اعلام ولایت

به روایت غیر حذیفه: حضرت رسول صل الله علیه و آله در منی بر منبر برآمد و گفت: ای گروه مردمان! من بعد از خود در میان شما دو چیز می‌گذارم اگر متابعت آنها بکنید هرگز گمراه نشوید: کتاب خدا و اهل بیت من. و به درستی که خداوند لطیف خبیر خبر داد مرا که اینها از هم جدا نمی‌شوند تا در کوثر بر من وارد شوند مانند این دو انگشت – و دو سبابه خود را به یکدیگر چسبانید- و هر که چنگ زند در آنها نجات می‌یابد و هر که مخالفت آنها کند هلاک می‌شود.
ایهاالناس! آیا من تبلیغ رسالت خود کردم؟ گفتند: بلی یا رسول الله. فرمود: خداوندا گواه باش.
و چون آخر ایام تشریق شد که سیزدهم شهر ذی‌الحجه باشد الله تعالی سوره «اذا جاء» را فرستاد حضرت فرمود که: این خبر مرگ من است که به من داده‌اند چون دلالت می‌کند بر آنکه کار دین را تمام کردم باید متوجه عالم قدس شد.
پس در منی داخل مسجد خیف شد و فرمود ندا کنند مردم را که حاضر شوند چون حاضر شدند خطبه خواند و فرمود: ایها الناس! من در میان شما دو چیز بزرگ سنگین می‌گذارم یکی بزرگ‌تر است از یکی آن یکی کتاب خداست که یک طرف آن به دست خدا است و طرف دیگر آن به دست شما است پس چنگ زنید در آن و کوچک‌تر آن عترت من است که اهل بیت منند و به تحقیق که خبر داد مرا خداوند صاحب لطف و دانایی که این دوتا از یکدیگر جدا نمی‌شوند تا در کوثر بر من وارد شوند مانند این دو انگشت من – و جمع کرد میان دو انگشت شهادت خود- و فرمود: نمی‌گویم مانند این دوتا – و جمع کرد میان انگشت میان و انگشت شهادت که یکی بر دیگری زیاده باشد-.
پس گروهی از منافقان جمع شدند و گفتند: محمد می‌خواهد که امامت را در میان اهل بیت خود قرار دهد پس چهارده نفر ایشان از میان مردم بیرون رفتند و داخل کعبه شدند و نامه در میان خود نوشتند و با یکدیگر عهد کردند که اگر محمد بمیرد یا کشته شود نگذارند که خلافت به اهل بیت او برسد
پس حق تعالی این آیات را فرستاد: «أمْ أَبْرَمُوا أَمراً فَإنّا مُبْرِمونَ» «أمْ یَحْسَبونَ أنّا لا نَسْمَعُ سِرَّهُمْ وَ نَجْواهُم بَلی وَ رُسُلُنا لَدَیْهِمْ یَکْتُبُون» یعنی: آیا محکم کردند امر خود را پس ما نیز محکم می‌کنیم کار خود را بلکه گمان می‌کنند که ما نمی‌شنویم سر ایشان را بلکه می‌شنویم سرّ ایشان را بلکه می‌شنویم و رسولان ما از ملائکه نزد ایشانند و می‌نویسند گفته‌ها و کرده‌های ایشان را»

حق الیقین فصل غدیر خم ص ۱۶۴