19
1394
درجات تقوای روزهدار و لقای حق
روزه برای این است که انسان به تقوا برسد و انسان با تقوا دو درجه دارد: یکی همان بهشتی که در آن نعمتهای فراوان موجود است:«إنّ المتقین فی جنّات و نَهر»و این برای لذایذ ظاهری است. یکی هم مقام عنداللهی شدن است «فی مقعد صدقٍ عند ملیکٍ مقتدر» در این مرحله دیگر سخن از سیب و گلابی نیست. چون جنت و نهر، مأکولات و مشروبات از آن جسم و بدن اوست اما لقای حق برای روح اوست. این سرّ و باطن روزه است.
امام صادق علیه السلام فرمود:«للصائم فرحتان، فرحه عند إفطاره و فرحه عند لقاء الله» روزهدار دو وقت خوشحال است یکی هنگام افطار و دیگری هنگام ملاقات با پروردگار.
روزهدار در بعضی دعاها از خداوند جمال تام میخواهد:« اللهم إنّی أسألک من جمالک بأجمله و کلّ جمالک جمیل»
حیف است که انسان به خودش و به غیر خدا و به هر آنچه که متغیّر است دل ببندد؛ زیرا هر چه غیر خداست در معرض زوال و تغییر است و نمیتواند جزای انسان باشد جزای روزهدار لقای حق است.
به ما گفتهاند جمال مطلق را در سحرهای ماه مبارک رمضان بخواهید و به گوش دادن بسنده نکنید زیرا گوش دادن غیر از خواستن است. چه مقام بلندی برای انسان میسور بود که به ما گفتهاند: بگویید:«اللهم إنّی أسألک من نورک بأنوره و کل نورک نیّر» این ادعیه را در ماه مبارک رمضان به ما آموختند برای اینکه انسان روزهدار، لایق چنین سخن گفتن است و این دهان میتواند بگوید:«اللهم إنّی أسألک من جلالک بأجله و کلّ جلالک جلیل»
سخن از حور و غلمان سیب و گلابی و جنّات و نهر نیست بلکه سخن از کمالات معنوی است و این مقام برای انسان وجود دارد اگر این مقامات برای ما نبود دستور خواندن این دعاها را نمیدادند. پس میشود به آن مقام رسید، چون میتوان روزه مستحبی گرفت و افطاری خود را به یک غیر مسلمان اسیر داد.
بخشی از احکام فقه اسلامی احکام مربوط به وقف است. فقها گفتهاند که انسان میتواند باغ، ملک یا مغازهای را برای امرار معاش کافر وقف کند! و این خود عبادت است جز اینکه کافر حربی باشد و مهدورالدم.
از پیامبر اسلام نقل شده که فرمودهاند:« لکل کبدٍ حراء أجر» در کتابهای فقهی به اطلاق این حدیث تمسک شده و گفتهاند که: اگر انسان حیوان گرسنهای را سیر یا درندهای را سیراب کند پاداش بهشت دارد.
اگر انسان روزه مستحبی بگیرد و محصول دستاس خود را به صورت نان دربیاورد و به اسیر بدهد و بگوید «إنما نُطعمکم لوجه الله» چرا که «فأینما تولّوا فَثَمّ وجه الله» این ممکن است. اگر خدمتگزار خاندان عصمت، یعنی فضه خادمه در کار اطعام حضور دارد معلوم میشود ما هم میتوانیم به این مقام برسیم و اگر خودمان را ارزان فروختیم ضرر کردهایم.
منابع:
۱- وسائل الشیعه ج۱۰ ص۴۰۳
۲- روضه المتقین ج۳ ص۲۲۶
۳- مفاتیح الجنان دعای سحر
۴- بحار ج۷۱ ص۳۷۰
حکمت عبادات آیه الله جوادی آملی
آخرین دیدگاه
نوشته های تازه
- منتظر ظهور ولی عصر فروردین ۱۹, ۱۳۹۴
- خداوند متعال، قرآن را مثل حبل و طنابِ مستحکم به زمین آویخت فروردین ۱۹, ۱۳۹۴
- غربت امام حسن علیه السلام میان یارانشان فروردین ۱۹, ۱۳۹۴
- سجده شکر فروردین ۱۹, ۱۳۹۴
- مسابقه رنگ آمیزی به مناسبت میلاد حضرت ولی عصر فروردین ۱۹, ۱۳۹۴