بهره‌های معنوی بیماری

رسول خدا (صل الله علیه و آله) فرمود: «مریض را چهار بهره باشد: قلم از وی بردارند و گناهی بر او ننویسند و فرشتگان مأمور شوند که خیراتی که در حال صحت انجام داده برای او در آن حال بنویسند و بیماری هر عضو او را جستجو کرده اثر گناهان را از آن خارج کنند پس اگر در گذرد و بمیرد آمرزیده از دنیا رفته باشد و چنانچه زنده بماند باز گناهان گذشته‌اش بخشوده شده است.»

یکی از نعمات این دنیا برای انسان مؤمن، بیماری است چه آن که مؤمن احیاناً و سهواً اگر گناه کرد، خدا دوست ندارد با بار خطا نزدش بیاید او را مریض می‌کند تا گناهانش آمرزیده شود. مریض در حال بیماری آه می‌کشد، تقاضای شفا می‌کند، خداوند این حالت مریض را دوست دارد و می‌پسندد که با او راز و نیاز می‌کند گاهی هم برای بالا رفتن درجات و مقامات معنوی خداوند او را مریض می‌کند.

بهترین بیمار آن است که در این مصیبت صبر کند و درد را کتمان کند و نزد افراد از مرضش شکوه نکند تا این که عافیت الهی و ثواب کامل نصیبش شود.

در حدیثی دیگر از رسول خدا (صل الله علیه و آله) آمده است: «اگر مؤمن بداند که خداوند چه پاداش بزرگی در برابر بلا برایش آماده کرده آرزو می‌کند که در دنیا او را با قیچی‌ها تکه تکه کنند. »

جبران دل داغدیده با صاحب عالم است، این قدر جبران می‌شود که اگر می‌فهمیدیم، اکنون آرامش قطعی نصیب می‌شد، می‌فهمیدیم که این پیشامد به نفع بوده و به خیر و صلاح تمام گردیده است.

منابع:

ثواب الاعمال ص ۴۳۰

مسکن الفؤاد شهید ثانی ص ۲۹

ایمان، شهید دستغیب ج۱ ص۵۵