حق صدقه

نوشته شده توسط موذن    بدون دیدگاه |

و أما حق الصدقه فأن تعلم أنها ذخرک عند ربک و ودیعتک التى لا تحتاج إلىالإشهاد فإذا علمت ذلک؛ کنت بما استودعته سرا أوثق بما استودعته علانیه و کنت جدیراً أن تکون أسررت إلیه أمرا أعلنته و کان الأمر بینک و بینه فیها سرا على کل حال و و لم تستظهر علیه فیما استودعته منها بإشهاد الأسماع و الأبصار علیه بها کأنها أوثق فى نفسک؛ لا کأنک لا تثق به فى تأدیه ودیعتک إلیک؛ ثم لم تمتن بها على أحد لأنها لک فإذا امتننت بها لم تأمن أن تکون بها مثل تهجین حالک منها إلى من مننت بها علیه؛ لأن فى ذلک دلیلاً على أنک لم ترد نفسک بها؛ و لو اردت نفسک بها لم تمتن بها على احد و لاقوه الا بالله.
ترجمه:

اما حق صدقه پس بدان که آن ذخیره تست در نزد پروردگار؛ و امانتی از تو نزد خداوند متعال که نیاز به شاهد ندارد؛ پس و قتی متوجه این جهت شدی؛ به آنچه که مخفیانه و بدون اطلاع دیگران نزد خداوند به امانت می گزاری بیشتر مطمئن باش تا آنچه را که به طور علنی و آشکار. بنابراین سزاوار برای تو آنست؛ هرچیزی را که به عنوان امانت نزد خداوند میگذاری به صورت مخفیانه بگزاری و از اعلان آن و اخبار دیگران خود داری نمائی و فقط بین تو و خدایت باشد؛و گوشها و چشمها را شاهد امانتت قرار ندهی؛ و تو باید به امانت بدون شاهد و اطلاع دیگران بیشتر مطمئن باشی؛ نه اینکه فکر کنی اگر شاهدی نباشد او امانت ترا به تو بر نمی گرداند. هرگز با دادن صدقه برکسی منت نگزار زیرا که صدقه از تو میباشد و گر نه خودت را مورد توهین و تحقیر خودت قرار داده ای برای آنکه در صورت منت گزاشتن؛ خودت را از آن اراده نکرده ای و اگر این کار را برای خودت انجام میدادی کس دیگری را مورد منت قرار نمیدادی و قوتی نیست مگر به قوت خداوند متعال.