على علیه السلام و بیت المال

زاذان نقل مى کند:

من با قنبر غلام امام على ^{علیه السلام} محضر امیرالمؤمنین وارد شدیم قنبر گفت:

یا امیرالمؤمنین چیزى براى شما ذخیره کرده ام! حضرت فرمود:

– آن چیست؟

عرض کرد: تعدادى ظرف طلا و نقره! چون دیدم تمام اموال غنائم را تقسیم کردى و از آنها براى خود بر نداشتى! من این ظرف ها را براى شما ذخیره کرده ام.

حضرت على ^{علیه السلام} شمشیر خود را کشید و به قنبر فرمود:

– واى بر تو! دوست دارى که به خانه ام آتش بیاورى! خانه ام را بسوزانى! سپس آن ظرف ها را قطعه قطعه کرد و نمایندگان قبایل را طلبید، و آنها را به آنان داد، تا عادلانه بین مردم تقسیم کنند.

على علیه السلام از عدالت مى گوید

یکى از خصوصیات حضرت على ^{علیه السلام} این بود که بیت المال را به طور مساوى میان مردم تقسیم مى کرد و بین مسلمانان تبعیض قایل نمى شد؛ این امر باعث شده بود، برخى از طرفداران تبعیض و انحصار طلب ها به معاویه بپیوندند.

عده اى از دوستان على ^{علیه السلام} به حضور حضرت رسیدند و گفتند:

– چنانچه افراد سیاس و انحصار طلبها را با پول راضى کنى ، براى پیشرفت امور شایسته تر است . امام على ^{علیه السلام} از این پیشنهاد خشمگین شد و فرمود:

– آیا نظرتان این است به کسانى که تحت حکومت من هستند ظلم کنم و حق آنان را به دیگران بدهم و با تضیع حقوق آنان یارانى دور خود جمع نمایم ؟ به خدا سوگند! تا دنیا وجود دارد و تا آفتاب مى تابد و ستارگان در آسمان مى درخشند، این کار را نخواهم کرد. اگر مال ، از آن خودم بود آن را به طور مساوى تقسیم مى کردم ، چه رسد به اینکه مال ، مال خداست .

سپس فرمود:

– اى مردم ! کسى که کار نیک را در جاى نادرست انجام داد، چند روزى نزد افراد نااهل و تاریک دل مورد ستایش قرار مى گیرد و در دل ایشان محبت و دوستى مى آفریند؛ ولى اگر روزى حادثه بدى براى وى پیش ‍ بیاید و به یاریشان نیازمند شود، آنان بدترین و سرزنش کننده ترین دوستان خواهند شد.