اردیبهشت
10
1394

نماز استغناثه دیگر

و نیز در آن کتاب شریف از امام صادق علیه السّلام روایت کرده:هرگاه یکى از شما بخواهد به خدا استغاثه کند،دو رکعت نماز بجا آورد،سپس به سجده رفته و بگوید:
یا مُحَمَّدُ یا رَسُولَ اللَّهِ یا عَلِىُّ یا سَیِّدَىِ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ بِکُما اَسْتَغیثُ اِلَى اللَّهِ تَعالى یا مُحَمَّدُ یا عَلِىُّ اَسْتَغیثُ بِکُما یا غَوْثاهُ بِاللَّهِ وَ بِمُحَمَّدٍ وَ عَلِی وَ فاطِمَهَ
اى محمد اى رسول خدا،اى على اى آقاى مردان‏ و زنان مؤمن به وسیله شما دو تن به خداى استغاثه مى‏کنم،اى محمّد اى على به شما دو تن استغاثه‏ مى‏کنم اى فریادرس به خدا و به محمّد و على و فاطمه.
و مى‏شمارى هریک از امامان را پس مى‏گویى: بکم اتوسّل‏ الى اللّه تعالى به درستى که همان ساعت به فریاد تو خواهند رسید،ان شاء اللّه تعالى

اردیبهشت
9
1394

نماز استغاثه به حضرت فاطمه(علیهاالسلام)

روایت شده:هرگاه براى تو به خداى متعال حاجتى پیش آمد،و سینه‏ات از آن تنگى‏ گرفت دو رکعت نماز بخوان،و پس از سلام سى مرتبه تکبیر بگو،و تسبیح حضرت زهرا علیها السّلام را بجا آور، و به سجده برو و صد مرتبه بگو:
یا مَوْلاتى یا فاطِمَهُ اَغیثینى
اى سرپرستم اى فاطمه به فریادم برس
پس جانب راست‏ صورت خویش را بر زمین بگذار،و همین ذکر را صد رمتبه بگو،و سپس جانب چپ چهره‏ات را بر زمین بگذار و صد مرتبه بگو،دوباره به سجده برو و صدوده مرتبه بگو،و حاجت خود را یاد کن،به درستى که خدا آن را برآورده کند.ان شاء اللّه تعالى‏ مولّف گوید:شیخ حسن بن فضل طبرسى در کتاب«مکارم الاخلاق»فرموده:نماز استغاثه به بتول چنین است:دو رکعت نماز بجا مى‏آورى،سپس به سجده مى‏روى،و صد مرتبه مى‏گویى:«یا فاطمه»آنگاه جانب راست صورت‏ خویش را به زمین مى‏گذارى و صد مرتبه مى‏گویى،سپس جانب چپ صورتت را و صد مرتبه مى‏گویى،دوباره به سجده‏ مى‏روى و صدوده مرتبه مى‏گویى،پس از آن مى‏خوانى:
یا آمِناً مِنْ کُلِّ شَیْى ءٍ وَ کُلُّ شَیْى ءٍ مِنْکَ خآئِفٌ حَذِرٌ اَسْئَلُکَ بِاَمْنِکَ مِنْ کُلِّ شَىْءٍ وَ خَوْفِ کُلِّ شَىْءٍ مِنْکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تُعْطِیَنى اَماناً لِنَفْسى وَ اَهْلى وَ مالى وَ وَلَدى حَتّى لا اَخافَ اَحَداً وَ لا اَحْذَرَ مِنْ شَىْءٍ اَبَدَاً اِنَّکَ عَلى کُلِّ شَیْى ءٍ قَدیرٌ
اى بى‏هراس و بیم از هرچیز،که هرچیز از تو هراسان و برحذر است،از تو مى‏خواهم به ایمنى‏ات از هرچیز، و هراس هرچیز از تو،اینکه بر محمّد درود فرستى،و ایمنى به من عطا کنى،براى خود و خاندان‏ و دارایى و فرزندانم،تا از احدى نهراسم،و هرگز از چیزى حذر نکنم،به درستى که تو بر هرچیز توانایى.

اردیبهشت
8
1394

نماز استغاثه

[استغاثه:دادخواهى و پناه جویى]:در کتاب«مکارم»آمده:چون در شب خواستى بخوابى،بالاى سر خود ظرف پاکیزه‏اى،که در آن آب پاک باشد بگذار،و آن را با پارچه پاکیزه‏اى بپوشان،چون در آخر شب‏ براى نماز شب بیدار شوى،سه جرعه از آن آب بیاشام،و با باقى آن وضو بگیر،و رو به قبله کن،و اذان و اقامه‏ بگو،و دو رکعت نماز بجا آور،و هر سوره‏اى که خواستى در آن بخوان،چون«حمد»و سوره فارغ شدى به رکوع‏ رفته و در رکوع بیست‏وپنج مرتبه بگو:اى فریادرس دادخواهان پس سر از رکوع بر مى‏دارى و همین ذکر را بیست‏وپنج‏ بار مى‏گویى:و همچنین در سجده اول و پس از سر برداشتن،و در سجدّ دوم و پس از سر برداشتن،در هر کدام بیست‏ وپنج مرتبه مى‏گویى،و رکعت دوم را نیز به همین کیفیت به جا مى‏آورى،که در مجموع سیصد مرتبه گفته مى‏شود،آنگاه تشهّد مى‏خوانى،و سلام مى‏دهى،و پس از سلام سر به جانب آسمان بر مى‏دارى و سى‏مرتبه مى‏گویى:
مِنَ الْعَبْدِ الذَّلیلِ اِلَى الْمَوْلَى الْجَلیلِ
از بنده خوار و ذلیل،به سوى مولاى شکوهمند
و حاجت خود را مى‏طلبى،همانا به زودى حاجتت روا خواهد شد.

اردیبهشت
7
1394

کلامی در وظیفه خواهنده اجابت

حضرت صادق علیه السّلام فرمود:بسا که حاجتى براى من پیش مى‏آید،و من این دعا را مى‏خوانم،آنگاه که باز مى‏گردم،حاجتم‏ برآورده شده.مؤلّف گوید:سید ابن طاووس در کتاب«جمال الأسبوع»سخنى فرموده که حاصلش این است:هرگاه از خداى‏ تعالى حاجتى خواستى،دست کم حالتت مانند آن باشد که حاجت مهمى از یکى از پادشاهان دنیا بطلبى،چه این که هرگاه‏ حاجتى به ایشان داشته باشى،خشنودى آنان را به هر صورت که ممکن است مى‏جویى،پس هنگام حاجت خواستنى از خدا در به دست آوردن خشنودى حضرتش سخت بکوش،و مبادا روى آوردنت به خدا،کمتر از روى آوردنت به پادشاهان‏ دنیا باشد،که اگر حال تو چنین باشد،از مسخره‏کنندگان هلاک شده خواهى بود،و چگونه قابل قبول است که اهتمام تو،به خشنودى‏ خدا کمتر از اهتمام تو به خشنودى بندگان باشد؟پس هرگاه منزلت خدا نزد تو،کمتر از منزلت پادشاهان دنیا باشد،پادشاهانى‏ که بندگان خداى تواند،بنابراین تو خدا را استهزاء کرده و کوچک دانسته‏اى،و عظمت و شکوه او را نادیده گرفته‏اى،و از حضرتش اعراض نموده‏اى،و بعید است که با چنین حالى به سبب نماز یا روزه‏ات به حاجت خود دست یابى،و باید نماز و روزه‏اى که براى حاجت به جا مى‏آورى،براى تحصیل تجربه نباشد،چه آن‏که انسان نمى‏آزماید مگر کسى را که در حق او بد گمان است،و حق تعالى آنهایى را که در حق او گمان بد بروند به گفتارش مذمّت نموده است:یظنّون باللّه ظنّ‏ السّوء علیهم دائره السوء بلکه باید به رحمت خدا و به وعده‏هاى او،در کمال اطمینان و اعتماد باشى،و امیدت به خدا،در طلب حاجتت‏ بیش از آن باشد،که حاتم[بخشنده معروف که بخشایشش ضرب المثل شده است]را براى طلب یک قیراط قصد کنى.چه اینکه اگر حاتم را براى یک قیراط قصد کنى،یقین دارى به هر شکل که باشد،به تو عطا خواهد کرد،پس آگاه باش که حاجت تو نزد حق تعالى‏ هرچه باشد،کمتر از یک قیراط نزد حاتم است،بنابراین مبادا اعتمادت به حق تعالى کمتر از رو آوردن به درگاه خانه امثال‏ حاتم باشد.و شایسته است،هرگاه به خاطر حاجتى،روزه یا نماز بجا آورى،عمل خود را براى کارهاى مهمتر از حاجات دینى‏ خود نیّت کنى،و بدان که مهمترین آنها حوایج آن کسى است که تو در پناه هدایت،و حمایت اویى،و آن امام زمان تو صلوات اللّه علیه‏ است،پس باید نماز و روزه‏ات نخست براى قضاى حاجات آن حضرت باشد،و بعد براى حوایج دینى خود،و سپس‏ براى آن حاجتى که برایت پیش آمده،و قصد آن را داشته‏اى،مثلا هرگاه ستمگرى در صدد کشتن تو باشد،و تو براى خلاصى‏ از گزند او روزه حاجت گرفتى،باید توجه داشته باشى که مهمتر از آن حاجت دینى توست،که آن حاجت گذشت و رضاى‏ حق از تو مى‏باشد،و اینکه بر تو اقبال کند،و عملت را بپذیرد،زیرا در کشته شدنت،دنیایت فاسد مى‏شود چنانچه دینت‏ سالم باشد،به علاوه اگر کشته نشوى،به ناچار یک روز خواهى مرد،ولى اگر عفو و رضاى خدا برایت حاصل نشود،در دنیا و آخرت هلاک خواهى شد،و هراسها و شدایدى که به خیالت نمى‏رسد برایت پیش خواهد آمد،و اینکه گفتیم حاجت امام زمان را بر حوایج خود پیش اندازى،براى این است،که بقاى دنیا و اهل آن به واسطه وجود آن حضرت است، بنابر این هرگاه وجود تو،محفوظ به وجود شخص دیگرى باشد،چگونه قابل قبول است که حوایج و خواسته‏هاى خود را بر حوایج او مقدّم بدارى؟و بر تو معلوم باد که آن حضرت،در حاجات خود،از نماز و روزه تو بى‏نیاز است،و نیازى به تو ندارد، ولى مقتضاى بندگى و وظیفه تو آن است،که به آن صورت عمل کنى،چنان‏که دعاهاى خود را با صلوات بر ایشان صلوات اللّه علیهم اجمعین‏ آغاز مى‏کنى.

اردیبهشت
5
1394

نماز حاجت دیگر

سیّد ابن طاووس در کتاب«مزار»،در باب اعمال مسجد کوفه،در ذیل اعمال محراب حضرت امیر مؤمنان علیه السّلام فرموده:ذکر نماز حاجتى که در خصوص این مکان باید انجام داد،و آن چهار رکعت است با دو سلام،در رکعت اول پس از سوره«حمد»ده مرتبه‏ «قل هو اللّه احد» و در رکعت دوم بعد از سوره«حمد»بیست‏ویک مرتبه«توحید»و در رکعت سوم بعد از سوره«حمد»سى‏ویک مرتبه قل، هو اللّه احد و در رکعت چهارم پس از«حمد»چهل‏ویک مرتبه«توحید»خوانده مى‏شود و پس از سلام نماز،و خواندن تسبیح،پنجاه‏ویک مرتبه سوره‏ توحید را بخوان و پنجاه مرتبه استغفار کن،و پنجاه مرتبه صلوات بفرست و پنجاه مرتبه بگو: لا حول و لا قوّه الاّ باللّه العلىّ العظیمaaآنگاه بگو:
یا اَللّهُ الْمانِعُ قُدْرَتَهُ خَلْقَهُ وَالْمالِکُ بِها سُلْطانَهُ وَالْمُتَسَلِّطُ بِمافى یَدَیْهِ عَلى کُلِّ مَوْجُودٍ وَ غَیْرُکَ یَخیبُ رَجآءُ راجیهِ وَ راجیکَ مَسْرُورٌ لایَخیبُ اَسْئَلُکَ بِکُلِّ رِضىً لَکَ وَ بِکُلِّ شَىْءٍ اَنْتَ فیهِ وَ بِکُلِّ شَىْءٍ تُحِبُّ اَنْ تُذْکَرَ بِهِ وَ بِکَ یا اَللَّهُ فَلَیْسَ یَعْدِلُکَ شَىْءٌ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَْحفَظَنى وَ وَلَدى وَ اَهْلى وَ مالى وَ تَحْفَظَنى بِحِفْظِکَ وَ اَنْ تَقْضِىَ حاجَتى فى کَذا وَ کَذا
اى خدایى که[قدرتش را از رساندن ضرر به بندگانش منع مى‏کند،حاصل‏ اینکه در عین قدرت بى‏نهایتش دست به انتقام نى‏زند.از محدث قمى]و سلطنش را به قدرتش مالک است،و به آنچه نزد اوست بر هر موجودى چیره است،و غیر تو ناامید مى‏کند امید امیدوارش را،و امیدوار تو خوشحال است که ناامید نمى‏شود،از تو مى‏خواهم به هرچه پسند توست،و به هر شأنى که تو در آنى،و به هرچه دوست دارى‏ به آن یاد شوى،و به حقیقت اى خدا،چیزى برابر تو نیست،اینکه بر محمّد و خاندان‏ محمّد درود فرستى،و مرا و فرزندان و خاندان و دارایى‏ام را نگاه دارى،و به حفظت حفظم کنى،و حاجتم را در چنین و چنان مورد برآورى.
و حاجت خود را ذکر کن.

گاه‌شمار تاریخ خورشیدی

فروردین ۱۳۹۳
ش ی د س چ پ ج
« اسفند   اردیبهشت »
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
29