گناه و اسراف

وَ مَا کاَنَ قَوْلَهُمْ إِلَّا أَن قَالُواْ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَ إِسْرَافَنَا فىِ أَمْرِنَا وَ ثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَ انْصرُْنَا عَلىَ الْقَوْمِ الْکَفِرِینَ(۱۴۷)

سخنشان جز این نبود که مى‏ گفتند: اى پروردگار ما، گناهان ما را و زیاده‏ رویهاى ما را در کارها بیامرز و ما را ثابت‏قدم گردان و در برابر کافران یارى کن. (۱۴۷)

(آل عمران-۱۴۷)

خطا و اسراف که از انسان سر می زند، او را از دایره ی بندگی بیرون میکند.اگر این خطا جبران نشود و این تجاوز از حد و حریم شرع و عقل بخشوده نشود، آینده آدمی سیاه و تباه است. این است که باید از خدای کریم و بخشایشگر، عفو و آرامش طلبید.