شیطان بر سر راه مستقیم

شیطان بعضی‌ها را برای عبادت شب بیدار می‌کند؛ چون عبادتشان در مسیر ولایت نیست…

«شیطان با خداوند متعال از اول قرار بسته و گفته: «لَأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِراطَکَ الْمُسْتَقیم»؛ یعنی من سر راه مستقیم می‌نشینم. در روایات ما صراط مستقیم به صراط امیرالمؤمنین(علیه السلام) تفسیر شده که همان راه خداست و بقیه راه‌ها بن‌بست است و چیزی در آخرش در نیست.
شیطان این یک راه را می‌شناخته و گفته که من همین راه را می بندم و کاری با بقیه راه‌ها ندارم. به تعبیر دیگر اگر من دیگران را از مسیر امیرالمؤمنین(علیه السلام) جدا کردم، دیگر کاری ندارم که چه می‌کنند! رهایش می‌کنم! کسانی که از مسیر جدا شدند جزء جنود من و جزء لشگریان من هستند.

لذا آنهایی که از مسیر امیرالمؤمنین(علیه السلام) و اهل بیت(علیه السلام) جدا می‌شوند، آن انسان‌هایی که اهل بدعت هستند، شیطان در دلشان حالت خشوع ایجاد می‌کند و حتی شاید برای عبادت و ریاضت بیدارشان می‌کند! به خاطر اینکه آن ریاضت، ریاضتی نیست که مزاحم شیطان باشد؛ مثل خیلی از این جریان‌های باطلی که در دنیا وجود دارد و گاهی سران‌شان بسیار ریاضت و زحمت می‌کشند و عبادت می‌کنند.
بنابراین راهی را که شیطان سر آن راه نشسته، راه امیرالمؤمنین(علیه السلام) است و اگر کسی از این راه بیرون رفت با او کاری ندارد و تقویت و تأییدش هم می‌کند؛ حتی گاهی اشک هم برایش ایجاد می‌کند و حالت خشوعی که نفاق است و خشوع [حقیقی] نیست [به او القا می‌کند]. خداوند متعال این اذن‌ها را به او داده است…».

 استاد سیدمحمدمهدی میرباقری، ۸۸/۱۲/۴

راهکارهایی برای کنترل خشم و غضب

 

رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله فرمود: غضب ایمان را فاسد کند چنان که سرکه عسل را.

میسر گوید: خدمت امام باقر علیه السّلام از غضب سخن به میان آمد.
حضرت فرمود: همانا مرد غضب میکند و تا داخل دوزخ نشود، هرگز راضى نگردد (تا مرتکب گناهى نشود خشمش تسکین نیابد.)

پس هر کس بر مردمى خشمگین شد:

اگر ایستاده بود،باید فورى بنشیند، تا پلیدى شیطان از او دور شود.

چون انسان خشمگین شود، اعوذ باللَّه من الشیطان الرجیم بگوید و با آب سرد وضو بگیرد یا غسل کند و اگر ایستاده است بنشیند و اگر نشسته دراز کشد.
اگر بر فامیل و خویشاوندش (محارم)غضب کرده نزدیک او رود و دست به بدن او گذارد تا خشمش فرو نشیند
أصول الکافی / ترجمه مصطفوى/ج‏۳/۴۱۲

تاریخ شهادت حضرت فاطمه زهرا و بهترین نوع عزاداری

در استفتائی در مورد ایام عزاداری شهادت حضرت زهرا ‌‌سلام‌الله‌علیها‌ از آیت الله العظمی لطف الله صافی گلپایگانی سئوال شده است؛ با توجه به معلوم‌ نبودن دقیق تاریخ شهادت حضرت فاطمه زهرا دختر گرامی پیامبر اسلام ‌صل‌الله‌علیه‌و‌آله‌، بهترین ایام جهت عزاداری برای آن حضرت چه روزهایی است و بهترین نوع عزاداری در این شهادت عظمی چیست؟

آیت الله صافی در پاسخ به این استفتاء اظهار داشته است که نسبت به روز شهادت حضرت صدیقه کبری فاطمه زهرا ‌‌سلام‌الله‌علیها‌ قول‌های مختلفی ذکر شده، لکن آنچه بیشتر مورد توجه علماء واقع شده است فاطمیه اول و فاطمیه دوّم در ماه جمادی الاول و جمادی الثانی است. شایسته است که شیعیان از روز سیزدهم جمادی الاول تا سوم جمادی الثانی سوگوار و با انجام مراسم عزاداری آن حضرت، ارادت و مودت خود را به اهل بیت اظهار و از انجام مراسمی‌ که موجب وهن مراسم شهادت آن حضرت است اجتناب کنند.

این مرجع تقلید بهترین عزاداری حضرت زهرا‌‌سلام‌الله‌علیها‌ را بیان فضائل، مناقب و مصائب آن حضرت و ذکر اخلاق و سیره عملی و دفاع ایشان از امام مظلوم حضرت امیرالمؤمنین‌علیه‌السلام می داند که در همه اعصار باید برای مردم تبیین شود و می فرماید؛ ان‌شاء الله تعالی مؤمنان با تمسک به قرآن و عترت به بهترین صورت ممکن به ساحت مقدس آن بزرگوار عرض ادب و اخلاص کنند، به ویژه بانوان متدینه با حفظ حجاب و عفت و پاکدامنی، ایشان را الگوی خود قرار دهند.

دهه فاطمیه از روایات اهل سنت

ابومحمد عبدالله بن مسلم بن قتیبه دینوری (معروف به ابن قُتَیبَه) در گذشته به سال ۲۷۶ هجری، در کتاب خود بنام «الامامه والسیاسه» تحت عنوان”کیفَ کانَت بیعه علی أبی طالب کرَّمَ الله وجهه” (علی کرم الله وجهه چگونه بیعت کرد) با ذکر سند از عبدالله بن عبدالرحمن انصاری روایت کرده که گفت: همانا روزی ابوبکر از عده ای که از بیعت با او سرپیچی کرده و نزد علی علیه السلام جمع شده بودند، سراغ گرفت.

پس عمر را به دنبال آنها -که در خانه ی علی جمع شده بودند- فرستاد، پس آنها از خارج شدنِ از خانه خودداری نمودند، در این هنگام عمر دستور داد که “هیزم حاضر کنید” و خطاب به اهل خانه گفت: قسم به آن کس که جان عمر در دست اوست باید خارج شوید و الا خانه را با اهلش به آتش می کشم ! شخصی به عمر گفت: ای ابا حفض، آیا می دانی در این خانه فاطمه است؟! گفت: اگر چه فاطمه در خانه باشد! باز در همان کتاب جلد ۱ صفحه ۱۳ با ذکر سند آمده است:.. پس از چندی که گذشت عمر به ابوبکر گفت بیا تا نزد فاطمه علیها السلام برویم، چرا که ما او را به غضب درآورده ایم.

پس به اتفاق یکدیگر نزد فاطمه علیها السلام رفته و از او اجازه ورود گرفتند، لکن فاطمه علیها السلام به آنها اجازه ی ورود نداد، ناچار نزد علی علیه السلام آمده و با او سخن گفتند، تا آنکه آنها را بر فاطمه علیها السلام وارد کرد.

پس همین که آن دو نزد فاطمه علیها السلام نشستند، فاطمه علیها السلام صورت خود را به دیوار برگرداند. در این هنگام آن دو به فاطمه علیها السلام سلام کردند، لکن او جواب سلام آنها را نداد، لذا ابوبکرشروع به سخن کرده و گفت: ای حبیبه ی رسول خدا آیا ما در مورد ارث پیامبر و همچنین در مورد شوهرت تو را به غضب در آوردیم؟ فاطمه علیها السلام گفت: چه می شود تورا، که اهل و خانواده ات از تو ارث ببرند، لکن ما از محمد صلی الله علیه وآله ارث نبریم! سپس فرمود: آیا اگر حدیثی از پیامبر را به یاد شما بیاورم قبول می کنید، و به آن اعتقاد پیدا می کنید؟ عمر و ابوبکر گفتند:آری. پس فاطمه گفت: شما را به خدا قسم آیا از پیامبر نشنیدید که می گفت: «رضایت فاطمه، رضایت من و غضب فاطمه، غضب من است. پس هر کس فاطمه دختر مرا دوست داشته باشد، همانا مرا دوست داشته و هر کس فاطمه را راضی کند مرا راضی کرده است و هر کس فاطمه را به غضب آورد، همانا مرا به غضب آورده است». عمر و ابوبکر گفتند: آری از پیامبر ‌صل‌الله‌علیه‌و‌آله‌ شنیدیم.

فاطمه علیها السلام گفت: پس همانا من، خداوند و ملائکه را شاهد می گیرم که شما دو نفر مرا به سخط و غضب درآوردید و مرا راضی نکردید، و هرگاه پیامبر را ملاقات کنم از شما دو نفر به او شکایت خواهم کرد.

در این هنگام، ابوبکر شروع به گریه کرد در حالی که فاطمه‌‌سلام‌الله‌علیها‌ می گفت: بخدا قسم تو را در هر نمازی که بخوانم نفرین خواهم کرد.

خوشحال کردن همسر و فرزند

با خوشحال کردن همسر و فرزند خود به درجات بالای بهشت برسید!

امام رضا(علیه السلام) می‌فرماید: «اگر مرد، یکی از زنان محرم خود (مثل مادر، خواهر، دختر، همسر…) را خوشحال کند، خداوند متعال در روز قیامت او را خوشحال خواهد کرد؛
إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى عَلَى الْإِنَاثِ أَرْأَفُ مِنْهُ عَلَى الذُّکُورِ وَ مَا مِنْ رَجُلٍ یُدْخِلُ فَرْحَهً عَلَى امْرَأَهٍ بَیْنَهُ وَ بَیْنَهَا حُرْمَهٌ إِلَّا فَرَّحَهُ اللَّهُ تَعَالَى یَوْمَ الْقِیَامَهِ؛ (کافی/ج۶/ص۶)
حالا کسی که این کار راحت را انجام نمی‌دهد و این افرادی که نزدیک او هستند را خوشحال نمی‌کند و در عوض می‌خواهد با خوشحال کردن مردم دیگر به درجاتی برسد، در واقع کار خودش را سخت کرده است. مثلاً وقتی می‌توانیم با یک هدیۀ کوچک (مثل یک گلِ سر) دختر خودمان را خوشحال کنید و با خریدن یک لباس ساده، همسر خود را خوشحال کنیم، چرا از این ثواب بزرگ صرفنظر کنیم؟! ضمن اینکه به مردها توصیه شده است برای همسرشان لباس بخرند.
پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) می‌فرماید: «هر کسی فرزند خودش را ببوسد، بابت هر بوسه، خدا به او یک درجه در بهشت می‌دهد که بین هر دو درجه، به اندازۀ مسیر پانصدسال فاصله است؛
أَکْثِرُوا مِنْ قُبْلَهِ أَوْلَادِکُمْ فَإِنَّ لَکُمْ بِکُلِّ قُبْلَهٍ دَرَجَهً فِی الْجَنَّهِ مَسِیرَهَ خَمْسِمِائَهِ عَام‏»(وسائل الشیعه/۲۱/۴۸۵)
انسان چقدر می‌خواهد در بیرون خانه‌اش، کارهای خوب انجام دهد که به این مقدار ثواب و پاداش برسد؟!
پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله) می‌فرماید: «کسی که از خدمت کردن به خانواده‌اش سرباز نزند، بدون حساب وارد بهشت خواهد شد؛
مَنْ لَمْ یَأْنَفْ مِنْ خِدْمَهِ الْعِیَالِ دَخَلَ الْجَنَّهَ بِغَیْرِ حِسَابٍ»(جامع‌الاخبار/ص۱۰۲)

حجت الاسلام پناهیان