کفن میت

و چون از دنیا رفت چشمانش را فرو خوابانند، و دستهایش را بکشند، و دهانش را بر هم گذارند، و ساقهایش را بکشند، و چانه اش را ببندند، و شروع در تحصیل کفن او کنند، و کفن واجب سه پارچه است: لنگ، پیراهن، و سرتاسرى، و مستحبّ است بر این پارچه ها جره یمنّیه اضافه شود، و آن جامه ایست که از یمن میآورند، یا پارچه اى دیگر، و پارچه پنجمى زیاد کنند، که با آن رانهاى میّت را بپیچند، و علاوه بر اینها مستحبّ است براى او عمامه قرار دهند، پس مقدارى از کافور که آتش به آن نرسیده باشد تهیّه کنند و بهتر است به وزن سیزده درهم و ثلث، و کمتر از آن چهار مثقال، و اقلّ یک درهم باشد، و اگر دشوار باشد هر اندازه ممکن است تهیه کنند.
و سزاوار است بر تمام کفنها، یعنى بر هر پارچه از آن بنویسند: فلان یشهد ان لا اله الاّ اللّه وحده لا شریک له و انّ محمّدا رسول اللّه و انّ علیّا امیر المؤمنین و الائمّه من ولدهو یک یک امامان را ذکر کند سپس نوشته را به این جمله ادامه دهد.
ائمّته ائمّه الهدى الابرار و این را با تربت امام حسین علیه السّلام یا به انگشت بنویسند، و به سیاهى نوشته نشود.

آداب مختصر وتلقین کلمات فرج به او

و سزاوار است وقتی حالت مرگ میرسد، باطن قدمهاى محتضر را رو به قبله کنند، و نزد او کسى باشد که سوره یس و صافات بخواند، و ذکر خدا کند، و او را به گفتن شهادتین، و اقرار به یک یک امامان تلقین نماید، و کلمات فرج را تلقین او کند:

لا اِلهَ اِلا اللَّهُ الْحَلیمُ الْکَریمُ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ الْعَلِىُّ الْعَظیمُ سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ السَّمواتِ السَّبْعِ وَ رَبِّ الاَْرَضینَ السَّبْعِ وَ ما فیهِنَّ وَ ما بَیْنَهُنَّ وَ ما تَحْتَهُنَّ وَ رَبِّ الْعَرشِ الْعَظیمِ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ وَالصَّلوهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّیِبینَ

معبودى جز خدا نیست، خداى بردبار کریم، معبودى جز خدا نیست خداى برتر بزرگ، منزّه است خدا، پروردگار آسمانهای هفتگانه، و زمینهاى هفتگانه، و آنچه در آنها و بین آنها، و زیر آنهاست، و پروردگار عرش بزرگ، و ستایش خداى را پروردگار جهانیان، و درود بر محمّد و خاندان پاکش.

و نزد محتضر جنب و حایض حاضر نشود

نوشته ای که همراه میت می گذارند

شیخ فرموده: نسخه نوشته اى که با میّت نزد جریده گذارده میشود، پیش از نوشتن بگوید:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لاشَریکَ لَهُ وَ اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ اَنَّ الْجَنَّهَ حَقُّ وَ اَنَّ النّارَ حَقُّ وَ اَنَّ السّاعَهِ حَقُّ آتِیَهٌ لارَیْبَ فیها وَ اَنَّ اللَّهَ یَبْعَثُ مَنْ فِى الْقُبُورِ

غبه نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانیاش همیشگى است، گواهى میدهم که معبودی جز خدا نیست، یگانه است، براى او شریک نمیباشد، و گواهى میدهم که محمّد بنده و رسول اوست، (درود خدا بر او و خاندانش) ، و این که بهشت و آتش و قیامت حق است.
قیامت آمدنى است و شکّى در آن نیست، و خدا هرکه در گورهاست برمیانگیزد.

آنگاه بنویسد:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ شَهِدَ الشُّهُودُ الْمُسَمَّوْنَ فى هذَا الْکِتابِ اَنَّ اَخاهُمْ فِى اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ (فلان بن فلان )

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانیاش همیشگى است، گواهى دادند، گواهان نامبرده در این نوشته بر این که برادرشان در راه خداى عزّ و جلّ فلان بن فلان

بجاى فلان نام شخص ذکر شود

اَشْهَدَهُمْ وَاسْتَوْدَعَهُمْ وَاَقَرَّ عِنْدَهُمْ اَنَّهُ یَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لاشَریکَ لَهُ وَ اَنَّ مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ اَنَّهُ مُقِرُّ بِجَمیعِ الاَْنْبِیآءِ وَالرُّسُلِ عَلَیْهِمُ السَّلامُ وَ اَنَّ عَلِیّاً وَلِىُّ اللَّهِ وَ اِمامُهُ وَ اَنَّ الاَْئِمَّهَ مِنْ وُلْدِهِ اَئِمَّتُهُ وَ اَنَّ اَوَّلَهُمُ الْحَسَنُ وَالْحُسَیْنُ وَ عَلِىُّ بْنُ الْحُسَیْنِ وَ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِی وَ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ وَ مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ وَ عَلِىُّ بْنُ مُوسى وَ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِی وَ عَلِىُّ بْنُ مَحَمَّدٍ وَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِی وَالْقائِمُ الْحُجَّهُ عَلَیْهِمُ السَّلامُ وَ اَنَّ الْجَنَّهَ حَقُّ وَالنّارَ حَقُّ وَالسّاعَهَ آتِیَهٌ لارِیْبَ فیها ،

آنان را گواه گرفت، و به آنان سپرد، و نزدشان اقرار کرد بر اینکه او گواهى میدهد: معبودى جز خدا نیست، یگانه و بیشریک است، و اینکه محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) بنده و رسول اوست، و اینکه او به همه انبیا و رسولان (درود بر ایشان) اقرار دارد، و این که على ولىّ خدا و امام اوست، و ائمه از اولادش امامان اویند که اول آنان حسن، [است، سپس] حسین، و على بن الحسین، و محمّد بن على، و جعفر بن محمّد، و موسى بن جعفر، و على بن موسى، و محمّد بن على، و على بن محمّد، و حسن بن على، و قائم حجّت (درود بر ایشان) ، و اینکه بهشت و دوزخ حق است، و قیامت آمدنى است، شکّى در آن نیست،

وَ اَنَّ اللَّهَ یَبْعَثُ مَنْ فِى الْقُبُورِ وَ اَنَّ مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ [عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ] جآءَ بِالْحَقِّ وَ اَنَّ عَلِیّاً وَلِىُّ اللَّهِ وَالْخَلیفَهُ مِنْ بَعْدِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ مُسْتَخْلَفُهُ فى اُمَّتِهِ مُؤَدِّیاً لاَِمْرِ رَبِّهِ تَبارَکَ وَ تَعالى وَ اَنَّ فاطِمَهَ بِنْتُ رَسُولِ اللَّهِ وَ ابْنَیْهَا الْحَسَنَ وَالْحُسَیْنَ اِبْنا رَسُولِاللَّهِ وَسِبْطاهُ [وَ] اِمامَا الْهُدى وَ قائِداَ الرَّحْمَهِ وَ اَنَّ عَلِیّاً وَ مُحَمَّداً وَ جَعْفَراً وَ مُوسى وَ عَلِیّاً وَ مُحَمَّداً وَ عَلِیّاً وَ حَسَناً وَالْحُجَّهَ عَلَیْهُم السَّلامُ اَئِمَّهٌ وَقادَهٌ وَ دُعاهٌ اِلَى اللَّهِ جَلَّ وَ عَلا وَ حُجَّهٌ عَلى عِبادِهِ

و خدا هرکه را در قبورند برمیانگیزد، و اینکه محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) ، بنده و رسول اوست، حق را آورد، و على ولىّ خدا، و خلیفه پس از رسول خدا (درود خدا بر او و خاندانش) است که او را در امّتش جانشین خود قرار داد، درحالی که فرمان پروردگارش را میرساند، و اینکه فاطمه دختر رسول خدا، و دو فرزندش حسن و حسین دو پسر رسول خدا، و دو فرزند زاده او، و دو پیشواى هدایت، و دو رهبران رحمتند.
و اینکه على و محمّد و جعفر، و موسى و على، و محمّد و على و حسن، و حجّت (درود بر ایشان) امامان و رهبران و دعوت کنندگان به سوى خدا، و حجّت بر بندگان اویند.

سپس بگوید:

یا شُهُودُ

ای گواهان

اى فلان و اى فلان که نام برده شده اید، براى من در این نوشته، این شهادت را نزد خودتان استوار بدارید، تا مرا به آن کنار حوض کوثر ملاقات کنید سپس گواهان بگویند: اى فلان

نَسْتَوْدِعُکَ اللَّهَ وَالشَّهادَهُ وَالاِْقْرارُ وَ الاِْخآءُ مَوْدُوعَهٌ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَنَقْرَءُ عَلَیْکَ السَّلامُ وَ رَحْمَهُاللَّهِ وَ بَرَکاتُهُ

تو را به خدا میسپاریم، و گواهى و اقرار و برادری نزد رسول خدا (درود خدا بر او و خاندانش) سپرده است و به تو میفرستیم سلام و رحمت و برکات خدا را

پس آن صحیفه را به هم پیچند، و آن را مهر کنند، و باید به مهر شهود و میّت مهر شود، و با جریده طرف راست میّت گذاشته شود، و این صحیفه با نوک چوبى با کافور نوشته شود، و معطر و خوشبو نباشد.