اهمیت بسم الله در آغاز کارها

نوشته شده توسط موذن    بدون دیدگاه |

میان همه مردم جهان رسم است که هر کار مهم و پر ارزشی را به نام بزرگی از بزرگان آغاز میکنند، یعنی آن کار را با آن شخصیت مورد نظر از آغاز ارتباط میدهند. ولی آیا بهتر نیست که برای پاینده بودن یک برنامه و جاوید ماندن یک تشکیلات، آن را به موجود پایدار و جاویدانی ارتباط دهیم که فنا در ذات او راه ندارد، از میان تمام موجودات آنکه ازلی و ابدی است تنها ذات پاک خداست و به همین دلیل باید همه چیز و هر کار را با نام او آغاز کرد و از او استمداد نمود لذا در نخستین آیه قرآن میگوئیم : (بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ) « بنام خداوند بخشنده بخشایشگر»

و در حدیث معروفی از پیامبر صلّی اللّه علیه و اله میخوانیم:کلّ امر ذی بال لم یذکر فیه اسم اللّه فهو ابتر« هر کار مهمی که بدون نام خدا شروع شود بی فرجام است »
و نیز امام باقر علیه السّ لام میفرماید: «سزاوار است هنگامی که کاری را شروع میکنیم، چه بزرگ باشد چه کوچک، بسم اللّه بگوئیم تا پر برکت و میمون باشد.»

کوتاه سخن اینکه: پایداری و بقاء عمل بسته به ارتباطی است که با خدا دارد به همین مناسبت خداوند به پیامبر دستور میدهد که در آغاز شروع تبلیغ اسلام این وظیفه خطیر را با نام خدا شروع کند: اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ

و میبینیم حضرت نوح در آن طوفان سخت و عجیب هنگام سوار شدن بر کشتی برای پیروزی بر مشکلات به یاران خود دستور میدهد که در هنگام حرکت و در موقع توقف کشتی« بسم اللّه » بگویند و آنها نیز این سفر را سر انجام با موفقیت و پیروزی پشت سر گذاشتند.

و نیز سلیمان در نامهای که به ملکه سبا مینویسد سر آغاز آن را « بِسْمِ اللَّهِ » قرار میدهد.

روی همین اصل، تمام سورههای قرآن- با بسم اللّه آغاز میشود تا هدف اصلی از آغاز تا انجام با موفقیت و پیروزی و بدون شکست انجام شود و تنها سوره توبه است که بسم اللّه در آغاز آن نمیبینیم چرا که سوره توبه با اعلان جنگ به جنایتکاران مکّه و  پیمان شکنان آغاز شده، و اعلام جنگ با توصیف خداوند به « رحمان و رحیم » سازگار نیست.

پی نوشت:

برگزیده تفسیر نمونه، ج ۱، ص: ۲

سوره علق آیه۱

سوره هود آیه ۴۱ و ۴

سوره نحل آیه ۳