فضیلت زیارت امام حسین(ع)

فصل هفتم

در فضیلت زیارت حضرت ابى عبد اللّه الحسین علیه السّلام و آدابى که زائر آن جنابر باید در راه زیارت و در آن حرم مطهر رعایت‏ کند و کیفیت زیارت آن حضرت و آن در صه مقصد است:

مقصد اول:در فضیلت زیارت حضرت امام حسین علیه السّلام

بدانکه فضیلت زیارت امام حسین علیه السّلام از دایره بیان بیرون است و در روایات بسیارى وارد شده که معادل‏ حجّ عمره و جهاد و بلکه به مراتب بالاتر و افضل است و باعث مغفرت و سبکى حساب و بالا رفتن درجات و اجابت‏ دعاها گشته و موجب طول عمر و حفظ بدن و مال و زیاد شدن روزى و برآمدن حاجات و برطرف شدن غصّه‏ها و گرفتاریهاست‏ و ترک آن سبب نقصان دین و ایمان و ترک حقّ بزرگى از حقوق پیامبر صلّلى اللّه علیه و آله و سلّم است و دست‏کم ثوابى که نصیب‏ زائر آن قبر شریف مى‏شود،این است که گناهانش آمرزیده شده و حق تعالى جان و مالش را حفظ کند،تا او را به اهلش بازگرداند و چون روز قیامت شود،خدا او را حافظتر از دنیا خواهد بود و در روایت بسیارى آمده:زیارت آن حضرت‏ غم را زایل و شدّت جان دادن و هراس قبر را برطرف مى‏کند و هر مالى که در راه زیارت آن حضرت خرج شود،هر درهمى براى او به هزار درهم،بلکه به ده هزار درهم حساب مى‏شود،و چون به طرف قبر آن حضرت رود،چهار هزار فرشته از او استقبال کنند و چون بازگردد،او را مشایعت مى‏کنند.پیامبران و اوصیاى آنها و امامان معصوم و ملائکه سلام اللّه علیهم اجمعین‏ به زیارت آن حضرت مى‏آیند و براى زائران آن حضرت دعا مى‏کنند و ایشان را بشارتهاى مى‏دهند و حضرت حق به‏ جانب زائران آن حضرت،پیش از نظر به اهل عرفات نظر مى‏فرماید و هرکسى در روز قیامت آرزو مى‏کند،اى کاش‏ زائر آن حضرت بود،بخاطر بسیارى کرامت و بزرگوارى زائران آن جناب که در آن روز مشاهده مى‏کند،روایات‏ در این باب بى‏اندازه است و ما در ضمن زیارات مخصوصه اشاره به بخشى از فضیلت زیارت آن حضرت‏ خواهیم کرد در این قسمت فقط اکتفا به ذکر یک روایت مى‏کنیم: ابن قولویه و کلینى و سیّد ابن طاووس و دیگران به سندهاى معتبر از ثقه جلیل القدر معاویه بن وهب بجلّى کوفى،روایت‏ کرده‏اند که گفته:زمانى خدمت امام صادق علیه السّلام رفتم،آن حضرت را در مصلاّى خویش مشغول نماز دیدم،صبر کردم تا نمازش به پایان رسید،پس از آن شنیدم با پروردگار خود مناجات مى‏کرد و مى‏گفت:اى خدایى که ما را به کرامت‏ مخصوص کردى و به ما وعده شفاعت دادى و علوم رسالت را به ما عنایت کردى و ما را وارث انبیا قرار دادى،و امّتهاى گذشته‏ را به ما ختم فرموده و ما را به وصیّت پیامبر اختصاص داده و علم گذشته و آینده را به ما عطا فرموده و دلهاى مردم را به جانب‏ ما میل داده‏اى اغفرلى و لاخوانى و زوّار قبر ابى الحسین بن علىّ صلوات اللّه علیهما آنان‏که اموال خود را خرج کرده‏اند و بدنهاى خود را از شهرها بیرون آورده‏اند،به خاطر رغبت در نیکى ما و امید به ثوابهاى تو،در امر صله به‏ ما و براى شاد نمودن پیامبرت و اجابت کردن امر ما و به علّت خشمى که بر دشمنان وارد کرده‏اند و قصد ایشان از این عمل خشنودى توست،پس ایشان را از جانب ما به خشنودى جزا ده،و شب و روز آنها را حفظ کن و در اهل و اولادشان‏ که در وطن گذاشته‏اند خلیفه آنان باش به خلافت نیکو،و رفیق ایشان باش و شرّ هر جبّار معاند و هر ضعیف و شدید از آفریدگانت و شرّ شیاطین جن و انس را از آنان دفع فرما،و به ایشان زیاده از آنچه از تو امید دارند عنایت کن،امید به تو در دور شدن از وطنهایشان،و اختیار کردنشان ما را،بر فرزندان و اهالى و خویشان خود.خدایا دشمنان،بیرون‏ آمدن آنان را به زیارت ما عیب گرفتند،و این مخالفت دشمنان مانع ایشان از قصد و بیرون آمدن بسوى ما نشد،

(بیشتر…)