استغفاری که سبب زیادی علم یا مال می شود

به روایت دیگر از آن حضرت نقل شده:

هرکه در دو ماه پیاپى،هر روز چهارصد بار این دعا را بخواند،خدا به او دانش بسیارى یا دارایى‏ فراوان کرامت فرماید،و دعا این است:
اَسْتَغْفِرُاللَّهَ الَّذى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْحَىُّ الْقَیُّومُ الرَّحْمنُ الرَّحیمُ بَدیعُ السَّمواتِ وَالاَْرْضِ مِنْ جَمیعِ ظُلْمى وَ جُرْمى وَ اِسْرافى عَلى نَفْسى وَ اَتُوبُ اِلَیْهِ
آمرزش مى‏جویم از خدا که معبودى جز او نیست،زنده و پاینده،بخشنده‏ و مهربان،پدیدآورنده آسمانها و زمین،از همه ستم و گناه و نافرمانى‏ام از خدا و به سوى‏ او باز مى‏گردم.
شیخ طوسى و دیگران روایت کرده‏ اند که مستحب است مؤمن هر روز این دعا را بخواند:
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِنُورِ وَجْهِکَ الْمُشْرِقِ الْحَىِّ الْباقىِ الْکَریمِ وَ اَسْئَلُکَ بِنُورِ وَجْهِکَ الْقُدُّوسِ الَّذى اَشْرَقَتْ بِهِ السَّمواتُ وَانْکَشَفَتْ بِهِ الظُّلُماتُ وَ صَلُحَ عَلَیْهِ اَمْرُ الاَْوَّلینَ وَالاْ خِرینَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اَنْ تُصْلِحَ لى شَاْنى کُلَّهُ
خدایا از تو مى‏خواهم به نور تابناک جلوه زنده پاینده کریم‏ات،و از تو مى‏خواهم به نور جلوه‏ بسیار مقدّست که آسمانها به آن تابان شد،و تاریکى‏ها به آن برطرف گشت،و اصلاح شد به آن امر پیشینیان و پسینیان،اینکه بر محمّد و خاندانش درود فرستى،و همه کارهایم را اصلاح نمایى.
کفعمى از حضرت باقر علیه السّلام روایت کرده:

هرکه هر روز این دعا را بخواند حق تعالى امور دنیا و آخرت او را کفایت کند.
بِسْمِ اللَّهِ حَسْبِىَ اللَّهُ تَوَکَّلْتُ عَلَى اللَّهِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ خَیْرَ اُمُورى کُلِّها وَ اَعُوذُبِکَ مِنْ خِزْىِ الدُّنْیا وَ عَذابِ الاْخِرَهِ
به نام خدا،خدا مرا بس است،توکل کردم بر خدا،خدایا خیر همه امورم را از تو مى‏خواهم،و به تو پناه مى‏برم از رسوایى دنیا و عذاب آخرت.
و نیز روایت کرده:هرکه هر روز این دعا را هفت بار بخواند،امور دنیا و آخرت او کفایت شود:
حَسْبِىَ اللَّهُ رَبِّىَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظیمِ
خداوند بس است مرا پروردگارم خداست،معبودى جز خدا نیست‏ بر او توکّل کردم،و او پروردگار عرش بزرگ است.
و نیز روایت کرده:هرکه در طول یک سال،هر روز یک بار این دعا را بخواند، تا جاى خد را در بهشت نبیند نمیرد:
سُبْحانَ الدّآئِمِ الْقآئِمِ سُبْحانَالْقآئِمِ الدّآئِمِ سُبْحانَالْواحِدِ الاَْحَدِ سُبْحانَ الْفَرْدِ الصَّمَدِ سُبْحانَ الْحَىِّ الْقَیُّومِ سُبْحانَ اللَّهِ وَ بِحَمْدِهِ سُبْحانَ الْحَىِّ الَّذى لایَمُوتُ سُبْحانَ الْمَلِکِ الْقُدُّوسِ سُبْحانَ رَبِّ الْمَلائِکَهِ وَالرُّوحِ سُبْحانَ الْعَلِىِّ الاَْعْلى سُبْحانَهُ وَ تَعالى
منزّه است پاینده پا برجا،منزّه است پا برجاى پاینده، منزّه است یگانه یکتا،منزّه است بى‏همتاى بى‏نیاز،منزّه است زنده به خود پاینده،منزّه است خدا،و به ستایش‏ مى‏ستایمش،منزّه است زنده‏اى که هرگز نمى‏میرد،منزّه است فرمانرواى بسیار مقدّس،منزّه است پروردگار فرشتگان و روح، منزّه است والاى برت،منزّه است او و بالاست.

دعای(اعددت لکل هول) و فضیلت آن

در کتاب«بلد الأمین»از حضرت رسول صلى اللّه علیه و آله روایت کرده:

هرکه هر روز ده بار این دعا را بخواند،حق تعالى‏ چهار هزار گناه کبیره او را بیامرزد،و وى را از سکرات مرگ و فشار قبر،و صدهزار هراس قیامت نجات دهد، و از شرّ شیطان و سپاهیان او محفوظ گردد،و قرضش ادا شود،و اندوه و غمش برطرف گردد،دعا این است:
اَعْدَدْتُ لِکُلِّ هَوْلٍ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَ لِکُلِّ هَمٍّ وَ غَمٍّ ما شاءَاللَّهُ وَ لِکُلِّ نِعْمَهٍ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لِکُلِّ رَخآءٍ اَلشُّکْرُ لِلَّهِ وَ لِکُلِّ اُعْجُوبَهٍ سُبْحانَ الِلَّهِ وَ لِکُلِّ ذَنْبٍ اَسْتَغْفِرُاللَّهَ وَ لِکُلِّ مُصیبَهٍ اِنّا لِلّهِ وَ اِنّا اِلَیْهِ راجِعُونَ وَ لِکُلِّ ضیقٍ حَسْبِىَ اللَّهُ وَ لِکُلِّ قَضآءٍ وَ قَدَرٍ تَوَکَّلْتُ عَلَى اللَّهِ وَ لِکُلِّ عَدُوٍّ اِعْتَصَمْتُ بِاللَّهِ وَ لِکُلِّ طاعَهٍ وَ مَعْصِیَهٍ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّهَ اِلاّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ .
مهیا کردم براى هر هراسى«لا اله الا اللّه»را و براى هر اندوه و غمى،«ما شاء اللّه»را،و براى هر نعمتى‏ «الحمد للّه»،و براى هر راحتى«الشکر للّه»،و براى هر شگفتى«سبحان اللّه»،و براى هر گناهى«استغفر للّه» و براى هر مصیبت«انا للّه و انا الیه راجعون»را،و براى هر تنگى«حسبى اللّه»و براى هر قضا و قدر«توکلت على اللّه»را،و براى هر دشمن«اعتصمت باللّه »را و براى هر طاعت و معصیت«لا حول‏ و لا قوّه الاّ باللّه العلى العظیم»را.
کلینى و ابن بابویه و برقى رحمه اللّه علیهم به سندهاى معتبر از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده ‏اند:

هرکه هر روز ده بار این دعا را بخواند،حق تعالى چهل‏ و پنج‏ هزار حسنه براى او بنویسد،و چهل‏ و پنج‏ هزار گناه را از او محو کند،و چهل‏ و پنج‏ هزار درجه در بهشت براى‏ او بلند نماید،و براى او حرزى[محافظ و نگهدارنده]باشد از شرّ شیطان و ظالمان،و او را گناه کبیره متصرف نشده و احاطه ‏اش نکند. و به روایت دیگر:چنان باشد که قرآن را دوازده بار ختم کرده باشد،و خدا در بهشت خانه‏ اى براى او بنا کند.و در روایت‏ ابن بابویه«ده بار»ذکر نشده است،دعا این است:
اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لاشَریکَ لَهُ اِلهاً واحِداً اَحَداً صَمَداً لَمْ یَتَّخِذْ صاحِبَهً وَ لا وَلَداً
گواهى مى‏دهم که معبودى جز خدا نیست یگانه و بى‏شریک است،معبود،یکتا یگانه بى‏نیاز همسر و فرزندى نگرفته است
در کتابهاى«ثواب الاعمال»و«محاسن»و«کافى»از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده‏ اند: حضرت رسول اللّه علیه و آله فرمود:هرکه هر روز پانزده مرتبه بگوید:
لا اِلهَ اِلا اللَّهُ حَقّاً حَقّاً لا اِلهَ اِلا اللَّهُ ایماناً وَ تَصْدیقاً لا اِلهَ اِلا اللَّهُ عُبُودِیَّهً وَرِقّاً
معبودى جز خدا نیست به راست به راتس،معبودى جز خدا نیست مى‏گویم از روز ایمان و باور معبودى جز خدا نیست،مى‏گویم از روى بندگى و معبودیت
حق تعالى روى رحمت خود را از و نگرداند،تا وارد بهشتش کند.در«محاسن»از حضرت رسول اکرم صلى اللّه علیه و آله‏ روایت کرده:

هرکه هر روز صد بار«سبحان اللّه»بگوید،از قربانى کردن صد شتر براى کعبه بهتر است،و هرکه صد بار الحمد للّه بگوید،از آزاد کردن صد بنده بهتر است،و هرکه صد بار«اللّه اکبر»بگوید از این که صد اسب با زین و لگام در راه خدا بفرستد بهتر است،و هرکه صد با«لا اله الاّ اللّه»بگوید،کسى عملش از او نیکوتر نباشد،مگر آنکه بیشتر بگوید.قطب راوندى‏ روایت کرده:در بنى اسرائیل عابدى بود،که سالها به عبادت حق پرداخته بود،روزى به حضرت حق عرضه داشت:مى‏خواهم‏ حال خود را نزد تو بدانم،اگر اعمال مرا پسندیده باشى،از این اعمال بسیار انجام دهم،وگرنه پیش از مرگ توبه کنم،خدا فرشته‏اى‏ با این پیام نزد او فرستاد:که براى تو نزد خدا هیچ عمل خیرى نیست!پرسید پروردگارا عبادتهاى من چه شد؟فرشته‏ گفت:هر کار خیرى انجام مى‏دادى،مردم را خبر مى‏کردى،که تو را نیک بدانند،و به نیکى یاد کنند،اکنون ثواب‏ تو همان است،که خود بر عمل خود خشنود شدى،این سخن بر عابد بسیار گران آمد،و اندوهگین و نالان شد،بار دیگر فرشته آمد و گفت:حق تعالى مى‏فرماید:اکنون خود را ار من بخر،و پس از این هر روز به عدد هر رگى‏ از رگهاى بدن خود تصدّق بده،گفت:چگونه مى‏توانم چنین کارى انجام دهم؟پاسخ داد:هر روز سیصدوشصت‏ مرتبه به عدد رگهاى بدنت بگو: سُبْحانَ اللَّهِ وَالْحَمْدُلِلَّهِ وَلا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَاللَّهُ اَکْبَرُ وَلا حَوْلَ وَلاقُوَّهَ اِلاّ بِاللَّهِ عرضه داشت:پروردگارا بیشتر بفرما،فرمود:اگر بیشتر بگویى ثواب بیشتر دارد.کلینى به سند معتبر از حضرت صادق علیه السّلام روایت‏ کرده:رسول خدا صلى اللّه علیه و آله هر روز به عدد رگهاى بدن سیصدوشصت بار مى‏گفت: اَلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ کَثیراً عَلى کُلِّ حالٍ

دعای تمجید

علاّمه مجلسى در«مقباس المصابیح»فرموده:به سندهاى معتبر از حضرت صادق علیه السّلام روایت شده: حق تعالى در سه ساعت شب،و سه ساعت روز،خود را به مجد و بزرگوارى یاد مى‏کند.سه ساعت روز از وقت بالا آمدن خورشید تا آغاز ظهر است،و سه ساعت شب ثلث آخر شب تا صبح است،پس هر بنده من این تمجید را بخواند، و دلش با خدا باشد،البته حق تعالى حاجت او را برآورد،و اگر شقى بدعاقبت باشد،امیدوارم سعادتمند و نیکو عاقبت گردد.مؤلّف گوید: اگر در این ساعتهاى روزوشب این دعا را بخواند مناسب‏تر خواهد بود:
اَنْتَ اللَّهُ لااِلهَ اِلاّ اَنْتَ رَبُّ الْعالَمینَ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الرَّحْمنُ الرَّحیمُ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْعَلِىُّ الْکَبیرُ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ مَلِکُ یَوْمِ الدّینِ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ مِنْکَ بَدْءُ الْخَلْقِ وَ اِلَیْکَ یَعُودُ اَنْتَ اللَّهُ الَّذى لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ لَمْ تَزَلْ وَ لاتَزالُ اَنْتَ اللَّهُ الَّذى لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ خالِقُ الْخَیْرِ وَالشَّرِّ،
تویى خدا،معبودى جز تو نیست،پروردگار جهانیان‏ تویى خدا معبودى جز تو نیست بخشنده مهربان،تویى خدا معبودى جز تو نیست والاى بزرگ،تویى‏ خدا معبودى جز تو نیست پادشاه روز جزا،تویى خدا معبودى جز تو نیست آمرزنده و مهربان، تویى خدا معبودى جز تو نیست عزیز و حکیم،تویى خدا معبودى جز تو نیست هرچیز از تو آغاز شد، و به تو باز مى‏گردد،تویى خدا که معبودى جز تو نیست،همیشه بودى و خواهى بود،تویى خدا معبودى جز تو نیست آفریننده نیکى و بدى،
اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ خالِقُ الْجَنَّهِ وَالنّارِ اَنْتَ اللّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الاَْحَدُ الصَّمَدُ لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً اَحَدٌ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْمَلِکُ الْقُدُّوسُ السَّلامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَیْمِنُ الْعَزیزُ الْجَبّارُ الْمُتَکَبِّرُ سُبْحانَ اللَّهِ عَمّا یُشْرِکُونَ اَنْتَاللَّهُ الْخالِقُ الْبارِئُ الْمُصَوِّرُ لَکَ الاَْسْماَّءُ الْحُسْنى یُسَبِّحُ لَکَ ما فِى السَّمواتِ وَالاَْرْضِ وَ اَنْتَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْکَبیرُ الْمُتَعالِ وَالْکِبْرِیآءُ رِدآوُکَ
تویى خدا،معبودى جز تو نیست،پدیدآورنده بهشت و دوزخ،تویى خدا، معبودى جز تو نیست یگانه،بى‏نیاز،نزاده،و زاده نشده،و هیچ کس همتاى او نبود،تویى خدا، معبودى جز تو نیست،فرمانرواى بس مقدّس،سلام مؤمن،چیره،عزیز،جبّار،بزرگمنش،منزّه‏ است خدا از آنچه بر او شرک مى‏آورند،تویى خداى آفرینشگر،آفریننده صورت‏بخش،نامهاى برتر براى توست، آنچه در آسمانها و زمین است براى تو تسبیح مى‏گویند،و تو عزیز و حکیمى،تویى خدا معبودى جز تو نیست بزرگ‏ و والاتر،و کبریایى تنها رداى توست.

دعای ساعت دوازدهم

ساعت دوازدهم:از زرد شدن خورشید است تا غروب آن،که به امام عصر علیه السّلام منسوب‏ است:
یا مَنْ تَوَحَّدَ بِنَفْسِهِ عَنْ خَلْقِهِ یا مَنْ غَنِىَ عَنْ خَلْقِهِ بِصُنْعِهِ یا مَنْ عَرَّفَ نَفْسَهُ خَلْقَهُ بِلُطْفِهِ یا مَنْ سَلَکَ بِاَهْلِ طاعَتِهِ مَرْضاتَهُ یا مَنْ اَعانَ اَهْلَ مَحَبَّتِهِ عَلى شُکْرِهِمْ یا مَنْ مَنَّ عَلَیْهِمْ بِدینِهِ وَ لَطُفَ لَهُمْ بِنآئِلِهِ اَسْئَلُکَ بِحَقِّ الْخَلَفِ الصّالِحِ عَلَیْهِ السَّلامُ عَلَیْکَ وَ اَتَضَرَّعُ اِلَیْکَ بِهِ وَ اُقَدِّمُهُ بَیْنَ یَدَىْ حَوآئِجى اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بى کَذا وَ کَذا اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ اُولِى الاَْمْرِ الَّذینَ اَمَرْتَ بِطاعَتِهِمْ وَ اُولِى الاَْرْحامِ الَّذینَ اَمَرْتَ بِصِلَتِهِمْ وَ ذَوِى الْقُرْبَى الَّذینَ اَمَرْتَ بِمَودَّتِهِمْ وَ الْمَوالىِ الَّذینَ اَمَرْتَ بِعِرْفانِ حَقِّهِمْ وَ اَهْلِ الْبَیْتِ الَّذینَ اَذْهَبْتَ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَ طَهَّرْتَهُمْ تَطْهیراً اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بى کَذا وَ کَذا
اى که به حقیقتش از بندگانش یگانه و ممتاز مانده،اى آن‏که به کارش،از آفریدگانش بى‏نیاز گشته،اى آن‏که‏ حقیقتش را به لطفش بر بندگان شناسانده،اى آن‏که اهل طاعتش را به خشنودى‏اش کشانده،اى آن‏که اهل محبّتش را بر سپاسگزارى‏ یارى داده،اى آن‏که با دینش بر آنان منّت نهاده،و به هدیه‏اش بر اینان لطف نموده،از تو مى‏خواهم به حق جانشین‏ شایسته بر تو،و به وسیله او به درگاهت زارى مى‏نمایم،و او را پیش مى‏اندازم پیشاپیش خواسته‏هایم اینکه‏ بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى و با من چنین و چنان کنى،خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست آن صاحبان‏ فرمنى،که فرمان دادى به طاعتشان،و بستگانى که به پیوند با آنان فرمان راندى،خویشاوندانى که‏ امر نمودى به دوستى‏شان،و سرپرستانى که به شناسایى حقّشان فرمان دادى،و اهل بیتى که از آنان پلیید را بردى و پاکشان نمودى پاک‏کردنى کامل و شایسته،که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى و با من چنین‏ و چنان کنى.

دعای ساعت یازدهم

ساعت یازدهم:پیش از زرد شدن خوشید تا زرد شدن آن است که به حضرت عسگرى علیه السّلام منسوب است:
یا اَوَّلاً بِلا اَوَّلِیَّهٍ وَ آخِراً بِلا آخِرِیَّهٍ یا قَیُّوماً بِلا مُنْتَهى لِقِدَمِهِ یا عَزیزاً بِلاَ انْقِطاعٍ لِعِزَّتِهِ یا مُتَسَلِّطاً بِلا ضَعْفٍ مِنْ سُلْطانِهِ یا کَریماً بِدَوامِ نِعْمَتِهِ یا جَبّاراً وَ مُعِزّاً لاَِوْلِیائِهِ یا خَبیراً بِعِلْمِهِ یا عَلیماً بِقُدْرَتِهِ یا قَدیراً بِذاتِهِ اَسْئَلُکَ بِحَقِّ الْحَسَنِ بْنِ عَلِی عَلَیْهِمَا السَّلامُ وَ اُقَدِّمُهُ بَیْنَ یَدَىْ حَوآئِجى اَنْ تُصَلِىَّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بى کَذا وَکَذا
یا اول بى‏آغاز،و اى آخر بى‏پایان،اى پاینده‏اى که براى دیرینگى‏اش نهایتى نیست،اى عزیزى که براى عزّتش‏ گستنى نیست،اى چیره‏اى که سلطنتش بدون ضعف است،اى کریم به دوم نعمتش،اى جبّار و عزّت‏بخش‏ اولیایش،اى آگاه به دانایى‏اش،اى دانا به توانایى‏اش،اى توانا به ذاتش،از تو مى‏خواهم به حق حسن بن على‏ (درود خدا بر او و ایشان)و او را پیش مى‏اندازم پیشاپیش خواسته‏هایم اینکه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى،و با من چنین و چنان کنى.