اعمال شب مبعث

روز بیست‏وپنجم:در سال صدوهشتادوسه،شهادت حضرت موسى بن جعفر علیهما السّلام در سن پنجاه ‏وپنج سالگى در شهر بغداد واقع شد،و آن روزى است که غمهاى آل محمّد علیهم السّلام و شیعیان ایشان تازه مى‏شود

. شب بیست‏وهفتم:شب بعثت پیامبر صلى اللّه علیه و آله و از شبهاى پربرکت است،و در آن چند عمل مستحبّ است:

اوّل:شیخ طوسى در کتاب«مصباح»فرموده:از حضرت جواد علیه السّلام روایت شده:همانا در ماه رجب شبى است،که از هر آنچه آفتاب بر آن مى‏تابد بهتر است و آن،شب بیست‏وهفتم رجب است،که در صبح آن پیامبر صلى اللّه علیه و آله به رسالت مبعوث شد.براى کسى‏که از شیعه ما عامل در آن شب است،پاداش نیکوکارى شصت سال مقرّر است،به محضر آن حضرت عرض شد:عمل در آن شب چیست؟

فرمود:چون نماز عشا را خواندى،و به بستر استراحت رفتى،تا پیش از نیمه شب،هر ساعتى که خواستى از بستر برمى‏خیزى،و دوازده رکعت نماز هر دو رکعت به یک سلام به جاى مى‏آورى در هر رکعت حمد و سوره‏اى از سوره‏هاى کوچک مفصّل میخوانى‏ و کوچک مفصّل از سوره محمّد صلى اللّه علیه و آله تا آخر قرآن است،زمانى‏که از دوازده رکعت فارغ شدى،در همان حال نشسته‏ هر یک از سوره‏هاى«حمد»و «قل اعوذ بربّ الفلق» و «قل اعوذ بربّ الناس» و «قل هو اللّه احد» و «قل یا ایّها الکافرون» و«انّا انزلناه»و آیه الکرسى را هفت مرتبه بخوان،و به دنبال همه آنها این دعا را بخوان:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ وَلَدا وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ کَبِّرْهُ تَکْبِیرا اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِمَعَاقِدِ عِزِّکَ عَلَى أَرْکَانِ عَرْشِکَ وَ مُنْتَهَى الرَّحْمَهِ مِنْ کِتَابِکَ وَ بِاسْمِکَ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ وَ ذِکْرِکَ الْأَعْلَى الْأَعْلَى الْأَعْلَى وَ بِکَلِمَاتِکَ التَّامَّاتِ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَفْعَلَ بِی مَا أَنْتَ أَهْلُهُ.
سپاس خداى را که فرزندى بر نگرفته،و شریکى در فرمانروایى و یاورى از روى خوارى و نیاز برایش نبوده است،او را بسیار بزرگ شمار.خدایا!از تو درخواست مى‏کنم به حق جایگاههاى عزّتت بر پایه‏هاى عرشت و منتهاى رحمتت در قرآنت،و بنام بزرگتر بزرگتر بزرگترت،و ذکر برتر برتر برترت،و به کلمات کاملت،بر محمّد و خاندانش درود فرست،و با من چنان کن‏ که شایسته آنى.
سپس بخوان هر دعایى را که مى‏خواهى.و نیز غسل در این شب مستحب است.و نمازى که داود بن سرحان از امام صادق علیه السّلام براى شب نیمه رجب روایت کرده و جزو اعمال شب نیمه ذکر شد در این شب هم خوانده‏ مى‏شود.

عمل و دعای ام داود

روایت شده:هر صاحب اندوهى این دعا را بخواند حق تعالى او را از اندوه و غم رهایى بخشد.

پنجم:عمل امّ داود که مهم‏ترین‏ اعمال این روز است،و براى برآمدن حاجات و برطرف شدن سختیها،و دفع ستم ستمکاران بسیار مؤثّر است. و کیفیت آن بنابر آنچه در کتاب«مصباح»شیخ آمده چنین است:چون بخواهد این عمل را بجا آورد،روزهاى سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم را روزه بدارد،سپس در روز پانزدهم هنگام ظهر غسل کند و چون وقت ظهر داخل گردد،نماز ظهر و عصر را با رکوع،و سجود نیکو بجا آورد،در جایى خلوت که چیزى او را مشغول نکند،و کسى با او سخن نگوید.چون از نماز فراغت‏ یابد،رو به جانب قبله کند،و سوره«حمد»را صد مرتبه و سوره«توحید»را نیز صد مرتبه و«آیه الکرسى» را ده مرتبه بخواند،و بعد از اینها قرائت کند سوره‏هاى»انعام،بنى اسرائیل(اسراء)،کهف،لقمان،یسى، صافات،حم سجده،حمعسق،حم دخان،فتح،واقعه،ملک،ن،اذا السّماء انشقّت» و پس از آن را تا آخر قرآن،و چون از اینها فارغ شود،درحالى‏که رو به قبله مى‏باشد بگوید:
صَدَقَ اللَّهُ الْعَظِیمُ الَّذِی لا إِلَهَ إِلا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ الْحَلِیمُ الْکَرِیمُ الَّذِی لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْ‏ءٌ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ الْبَصِیرُ الْخَبِیرُ شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلَهَ إِلا هُوَ وَ الْمَلائِکَهُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ قَائِما بِالْقِسْطِ لا إِلَهَ إِلا هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ وَ بَلَّغَتْ رُسُلُهُ الْکِرَامُ وَ أَنَا عَلَى ذَلِکَ مِنَ الشَّاهِدِینَ اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ وَ لَکَ الْمَجْدُ وَ لَکَ الْعِزُّ وَ لَکَ الْفَخْرُ وَ لَکَ الْقَهْرُ وَ لَکَ النِّعْمَهُ وَ لَکَ الْعَظَمَهُ وَ لَکَ الرَّحْمَهُ وَ لَکَ الْمَهَابَهُ وَ لَکَ السُّلْطَانُ وَ لَکَ الْبَهَاءُ وَ لَکَ الامْتِنَانُ وَ لَکَ التَّسْبِیحُ وَ لَکَ التَّقْدِیسُ وَ لَکَ التَّهْلِیلُ وَ لَکَ التَّکْبِیرُ وَ لَکَ مَا یُرَى وَ لَکَ مَا لا یُرَى وَ لَکَ مَا فَوْقَ السَّمَاوَاتِ الْعُلَى ،
راست فرمود خداى بزرگ که معبودى جز او نیست،خداى زنده و به خود پاینده،داراى بزرگى و بزرگوارى،مهربان و بخشنده،بردبار و کریم،که چیزى همانند او نیست،و او شنواى داناى بیناى آگاه است،گواهى داد خدا خدایى که معبودى جز او نیست و فرشتگان و صاحبان دانش هم گواهان وحدانیّت اویند و اینکه بر پا دارنده عدالت است،معبودى جز او که عزیز حکیم است،نیست،و پیامبران بزرگوارش این حقیقت را به مردم رساندند،و من بر این واقعیت از گواهانم،خدایا!تنها براى‏ توست،سپاس و بزرگوارى و عزّت و افتخار،و چیرگى،و نعمت،و عظمت،و رحمت،و هیبت،و سلطنت،و زیبایى،و نعمت‏بخشى، و تنزیه،و تقدیس،و یکتایى،و بزرگى،و دیدنیها و نادیدنیها،و آنچه بر فرازآسمانهاى بلند است،
وَ لَکَ مَا تَحْتَ الثَّرَى وَ لَکَ الْأَرَضُونَ السُّفْلَى وَ لَکَ الْآخِرَهُ وَ الْأُولَى وَ لَکَ مَا تَرْضَى بِهِ مِنَ الثَّنَاءِ وَ الْحَمْدِ وَ الشُّکْرِ وَ النَّعْمَاءِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى جَبْرَئِیلَ أَمِینِکَ عَلَى وَحْیِکَ وَ الْقَوِیِّ عَلَى أَمْرِکَ وَ الْمُطَاعِ فِی سَمَاوَاتِکَ وَ مَحَالِّ کَرَامَاتِکَ الْمُتَحَمِّلِ لِکَلِمَاتِکَ النَّاصِرِ لِأَنْبِیَائِکَ الْمُدَمِّرِ لِأَعْدَائِکَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مِیکَائِیلَ مَلَکِ رَحْمَتِکَ وَ الْمَخْلُوقِ لِرَأْفَتِکَ وَ الْمُسْتَغْفِرِ الْمُعِینِ لِأَهْلِ طَاعَتِکَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى إِسْرَافِیلَ حَامِلِ عَرْشِکَ وَ صَاحِبِ الصُّورِ الْمُنْتَظِرِ لِأَمْرِکَ الْوَجِلِ الْمُشْفِقِ مِنْ خِیفَتِکَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى حَمَلَهِ الْعَرْشِ الطَّاهِرِینَ ،
و آنچه در اعماق زمین است و زمینهاى‏ فروتر،و آخرت و دنیا،و آنچه به آن خشنود شوى از ثنا و ستایش‏ و سپاس و نعمتها،خدایا!بر جبرئیل درود فرست آن فرشته امین بر وحیت،و نیرومند بر انجام‏ فرمانت و فرمانبردار در آسمانها و جایگاههاى کرامتت،حمل کننده کلماتت،یاور پیامبرانت،نابود کننده دشمنانت،خدایا بر میکائیل درود فرست آن فرشته رحمتت،آفریده‏ براى نمایش رأفتت،و آمرزش‏خواه و یاور اهل طاعتت،خدایا!بر اسرافیل درود فرست آن فرشته‏ حمل کننده عرشت،و صاحب صور(شیپور)قیامت،آن چشم به راه فرمانت،اندیشناک و بیمناک از هراست،خدایا درود فرست بر حاملان عرش،آن حاملان پاک نهاد،
وَ عَلَى السَّفَرَهِ الْکِرَامِ الْبَرَرَهِ الطَّیِّبِینَ وَ عَلَى مَلائِکَتِکَ الْکِرَامِ الْکَاتِبِینَ وَ عَلَى مَلائِکَهِ الْجِنَانِ وَ خَزَنَهِ النِّیرَانِ وَ مَلَکِ الْمَوْتِ وَ الْأَعْوَانِ یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى أَبِینَا آدَمَ بَدِیعِ فِطْرَتِکَ الَّذِی کَرَّمْتَهُ بِسُجُودِ مَلائِکَتِکَ وَ أَبَحْتَهُ جَنَّتَکَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى أُمِّنَا حَوَّاءَ الْمُطَهَّرَهِ مِنَ الرِّجْسِ الْمُصَفَّاهِ مِنَ الدَّنَسِ الْمُفَضَّلَهِ مِنَ الْإِنْسِ الْمُتَرَدِّدَهِ بَیْنَ مَحَالِّ الْقُدْسِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى هَابِیلَ وَ شَیْثٍ وَ إِدْرِیسَ وَ نُوحٍ وَ هُودٍ وَ صَالِحٍ وَ إِبْرَاهِیمَ وَ إِسْمَاعِیلَ وَ إِسْحَاقَ وَ یَعْقُوبَ وَ یُوسُفَ وَ الْأَسْبَاطِ وَ لُوطٍ
و بر سفیران بزرگوار،آن نیکان پاکیزه،و بر فرشتگانت آن بزرگواران نویسنده اعمال بندگان،و بر فرشتگان بهشت،و گماشتگان بر دوزخ،و فرشته‏ مرگ و یارانش،اى صاحب عظمت و بزرگوارى،خدایا!درود فرست بر پدرمان آدم،پدیده‏ آفرینشت،که او را گرامى داشتى با سجده فرشتگانت،و بهشت را به او بخشید،خدایا!بر مادرمان حوّا درود فرست،آن پاکیزه از پلیدى،و صفا یافته از چرکى،و برتر از آدمیان،و گردش کننده‏ در جایگاههاى مقدّس،خداى درود فرست بر هابیل و شیث و ادریس و نوح و هود،و صالح و ابراهیم و اسماعیل و اسحق و یعقوب و یوسف اسباط و لوط
وَ شُعَیْبٍ وَ أَیُّوبَ وَ مُوسَى وَ هَارُونَ وَ یُوشَعَ وَ مِیشَا وَ الْخِضْرِ وَ ذِی الْقَرْنَیْنِ وَ یُونُسَ وَ إِلْیَاسَ وَ الْیَسَعِ وَ ذِی الْکِفْلِ وَ طَالُوتَ وَ دَاوُدَ وَ سُلَیْمَانَ وَ زَکَرِیَّا وَ شَعْیَا وَ یَحْیَى وَ تُورَخَ وَ مَتَّى وَ إِرْمِیَا وَ حَیْقُوقَ وَ دَانِیَالَ وَ عُزَیْرٍ وَ عِیسَى وَ شَمْعُونَ وَ جِرْجِیسَ وَ الْحَوَارِیِّینَ وَ الْأَتْبَاعِ وَ خَالِدٍ وَ حَنْظَلَهَ وَ لُقْمَانَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ ارْحَمْ مُحَمَّدا وَ آلَ مُحَمَّدٍ وَ بَارِکْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا صَلَّیْتَ وَ رَحِمْتَ [وَ تَرَحَّمْتَ‏] وَ بَارَکْتَ عَلَى إِبْرَاهِیمَ وَ آلِ إِبْرَاهِیمَ إِنَّکَ حَمِیدٌ مَجِیدٌ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى الْأَوْصِیَاءِ وَ السُّعَدَاءِ وَ الشُّهَدَاءِ وَ أَئِمَّهِ الْهُدَى، (بیشتر…)