فضیلت تسبیحات اربعه

به سند معتبر از امام حسن علیه السلام نقل شده است که: «جمعی از یهود به خدمت حضرت رسول صل الله علیه و آله آمدند و اعلم ایشان در مورد مسائلی صحبت نمود، چون جواب شنیدند مسلمان شدند از جمله آن سوال‌ها این بود که: محمد (صل الله علیه و آله)  ! مرا خبر بده از کلماتی که حق تعالی آنها را برای حضرت ابراهیم علیه السلام اختیار نمود هنگامی که خانه کعبه را بنا کرد حضرت فرمود: سبحان الله؛ الحمدلله؛ لا اله الا الله و الله اکبر.

 یهودی پرسید: اگر کسی این کلمات را بگوید چه ثوابی دارد؟ حضرت فرمود: چون بنده‌ای سبحان الله بگوید آنچه زیر عرش است با او تسبیح می‌گویند، پس به گوینده تسبیح ده برابر ثواب تسبیح آنها عطا می‌کنند. چون الحمدلله بگوید حق تعالی نعیم دنیا را به او کرامت می‌فرماید و وی را به نعیم آخرت وصل می‌کند. این کلمه‌ای است که چون اهل بهشت داخل بهشت می‌شوند این کلمه را می‌گویند و سخنانی که در دنیا می‌گفتند همه منقطع می‌شود به غیر این سخن.

 و اما لا اله الا الله پس بهشت جزای آن است چنان که حق تعالی می‌فرماید:« هَلْ جَزاءَ الإِحسانَ إلّا الإحسَان» یعنی نیست جزای لااله الا الله مگر بهشت.

یهودی گفت: راست می‌گویی ای محمد (صل الله علیه و آله)  !(۱)

 به سند معتبر دیگر از حضرت رسول (صل الله علیه و آله)   نقل شده است که:« هر کس سبحان الله بگوید حق تعالی برای او درختی در بهشت غرس می‌نماید. کسی که الحمدلله بگوید درختی برای او می‌کارد کسی که لا اله الا الله بگوید درختی برای او می‌کارد، کسی که الله اکبر بگوید درختی برای او غرس می‌نماید. شخصی از قریش به حضرت عرض کرد: ما در بهشت درخت بسیار داریم؟ حضرت فرمود:بلی!  ولیکن بپرهیزید از اینکه آتشی بفرستید که آن درختان را بسوزاند زیرا حق تعالی می فرماید: ای گروه مؤمنان! از خدا و رسول اطاعت نمایید و عمل‌های خود را باطل مکنید. »(۲)

به سند معتبر از امام رضا علیه السلام نقل شده است که: «حق تعالی بر خود واجب کرده است که هر مومنی صد مرتبه الله اکبر صد مرتبه الحمدلله صد مرتبه سبحان الله صد مرتبه لا اله الا الله بگوید و صد مرتبه صلوات بر محمد و آل محمد بفرستد سپس بگوید اللهم زَوّجْنی مِن الحور العین البته حق تعالی حوریه‌یی در بهشت به او کرامت می‌فرماید و این پانصد کلمه مهر آن حوریه می‌باشد پس از این جهت حق تعالی به حضرت رسول (صل الله علیه و آله)   وحی فرمود که مهر زنان مومن را پانصد درهم سنت گرداند.»(۳)

۱. بحارالانوار ۹۳/۱۶۶-۱۶۷ ح۱

۲. همان ۹۳/ ۱۶۸ ح۳

۳. همان ۹۳/ ۱۷۰ ح ۱۰