24
1392
مطلب هشتم: آداب زیارت به نیابت
هشتم:در آداب زیارت به نیابت است.بدانکه ثواب زیارت هر یک از رسول خدا،و ائمه هدى علیهم السّلام را مىتوان هدیه به روح مقدّس هر یک از آنان نمود،و همچنین به روح هر یک از مؤمنان مىتوان هدیه کرد،و نیز مىتوان به نیابت از ایشان زیارت نمود،چنانکه به سند معتبر نقل شده:داود صرمى به حضرت هادى علیه السّلام عرضه داشت:من پدر شما را زیارت کردم،و ثوابش را براى شما قرار دادم.فرمود:براى تو از جانب خدا،پاداش و ثواب بزرگى است، و از جانب ما ستایش و ثنا.و در حدیث دیگرى وارد شده:حضرت هادى علیه السّلام شخصى را به حایر امام حسین علیه السّلام فرستاد که براى حضرت زیارت و دعا کند.هم به سند معتبر از حضرت موسى بن جعفر علیه السّلام روایت شده:چون به زیارت مرقد منوّر رسول خدا صلى اللّه علیه و آله بروى و از اعمال زیارت فارغ شوى،دو رکعت نماز بخوان،و نزد سر رسول خدا صلى اللّه علیه و آله بایست و بگو:
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا نَبِیَّ اللَّهِ مِنْ أَبِی وَ أُمِّی وَ زَوْجَتِی وَ وَلَدِی وَ حَامَّتِی وَ مِنْ جَمِیعِ أَهْلِ بَلَدِی حُرِّهِمْ وَ عَبْدِهِمْ وَ أَبْیَضِهِمْ وَ أَسْوَدِهِمْ .
سلام بر تو اى پیامبر خدا،از سوى پدر و مادر و همسر و فرزند و نزدیکانم و از سوى تمامى اهل شهرم،آزاد و بردهشان و سپید و سیاهشان.
پس به هرکس از شهر خود بگویى که من به نیابت از تو،به پیامبر صلى اللّه علیه و آله سلام دادم،راستگو خواهى بود.و در بعضى از روایات وارد شده:از بعضى از ائمه طاهرین پرسیدند:از مردى که دو رکعت نماز بجا مىآورد،یا یک روز روزه مىدارد،یا حجّ و عمره بجا مىآورد،یا رسول خدا صلى اللّه علیه و آله یا یکى از ائمه طاهرین علیهم السّلام را زیارت مىکند،و ثواب آن را براى پدر و مادر خود،یا برادر مؤمن خود هدیه مىکند،آیا براى او ثوابى هست؟فرمود:ثواب آن عمل به آن شخص مىرسد،بدون اینکه از ثواب نایب چیزى کم شود.شیخ طوسى قدّس سره در کتاب تهذیب فرموده:کسىکه با گرفتن اجرت،به نیابت برادر مومن به زیارت مىرود،چون از غسل فارغ شود،[و موافق بعضى از نسخهها:از عمل زیارت فارغ گردد]بگوید:
اللَّهُمَّ مَا أَصَابَنِی مِنْ تَعَبٍ أَوْ نَصَبٍ أَوْ شَعَثٍ أَوْ لُغُوبٍ فَأْجُرْ فُلانَ بْنَ فُلانٍ فِیهِ وَ أْجُرْنِی فِی قَضَائِی عَنْهُ .
خدایا آنچه به من رسیده:از خستگى، ماندگى،ژولیدگى،کوفتگکى،پس به خاطر آن فلان فرزند فلان را پاداش ده،و مرا هم در بجا آوردنم از جانب او پاداش عنایت کن.
پس چون زیارت کند در آخر زیارت بگوید:
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَوْلایَ عَنْ فُلانِ بْنِ فُلانٍ أَتَیْتُکَ زَائِرا عَنْهُ فَاشْفَعْ لَهُ عِنْدَ رَبِّکَ.
درود بر تو اى سرورم از فلان فرزند فلان، آمدم نزد تو زیارتکننده از طرف او،پس براى او نزد خدا شفاعت کن.
پس هر دعا را که خواهد براى او بنماید،و نیز فرموده:چون کسى بخواهد،به نیابت دیگرى زیارت کند بگوید:
اللَّهُمَّ إِنَّ فُلانَ بْنَ فُلانٍ أَوْفَدَنِی إِلَى مَوَالِیهِ وَ مَوَالِیَّ لِأَزُورَ عَنْهُ رَجَاءً لِجَزِیلِ الثَّوَابِ وَ فِرَارا مِنْ سُوءِ الْحِسَابِ اللَّهُمَّ إِنَّهُ یَتَوَجَّهُ إِلَیْکَ بِأَوْلِیَائِهِ [بِأَوْلِیَائِکَ] الدَّالِّینَ عَلَیْکَ فِی غُفْرَانِکَ ذُنُوبَهُ وَ حَطِّ سَیِّئَاتِهِ وَ یَتَوَسَّلُ إِلَیْکَ بِهِمْ عِنْدَ مَشْهَدِ إِمَامِهِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ اللَّهُمَّ فَتَقَبَّلْ مِنْهُ وَ اقْبَلْ شَفَاعَهَ أَوْلِیَائِهِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ فِیهِ اللَّهُمَّ جَازِهِ عَلَى حُسْنِ نِیَّتِهِ وَ صَحِیحِ عَقِیدَتِهِ وَ صِحَّهِ مُوَالاتِهِ أَحْسَنَ مَا جَازَیْتَ أَحَدا مِنْ عَبِیدِکَ الْمُؤْمِنِینَ وَ أَدِمْ لَهُ مَا خَوَّلْتَهُ وَ اسْتَعْمِلْهُ صَالِحا فِیمَا آتَیْتَهُ وَ لا تَجْعَلْنِی آخِرَ وَافِدٍ لَهُ یُوفِدُهُ اللَّهُمَّ أَعْتِقْ رَقَبَتَهُ مِنَ النَّارِ وَ أَوْسِعْ عَلَیْهِ مِنْ رِزْقِکَ الْحَلالِ الطَّیِّبِ وَ اجْعَلْهُ مِنْ رُفَقَاءِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ بَارِکْ لَهُ فِی وُلْدِهِ وَ مَالِهِ وَ أَهْلِهِ وَ مَا مَلَکَتْ یَمِینُهُ،
خدایا فلان فرزند فلان مرا به نمایندگى،به جانب سرپرستانش و سرپرستانم فرستاده،تا از جانب او زیارت کنم،به امید پاداش فراوان،و گزیر از بدى حساب. خدایا او به درگاهت توجّه مىکند،به وسیله سرورانش،آن دلیلان بر تو،در جهت آمرزش گناهان،و فرو ریزى بدیهایش،و به وسیله ایشان به تو توسّل مىجوید،کنار زیارتگاه امامش(درود خدا بر ایشان).خدایا از او بپذیر،و شفاعت سرورانش را(درود خدا بر ایشان)درباره او قبول کن،خدایا پاداشش ده بر این خوبى نیّتش،و باور صحیحش،و درستى دوستىاش،بهترین پاداشى که به یکى از بندگانت مؤمنت عطا کنى،و تداوم بخش براى او آنچهکه او را مالکش نمودى،و به شایستگى وادارش در آنچه به او مرحمت فرمودى،و مرا آخرین نمایندهاى که مىفرستد قرار مده،خدایا او را از آتش رهایى بخش،و از روزى حلال پاکیزهات،بر او وسعت ده،و او را از رفقاى محمّد و خاندان محمّد قرار بده، و به او در فرزندان مال و اهل و زیردستانش برکت ده،
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ حُلْ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ مَعَاصِیکَ حَتَّى لا یَعْصِیَکَ وَ أَعِنْهُ عَلَى طَاعَتِکَ وَ طَاعَهِ أَوْلِیَائِکَ حَتَّى لا تَفْقِدَهُ حَیْثُ أَمَرْتَهُ وَ لا تَرَاهُ حَیْثُ نَهَیْتَهُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لَهُ وَ ارْحَمْهُ وَ اعْفُ عَنْهُ وَ عَنْ جَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَعِذْهُ مِنْ هَوْلِ الْمُطَّلَعِ وَ مِنْ فَزَعِ یَوْمِ الْقِیَامَهِ وَ سُوءِ الْمُنْقَلَبِ وَ مِنْ ظُلْمَهِ الْقَبْرِ وَ وَحْشَتِهِ وَ مِنْ مَوَاقِفِ الْخِزْیِ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْ جَائِزَتَهُ فِی مَوْقِفِی هَذَا غُفْرَانَکَ
خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و میان او و نافرمانیهایت پرده شو،تا تو را نافرمانى نکند،و او را بر طاعت خویش و طاعت اولیایت یارى رسان،تا در جا فرمانش دادهاى مفقودش نبینى،او را در هر جا نهى نمودهاى مشاهده ننمایى.خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و او را بیامرزد، و مورد رحمتش قرار ده،و از او و همه مردان و زنان مؤمن گذشت کن.خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و پناهش ده از هراس روز جزا،و از وحشت روز قیامت و بدى بازگشتگاه و تاریکى و وحشت قبر،و از توقفگاههاى خوارى در دنیا و آخرت.خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و جایزه او را در اینجایى که ایستادهام آمرزشت قرار بده،
وَ تُحْفَتَهُ فِی مَقَامِی هَذَا عِنْدَ إِمَامِی صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ أَنْ تُقِیلَ عَثْرَتَهُ وَ تَقْبَلَ مَعْذِرَتَهُ وَ تَتَجَاوَزَ عَنْ خَطِیئَتِهِ وَ تَجْعَلَ التَّقْوَى زَادَهُ وَ مَا عِنْدَکَ خَیْرا لَهُ فِی مَعَادِهِ وَ تَحْشُرَهُ فِی زُمْرَهِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ تَغْفِرَ لَهُ وَ لِوَالِدَیْهِ فَإِنَّکَ خَیْرُ مَرْغُوبٍ إِلَیْهِ وَ أَکْرَمُ مَسْئُولٍ اعْتَمَدَ الْعِبَادُ عَلَیْهِ اللَّهُمَّ وَ لِکُلِّ مُوفِدٍ جَائِزَهٌ وَ لِکُلِّ زَائِرٍ کَرَامَهٌ فَاجْعَلْ جَائِزَتَهُ فِی مَوْقِفِی هَذَا غُفْرَانَکَ وَ الْجَنَّهَ لَهُ وَ لِجَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ اللَّهُمَّ وَ أَنَا عَبْدُکَ الْخَاطِئُ الْمُذْنِبُ الْمُقِرُّ بِذُنُوبِهِ فَأَسْأَلُکَ یَا اللَّهُ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أَنْ لا تَحْرِمَنِی بَعْدَ ذَلِکَ الْأَجْرَ وَ الثَّوَابَ مِنْ فَضْلِ عَطَائِکَ وَ کَرَمِ تَفَضُّلِک.
و تحفهاش در اینجایگاهم نزد امام(درود بر او)این باشد که از لغزشش چشم بپوشى،و عذرش را بپذیرى،و از خطایش درگذرى،و تقوا را توشهاش قرار دهى، و آنچه نزد توست در معادش براى او خیر گردانى،و در گروه محمّد و خاندان محمّد(درود خدا بر او و خاندانش)محشورش نمایى،و او را و پدر و مادرش را بیامرزى،تو بهترین کسى هستى که به سویت رغبت شده،و بزرگترین درخواست شدهاى هستى که بندگان بر تو اعتماد مىنمایند، خدایا براى هر پیکى جایزهاى است،و براى هر زیارتکنندهاى کرامتى است،پس جایزه او و همه مردان و زنان مؤمن را در این حال آمرزش و بهشت قرار ده،خدایا و من بنده خطاکار،گنهکار و معترف به گناهانم هستم، از تو مىخواهم اى خدا،به حق محمّد و خاندان محمّد،که پس از این اجر و پاداش،از فزونى عطایت و کرم تفضلّت مرا محروم نکنى.
آنگاه نزد ضریح مقدّس رفته و دستها را رو به قبله به سوى آسمان بردارد و بگوید:
یَا مَوْلایَ یَا إِمَامِی عَبْدُکَ فُلانُ بْنُ فُلانٍ أَوْفَدَنِی زَائِرا لِمَشْهَدِکَ یَتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِذَلِکَ وَ إِلَى رَسُولِهِ وَ إِلَیْکَ یَرْجُو بِذَلِکَ فَکَاکَ رَقَبَتِهِ مِنَ النَّارِ مِنَ الْعُقُوبَهِ فَاغْفِرْ لَهُ وَ لِجَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ الْحَلِیمُ الْکَرِیمُ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَسْتَجِیبَ لِی فِیهِ وَ فِی جَمِیعِ إِخْوَانِی وَ أَخَوَاتِی وَ وَلَدِی وَ أَهْلِی بِجُودِکَ وَ کَرَمِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ .
اى سرور من،اى پیشواى من،بندهات،فلان فرزند فلان،مرا به نمایندگى به زیارت بارگاهت فرستاده،و با این عمل،به پیشگاه خداى عزّ و جلّ و رسولش و به سوى تو تقرّب مىجوید،و با این عمل آزادىاش را از آتش،و از عقبوت امید دارد،پس او و همه مردان و زنان مؤمن را بیامرز اى خدا،اى خدا،اى خدا،اى خدا،اى خدا اى خدا،اى خدا،معبودى نیست جز خداى بردبار کریم،معبودى نیست جز خداى والاى بزرگ،از تو مىخواهم بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى،و دعایم را درباره آنکه مرا نماینده خود قرار ده،و همه برادران و خواهران و فرزندان و خانوادهام اجابت کنى،به جود کرمت،اى مهربانترین مهربانان.
21
1392
مطلب هفتم :دعایی که در زمان غیبت باید خواند
هفتم:به سند معتبر روایت شده که شیخ ابو عمرو نایب اول امام عصر صلوات اللّه علیه به ابو على محمد بن همّام املا فرمود،و به او امر کرد که آن را بخواند.سیّد ابن طاووس در کتاب جمال الاسبوع،پس از ذکر دعاهاى وارد بعد از نماز عصر جمعه،و صلوات کبیره،این دعا را ذکر کرده و گفته:اگر براى تو،از تمام آنچه ذکر کردیم عذرى باشد،پس بپرهیز از اینکه خواندن این دعا را واگذارى،به دستى که ما داشتن این دعا را از فضل خدا«جل جلاله»مىدانیم که ما را به آن ممتاز ساخته،پس به آن اعتماد کن.و دعا این است:
اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی نَفْسَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی نَفْسَکَ لَمْ أَعْرِفْ رَسُولَکَ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی رَسُولَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی رَسُولَکَ لَمْ أَعْرِفْ حُجَّتَکَ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی حُجَّتَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی حُجَّتَکَ ضَلَلْتُ عَنْ دِینِی اللَّهُمَّ لا تُمِتْنِی مِیتَهً جَاهِلِیَّهً وَ لا تُزِغْ قَلْبِی بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنِی اللَّهُمَّ فَکَمَا هَدَیْتَنِی لِوِلایَهِ مَنْ فَرَضْتَ عَلَیَّ طَاعَتَهُ مِنْ وِلایَهِ وُلاهِ أَمْرِکَ بَعْدَ رَسُولِکَ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ حَتَّى وَالَیْتُ وُلاهَ أَمْرِکَ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیَّ بْنَ أَبِی طَالِبٍ وَ الْحَسَنَ وَ الْحُسَیْنَ وَ عَلِیّا وَ مُحَمَّدا وَ جَعْفَرا وَ مُوسَى وَ عَلِیّا وَ مُحَمَّدا وَ عَلِیّا وَ الْحَسَنَ وَ الْحُجَّهَ الْقَائِمَ الْمَهْدِیَّ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ اللَّهُمَّ فَثَبِّتْنِی عَلَى دِینِکَ وَ اسْتَعْمِلْنِی بِطَاعَتِکَ وَ لَیِّنْ قَلْبِی لِوَلِیِّ أَمْرِکَ،
خدایا خود را به من بشناسان،اگر خود را به من نشناسانى،پیامبرت را نشناسم،خدایا پیامبرت را به من بشناسان،اگر پیامبرت را به من نشناسانى،حجّتت را نشناسم،خدایا حجّتت را به من بشناسان،اگر حجّتت را به من نشناسانى،از دینم گمراه شوم.خدایا مرا به مرگ جاهلیّت نمیران،و دلم را پس از اینکه هدایت نمودى،منحرف مکن.خدایا چنانکه به ولایت کسىکه طاعتش را بر من واجب کردى،از ولایت والیان امر خود پس از پیامبرت(درود تو بر او و خاندانش)تا زمامدارى والیان امرت امیر مؤمنان على بن ابى طالب و حسن و حسین و على و محمّد و جعفر و موسى و على و محمّد و على و حسن و حجّت قائم مهدى(درود تو بر همه ایشان)قبول کردم،خدایا پس مرا بر دینت ثابت بدار،و تحت فرمانم بکار گیر،و دلم را براى ولىّ امرت نرم کن،
وَ عَافِنِی مِمَّا امْتَحَنْتَ بِهِ خَلْقَکَ وَ ثَبِّتْنِی عَلَى طَاعَهِ وَلِیِّ أَمْرِکَ الَّذِی سَتَرْتَهُ عَنْ خَلْقِکَ وَ بِإِذْنِکَ غَابَ عَنْ بَرِیَّتِکَ وَ أَمْرَکَ یَنْتَظِرُ وَ أَنْتَ الْعَالِمُ غَیْرُ الْمُعَلَّمِ بِالْوَقْتِ الَّذِی فِیهِ صَلاحُ أَمْرِ وَلِیِّکَ فِی الْإِذْنِ لَهُ بِإِظْهَارِ أَمْرِهِ وَ کَشْفِ سِتْرِهِ فَصَبِّرْنِی عَلَى ذَلِکَ حَتَّى لا أُحِبَّ تَعْجِیلَ مَا أَخَّرْتَ وَ لا تَأْخِیرَ مَا عَجَّلْتَ وَ لا کَشْفَ مَا سَتَرْتَ وَ لا الْبَحْثَ عَمَّا کَتَمْتَ وَ لا أُنَازِعَکَ فِی تَدْبِیرِکَ وَ لا أَقُولَ لِمَ وَ کَیْفَ وَ مَا بَالُ وَلِیِّ الْأَمْرِ لا یَظْهَرُ وَ قَدِ امْتَلَأَتِ الْأَرْضُ مِنَ الْجَوْرِ وَ أُفَوِّضُ أُمُورِی کُلَّهَا إِلَیْکَ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ أَنْ تُرِیَنِی وَلِیَّ أَمْرِکَ ظَاهِرا نَافِذَ الْأَمْرِ مَعَ عِلْمِی بِأَنَّ لَکَ السُّلْطَانَ وَ الْقُدْرَهَ وَ الْبُرْهَانَ وَ الْحُجَّهَ وَ الْمَشِیَّهَ وَ الْحَوْلَ وَ الْقُوَّهَ فَافْعَلْ ذَلِکَ بِی وَ بِجَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ،
و در سلامت کاملم بدار،از آنچه بندگانت را به آن آزمودى،و بر طاعت ولىّ امرت استوارم کن آنکه او را از دیده بندگانت پوشیده داشتى،و به اذن تو از آفریدگانت پنهان شد،و فرمان تو را انتظار مىکشد،و تو داناى بدون تعلیمى به آن هنگامى که صلاح کار ولىّ امرت در آن است در اجازه دادن به او براى آشکار ساختن حکومتش،و برطرف نمودن پرده غیبتش،پس مرا بر این حقیقت شکیبا گردان،تا دوست نداشته باشم پیشافتادن چیزى که به تأخیر انداختى،و به تأخیر انداختن چیزى که پیش انداختى،و نه آشکار نمودن چیزى که پنهان ساختى،و نه کنجکاوى در آنچه کتمان کردى،و نه با تو نزاع کنم در تدبیرت،و نه بگویم:براى چه،و چگونه، و چه شده ولى امر ظهور نمىکند،و حال آنکه زمین از ستم پر شده،و من واگذار مىکنم همه امورم را به تو،خدایا از تو مىخواهم ولىّ امرت را آشکار و نافذ الامر به من بنمایانى،با اینکه مىدانم تنها براى توست سلطنت و قدرت و برهان،و حجهت و مشیّت و حول و قوّت،این خواهش را نسبت به من و همه اهل ایمان انجام ده،
حَتَّى نَنْظُرَ إِلَى وَلِیِّ أَمْرِکَ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ ظَاهِرَ الْمَقَالَهِ وَاضِحَ الدَّلالَهِ هَادِیا مِنَ الضَّلالَهِ شَافِیا مِنَ الْجَهَالَهِ أَبْرِزْ یَا رَبِّ مُشَاهَدَتَهُ وَ ثَبِّتْ قَوَاعِدَهُ وَ اجْعَلْنَا مِمَّنْ تَقَرُّ عَیْنُهُ بِرُؤْیَتِهِ وَ أَقِمْنَا بِخِدْمَتِهِ وَ تَوَفَّنَا عَلَى مِلَّتِهِ وَ احْشُرْنَا فِی زُمْرَتِهِ اللَّهُمَّ أَعِذْهُ مِنْ شَرِّ جَمِیعِ مَا خَلَقْتَ وَ ذَرَأْتَ وَ بَرَأْتَ وَ أَنْشَأْتَ وَ صَوَّرْتَ وَ احْفَظْهُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ وَ عَنْ یَمِینِهِ وَ عَنْ شِمَالِهِ [وَ مِنْ فَوْقِهِ وَ مِنْ تَحْتِهِ] بِحِفْظِکَ الَّذِی لا یَضِیعُ مَنْ حَفِظْتَهُ بِهِ وَ احْفَظْ فِیهِ رَسُولَکَ وَ وَصِیَّ رَسُولِکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ السَّلامُ اللَّهُمَّ وَ مُدَّ فِی عُمْرِهِ وَ زِدْ فِی أَجَلِهِ وَ أَعِنْهُ عَلَى مَا وَلَّیْتَهُ وَ اسْتَرْعَیْتَهُ وَ زِدْ فِی کَرَامَتِکَ لَهُ فَإِنَّهُ الْهَادِی الْمَهْدِیُّ وَ الْقَائِمُ الْمُهْتَدِی وَ الطَّاهِرُ التَّقِیُّ الزَّکِیُّ النَّقِیُّ الرَّضِیُّ الْمَرْضِیُّ الصَّابِرُ الشَّکُورُ الْمُجْتَهِدُ،
تا ولىّ امرت(درود تو بر او)را ببینم،نمایان گفتار،روشن دلالت،هدایتگر از گمراهى، شفابخش از نادانى،آشکار فرما اى پروردگارم دیدارش را،و استوار کن پایههاى کارش را،و ما را از آنانى قرار ده که چشمش به دیدار حضرتش روشن شود،و ما را به خدمتش بگمار،و بر آیینش بمیران،و در گروهش محشور گردان،خدایا پناهش ده از شرّ همه آنچه خلق کردى و آفریدى و پدید آوردى و پروریدى و صورت دادى،و او را نگاه دار از پیشرویش و از پشت سرش،و از طرف راست و چپش و بالاى سر و زیر پایش،به نگاهدارى خویش که تباه نمىگردد هر که را به آن نگاه دارى،و حفظ کن در وجود او رسول و جانشین رسولت را(بر او و خاندانش درود باد)، خدایا عمرش را طولانى کن،و بر زندگىاش بیفزاى،و بر آنچه سرپرستىاش دادى،و رعایتش را از او خواستى ارىاش ده،و در کرامتت بر او بیفزاى،و به درستى که او هدایتگر و هدایت شده و پاینده و رهیافته،و پاک و پرهیزگار و پاکیزه و بىعیب،و خشنود و پسندیده و شکیبا و سپاسگذار و کوشاست،
اللَّهُمَّ وَ لا تَسْلُبْنَا الْیَقِینَ لِطُولِ الْأَمَدِ فِی غَیْبَتِهِ وَ انْقِطَاعِ خَبَرِهِ عَنَّا وَ لا تُنْسِنَا ذِکْرَهُ وَ انْتِظَارَهُ وَ الْإِیمَانَ بِهِ وَ قُوَّهَ الْیَقِینِ فِی ظُهُورِهِ وَ الدُّعَاءَ لَهُ وَ الصَّلاهَ عَلَیْهِ حَتَّى لا یُقَنِّطَنَا طُولُ غَیْبَتِهِ مِنْ قِیَامِهِ وَ یَکُونَ یَقِینُنَا فِی ذَلِکَ کَیَقِینِنَا فِی قِیَامِ رَسُولِکَ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ مَا جَاءَ بِهِ مِنْ وَحْیِکَ وَ تَنْزِیلِکَ فَقَوِّ قُلُوبَنَا عَلَى الْإِیمَانِ بِهِ حَتَّى تَسْلُکَ بِنَا عَلَى یَدَیْهِ مِنْهَاجَ الْهُدَى وَ الْمَحَجَّهَ الْعُظْمَى وَ الطَّرِیقَهَ الْوُسْطَى وَ قَوِّنَا عَلَى طَاعَتِهِ وَ ثَبِّتْنَا عَلَى مُتَابَعَتِهِ [مُشَایَعَتِهِ] وَ اجْعَلْنَا فِی حِزْبِهِ وَ أَعْوَانِهِ وَ أَنْصَارِهِ وَ الرَّاضِینَ بِفِعْلِهِ وَ لا تَسْلُبْنَا ذَلِکَ فِی حَیَاتِنَا وَ لا عِنْدَ وَفَاتِنَا حَتَّى تَتَوَفَّانَا وَ نَحْنُ عَلَى ذَلِکَ لا شَاکِّینَ وَ لا نَاکِثِینَ وَ لا مُرْتَابِینَ وَ لا مُکَذِّبِینَ.
خدایا یقین را از ما مگیر،به خاطر طول زمان غیبتش،و قطعشدن خبرش و یادش را به فراموشى مسپار،و همچنین کشیدن انتظارش و ایمان به حضرتش و نیرومندى یقین در ظهورش،و دعا به وجودش،و درود بر او را از یاد ما مبر تا جایى که طول غیبت او از قیامش ناامیدمان نکند،و یقینمان در این موضوع همانند یقینمان در قیامت پیامبرت(درود تو بر او و خاندانش)،و آنچه از وحى و قرآنت آورده باشد،پس دلهاى ما را بر ایمان به او نیرومند ساز،تا ببرى ما را به دست او در مسیر هدایت،و بزرگراه بزرگتر،و راه میانهتر،و ما را بر طاعت او نیرومند کن،و بر پیروىاش استوار فرما،و قرارمان ده در گروه و یاوران و یاران او،و کسانى که به کار حضرتش خشنودند،و این حقایق را در زندگى و نه در هنگام مرگ از ما مگیر،تا ما را بمیرانى و ما بر این حقایق باشیم،و از شککنندگان و پیمانشکنان و تردیدداران،و تکذیبگران نباشیم.
اللَّهُمَّ عَجِّلْ فَرَجَهُ وَ أَیِّدْهُ بِالنَّصْرِ وَ انْصُرْ نَاصِرِیهِ وَ اخْذُلْ خَاذِلِیهِ وَ دَمْدِمْ عَلَى مَنْ نَصَبَ لَهُ وَ کَذَّبَ بِهِ وَ أَظْهِرْ بِهِ الْحَقَّ وَ أَمِتْ بِهِ الْجَوْرَ وَ اسْتَنْقِذْ بِهِ عِبَادَکَ الْمُؤْمِنِینَ مِنَ الذُّلِّ وَ انْعَشْ بِهِ الْبِلادَ وَ اقْتُلْ بِهِ جَبَابِرَهَ الْکُفْرِ الْجَبَابِرَهَ وَ الْکَفَرَهَ مصباح الزایر وَ اقْصِمْ بِهِ رُءُوسَ الضَّلالَهِ وَ ذَلِّلْ بِهِ الْجَبَّارِینَ وَ الْکَافِرِینَ وَ أَبِرْ بِهِ الْمُنَافِقِینَ وَ النَّاکِثِینَ وَ جَمِیعَ الْمُخَالِفِینَ وَ الْمُلْحِدِینَ فِی مَشَارِقِ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبِهَا وَ بَرِّهَا وَ بَحْرِهَا وَ سَهْلِهَا وَ جَبَلِهَا حَتَّى لا تَدَعَ مِنْهُمْ دَیَّارا وَ لا تُبْقِیَ لَهُمْ آثَارا طَهِّرْ مِنْهُمْ بِلادَکَ وَ اشْفِ مِنْهُمْ صُدُورَ عِبَادِکَ وَ جَدِّدْ بِهِ مَا امْتَحَى مِنْ دِینِکَ ،
خدایا در گشایش امرش شتاب کن،و به یارى خود تأییدش کن،و یارش را یارى ده،و واگذارکنندهاش را خوار نما،و هلاک کن هرکه را که با او طرح دشمنى اندازد،و او را تکذیب کند،و حق را بر او آشکار کن،و ستم را به وسیله او بمیران،و بندگان مؤمنت را به وسیله او از خوارى رهایى ده،و کشورهایت را او زنده و سرسبز کن،و گردنکشان کفر را به دست او به قتل برسان،و سرکردههاى گمراهى را به او درهم شکن،و جبّاران و کافران را به وسیله او خوار کن،و به قدرت او نابود کن منافقان،و پیمانشکنان و همه مخالفان و بىدینان را در مشرقهاى زمین و مغربهایش،در خشکیها و دریاهایش،و همواریها و کوههایش،تا نگذارى از آنان احدى را، و باقى نگذارى براى آنان آثارى را،کشورهایت را از این ناپاکان پاک کن،و با انتقام گرفتن از آنان،سینههاى بندگانت را شفا بخش،و به وسله او تازه کن،آنچه از دینت کهنه شده،
وَ أَصْلِحْ بِهِ مَا بُدِّلَ مِنْ حُکْمِکَ وَ غُیِّرَ مِنْ سُنَّتِکَ حَتَّى یَعُودَ دِینُکَ بِهِ وَ عَلَى یَدَیْهِ غَضّا جَدِیدا صَحِیحا لا عِوَجَ فِیهِ وَ لا بِدْعَهَ مَعَهُ حَتَّى تُطْفِئَ بِعَدْلِهِ نِیرَانَ الْکَافِرِینَ فَإِنَّهُ عَبْدُکَ الَّذِی اسْتَخْلَصْتَهُ لِنَفْسِکَ وَ ارْتَضَیْتَهُ لِنَصْرِ دِینِکَ وَ اصْطَفَیْتَهُ بِعِلْمِکَ وَ عَصَمْتَهُ مِنَ الذُّنُوبِ وَ بَرَّأْتَهُ مِنَ الْعُیُوبِ وَ أَطْلَعْتَهُ عَلَى الْغُیُوبِ وَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِ وَ طَهَّرْتَهُ مِنَ الرِّجْسِ وَ نَقَّیْتَهُ مِنَ الدَّنَسِ اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَیْهِ وَ عَلَى آبَائِهِ الْأَئِمَّهِ الطَّاهِرِینَ وَ عَلَى شِیعَتِهِ الْمُنْتَجَبِینَ وَ بَلِّغْهُمْ مِنْ آمَالِهِمْ مَا یَأْمُلُونَ وَ اجْعَلْ ذَلِکَ مِنَّا خَالِصا مِنْ کُلِّ شَکٍّ وَ شُبْهَهٍ وَ رِیَاءٍ وَ سُمْعَهٍ حَتَّى لا نُرِیدَ بِهِ غَیْرَکَ وَ لا نَطْلُبَ بِهِ إِلا وَجْهَکَ ،
و به او اصلاح کن آنچه از قانونت،به قانون دیگر تبدیل شده،و از آیینت دگرگون گشته،تا دین تو به وجود او،و به دست او بازگردد،با طراوت و تازه و بىعیب که نباشد در آن هیچ کجى،و نه همراه آن هیچ بدعت،تا به دادگرىاش خاموش کنى،آتش کافران را،چه او بنده توست بندهاى که براى خود برگزیدى،و او را براى دینت پسندیدى، و با دانشت اختیارش نمودى،و از گناهان نگاهش داشتى،و از عیوب مبّرایش کردى،و بر نهانها آگاهش فرمودى،و به او نعمت دادى،و از پلیدى پاکش ساختى،و از ناپاکى،نظیفش فرمودى.خدایا درود فرست بر او و بر پدرانش آن امامان پاک،و بر شیعیان نجیبش،و آنان را به آرزوهایشان،هر آنچه آرزو مىکنند برسان،و این خواستهها را از ما خالص گردان،از هر شک و شبهه و خودنمایى و شهرتطلبى،تا با آه غیر تو را نخواهیم،و جز خاطر تو را نجوییم.
اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْکُو إِلَیْکَ فَقْدَ نَبِیِّنَا وَ غَیْبَهَ إِمَامِنَا [وَلِیِّنَا] وَ شِدَّهَ الزَّمَانِ عَلَیْنَا وَ وُقُوعَ الْفِتَنِ بِنَا وَ تَظَاهُرَ الْأَعْدَاءِ عَلَیْنَا وَ کَثْرَهَ عَدُوِّنَا وَ قِلَّهَ عَدَدِنَا اللَّهُمَّ فَافْرُجْ ذَلِکَ عَنَّا بِفَتْحٍ مِنْکَ تُعَجِّلُهُ وَ نَصْرٍ مِنْکَ تُعِزُّهُ وَ إِمَامِ عَدْلٍ تُظْهِرُهُ إِلَهَ الْحَقِّ آمِینَ اللَّهُمَّ إِنَّا نَسْأَلُکَ أَنْ تَأْذَنَ لِوَلِیِّکَ فِی إِظْهَارِ عَدْلِکَ فِی عِبَادِکَ وَ قَتْلِ أَعْدَائِکَ فِی بِلادِکَ حَتَّى لا تَدَعَ لِلْجَوْرِ یَا رَبِّ دِعَامَهً إِلا قَصَمْتَهَا وَ لا بَقِیَّهً إِلا أَفْنَیْتَهَا وَ لا قُوَّهً إِلا أَوْهَنْتَهَا وَ لا رُکْنا إِلا هَدَمْتَهُ وَ لا حَدّا إِلا فَلَلْتَهُ وَ لا سِلاحا إِلا أَکْلَلْتَهُ وَ لا رَایَهً إِلا نَکَّسْتَهَا وَ لا شُجَاعا إِلا قَتَلْتَهُ وَ لا جَیْشا إِلا خَذَلْتَهُ وَ ارْمِهِمْ یَا رَبِّ بِحَجَرِکَ الدَّامِغِ وَ اضْرِبْهُمْ بِسَیْفِکَ الْقَاطِعِ وَ بَأْسِکَ الَّذِی لا تَرُدُّهُ عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِینَ وَ عَذِّبْ أَعْدَاءَکَ وَ أَعْدَاءَ وَلِیِّکَ وَ أَعْدَاءَ رَسُولِکَ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ بِیَدِ وَلِیِّکَ وَ أَیْدِی عِبَادِکَ الْمُؤْمِنِینَ .
خدایا به تو شکایت مىکنیم،از فقدان پیامبران،و غیبت اماممان، و سختى زمانه علیه وجودمان،و فرودآمدن فتنهها بر سرمان،و پشتبهپشت هم دادن دشمنان به زیانمان،و بسیارى دشمنانمان،و کمى نفراتمان،خدایا این گرفتاریها را از ما بگشا،به گشایشى از جانب خویش که آن را زود برسانى،و نصرتى از سوى خود که با عزّت توأمش فرمایى،و پیشواى عدالتى که آشکارش سازى،اى پرستیده حق آمین،خداى از تو مىخواهیم،به ولىّات براى آشکار کردن دادگرى در میان بندگانت،و کشتن دشمنان در کشورهایت اجازه دهى،تا ستونى براى ستم،اى پروردگارم باقى نگذارى مگر آنکه درهم شکنى،و نه باقى ماندهاى جز آنکه نابود گردانى،و نه نیرویى مگر سستش نمایى،و نه پایهاى جز آنکه در هم فرو ریزى،و نه برّندهاى جز آنکه کند کنى،و نه اسلحهاى جز آنکه از کار اندازى،و نه پرچمى جز آنکه سرنگون سازى،و نه پهلوانى جز آنکه به قتل رسانى،و نه لشگرى جز آنکه شکست دهى،و سنگ بارانشان کن،به سنگ درهم کوبندهات،و بزن آنان را به شمشیر برندهات،و انتقامت که آن را از مردمان بدکار بازنمىگردانى،و عذاب کن دشمنانت،و دشمنانت،و دشمنان ولىّات و دشمنان رسولت(درود تو بر او و خاندانش) به دست ولیت و دست بندگانت با ایمانت.
اللَّهُمَّ اکْفِ وَلِیَّکَ وَ حُجَّتَکَ فِی أَرْضِکَ هَوْلَ عَدُوِّهِ وَ کَیْدَ مَنْ أَرَادَهُ [کَادَهُ] وَ امْکُرْ بِمَنْ مَکَرَ بِهِ وَ اجْعَلْ دَائِرَهَ السَّوْءِ عَلَى مَنْ أَرَادَ بِهِ سُوءا وَ اقْطَعْ عَنْهُ مَادَّتَهُمْ وَ أَرْعِبْ لَهُ قُلُوبَهُمْ وَ زَلْزِلْ أَقْدَامَهُمْ وَ خُذْهُمْ جَهْرَهً وَ بَغْتَهً وَ شَدِّدْ عَلَیْهِمْ عَذَابَکَ وَ أَخْزِهِمْ فِی عِبَادِکَ وَ الْعَنْهُمْ فِی بِلادِکَ وَ أَسْکِنْهُمْ أَسْفَلَ نَارِکَ وَ أَحِطْ بِهِمْ أَشَدَّ عَذَابِکَ وَ أَصْلِهِمْ نَارا وَ احْشُ قُبُورَ مَوْتَاهُمْ نَارا وَ أَصْلِهِمْ حَرَّ نَارِکَ فَإِنَّهُمْ أَضَاعُوا الصَّلاهَ وَ اتَّبَعُوا الشَّهَوَاتِ وَ أَضَلُّوا عِبَادَکَ وَ أَخْرَبُوا بِلادَکَ اللَّهُمَّ وَ أَحْیِ بِوَلِیِّکَ الْقُرْآنَ وَ أَرِنَا نُورَهُ سَرْمَدا لا لَیْلَ فِیهِ وَ أَحْیِ بِهِ الْقُلُوبَ الْمَیِّتَهَ،
خدایا کفایت کن ولىّات،و حجّتت را در زمین،از هراس دشمنش،و از نیرنگ هر که قصد او کند،و حیله کن با هرکه به او حیله ورزد،و بگردان گردشهاى بد روزگار را علیه هرکس که به او قصد بد کند، و ریشه آنها را از او قطع کن،و رعب او را در دلهاى آنان درانداز،و قدمهایشان را بلغزان،و آنها را آشکارا و ناگهان بگیر، و عذابت را بر آنان سخت کن،و در میان بندگانت رسوایشان ساز،و در کشورهایت به لعنت گرفتارشان گردان،و در قعر آتش جایشان ده،و شدیدترین عذابت را بر آنان فرو انداز،و با آتش دوزخ ملازمشان نما،و گورهاى مردگانشان را از آتش پر کن،و در سوز آتششت واردشان ساز،که اینان نماز را تباه کردند،و از شهوات پیروى نمودند،و بندگانت را به گمراهى کشیدند،و کشورهایت را ویران کردند. خدایا به دست ولىّات قرآن را زنده کن،و همیشه نورش را به ما بنمایان که شبى در آن نباشد،و دلهاى مرده را به وسیله او زنده کن،
وَ اشْفِ بِهِ الصُّدُورَ الْوَغِرَهَ وَ اجْمَعْ بِهِ الْأَهْوَاءَ الْمُخْتَلِفَهَ عَلَى الْحَقِّ وَ أَقِمْ بِهِ الْحُدُودَ الْمُعَطَّلَهَ وَ الْأَحْکَامَ الْمُهْمَلَهَ حَتَّى لا یَبْقَى حَقٌّ إِلا ظَهَرَ وَ لا عَدْلٌ إِلا زَهَرَ وَ اجْعَلْنَا یَا رَبِّ مِنْ أَعْوَانِهِ وَ مُقَوِّیَهِ سُلْطَانِهِ وَ الْمُؤْتَمِرِینَ لِأَمْرِهِ وَ الرَّاضِینَ بِفِعْلِهِ وَ الْمُسَلِّمِینَ لِأَحْکَامِهِ وَ مِمَّنْ لا حَاجَهَ بِهِ إِلَى التَّقِیَّهِ مِنْ خَلْقِکَ وَ أَنْتَ یَا رَبِّ الَّذِی تَکْشِفُ الضُّرَّ وَ تُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاکَ وَ تُنْجِی مِنَ الْکَرْبِ الْعَظِیمِ فَاکْشِفِ الضُّرَّ عَنْ وَلِیِّکَ وَ اجْعَلْهُ خَلِیفَهً فِی أَرْضِکَ کَمَا ضَمِنْتَ لَهُ اللَّهُمَّ لا تَجْعَلْنِی مِنْ خُصَمَاءِ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِمُ السَّلامُ وَ لا تَجْعَلْنِی مِنْ أَعْدَاءِ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِمُ السَّلامُ وَ لا تَجْعَلْنِی مِنْ أَهْلِ الْحَنَقِ وَ الْغَیْظِ عَلَى آلِ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِمُ السَّلامُ فَإِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ ذَلِکَ فَأَعِذْنِی وَ أَسْتَجِیرُ بِکَ فَأَجِرْنِی اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْنِی بِهِمْ فَائِزا عِنْدَکَ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ آمِینَ رَبَّ الْعَالَمِینَ.
و سینههاى آکنده از کینه را به او بهبودى بخش،و آراى پراکنده را به دست او بر پایه حق گرد آورد،و حدود معطّل شده و احکام فرو گذاشته را به او بر پا بدار،تا حقّى بجا نماند جز آنکه آشکار گردد،و نه عدالتى جز آنکه شکوفا شود،و قرار ده ما را اى پروردگار از یاران و نیرودهدنگان سلطنت و فرمانبرداران فرمان و خشنودان به عمل و تسلیمشوندگان به احکامش،و از آنانى که نیاز به پنهانکارى از بیم مردم نداشته باشند،و تو اى پروردگارم که گرفتارى را بر طرف مىکنى،و بىچاره را اگر خواندت اجابت مىکنى،و نجات مىدهى از اندوه بزرگ،پس گرفتارى را از ولىّات برطرف کن،و او را خلیفه خود،در زمینت قرار ده،چنانکه براى او تعهّد نمودهاى.خدایا،ما را قرار مده،از رودروشدگان با خاندان محمّد(درود بر ایشان)،و از دشمنان خاندان محمّد(درود بر ایشان)،و از کینهدوزان بر خاندان محمّد(درود بر ایشان)،که من از این امور به تو پناه مىآورم،پس پناهم بده،و از تو پناه مىخواهم پس در پناهم بگیر،خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و مرا از جانب خود به وسیله ایشان رستگار کن،در دنیا و آخرت، و از مقرّبان درگاهت قرار ده،آمین اى پروردگار جهانیان.
4
1392
مطلب ششم: رقعه ای که برای حاجت می نویسند و در آب جاری یا چاه می اندازند
ششم:در کتاب«تحفه الزائر»از حضرت صادق علیه السّلام روایت شده،هرگاه تو را حاجتى به سوى خداى تعالى باشد،یا از امرى بیمناک و ترسان باشى در کاغذى بنویس:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ اللَّهُمَّ إِنِّی أَتَوَجَّهُ إِلَیْکَ بِأَحَبِّ الْأَسْمَاءِ إِلَیْکَ وَ أَعْظَمِهَا لَدَیْکَ وَ أَتَقَرَّبُ وَ أَتَوَسَّلُ إِلَیْکَ بِمَنْ أَوْجَبْتَ حَقَّهُ عَلَیْکَ بِمُحَمَّدٍ وَ عَلِیٍّ وَ فَاطِمَهَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ وَ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ وَ عَلِیِّ بْنِ مُوسَى وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ وَ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ وَ الْحُجَّهِ الْمُنْتَظَرِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ اکْفِنِی کَذَا وَ کَذَا
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانىاش همیشگى است،خدایا به سوى تو رو مىکنم با محبوبترین نامها به پیشگاهت،و بزرگترین آنها در نزدت،و تقرّب و توسّل مىجویم،به کسىکه حقّش را بر خودت واجب کردى،به محمّد و على و فاطمه،و حسن و حسین و على بن الحسین و محمّد بن على و جعفر بن محمّد و موسى بن جعفر،و على بن موسى،و محمّد بن على و على بن محمّد و حسن بن على،و حجّت منتظر که درودهاى خدا بر همه ایشان باد،کفایت کن برایم چنین و چنان.
به جاى کذا و کذا حاجت خود را ذکر مىکنى،سپس کاغذ را تا کن و در میان تکّهاى از گل بگذار،و در میان آب جارى،یا چاهى بینداز،که حق تعالى به زودى گشایشى در مشگلت کرامت مىکند.
3
1392
مطلب پنجم :زیارت وداع ائمه(ع)
پنجم:در ذکر زیارت وداع،هر یک از امامان به آن وداع مىشوند.بدان که از جمله آداب زیارت،چنانکه در محل خود ذکر شد،وداع زیارت کننده است،نسبت به زیارت شده،به وقت بیرون رفتن از شهر آن بزرگوار،آن هم به زیارت وداعى که از ایشان رسیده باشد،چنانکه در اکثر زیارات مشاهده مىشود،و ما در این کتاب شریف در ابواب زیارات امامان علیهم السّلام براى هر یک از ایشان وداعى نقل کردیم و در وداع حضرت سید الشهدا علیه السّلام اکتفا نمودیم،به همان زیارت وداعى که در آداب بیستم از آداب زائر آن حضرت ذکر شد،و به هر صورت در اینجا ذکر مىکنیم این زیارت وداع را که شیخ محمد بن المشهدى،آن را در باب وداع،کتاب مزار کبیر نقل کرده و سیّد ابن طاووس رحمه اللّه پس از زیارت جامعه مذکوره آورده است،و ما آن را از کتاب «مصباح الزائر»نقل مىکنیم،سیّد فرموده:وقتى خواستى وداع کنى و برگردى،البته در هر یک اى مشاهد مشرّفه که باشى،بگو:
السَّلامُ عَلَیْکُمْ یَا أَهْلَ بَیْتِ النُّبُوَّهِ وَ مَعْدِنَ الرِّسَالَهِ سَلامَ مُوَدِّعٍ لا سَئِمٍ وَ لا قَالٍ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ عَلَیْکُمْ أَهْلَ الْبَیْتِ إِنَّهُ حَمِیدٌ مَجِیدٌ سَلامَ وَلِیٍّ غَیْرِ رَاغِبٍ عَنْکُمْ وَ لا مُنْحَرِفٍ عَنْکُمْ وَ لا مُسْتَبْدِلٍ بِکُمْ وَ لا مُؤْثِرٍ عَلَیْکُمْ وَ لا زَاهِدٍ فِی قُرْبِکُمْ لا جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِیَارَهِ قُبُورِکُمْ وَ إِتْیَانِ مَشَاهِدِکُمْ وَ السَّلامُ عَلَیْکُمْ وَ حَشَرَنِیَ اللَّهُ فِی زُمْرَتِکُمْ وَ أَوْرَدَنِی حَوْضَکُمْ وَ أَرْضَاکُمْ عَنِّی وَ مَکَّنَنِی فِی دَوْلَتِکُمْ وَ أَحْیَانِی فِی رَجْعَتِکُمْ وَ مَلَّکَنِی فِی أَیَّامِکُمْ وَ شَکَرَ سَعْیِی لَکُمْ وَ غَفَرَ ذُنُوبِی بِشَفَاعَتِکُمْ وَ أَقَالَ عَثْرَتِی بِحُبِّکُمْ وَ أَعْلَى کَعْبِی بِمُوَالاتِکُمْ وَ شَرَّفَنِی بِطَاعَتِکُمْ وَ أَعَزَّنِی بِهُدَاکُمْ وَ جَعَلَنِی مِمَّنْ یَنْقَلِبُ مُفْلِحا مُنْجِحا سَالِما غَانِما مُعَافا غَنِیّا فَائِزا بِرِضْوَانِ اللَّهِ وَ فَضْلِهِ وَ کِفَایَتِهِ ،
سلام بر شما اى اهل بیت نبوّت،و معدن رسالت،سالم وداعکننده نه به ستو آمده و عصبانى، و رحمت و برکات خدا بر شما اهل بیت،به درستى که خدا،ستوده و بزرگوار است،سلام دوستى که نه روگردان از شما،و نه منحرف از شماست،و نه عوضکننده شما،و نه پیشاندازه کسى بر شما،و نه بىرغبت به قرب شما،خدا این زیارت را آخر زیارت قبورتان،و آمدن به زیارتگاههایتان قرار ندهد،سلام بر شما،و خدا مرا در گروه شما محشور کند،و به حوض شما وارد نماید،و شما را از من خشنود سازد،و تمکّنى در دولت شما به من بدهد،و در بازگشت شما زندهام کند،و مرا در ایام شما فرمانروایم فرماید،و کوششم را براى شما قدردانى کند،و به شفاعت شما گناهانم را بیامرزد،و به محبت شما لغزشم را نادیده بگیرد،و به دوستى شما مقامم را بلند گرداند،و به طاعت شما مفتخرم نماید،و به هدایت شما عزیزم کند،و قرارم دهد از کسانى که بازگرداند رستگار کامیاب سالم بهرهمند با عافیت توانگر،و رسیده به خشنودى خدا و فضل و کفایتش،
بِأَفْضَلِ مَا یَنْقَلِبُ بِهِ أَحَدٌ مِنْ زُوَّارِکُمْ وَ مَوَالِیکُمْ وَ مُحِبِّیکُمْ وَ شِیعَتِکُمْ وَ رَزَقَنِیَ اللَّهُ الْعَوْدَ ثُمَّ الْعَوْدَ ثُمَّ الْعَوْدَ مَا أَبْقَانِی رَبِّی بِنِیَّهٍ صَادِقَهٍ وَ إِیمَانٍ وَ تَقْوَى وَ إِخْبَاتٍ وَ رِزْقٍ وَاسِعٍ حَلالٍ طَیِّبٍ اللَّهُمَّ لا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِیَارَتِهِمْ وَ ذِکْرِهِمْ وَ الصَّلاهِ عَلَیْهِمْ وَ أَوْجِبْ لِیَ الْمَغْفِرَهَ وَ الرَّحْمَهَ وَ الْخَیْرَ وَ الْبَرَکَهَ وَ النُّورَ وَ الْإِیمَانَ وَ حُسْنَ الْإِجَابَهِ کَمَا أَوْجَبْتَ لِأَوْلِیَائِکَ الْعَارِفِینَ بِحَقِّهِمْ الْمُوجِبِینَ طَاعَتَهُمْ وَ الرَّاغِبِینَ فِی زِیَارَتِهِمْ الْمُتَقَرِّبِینَ إِلَیْکَ وَ إِلَیْهِمْ بِأَبِی أَنْتُمْ وَ أُمِّی وَ نَفْسِی وَ مَالِی وَ أَهْلِی اجْعَلُونِی مِنْ هَمِّکُمْ وَ صَیِّرُونِی فِی حِزْبِکُمْ وَ أَدْخِلُونِی فِی شَفَاعَتِکُمْ وَ اذْکُرُونِی عِنْدَ رَبِّکُمْ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَبْلِغْ أَرْوَاحَهُمْ وَ أَجْسَادَهُمْ عَنِّی تَحِیَّهً کَثِیرَهً وَ سَلاما وَ السَّلامُ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ
به برترین وضعى که بازگردد به آن،یکى از زائران و دوستداران و عاشقان و شیعیان شما،و خدا نصیبم کند بازگشت به این حرم را،سپس بازگشت و باز هم بازگشت تا باقىام داشته پروردگارم به نیّت صادقانه و ایمان و تقوا،و فروتین و روزى گسترده حلال پاک. خدایا قرار مده این زیارت را آخرین زیارت من از ایشان و ذکر ایشان،و درود بر ایشان،و براى من واجب گردان آمرزش و رحمت و خیر و برکت،و نور و ایمان و حسن اجابت چنانکه براى اولیایت واجب نمودى،آن آگاهان به حق ایشان و واجبشمارندگان طاعت آنان،و مشتاقان در زیارت ایشان،و تقرّبکنندگان به تو و به سوى ایشان،پدر و مادرم و خودم و مال و خاندانم فداى شما،مرا از جمله اندیشههایتان قرار دهید،و از حزب خودتان گردانید،و در شفاعتتان واردم کنید،و نزد پروردگارتان یادم نمایید.خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و از جانب من بر ارواح و اجسادشان برسان،تحیّت و درود بسیار،و سلام و رحمت و برکات خدا بر شما باد.
28
1392
مطلب چهارم: دعایی که بعد از زیارت هر امام خوانده می شود (دعای عالیه المضامین)
چهارم:دعایى است با مضامین بسیار بلند که پس از زیارت هر یک از امامان علیهم السّلام خوانده مىشود،و این دعا را سیّد ابن طاووس در کتاب«مصباح الزائر» بعد از این زیارت جامعه نقل فرموده است،و آن دعاى شریف این است:
اللَّهُمَّ إِنِّی زُرْتُ هَذَا الْإِمَامَ مُقِرّا بِإِمَامَتِهِ مُعْتَقِدا لِفَرْضِ طَاعَتِهِ فَقَصَدْتُ مَشْهَدَهُ بِذُنُوبِی وَ عُیُوبِی وَ مُوبِقَاتِ آثَامِی وَ کَثْرَهِ سَیِّئَاتِی وَ خَطَایَایَ وَ مَا تَعْرِفُهُ مِنِّی مُسْتَجِیرا بِعَفْوِکَ مُسْتَعِیذا بِحِلْمِکَ رَاجِیا رَحْمَتَکَ لاجِئا إِلَى رُکْنِکَ عَائِذا بِرَأْفَتِکَ مُسْتَشْفِعا بِوَلِیِّکَ وَ ابْنِ أَوْلِیَائِکَ وَ صَفِیِّکَ وَ ابْنِ أَصْفِیَائِکَ وَ أَمِینِکَ وَ ابْنِ أُمَنَائِکَ وَ خَلِیفَتِکَ وَ ابْنِ خُلَفَائِکَ الَّذِینَ جَعَلْتَهُمُ الْوَسِیلَهَ إِلَى رَحْمَتِکَ وَ رِضْوَانِکَ وَ الذَّرِیعَهَ إِلَى رَأْفَتِکَ وَ غُفْرَانِکَ اللَّهُمَّ وَ أَوَّلُ حَاجَتِی إِلَیْکَ أَنْ تَغْفِرَ لِی مَا سَلَفَ مِنْ ذُنُوبِی عَلَى کَثْرَتِهَا وَ أَنْ تَعْصِمَنِی فِیمَا بَقِیَ مِنْ عُمْرِی وَ تُطَهِّرَ دِینِی مِمَّا یُدَنِّسُهُ وَ یَشِینُهُ وَ یُزْرِی بِهِ وَ تَحْمِیَهُ مِنَ الرَّیْبِ وَ الشَّکِّ وَ الْفَسَادِ وَ الشِّرْکِ،
خدایا این امام را زیارت کردم،به امامتش اقرار دارم،واجب بودن اطاعتش را معتقدم،پس زیارتگاهش را قصد کردم،با گناهان،و عیبها،و جرمهاى هلاکتبار،و بسیارى بدیها و خطاهایم،و آنچه را تو از من خبردارى،پناهندهام به گذشت،و بردبارىات، امیدوارم به رحمتت،پناه بردهام به پایه عنایتت،پناه آورندهام به مهرت،خواهان شفاعتم،از ولىّات و فرزند اولیایت و برگزیدهات،فرزند برگزیدگانت،و امینت و فرزند امنایت و خلیفهات،و فرزند خلیفههایت،[هرگاه این دعا پس از زیارت امیر مؤمنان(ع) باشد به جاى کلمه«ابن»در هر چهار موضع«آبى»بگوید]آنانکه قرارشان دادى،وسیلهاى به سوى رحمت و خشنودىات.و سببى به جانب مهر و آمرزشت،خداى اول حاجتم به پیشگاه تو این است،که گناهان گذشته مرا،در عین زیادبودنش بیامرزى،و در آنچه از عمرم باقى مانده،مرا حفظ کنى،و پاک نمایى دینم را از آنچه آلودهاش کند،و بد نمایش سازد،و معیوبش گرداند،و نگاهش دارى،از شک و دودلى و تباهى و شرک،
وَ تُثَبِّتَنِی عَلَى طَاعَتِکَ وَ طَاعَهِ رَسُولِکَ وَ ذُرِّیَّتِهِ النُّجَبَاءِ السُّعَدَاءِ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِمْ وَ رَحْمَتُکَ وَ سَلامُکَ وَ بَرَکَاتُکَ وَ تُحْیِیَنِی مَا أَحْیَیْتَنِی عَلَى طَاعَتِهِمْ وَ تُمِیتَنِی إِذَا أَمَتَّنِی عَلَى طَاعَتِهِمْ وَ أَنْ لا تَمْحُوَ مِنْ قَلْبِی مَوَدَّتَهُمْ وَ مَحَبَّتَهُمْ وَ بُغْضَ أَعْدَائِهِمْ وَ مُرَافَقَهَ أَوْلِیَائِهِمْ وَ بِرَّهُمْ وَ أَسْأَلُکَ یَا رَبِّ أَنْ تَقْبَلَ ذَلِکَ مِنِّی وَ تُحَبِّبَ إِلَیَّ عِبَادَتَکَ وَ الْمُوَاظَبَهَ عَلَیْهَا وَ تُنَشِّطَنِی لَهَا وَ تُبَغِّضَ إِلَیَّ مَعَاصِیَکَ وَ مَحَارِمَکَ وَ تَدْفَعَنِی عَنْهَا وَ تُجَنِّبَنِی التَّقْصِیرَ فِی صَلَوَاتِی وَ الاسْتِهَانَهَ بِهَا وَ التَّرَاخِیَ عَنْهَا وَ تُوَفِّقَنِی لِتَأْدِیَتِهَا کَمَا فَرَضْتَ وَ أَمَرْتَ بِهِ عَلَى سُنَّهِ رَسُولِکَ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ رَحْمَتُکَ وَ بَرَکَاتُکَ خُضُوعا وَ خُشُوعا وَ تَشْرَحَ صَدْرِی لإِیتَاءِ الزَّکَاهِ ، وَ إِعْطَاءِ الصَّدَقَاتِ
و پایدارم بدارى بر طاعتت و طاعت رسولت،و فرزندان نجیب و خوشبختش،درود و رحمت و سلام و برکاتت فراوان بر ایشان،و زندهام بدارى،تا زندهام مىدارى بر فرمانبردارى از ایشان،و بمیرانىام، هرگاه بمیرانى بر طاعت از آنان،و از دلم پاک نکنى موّدت و دوستى آن بزرگواران،و کینه دشمنانتان را،و رفاقت دوستانشان،و به نیکى به آنان را نصیب من فرما،و از تو مىخواهم،اى پروردگارم،که این زیارت را از من بپذیرى،و عبادتت، و مواظبت بر آن را محبوب من گردانى،و براى بندگى به نشاطم آورى،و گناهان و محرّماتت را منفور من کنى،و از آنها بازم دارى،و از کوتاهى کردن در نمازهایم،و سبک شمردم و کاهلى از آنها برکنارم دارى،و موفقّم بدارى بر اداى آنها، همانطور که واجب کردى،و به آن بر پایه روش رسولت فرمان دادى،درودها و رحمت و برکات تو بر او باد، نمازى با کمال خضوع و خشوع،و باز کنى سینهام،را براى پرداخت زکات،دادن صدقات، (بیشتر…)
گاهشمار تاریخ خورشیدی
ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
---|---|---|---|---|---|---|
« فروردین | ||||||
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 |
آخرین دیدگاه
نوشته های تازه
- منتظر ظهور ولی عصر آبان ۲۸, ۱۳۹۲
- خداوند متعال، قرآن را مثل حبل و طنابِ مستحکم به زمین آویخت آبان ۲۸, ۱۳۹۲
- غربت امام حسن علیه السلام میان یارانشان آبان ۲۸, ۱۳۹۲
- سجده شکر آبان ۲۸, ۱۳۹۲
- مسابقه رنگ آمیزی به مناسبت میلاد حضرت ولی عصر آبان ۲۸, ۱۳۹۲