10
1394
نماز استغناثه دیگر
و نیز در آن کتاب شریف از امام صادق علیه السّلام روایت کرده:هرگاه یکى از شما بخواهد به خدا استغاثه کند،دو رکعت نماز بجا آورد،سپس به سجده رفته و بگوید:
یا مُحَمَّدُ یا رَسُولَ اللَّهِ یا عَلِىُّ یا سَیِّدَىِ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ بِکُما اَسْتَغیثُ اِلَى اللَّهِ تَعالى یا مُحَمَّدُ یا عَلِىُّ اَسْتَغیثُ بِکُما یا غَوْثاهُ بِاللَّهِ وَ بِمُحَمَّدٍ وَ عَلِی وَ فاطِمَهَ
اى محمد اى رسول خدا،اى على اى آقاى مردان و زنان مؤمن به وسیله شما دو تن به خداى استغاثه مىکنم،اى محمّد اى على به شما دو تن استغاثه مىکنم اى فریادرس به خدا و به محمّد و على و فاطمه.
و مىشمارى هریک از امامان را پس مىگویى: بکم اتوسّل الى اللّه تعالى به درستى که همان ساعت به فریاد تو خواهند رسید،ان شاء اللّه تعالى
9
1394
نماز استغاثه به حضرت فاطمه(علیهاالسلام)
روایت شده:هرگاه براى تو به خداى متعال حاجتى پیش آمد،و سینهات از آن تنگى گرفت دو رکعت نماز بخوان،و پس از سلام سى مرتبه تکبیر بگو،و تسبیح حضرت زهرا علیها السّلام را بجا آور، و به سجده برو و صد مرتبه بگو:
یا مَوْلاتى یا فاطِمَهُ اَغیثینى
اى سرپرستم اى فاطمه به فریادم برس
پس جانب راست صورت خویش را بر زمین بگذار،و همین ذکر را صد رمتبه بگو،و سپس جانب چپ چهرهات را بر زمین بگذار و صد مرتبه بگو،دوباره به سجده برو و صدوده مرتبه بگو،و حاجت خود را یاد کن،به درستى که خدا آن را برآورده کند.ان شاء اللّه تعالى مولّف گوید:شیخ حسن بن فضل طبرسى در کتاب«مکارم الاخلاق»فرموده:نماز استغاثه به بتول چنین است:دو رکعت نماز بجا مىآورى،سپس به سجده مىروى،و صد مرتبه مىگویى:«یا فاطمه»آنگاه جانب راست صورت خویش را به زمین مىگذارى و صد مرتبه مىگویى،سپس جانب چپ صورتت را و صد مرتبه مىگویى،دوباره به سجده مىروى و صدوده مرتبه مىگویى،پس از آن مىخوانى:
یا آمِناً مِنْ کُلِّ شَیْى ءٍ وَ کُلُّ شَیْى ءٍ مِنْکَ خآئِفٌ حَذِرٌ اَسْئَلُکَ بِاَمْنِکَ مِنْ کُلِّ شَىْءٍ وَ خَوْفِ کُلِّ شَىْءٍ مِنْکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تُعْطِیَنى اَماناً لِنَفْسى وَ اَهْلى وَ مالى وَ وَلَدى حَتّى لا اَخافَ اَحَداً وَ لا اَحْذَرَ مِنْ شَىْءٍ اَبَدَاً اِنَّکَ عَلى کُلِّ شَیْى ءٍ قَدیرٌ
اى بىهراس و بیم از هرچیز،که هرچیز از تو هراسان و برحذر است،از تو مىخواهم به ایمنىات از هرچیز، و هراس هرچیز از تو،اینکه بر محمّد درود فرستى،و ایمنى به من عطا کنى،براى خود و خاندان و دارایى و فرزندانم،تا از احدى نهراسم،و هرگز از چیزى حذر نکنم،به درستى که تو بر هرچیز توانایى.
8
1394
نماز استغاثه
[استغاثه:دادخواهى و پناه جویى]:در کتاب«مکارم»آمده:چون در شب خواستى بخوابى،بالاى سر خود ظرف پاکیزهاى،که در آن آب پاک باشد بگذار،و آن را با پارچه پاکیزهاى بپوشان،چون در آخر شب براى نماز شب بیدار شوى،سه جرعه از آن آب بیاشام،و با باقى آن وضو بگیر،و رو به قبله کن،و اذان و اقامه بگو،و دو رکعت نماز بجا آور،و هر سورهاى که خواستى در آن بخوان،چون«حمد»و سوره فارغ شدى به رکوع رفته و در رکوع بیستوپنج مرتبه بگو:اى فریادرس دادخواهان پس سر از رکوع بر مىدارى و همین ذکر را بیستوپنج بار مىگویى:و همچنین در سجده اول و پس از سر برداشتن،و در سجدّ دوم و پس از سر برداشتن،در هر کدام بیست وپنج مرتبه مىگویى،و رکعت دوم را نیز به همین کیفیت به جا مىآورى،که در مجموع سیصد مرتبه گفته مىشود،آنگاه تشهّد مىخوانى،و سلام مىدهى،و پس از سلام سر به جانب آسمان بر مىدارى و سىمرتبه مىگویى:
مِنَ الْعَبْدِ الذَّلیلِ اِلَى الْمَوْلَى الْجَلیلِ
از بنده خوار و ذلیل،به سوى مولاى شکوهمند
و حاجت خود را مىطلبى،همانا به زودى حاجتت روا خواهد شد.
7
1394
کلامی در وظیفه خواهنده اجابت
حضرت صادق علیه السّلام فرمود:بسا که حاجتى براى من پیش مىآید،و من این دعا را مىخوانم،آنگاه که باز مىگردم،حاجتم برآورده شده.مؤلّف گوید:سید ابن طاووس در کتاب«جمال الأسبوع»سخنى فرموده که حاصلش این است:هرگاه از خداى تعالى حاجتى خواستى،دست کم حالتت مانند آن باشد که حاجت مهمى از یکى از پادشاهان دنیا بطلبى،چه این که هرگاه حاجتى به ایشان داشته باشى،خشنودى آنان را به هر صورت که ممکن است مىجویى،پس هنگام حاجت خواستنى از خدا در به دست آوردن خشنودى حضرتش سخت بکوش،و مبادا روى آوردنت به خدا،کمتر از روى آوردنت به پادشاهان دنیا باشد،که اگر حال تو چنین باشد،از مسخرهکنندگان هلاک شده خواهى بود،و چگونه قابل قبول است که اهتمام تو،به خشنودى خدا کمتر از اهتمام تو به خشنودى بندگان باشد؟پس هرگاه منزلت خدا نزد تو،کمتر از منزلت پادشاهان دنیا باشد،پادشاهانى که بندگان خداى تواند،بنابراین تو خدا را استهزاء کرده و کوچک دانستهاى،و عظمت و شکوه او را نادیده گرفتهاى،و از حضرتش اعراض نمودهاى،و بعید است که با چنین حالى به سبب نماز یا روزهات به حاجت خود دست یابى،و باید نماز و روزهاى که براى حاجت به جا مىآورى،براى تحصیل تجربه نباشد،چه آنکه انسان نمىآزماید مگر کسى را که در حق او بد گمان است،و حق تعالى آنهایى را که در حق او گمان بد بروند به گفتارش مذمّت نموده است:یظنّون باللّه ظنّ السّوء علیهم دائره السوء بلکه باید به رحمت خدا و به وعدههاى او،در کمال اطمینان و اعتماد باشى،و امیدت به خدا،در طلب حاجتت بیش از آن باشد،که حاتم[بخشنده معروف که بخشایشش ضرب المثل شده است]را براى طلب یک قیراط قصد کنى.چه اینکه اگر حاتم را براى یک قیراط قصد کنى،یقین دارى به هر شکل که باشد،به تو عطا خواهد کرد،پس آگاه باش که حاجت تو نزد حق تعالى هرچه باشد،کمتر از یک قیراط نزد حاتم است،بنابراین مبادا اعتمادت به حق تعالى کمتر از رو آوردن به درگاه خانه امثال حاتم باشد.و شایسته است،هرگاه به خاطر حاجتى،روزه یا نماز بجا آورى،عمل خود را براى کارهاى مهمتر از حاجات دینى خود نیّت کنى،و بدان که مهمترین آنها حوایج آن کسى است که تو در پناه هدایت،و حمایت اویى،و آن امام زمان تو صلوات اللّه علیه است،پس باید نماز و روزهات نخست براى قضاى حاجات آن حضرت باشد،و بعد براى حوایج دینى خود،و سپس براى آن حاجتى که برایت پیش آمده،و قصد آن را داشتهاى،مثلا هرگاه ستمگرى در صدد کشتن تو باشد،و تو براى خلاصى از گزند او روزه حاجت گرفتى،باید توجه داشته باشى که مهمتر از آن حاجت دینى توست،که آن حاجت گذشت و رضاى حق از تو مىباشد،و اینکه بر تو اقبال کند،و عملت را بپذیرد،زیرا در کشته شدنت،دنیایت فاسد مىشود چنانچه دینت سالم باشد،به علاوه اگر کشته نشوى،به ناچار یک روز خواهى مرد،ولى اگر عفو و رضاى خدا برایت حاصل نشود،در دنیا و آخرت هلاک خواهى شد،و هراسها و شدایدى که به خیالت نمىرسد برایت پیش خواهد آمد،و اینکه گفتیم حاجت امام زمان را بر حوایج خود پیش اندازى،براى این است،که بقاى دنیا و اهل آن به واسطه وجود آن حضرت است، بنابر این هرگاه وجود تو،محفوظ به وجود شخص دیگرى باشد،چگونه قابل قبول است که حوایج و خواستههاى خود را بر حوایج او مقدّم بدارى؟و بر تو معلوم باد که آن حضرت،در حاجات خود،از نماز و روزه تو بىنیاز است،و نیازى به تو ندارد، ولى مقتضاى بندگى و وظیفه تو آن است،که به آن صورت عمل کنى،چنانکه دعاهاى خود را با صلوات بر ایشان صلوات اللّه علیهم اجمعین آغاز مىکنى.
5
1394
نماز حاجت دیگر
سیّد ابن طاووس در کتاب«مزار»،در باب اعمال مسجد کوفه،در ذیل اعمال محراب حضرت امیر مؤمنان علیه السّلام فرموده:ذکر نماز حاجتى که در خصوص این مکان باید انجام داد،و آن چهار رکعت است با دو سلام،در رکعت اول پس از سوره«حمد»ده مرتبه «قل هو اللّه احد» و در رکعت دوم بعد از سوره«حمد»بیستویک مرتبه«توحید»و در رکعت سوم بعد از سوره«حمد»سىویک مرتبه قل، هو اللّه احد و در رکعت چهارم پس از«حمد»چهلویک مرتبه«توحید»خوانده مىشود و پس از سلام نماز،و خواندن تسبیح،پنجاهویک مرتبه سوره توحید را بخوان و پنجاه مرتبه استغفار کن،و پنجاه مرتبه صلوات بفرست و پنجاه مرتبه بگو: لا حول و لا قوّه الاّ باللّه العلىّ العظیمaaآنگاه بگو:
یا اَللّهُ الْمانِعُ قُدْرَتَهُ خَلْقَهُ وَالْمالِکُ بِها سُلْطانَهُ وَالْمُتَسَلِّطُ بِمافى یَدَیْهِ عَلى کُلِّ مَوْجُودٍ وَ غَیْرُکَ یَخیبُ رَجآءُ راجیهِ وَ راجیکَ مَسْرُورٌ لایَخیبُ اَسْئَلُکَ بِکُلِّ رِضىً لَکَ وَ بِکُلِّ شَىْءٍ اَنْتَ فیهِ وَ بِکُلِّ شَىْءٍ تُحِبُّ اَنْ تُذْکَرَ بِهِ وَ بِکَ یا اَللَّهُ فَلَیْسَ یَعْدِلُکَ شَىْءٌ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَْحفَظَنى وَ وَلَدى وَ اَهْلى وَ مالى وَ تَحْفَظَنى بِحِفْظِکَ وَ اَنْ تَقْضِىَ حاجَتى فى کَذا وَ کَذا
اى خدایى که[قدرتش را از رساندن ضرر به بندگانش منع مىکند،حاصل اینکه در عین قدرت بىنهایتش دست به انتقام نىزند.از محدث قمى]و سلطنش را به قدرتش مالک است،و به آنچه نزد اوست بر هر موجودى چیره است،و غیر تو ناامید مىکند امید امیدوارش را،و امیدوار تو خوشحال است که ناامید نمىشود،از تو مىخواهم به هرچه پسند توست،و به هر شأنى که تو در آنى،و به هرچه دوست دارى به آن یاد شوى،و به حقیقت اى خدا،چیزى برابر تو نیست،اینکه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى،و مرا و فرزندان و خاندان و دارایىام را نگاه دارى،و به حفظت حفظم کنى،و حاجتم را در چنین و چنان مورد برآورى.
و حاجت خود را ذکر کن.
آخرین دیدگاه
نوشته های تازه
- منتظر ظهور ولی عصر اردیبهشت ۵, ۱۳۹۴
- خداوند متعال، قرآن را مثل حبل و طنابِ مستحکم به زمین آویخت اردیبهشت ۵, ۱۳۹۴
- غربت امام حسن علیه السلام میان یارانشان اردیبهشت ۵, ۱۳۹۴
- سجده شکر اردیبهشت ۵, ۱۳۹۴
- مسابقه رنگ آمیزی به مناسبت میلاد حضرت ولی عصر اردیبهشت ۵, ۱۳۹۴