ظهار در قرآن

سوره مجادله
فراز اول آیات ۱-۶:

آیه ۱ به شکایت زنی از شوهرش در نزد پیامبر اشاره میکند.

آیه ۲ خداوند ظهار کردن همسران را حرفی زشت و غیر واقع میداند(ظهار عبارت بود از اینکه مرد به همسرش بگوید تو همانند مادرم هستی و دیگر رابطه زناشویی با او نداشته باشد.در واقع این زن نه طلاق داده میشد که بتواند زندگی مطلوب خود با مرد دیگری را ادامه دهد و نه امکان ارضای نیازهایش در این زندگی فراهم بود.)خدا میفرماید با گفتن این جمله توسط مردان،زن حکم مادر را پیدا نمی کند.

نفی عمل ظهار درآیه ۴ سوره احزاب که قبل از مجادله نازل شده هم بصورت خلاصه بیان شده(ما جعل ازواجکم الائی تظاهرون منهن امهاتکم) اما در این سوره حدود ۶ آیه را به خود اختصاص داده و با جزییات و تاکید بیشتر همراه بوده است .و البته این رویه متعارف قرآن است که ابتدا مجمل و سپس مفصل بیان میکند.

آیه ۳و۴:حکم رجوع مجدد مرد پس از ظهار را بیان میکند.مردانی که همسرانشان را ظهار کردند سپس برمی گردند،قبل از آمیزش باید برده ای را آزاد کنند.اگر برده ای نیافتند دو ماه روزه متوالی بگیرند و اگر نمی توانند ۶۰مسکین را اطعام کنند. این از حدود تشریعی خداوند است و هر کس آنرا انکار کند یا زیر پا گذارد عذابی دردناک دارد.

در واقع خداوند اولا برای اینکه ترک ظهار ضمانت اجرایی داشته باشد جریمه ای قرار داده تا گفتن آن برای مردان مسلمان و معتقد سخت شود ثانیا بخاطر از هم نپاشیدن خانواده و امکان ادامه زندگی مطلوب زن وشوهر،جریمه ای باشد که امکان ادای آن توسط مرد وجود داشته باشد و بتواند در صورت تمایل به برقراری رابطه با زنش،با پرداخت این کفاره به زندگی سابق خود ادامه دهد.

آیه ۵و۶:تذکر و توجه میدهد که مخالفت با این حدود درواقع مخالفت با خدا و رسولش است که اقوام گذشته هم به ان دچار شدند و خدا در قیامت که همه را محشور میکند به تک تک اعمالتان خبر می دهد و عذاب میکند.

پیام آیات ۱-۶:نفی یکی از سنتهای غلط(ظهار) و تشریع حدود به جهت احیای حقوق زنان و حفظ خانواده

http://quranpuyan.com/: منبع