کفن میت

و چون از دنیا رفت چشمانش را فرو خوابانند، و دستهایش را بکشند، و دهانش را بر هم گذارند، و ساقهایش را بکشند، و چانه اش را ببندند، و شروع در تحصیل کفن او کنند، و کفن واجب سه پارچه است: لنگ، پیراهن، و سرتاسرى، و مستحبّ است بر این پارچه ها جره یمنّیه اضافه شود، و آن جامه ایست که از یمن میآورند، یا پارچه اى دیگر، و پارچه پنجمى زیاد کنند، که با آن رانهاى میّت را بپیچند، و علاوه بر اینها مستحبّ است براى او عمامه قرار دهند، پس مقدارى از کافور که آتش به آن نرسیده باشد تهیّه کنند و بهتر است به وزن سیزده درهم و ثلث، و کمتر از آن چهار مثقال، و اقلّ یک درهم باشد، و اگر دشوار باشد هر اندازه ممکن است تهیه کنند.
و سزاوار است بر تمام کفنها، یعنى بر هر پارچه از آن بنویسند: فلان یشهد ان لا اله الاّ اللّه وحده لا شریک له و انّ محمّدا رسول اللّه و انّ علیّا امیر المؤمنین و الائمّه من ولدهو یک یک امامان را ذکر کند سپس نوشته را به این جمله ادامه دهد.
ائمّته ائمّه الهدى الابرار و این را با تربت امام حسین علیه السّلام یا به انگشت بنویسند، و به سیاهى نوشته نشود.

آداب مختصر وتلقین کلمات فرج به او

و سزاوار است وقتی حالت مرگ میرسد، باطن قدمهاى محتضر را رو به قبله کنند، و نزد او کسى باشد که سوره یس و صافات بخواند، و ذکر خدا کند، و او را به گفتن شهادتین، و اقرار به یک یک امامان تلقین نماید، و کلمات فرج را تلقین او کند:

لا اِلهَ اِلا اللَّهُ الْحَلیمُ الْکَریمُ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ الْعَلِىُّ الْعَظیمُ سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ السَّمواتِ السَّبْعِ وَ رَبِّ الاَْرَضینَ السَّبْعِ وَ ما فیهِنَّ وَ ما بَیْنَهُنَّ وَ ما تَحْتَهُنَّ وَ رَبِّ الْعَرشِ الْعَظیمِ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ وَالصَّلوهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّیِبینَ

معبودى جز خدا نیست، خداى بردبار کریم، معبودى جز خدا نیست خداى برتر بزرگ، منزّه است خدا، پروردگار آسمانهای هفتگانه، و زمینهاى هفتگانه، و آنچه در آنها و بین آنها، و زیر آنهاست، و پروردگار عرش بزرگ، و ستایش خداى را پروردگار جهانیان، و درود بر محمّد و خاندان پاکش.

و نزد محتضر جنب و حایض حاضر نشود