فضیلت تسبیح تربت

و بهتر آن است که حساب آن را با تسبیح ساخته از تربت حضرت حسین علیه السّلام نگاه دارد،و نگاه داشتن حساب تمام ذکرها با تسبیح ترتب حضرت حسین علیه السّلام مستحبّ است،و با خود داشتن تربت آن حضرت به طور پیوسته،مستحبّ و نگهدار از بلاها،و باعث ثواب بى‏انتهاست.

نقل شده:حضرت فاطمه علیها السّلام در ابتدا رشته‏اى از پشم تابیده،و بر آن گره‏ها زده بود،که‏ به آن تسبیح مى‏گفتند،تا حضرت حمزه بن عبد المطلّب رضى اللّه عنه شهید شد،پس حضرت فاطمه علیها السّلام از تربت قبر آن شهید بزرگوار،خاک برگرفت، و تسبیح ساخت،و به آن خدا را تسبیح مى‏کرد،مردم نیز چنان کردند.چون حضرت حسین علیه السّلام به شهادت رسید،ساختن تسبیح و ذکر گفتن با آن از تربت آن امام مظلوم مستحبّ شد.

از حضرت صاحب الامر علیه السّلام روایت شده:هرکه تسبیح تربت امام حسین علیه السّلام‏ را در دست داشته باشد،و ذکر را فراموش کند،ثواب ذکر براى او نوشته مى‏شود.

از حضرت صادق علیه السّلام نقل شده:تسبیح تربت‏ آن حضرت خود ذکر مى‏کند،بى‏آنکه آدمى بگوید:و فرمود:یک ذکر،یا استغفار،که با آن گفته مى‏شود،برابر با هفتاد ذکر است،که با چیز دیگرى گفته شود،و اگر بدون ذکر بگرداند،به هر دانه هفت تسبیح براى او نوشته مى‏شود،و به روایت‏ دیگر،اگر با ذکر بگرداند،به ازاى هر دانه چهل حسنه براى او نوشته مى‏شود،

و روایت شده:حوریان بهشت،چون فرشته‏اى‏ را مى‏بینند به زمین مى‏آید،از او درخواست مى‏کنند که تسبیح و تربت حضرت امام حسین علیه السّلام براى ما بیاور.

در حدیث‏ صحیح از حضرت موسى بن جعفر علیهم السّلام نقل شده:مؤمن مى‏باید خالى از پنج چیز نباشد:مسواک،شانه،سجّاده‏اى که بر روى‏ آن نماز بجا آورد،و تسبیحى که در آن سى‏وچهاردانه باشد،و انگشتر عقیق.و ظاهر آن است که تسبیح خام و پخته هر دو خوب‏ است،و خام بهتر است.

از حضرت صادق علیه السّلام نقل شده:هرکه با تسبیح تربت قبر امام حسین علیه السّلام یک تسبیح بگوید،حق‏ تعالى براى او چهارصد حسنه بنویسد،و چهارصد گناه از او محو کند،و چهارصد حاجت او را برآورد،و چهارصد درجه براى او بالا برد.

و نیز روایت شده:مستحب است رشته تسبیح کبود باشد به رنگ آسمان،و از بعضى روایات استفاده مى‏شود،که اگر زنان‏ عدد ذکر را به انگشتان خود بشمارند افضل است،ولى احادیث فضیلت تربت به طور مطلق اکثر و اقوى است.

گرداندن تسبیح

در زمان اسارت اهل بیت علیهم السلام یزید دید در دست امام سجاد علیه السلام تسبیحی است که حضرت آن را می‌چرخاند، لذا به امام علیه السلام اعتراض کرد که چرا کار بیهوده انجام می‌دهی؟

امام سجاد علیه السلام فرمود: از پدرم شنیدم که جدم صل الله علیه و آله «کانَ إذا أصبَحَ وَ أمْسی یَقُولُ: أللهُمَّ أنَّی أَصْبَحتُ وَ أَمسَیْتُ أُسَبِّحُکَ وَ أُمَجِّدُکَ وَ أَحْمَدُکَ وَ أُهَلِّلُکَ وَ أُکَبِّرُکَ بِعَدَدِ ما أُدِیرُ بِهِ سَبْحَتی»(۱)

رسول خدا صل الله علیه و آله هر صبح و شام می‌فرمود: خداوندا صبح و شام کردم در حالی که تسبیح و تمجید و ستایش و تهلیل و تکبیر تو را می‌گویم به تعداد کرداندن تسبیحم.

و سپس تسبیح خود را می‌گرداند. هر کس این کار را انجام دهد برای او اجر تسبیح نوشته می‌شود و نیز برای او مایه فرج و گشایش است.

۱- بحارالانوار ج۴۵ ص ۲۰۰

در محضر آیت الله بهجت نکته ۶۱۱