت جان‌گداز!»

مناسبت‌های بیست و هشت صفر

رحلت پیامبر خدا

روز بیست و هشتم ماه صفر، روز مصیبت عظمای ارتحال حضرت رسول اکرم(ص) می‌باشد. در این روز باید به گونه‌ای که متناسب با این واقعه جان‌گداز و حوادث و اتفاقات بعد از آن است عزاداری کرد. و متأثر و متألم شد و زیارت‌هایی را که برای روز بیست و هشتم وارد شده، خواند. و اگر خداوند زیارتی را به دل انداخت آن را بر زبان آورده و خواند و این‌گونه پیامبر خدا(ص) را زیارت نمود و در هنگام خواندن زیارت این حدیث شریف نبوی را نیز به خاطر آورد که پیامبر فرمود:« زندگانی و مرگ من برای امتم خیر محض است.»

و در مقابل پیامبر از اعمال بد خود، که او به آنها  آگاه است اظهار شرمندگی کرد و هنگام خواندن زیارت، مصیبت‌ها و رنج‌های میوه دل پیامبر، حبیبه او و جان رسول خدا حضرت فاطمه زهرا(س) و حضرت علی(ع) و خاندان و فرزندان آن حضرت را به یاد آورد و باید این‌گونه عرض کرد که « ای پیامبر خدا! من می‌دانم که تو صدای شکوه و ناله دخترت را می‌شنیدی و خود شاهد بودی که با خانواده و عترت تو چه کردند، و در حیرتم که بر دلت چه گذشت، از تمامی این دیده ها و شنیده‌ها؟ ای پیامبر خدا! خداوند به خاطر تمامی این مصیبت‌ها که به تو رسید، اجری بهتر از اجر و پاداش هر پیامبر از امتش، به تو ببخشد؛ زیرا شما با دیدن این همه مصیبت باز هم برای خدا صبر نمودی و نفرین نکردی چرا اگر نفرینی کرده بودی تمامی جهان نابود می‌شد.»

شهادت امام حسن مجتبی(ع)

سپس باید حضرت امام حسن مجتبی(ع) را زیارت کرد؛ زیرا آن حضرت نیز در روز بیست و هشتم ماه صفر به شهادت رسید و به یاد مظلومیت امام حسن که دل را پاره پاره می‌کند و یاران و دوستانش را متأثر و محزون می‌سازد، افتاد بر او سلام و درود فرستاده و قاتلش «معاویه بن ابی سفیان» را لعنت کرد. بعد روز خود را با همان اعمالی که در کتاب «محاسبه نفس» آمده به پایان رساند.

برگرفته از کتاب المراقبات