6
1399
حجاز تا کربلا (قسمت بیستم)
کربلا
زمان: سهشنبه هفتم محرم الحرام ۶۱ هجری
تعداد نظامیانی که لباس و سلاح جنگی و حقوق از حکومت غاصب بنی امیه گرفته و به جنگ امام حسین(ع) آمده بودند را، بالغ بر ۳۰ هزار جنگجو نوشتهاند.
عمر بن سعد نامهای بدین مضمون از عبیدالله دریافت کرد که: با سپاهیان خود بین امام حسین(ع) و اصحابش و آب فرات فاصله بینداز به طوری که حتی قطرهای آب به امام (ع) نرسد، همان گونه که از دادن آب به عثمان بن عفان خودداری شد! عمر بن سعد ۵۰۰ سوار را در کنار شریعه فرات مستقر کرد. یکی از آنها فریاد زد: این حسین!… به خدا سوگند که قطرهای از این آب را نخواهی آشامید تا از عطش جان دهی! حضرت فرمود: «خدایا! او را از تشنگی هلاک کن و هرگز او را مشمول رحمتت قرار مده». حمید بن مسلم میگوید به چشم خود دیدم که نفرین امام (ع) عملی گشت.
امام حسین (ع) سپاه دشمن را چنین نفرین کرد:
بار خدایا! باران آسمان را از اینان دریغ کن، و بر ایشان تنگی و قحطی (همچون سالهای یوسف) پدید آور، و آن غلام ثقفی (حجاج بن یوسف) را برایشان بگمار تا جام زهر به ایشان بچشاند، و انتقام من و اصحاب و اهل بیت و شیعیان مرا از اینان بگیرد.
آخرین دیدگاه
نوشته های تازه
- منتظر ظهور ولی عصر شهریور ۶, ۱۳۹۹
- خداوند متعال، قرآن را مثل حبل و طنابِ مستحکم به زمین آویخت شهریور ۶, ۱۳۹۹
- غربت امام حسن علیه السلام میان یارانشان شهریور ۶, ۱۳۹۹
- سجده شکر شهریور ۶, ۱۳۹۹
- مسابقه رنگ آمیزی به مناسبت میلاد حضرت ولی عصر شهریور ۶, ۱۳۹۹