قناعت در سیره حضرت محمد صل الله علیه و آله

از حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام نقل شده است که:« آن حضرت نان گندم تناول نفرمود و از نان جو، هرگز سه مرتبه متوالی سیر نخورد. چون از دنیا رفت، زرهش نزد یهودی به جهار درهم مرهون بود. با آنکه عالم عرب مسخر او شده بود و غنیمت‌های عظیم از کفار به دست او آمده بود، هیچ طلا و نقره از او نماند. روزی بود که سیصد هزار درهم و چهارصد هزار درهم قسمت می‌فرمود. شب سائل می‌آمد و سؤال می‌کرد. می‌فرمود:« و الله! که امشب نزد آل محمد یک صاع جو و یک صاع گندم و یک درهم و یک دینار نیست.»

نقل شده است که بر الاغ بی‌پالان سوار می‌شدند و نعلین خود را به دست مبارک پینه می‌کردند. بر اطفال سلام می‌کردند. بر روی زمین با غلامان چیزی تناول می‌نمودند و می‌فرمودند: « به روش بندگان می‌نشینم و به روش بندگان طعام می‌خورم. کدام بنده از من سزاوارتر است به تواضع و بندگی خدا!»

به اسانید معتبره نقل شده است که:« ملکی از جانب خداوند عالمیان نزد آن حضرت آمد و گفت: خدا سلامت می‌رساند که اگر خواهی صحرای مکه را تمام برای تو طلا می‌کنم. سر به سوی آسمان بلند کرد و فرمود: خداوندا! می‌خواهم یک روز سیر باشم و تو را حمد کنم و یک روز گرسنه باشم و از تو طلب نمایم.»

منبع: بحارالانوار ۱۶/۲۲۰ ح ۱۲