غضب

نوشته شده توسط مدیر    بدون دیدگاه |

۱- از امام صادق ^{علیه‌السلام} که رسول خدا ^{صلّی‌الله‌علیه‌و‌اله‌} فرمود: خشم، ایمان را تباه کند چونان که سرکه عسل را تباه کند.

۲- از میسر، گفت: نزد امام باقر ^{علیه‌السلام}   نام خشم را بردند، پس فرمود: مردى به خشم آید و خشنود نگردد تا به دوزخ درآید، هر مردى به خشم آمد بر مردمى و ایستاده است، زود بنشیند که این پلیدى شیطان از او برود، و هر مردى بر خویشاوندى خشم کرد، به او نزدیک شود و خود را به او بسابد، زیرا چون رحم سائیده شود، آرام گردد.

۳- امام صادق^{علیه‌السلام} فرمود: خشم، کلید هر بدى است.

۴- امام صادق ^{علیه‌السلام}  می‌فرمود :  که مرد بیابانى نزد رسول خدا ^{صلّی‌الله‌علیه‌و‌اله‌} آمد و گفت: من بیابان نشینم و سخن‏هاى کلى به من بیاموز، در پاسخ او فرمود: به تو فرمان دهم که خشم نکنى و سه بار آن عرب بیابانى خواستِ خود را باز گفت، و همان پاسخ را دریافت، و آن مرد به خود آمد و گفت: دیگر چیزى نپرسم، رسول خدا ^{صلّی‌الله‌علیه‌و‌اله‌} جز به خیر، مرا فرمان نداده است.  فرمود که: پدرم می‌فرمود: کدام چیزى است که از خشم، سخت‏تر است، راستى مردى خشم کند و قتل نفس کند که خدا حرام کرده و زن پارسا را به زنا متّهم کند.

۵- از عبد الأعلى، گوید: به امام صادق^{علیه‌السلام} گفتم: به من پندی‌ ده که بدان پند گیرم،

در پاسخ فرمود: مردى نزد رسول خدا^{صلّی‌الله‌علیه‌و‌اله‌} آمد و به او گفت: یا رسول اللَّه! به من بیاموز پندى که بدان پند گیرم، در پاسخ او فرمود: برو دنبال کارِت و خشم مکن، و تا سه بار بر او باز گفت، و در هر سه بار، همین پاسخ را شنید که: برو پى کارِت و خشم مکن.

۶- امام صادق ^{علیه‌السلام}  می‌فرمود: هر که جلو خشم خود را گیرد، خدا عیب او را بپوشاند.

۷- از امام باقر^{علیه‌السلام}   که در تورات نوشته است در ضمن آنچه خدا عز و جل با موسى راز گفت، فرمود:

اى موسى! جلو خشمت را از هر که من تو را بر او مسلّط کردم‏ بگیر، تا من هم جلو خشم خودم را از تو بگیرم.

۸- امام صادق ^{علیه‌السلام}   فرمود: خدا عز و جل به یکى از پیغمبران وحى کرد: اى آدمى زاده! هنگام خشمت مرا به یاد آور، تا من هم در هنگام خشمم تو را به یاد آورم، با آنها که محوشان می‌کنم، محوت نکنم، و خشنود باش که من برایت انتقام گیرم، زیرا من برایت به است از انتقام خودت براى خودت.

۹- عبد اللَّه بن سنان هم از امام صادق^{علیه‌السلام}  مانند آن را روایت کرده و در آن افزوده است: و هر گاه ستمى به تو رسد، به انتقام من برایت خشنود باش، زیرا انتقام من براى تو بهتر است از انتقام خودت براى خودت.

۱۰- از اسحاق بن عمار، گوید: شنیدم امام صادق ^{علیه‌السلام}   می‌‏فرمود: در تورات نوشته است: اى آدمى زاده! مرا به یاد آور وقتى خشم کرد، تا من هم تو را به یاد آورم وقتى خشم کردم، و تو را نابود نکنم به همراه آنها که نابود می‌کنم، و هر گاه به تو ستمى شد، راضى باش که من برایت انتقام کشم، زیرا انتقام من براى تو بهتر است از انتقام خودت.

۱۱- از امام صادق ^{علیه‌السلام}   که مردى نزد رسول خدا ^{صلّی‌الله‌علیه‌و‌اله‌}  آمد و گفت: یا رسول اللَّه! مرا تعلیم ده، فرمود: برو و خشم مکن، آن مرد گفت: همین مرا بس است، رفت به خاندان خود و به ناگاه تیره و تبارش جنگى برپا بود، همه صف بسته و سلاح جنگ برداشته‏ بودند و چون چنین دید، سلاح جنگ خود را برداشت و سپس با آنها در صف ایستاد و به یاد گفته رسول خدا ^{صلّی‌الله‌علیه‌و‌اله‌} افتاد که خشم مکن و سلاح را به دور انداخت و رفت نزد آن مردى که دشمن تیره و تبارش بودند و گفت: اى حضرات! هر چه زخم و کشتار و زدن بی‌‏اثر بر شماها وارد شده، به عهده من باشد و از مال خودم غرامت می‌‏دهم،  من همه را براى شما پرداخت می‌کنم، آن مردم هم در پاسخ گفتند: هر چه از این بابت باشد، از آن شما باشد، ما خودمان سزاوارتریم که آنها را تلافى کنیم، فرمود: آن مردم با هم صلح و سازش کردند و خشم از میان رفت.

۱۲- از ابى حمزه ثمالى که امام باقر ^{علیه‌السلام}   فرمود: به راستى این خشم یک شراره شیطانى است که در دل آدمى زاده فروزان شود، و به راستى وقتى یکى از شماها خشم کند، چشمانش سرخ شود و رگهایش باد کند و شیطان در او درآید و چون کسى از شماها از این عارضه بیم کند، به زمین چسبد که پلیدى شیطان در این وقت به خوبى از او برود.

۱۳- امام صادق^{علیه‌السلام}  فرمود: خشم، دلِ مردِ حکیم را از میان ببرد،و فرمود: هر که مالک خشمِ خود نیست، مالک عقل‌ خودنیست.

أصول الکافی / ترجمه کمره‏اى، ج‏۵، ص: ۲۰۱

أصول الکافی / ترجمه کمره‏اى، ج‏۵، ص: ۲۰۲

أصول الکافی / ترجمه کمره‏اى، ج‏۵، ص: ۲۰۵