تفسیر سوره کوثر

بسم الله الرحمن الرحیم

إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ (۱)

فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَرْ (۲)

إِنَّ شَانِئَکَ هُوَ الْأَبْتَرُ (۳)

به نام خداوندی که رحمتش فراوان و همیشگی است. همانا ما به تو کوثر دادیم؛ پس برای پروردگارت نماز گزار و «نحر» کن؛ همانا آن دشمن تو خودش ابتر (= بی‌تبار و بی‌دنباله) است.

کوثر: دارای کثرت فراوان، خیر کثیر، هم چنین نام نهری است که هرکس بخواهد وارد بهشت شود و بهشتی بماند از آن سیراب می‌شود.

نحر: به قسمت بالای سینه و زیر گلو (حلقوم و محل انداختن گردنبند) گویند. «نحر کردن» هم به معنای «قربانی کردن شتر» است (زیرا برای قربانی کردن شتر، ابزار قربانی کردن را در قسمت نحر او وارد می‌کنند) و هم به معنای «بالا بردن دست‌ها هنگام تکبیر گفتن در نماز» است (که دست‌ها تا محاذی نحر بالا می‌آید). در ترجمه‌ها و تفاسیر هر دو معنا مطرح شده و هر دو می‌تواند درست باشد. اگر اولی باشد نماز، اشاره به نماز روز عید قربان است که بلافاصله بعدش قربانی می‌کنند؛ و اگر دومی باشد درباره مطلق نمازهاست.

شأن نزول: در روایات آمده بعد از رحلت پسر خردسال پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) یکی از دشمنان ایشان (عاص بن وائل یا عمرو بن عاص) گفت: دیگر نگران این دین نباشید زیرا این شخص (پیامبر صلی الله علیه و آله) پسر ندارد پس ابتر است و نسلش باقی نمی‌ماند و کارش بی‌دنباله خواهد بود و با مرگش فراموش می‌شود. این سوره نازل شد و یکی از معجزات پیامبر است زیرا هم نسل خود آن شخص منقرض شد و هم نسل پیامبر از طریق حضرت زهرا (سلام الله علیها) چنان گسترشی پیدا کرده است که امروزه این نسل با عنوان سادات در همه‌ کشورهای اسلامی شناخته شده و مورد احترام‌اند. بدین مناسبت مصداق کوثر را حضرت زهرا (سلام الله علیها) دانسته‌اند که خداوند با دادن او به پیامبر، در واقع حوض کوثر و خیر کثیری به او داد و نسل وی و دین وی را این‌چنین گسترش داد.

حوض کوثر دو رودخانه مهم به آن می ریزد یکی قرآن و دیگری اهل بیت (حدیث ثقلین حتی یردا علی الحوض) دو رودخانه ایمان و معرفت کسی از این حوض نوشید هرگز تشنه هیچ معرفتی و گرایش دیگری نخواهد گشت.

حمید مغربی