مکافات عمل

در زمان حضرت موسى پادشاه ستمگرى بود که وى به شفاعت بنده صالح ، حاجت مؤ منى را به جا آورد! از قضا پادشاه و مؤ من هر دو در یک روز از دنیا رفتند! مردم جمع شدند و پادشاه را با احترام دفن نمودند و سه روز مغازه ها را بستند و عزادار شدند.
اما جنازه مؤ من در خانه اش ماند و حیوانى بر او مسلط گشت و گوشت صورت وى را خورد! پس از سه روز حضرت موسى از قضیه با خبر شد.
موسى در ضمن مناجات با خداوند، اظهار نمود: بارالهى ! آن دشمن تو بود که با همه عزت و احترام فراوان دفن شد، و این هم دوست توست که جنازه اش در خانه ماند و حیوانى صورتش را خورد! سبب چیست ؟
وحى آمد که اى موسى ! دوستم از آن ظالم حاجتى خواست ، او هم بجا آورد، من پاداش کار نیک او را در همین جهان دادم ..
اما مؤ من چون از ستمگر که دشمن من بود، حاجت خواست ، من هم کیفر او را در این جهان دادم ، حال ، هر دو نتیجه کارهاى خودشان را دیدند

نسخه جادویی

خداوند متعال به حضرت موسی(ع) وحی کرد: ای موسی! من شش چیز را در شش جا قرار دادم؛ ولی مردم در جای دیگر دنبال آن می‌گردند! درحالی که هرگز آنها را در آنجا نخواهند یافت:
۱- راحتی و آسایش مطلق را در بهشت قرار دادم، ولی مردم در دنیا دنبال آن می‌گردند.
۲- ع‍زَت و شرف را در عبادت قرار دادم، ولی مردم عزّت را در پست و مقام می‌جویند.
۳- بی‌نیازی را در قناعت قرار دادم، ولی مردم آن را در زیادی مال و ثروت جستجو می‌کنند.
۴- رسیدن به بزرگی و مقام را در فروتنی قرار دادم، ولی مردم آن را در تکبّر و خودبرتر بینی می جویند.
۵- کسب علم را در گرسنگی و تلاش قرار دادم، ولی مردم با شکم سیر دنبال آن می‌گردند.
۶- اجابت دعا را در لقمه حلال قرار دادم، ولی مردم در طلسم و جادو به
دنبال اجابت دعا می‌گردند.

منبع:مستدرک الوسائل،ج۱۲،ص۱۷۳، باب۱۰۱

نویسنده مهمان: خانم عطیه گلی