آداب و شیوه بیان سخن در قرآن

«عَلّمَهُ الْبَیانَ» (الرحمن ۴)

به او بیان آموخت.

قدرت بیان و سخن گفتن هدیه الهی به انسان است و قرآن برای شیوه بیان دستوراتی داده است، از جمله:

۱. مستدل و محکم باشد. «قَولاً سَدِیداً» (نساء ۹)

۲. پسندیده و به اندازه باشد. «قَولاً مَعرُوفاً» (بقره ۲۳۵)

۳. نرم و مهربانانه باشد. «قَولاً لَیّناً» (طه ۴۴)

۴. شیوا و رسا و واضح باشد. «قَولاً بَلیغاً» (نساء ۶۳)

۵. کریمانه و بزرگوارانه باشد. «قَولاً کَریماً» (اسراء ۲۳)

۶. زیبا نیکو و مطلوب باشد. « قُولوا لِلناسِ حسناً» (بقره ۸۳)

۷. بهترین‌ها گفته شود. «یَقولوا الّتی هِی أحْسَن» (اسراء ۵۳)

۸. حتی مجادلات و گفتگوهای انتقادی به بهترین وجه باشد. «جَادِلهُم بِالّتی هِی أحْسَن» (نحل ۱۲۵)