انَّکَ لَعلَی خُلُـقٍ عظیم

نوشته شده توسط مدیر    بدون دیدگاه |

مختصری از اخلاق کریمه رسول خدا صلی الله علیه و آله

از انس بن مالک روایت است که گفت من ده سال به رسول خدا ص خدمت کردم پس اُفّ به من نگفت هرگز و خدمتی را که نکرده بودم هرگز نگفت چرا نکردی و کاری را که کرده بودم هرگز نگفت چرا کردی؟

و گفت که برای آن حضرت شربتی بود که با آن افطار می کرد و شربتی بود برای سحرش و بسا که برای افطار و سحرش یک نوشیدنی بیش نبود و بسا که آن نوشیدنی شیر بود یا آب بود و غذای آن حضرت گاهی نان و آب بود.پس شبی شربت آن حضرت را مهیا کردم ولی چون او دیر کرد گمان کردم یکی از صحابه ایشان را به افطار دعوت کرده است و آن شربت را خودم خوردم.یک ساعت بعد از عشا آن حضرت تشریف آوردند و من از یکی از همراهانش پرسیدم که آیا پیامبر ص جایی افطار کرده اند؟ گفت نه.پس آن شب را در نهایت اندوه به صبح رساندم که مبادا ایشان شربتی طلب کند و نیابد. و فردای آن روز را گرسنه و تشنه به شب رساند و هرگز از من درباره آن شربت نپرسید.

و نیز انس بن مالک نقل می کند که
روزی اعرابی آمد و ردای مبارک آن حضرت را به خشونت کشید به حدی که در گردن مبارکش جای کنار ردا ماند و گفت از مال خدا چیزی بمن بده.
آن حضرت از روی لطف نگاه مهربانی به او کرد و خندید و فرمود تا یارانش چیزی به او دادند. پس حقتعالی فرمود: انَّکَ لَعلَی خُلُـقٍ عظیم.

ابن عباس نقل می کند که پیغمبر خدا ص فرمود من تأدیب کرده ی خدا هستم و علی تأدیب کرده ی من. حقتعالی مرا امر فرموده به سخاوت و خوش خلقی و هیچ صفتی نزد خدا بدتر از بخل و بد خلقی نیست.

? منتهی الآمال
شیخ عباس قمی ره
جلد یک ص ۳۳