اعتقادات ۴۲

نوشته شده توسط مدیر    بدون دیدگاه |

در بخش قبل، قَدَرِ الهی رو توضیح دادیم. اما قضای الهی چیه؟

قضا به مفهوم قضاوت کردنه و همونطور که یک شخصِ قاضی در مورد شخصی یا مسئله ای قضاوت میکنه، خدای حکیم و عادل هم در برابر اتفاقات رخ داده، واکنش نشون میده و قضاوت میکنه. به حکمی که خدا در اثر این قضاوت صادر و جاری می کنه، قضای الهی میگند.

قضای الهی شکلهای مختلفی داره. مثلا عواملی هستند که موثر در قدر الهی هستند و می تونند اونو تغییر بدند. مثلا انجام صله رحم میتونه مقدار عمری که خدا مقدر کرده رو افزایش بده. خداوند برای تاکید و ترغیب به انجام صله رحم، اینجا قضاوت می کنه که بخاطر انجام دادن صله رحم، عمر اون شخص بیشتر از اون چیزی بشه که قبلا براش مقدر کرده بود. همینطور کفران نعمت میتونه موجب کاهش نعمت بشه. پس قضای الهی می تونه قَدَر  و تقدیرات الهی رو تحت الشعاع خودش قرار داده و تقویت یا تضعیف کنه. خداوند برای ما حق و عدالت رو مقدر کرده و برای برپایی عدالت، دین و نبی و امام برامون قرار داده. ولی مردم از حق و عدالت فاصله می گیرند. لذا نتیجهٔ بی عدالتی، میشه ظلم. نتیجه ظلم هم فقر و فساد و جنگ و خونریزی و … هست. پس عجیب نیست که خیلی از مردم دنیا در فقر و ظلم و جنگ به سر می برند در حالیکه خدا چنین چیزی براشون مقدر نکرده.

سوره النساء، آیه ۷۹:

ما أَصابَکَ مِنْ حَسَنَهٍ فَمِنَ اللَّهِ وَ ما أَصابَکَ مِنْ سَیِّئَهٍ فَمِنْ نَفْسِکَ وَ أَرْسَلْناکَ لِلنَّاسِ رَسُولاً وَ کَفی بِاللَّهِ شَهِیداً .

هر چه از خوبی به تو می رسد، از طرف خدا است (تقدیرات الهی) و هر چه بدی به تو می رسد، از طرف خودت هست (قضای الهی در نتیجهٔ کارهای خودت) و ما تو را برای مردم به عنوان رسول فرستاده ایم و شهادت خدا کافی است.

بعضی وقتا قضای الهی به شکل عقوبت و تنبیه و محرومیت و این جور چیزا نمایان میشه. مثل اینکه کسی دزدی میکنه و قاضی رای به قطع دست او یا زندانی کردنش میده. مسلما اینجا کسی نمیگه که قاضی از روی مِیلِش چنین چیزی رو برای اون شخص خواسته. بلکه میگند این حکم، نتیجه عملِ خودِ اون شخص بوده و به گردن قاضی نیست. در دنیا هم خدا همینطور عمل میکنه ولی مردم با ندیدن عامل اولیه و اصلی، فقط قضا کننده رو دیده و منشاء صدور چنین حکمی رو به گردن خدا میندازند.