بیان آنچه به زیارت وارث زیاد شده

نوشته شده توسط موذن    بدون دیدگاه |

مؤلّف گوید:این زیارت،معروب به زیارت وارث است و مأخذش کتاب «مصباح المتجهد» شیخ طوسى مى‏باشد،که از کتب بسیار معتبر و معروف نزد علماست،من این زیارت را بدون واسطه،از همان‏ کتاب شریف نقل کردم،و پایان زیارت شهدا همان بود که ذکر شد:فیا لیتنى کنت معکم فافوز معکم‏ پس این اضافه‏هایى که بعضى بعد از فافوز معکم ذکر نموده‏اند:فى الجنان مع النّبیّین و الصّدیقین و الشّهداء و الصّالحین و حسن اولئک رفیقا.السّلام على من کان فى الحائر معکم و على من لم یکن فى الحائر معکم الخ…. تمامى آنها زیادى و اضافى است.شیخ ما در کتاب«لؤلؤ مرجان»فرموده است که این کلمات متضمّن چند دروغ‏ واضح است،علاوه بر جسارت ارتکاب بدعت،و جسارت افزودن بر فرموده امام علیه السّلام چنان شایع و متعارف‏ شده،که چند هزار مرتبه در شب و روز،در عرصه‏گاه مرقد منوّر ابى عبد اللّه الحسین علیه السّلام و محضر فرشتگان مقرّب و مطاف‏ پیامبران مرسل علیهم السّلام به آواز بلند خوانده مى‏شود،و احدى به این خوانندگان ایراد نمى‏گیرد،و از گفتن این دروغ و ارتکاب این معصیت نهى نمى‏کند،و کم‏کم این کلمات،در مجموعه‏هایى که در زیارت و ادعیه نادانان از عوام جمع‏ مى‏کنند،و گاهى اسمى براى آن مى‏گذارند،راه پیدا کرده و به چاپ رسیده است.و از مجموعه این نادانان،به‏ مجموعه آن نادان نقل شده،و کار به جایى رسیده که بر بعضى از طلاّب نیز امر مشتبه شده است.روزى طلبه‏اى را دیدم‏ که آن دروغهاى ناروا را براى شهدا مى‏خواند،دست بر کتفش گذاشتم،ملتفت من شد،گفتم:از اهل علم چنین اکاذیب‏ در چنین محضرى قبیح نیست؟گفت:مگر روایت نشده؟تعجب کردم گفتم،نه،گفت:در کتابى دیدم،گفتم در کدام‏ کتاب؟گفت:«مفتاح الجنان»،ساکت شدم،چه اینکه کسى در بى‏اطلاعى کارش به اینجا رسد،که جمع‏آورى‏ بعضى عوام را کتاب بشمارد،و مستند قرار دهد،قابل سخن گفتن نیست،سپس شیخ مرحوم کلام را در این مقام طول‏ داده،و فرموده است:به حال خود گذاشتن عوام در امثال این امرو جزئى و بدعتها یمختصر مثل غسل اویس قرن و آش ابو الدرداء که تابع و مخلص حقیقى معاویه بوده،و روزه صمت که در روز سخن نگویند،و غیر آنها که احدى در مقام‏ نهى برنیامده،سبب جسارت و جرت شده است،که در هر ماه و سال پیامبر و امام تازه‏اى پیدا مى‏شود،و دسته‏ دسته از دین خدا بیرون مى‏روند،انتهى کلامه رفع مقامه.