عید مبعث

 

ای احمدیان به نام احمد صلوات

هر دم به هزار ساعت از دم صلوات

از نور محمدی دلم مسرورست

پیوسته بگو تو بر محمد صلوات

?عید مبعث حضرت رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) بر همه شیعیان مبارک باد?

 

اعمال روز مبعث

 

روز بیست‏وهفتم:یکى از اعیاد بزرگ است،و روزى است که حضرت رسول صلى اللّه علیه و آله به پیامبرى مبعوث شد،و جبرئیل براى‏ ابلاغ پیامبرى،بر آن حضرت فرود آمد،و براى این روز چند عمل وارد است:اوّل:غسل کردن،دوّم:روزه‏گرفتن‏ و آن یکى از چهار روزى است که در طول سال براى روزه‏گرفتن امتیاز ویژه دارد،و ثوابى برابر با روزه هفتاد سال دارد. سوّم:صلوات زیاد فرستادن.چهارم:زیارت حضرت رسول صلى اللّه علیه و آله و امیر المؤمنین علیه السّلام.پنجم:شیخ طوسى در کتاب«مصباح»فرموده‏ که از ریّان بن الصّلت روایت شده:حضرت جواد علیه السّلام زمانى که در بغداد بود روز نیممه و روز بیست‏وهفتم رجب را روزه گرفت،و همه‏ خدمتکاران آن حضرت نیز روزه گرفتند و هم به ما فرمان داد دوازده رکعت نماز بجا آوریم به این صورت که در هر رکعت یک مرتبه«حمد»و سوره خوانده و پس از پایان نماز،هر کدام از سوره‏هاى«حمد»و «قل هو اللّه احد» و «قل اعوذ برب الفلق و قل اعوذ بربّ الناس» را چهار مرتبه بخوانیم،آنگاه چهار مرتبه بگوئیم:
لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ وَ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّهَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ
معبودى جز خدا نیست و خدا بزرگ‏تر از هر چیزى است،و منزّه است خدا،و خدا را سپاس،و نیست جنبش و نیرویى جز به عنایت خداى‏ برتر و بزرگ
و چهار مرتبه:
اللَّهُ اللَّهُ رَبِّی لا أُشْرِکُ بِهِ شَیْئا
خدا،خدا،پروردگار من است،چیزى را براى او شریک نمى‏آورم
و چهار مرتبه:
لا أُشْرِکُ بِرَبِّی أَحَدا
هیچکس را براى پرودگارم شریک نسازم
ششم:شیخ طوسى از جناب ابو القاسم حسین بن روح(رحمه الله)روایت کرده که در این روز دوازده رکعت نماز به جا مى‏آورى در هر رکعت‏ سوره«حمد»و سوره‏اى که آسان باشد مى‏خوانى،و پس از گفتن تشهّد و سلام بین هر دو رکعت مى‏گویى:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ وَلَدا وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ کَبِّرْهُ تَکْبِیرا یَا عُدَّتِی فِی مُدَّتِی یَا صَاحِبِی فِی شِدَّتِی یَا وَلِیِّی فِی نِعْمَتِی یَا غِیَاثِی فِی رَغْبَتِی یَا نَجَاحِی فِی حَاجَتِی یَا حَافِظِی فِی غَیْبَتِی یَا کَافِیَّ فِی وَحْدَتِی یَا أُنْسِی فِی وَحْشَتِی أَنْتَ السَّاتِرُ عَوْرَتِی فَلَکَ الْحَمْدُ وَ أَنْتَ الْمُقِیلُ عَثْرَتِی فَلَکَ الْحَمْدُ وَ أَنْتَ الْمُنْعِشُ صَرْعَتِی فَلَکَ الْحَمْدُ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اسْتُرْ عَوْرَتِی وَ آمِنْ رَوْعَتِی وَ أَقِلْنِی عَثْرَتِی وَ اصْفَحْ عَنْ جُرْمِی وَ تَجَاوَزْ عَنْ سَیِّئَاتِی فِی أَصْحَابِ الْجَنَّهِ وَعْدَ الصِّدْقِ الَّذِی کَانُوا یُوعَدُونَ .
خدا را سپاس که فرزندى بر نگرفته،و برایش در فرمانروایى شریکى و یاورى از روز خوارى نبوده‏ است،و او را بزرگ شمار،اى توشه‏ام در همه عمر،اى همنشینم در سختیها،اى سرپرستم در نعمت، اى فریادرسم در رغبت،اى پیروزیم در حاجت،اى نگهدارم در غیبت،اى کفایتم در تنهایى‏ اى همدمم در هراس،تو پوشاننده کاستى منى،تو را سپاس،تو نادیده گیرنده لغزش منى، تو را سپاس،تو بلندى‏بخش من در وقت افتادگى هست،تو را سپاس،بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و عیبم را بپوشان، و هراسم را ایمنى بخش،و لغزشم را نادیه گیر،و از گناهم چشم بپوش،و از زشتیهایم درگذر،و در زمره بهشتیان‏ قرار دهم همراه با آن وعده صادقانه‏اى که به آنها داده‏اى.
هنگامى‏که از نماز فارغ شدى،هر یک از سوره‏هاى«حمد»و «قل هو اللّه احد» و «قل اعوذ برب الفلق و قل اعوذ بربّ الناس» و قل یا ایّها الکافرون و«انا انزلنا»و«ایه الکرسى»را هفت مرتبه مى‏خوانى و هفت بار مى‏گویى:
لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ وَ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّهَ إِلا بِاللَّهِ
معبودى جز خدا نیست و خدا بزرگ‏تر است،و پاک است خدا،و جنبش و نیرویى جز به خدا نیست
و هفت بار
اللَّهُ اللَّهُ رَبِّی لا أُشْرِکُ بِهِ شَیْئا
خدا،خدا پروردگار من است و هیچ‏چیر شریکش نگیرم
و هر دعایى که بخواهى مى‏خوانى.هفتم:در کتاب«اقبال»و در بعضى‏ نسخه‏هاى«مصباح»آمده است که مستحب است در این روز این دعا را بخوانند:
یَا مَنْ أَمَرَ بِالْعَفْوِ وَ التَّجَاوُزِ وَ ضَمَّنَ نَفْسَهُ الْعَفْوَ وَ التَّجَاوُزَ یَا مَنْ عَفَا وَ تَجَاوَزَ اعْفُ عَنِّی وَ تَجَاوَزْ یَا کَرِیمُ اللَّهُمَّ وَ قَدْ أَکْدَى الطَّلَبُ وَ أَعْیَتِ الْحِیلَهُ وَ الْمَذْهَبُ وَ دَرَسَتِ الْآمَالُ وَ انْقَطَعَ الرَّجَاءُ إِلا مِنْکَ وَحْدَکَ لا شَرِیکَ لَکَ اللَّهُمَّ إِنِّی أَجِدُ سُبُلَ الْمَطَالِبِ إِلَیْکَ مُشْرَعَهً وَ مَنَاهِلَ الرَّجَاءِ لَدَیْکَ مُتْرَعَهً وَ أَبْوَابَ الدُّعَاءِ لِمَنْ دَعَاکَ مُفَتَّحَهً وَ الاسْتِعَانَهَ لِمَنِ اسْتَعَانَ بِکَ مُبَاحَهً وَ أَعْلَمُ أَنَّکَ لِدَاعِیکَ بِمَوْضِعِ إِجَابَهٍ وَ لِلصَّارِخِ إِلَیْکَ بِمَرْصَدِ إِغَاثَهٍ وَ أَنَّ فِی اللَّهْفِ إِلَى جُودِکَ وَ الضَّمَانِ بِعِدَتِکَ عِوَضا مِنْ مَنْعِ الْبَاخِلِینَ.
اى آن‏که به عفو و گذشت فرمان داده،و عفو و گذشت را بر عهده خویش ضمانت نموده است،اى آن‏که بخشید و در گذشت،مرا عفو کن‏ و از من درگذر اى کریم.خدایا!طلب سخت شده،و چاره‏جویى و راهیابى مرا به زحمت افکنده و آرزوها کهنه‏ گشته،و رشته امید جز از تو که یگانه‏اى و شریکى ندارى بریده شده است.خدایا!من راههاى خواهش را بسوى تو باز مى‏یابم،و چشمه‏سارهاى امید نزد تو پرآب است،و درهاى دعا را براى هرکه به درگاهت‏ دعا کند گشوده‏اى و یارى‏ات آن را که از تو یارى خواهد فراهم است،و مى‏دانم که براى آن‏که تو را خواند در جایگاه‏ اجابتى،و براى فریادکننده‏ات درصدد فریادرسى هستى،و همانا در طمع ورزیدن به بخششت و اعتماد به وعده‏ات جایگزینى‏ است براى دریغ‏ورزى بخیلان،
وَ مَنْدُوحَهً عَمَّا فِی أَیْدِی الْمُسْتَأْثِرِینَ وَ أَنَّکَ لا تَحْتَجِبُ عَنْ خَلْقِکَ إِلا أَنْ تَحْجُبَهُمُ الْأَعْمَالُ دُونَکَ وَ قَدْ عَلِمْتُ أَنَّ أَفْضَلَ زَادِ الرَّاحِلِ إِلَیْکَ عَزْمُ إِرَادَهٍ یَخْتَارُکَ بِهَا وَ قَدْ نَاجَاکَ بِعَزْمِ الْإِرَادَهِ قَلْبِی وَ أَسْأَلُکَ بِکُلِّ دَعْوَهٍ دَعَاکَ بِهَا رَاجٍ بَلَّغْتَهُ أَمَلَهُ أَوْ صَارِخٌ إِلَیْکَ أَغَثْتَ صَرْخَتَهُ أَوْ مَلْهُوفٌ مَکْرُوبٌ فَرَّجْتَ کَرْبَهُ أَوْ مُذْنِبٌ خَاطِئٌ غَفَرْتَ لَهُ أَوْ مُعَافًى أَتْمَمْتَ نِعْمَتَکَ عَلَیْهِ أَوْ فَقِیرٌ أَهْدَیْتَ غِنَاکَ إِلَیْهِ وَ لِتِلْکَ الدَّعْوَهِ عَلَیْکَ حَقٌّ وَ عِنْدَکَ مَنْزِلَهٌ إِلا صَلَّیْتَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ قَضَیْتَ حَوَائِجِی حَوَائِجَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ وَ هَذَا رَجَبٌ الْمُرَجَّبُ الْمُکَرَّمُ الَّذِی أَکْرَمْتَنَا بِهِ أَوَّلُ أَشْهُرِ الْحُرُمِ أَکْرَمْتَنَا بِهِ مِنْ بَیْنِ الْأُمَمِ یَا ذَا الْجُودِ وَ الْکَرَمِ فَنَسْأَلُکَ بِهِ وَ بِاسْمِکَ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الْأَجَلِّ الْأَکْرَمِ الَّذِی خَلَقْتَهُ فَاسْتَقَرَّ فِی ظِلِّکَ فَلا یَخْرُجُ مِنْکَ إِلَى غَیْرِکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ الطَّاهِرِینَ وَ تَجْعَلَنَا مِنَ الْعَامِلِینَ فِیهِ بِطَاعَتِکَ وَ الْآمِلِینَ فِیهِ بِشَفَاعَتِکَ.
و گشایشى است از آنچه در دست ثروت‏اندوزان است،تو از بندگانت در پرده نمى‏روى،جز اینکه کردارشان بین تو و ایشان پرده مى‏افکند،و هرآینه دانستم که برترین توشه کوچ‏کننده به سویت‏ اراده نیرومندى است،که بدان تو را برمى‏گزیند،و با همین اراده نیرومند دلم با تو مناجات کرده و از تو مى‏خواهم هر دعایى را که تو را به آن خواند امیدوارى که او را به آرزویش رساندى،یا فریادکشى به درگاهت که به دادش رسیدى،یا دلسوخته غمزده‏اى که‏ اندوهش را زدودى،یا گنهکار خطاکارى که او را آمرزیدى،یا تندرستى که نعمت خویش را بر او تمام کردى،یا بى‏چیزى که توانگرى‏ات را به او هدیه دادى و چنین دعایى را بر تو حقّى است و نزدت مقامى،به حق این دعا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و حاجات دنیا و آخرتم را برآور،این رجب مرجّب‏ مکّرم است که ما را به آن گرامى داشتى،نخستین ماههاى حرام است،که ما را به خاطر آن از بین ملّتها اکرام نمودى،اى داراى جود و کرم،از تو درخواست مى‏کنیم به‏ حق ماه رجب،و به نام بزرگتر بزرگتر بزرگتر باشکوه و گرامى‏ترى که آن را آفریدى پس در سایه‏ات استقرار یافت‏ و جلوه‏اش از تو به دیگرى نمى‏رسد،بر محمّد و اهل بیت پاکش درود فرستى،و ما را در این ماه از عاملین به طاعتت،و آرزومندان شفاعتت قرار دهى.
اللَّهُمَّ وَ اهْدِنَا إِلَى سَوَاءِ السَّبِیلِ وَ اجْعَلْ مَقِیلَنَا عِنْدَکَ خَیْرَ مَقِیلٍ فِی ظِلٍّ ظَلِیلٍ فَإِنَّکَ حَسْبُنَا وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ وَ السَّلامُ عَلَى عِبَادِهِ الْمُصْطَفَیْنَ وَ صَلَوَاتُهُ [صَلاتُهُ‏] عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ اللَّهُمَّ وَ بَارِکْ لَنَا فِی یَوْمِنَا هَذَا الَّذِی فَضَّلْتَهُ وَ بِکَرَامَتِکَ جَلَّلْتَهُ وَ بِالْمَنْزِلِ [الْعَظِیمِ‏] الْأَعْلَى أَنْزَلْتَهُ صَلِّ عَلَى مَنْ فِیهِ إِلَى عِبَادِکَ أَرْسَلْتَهُ وَ بِالْمَحَلِّ الْکَرِیمِ أَحْلَلْتَهُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَیْهِ صَلاهً دَائِمَهً تَکُونُ لَکَ شُکْرا وَ لَنَا ذُخْرا وَ اجْعَلْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا یُسْرا وَ اخْتِمْ لَنَا بِالسَّعَادَهِ إِلَى مُنْتَهَى آجَالِنَا وَ قَدْ قَبِلْتَ الْیَسِیرَ مِنْ أَعْمَالِنَا وَ بَلَّغْتَنَا بِرَحْمَتِکَ أَفْضَلَ آمَالِنَا إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ .
خدایا!ما را به راه راست هدایت فرما. و استراحتگاه ما را در سایه‏سار همیشگى‏ات نزد خویش بهترین استراحتگاه قرار ده،که تو ما را بسى و چه نیکو کارگشایى هستى، و سلام و درود بر همه بندگان برگزیده‏اش،خدایا!به ما در این روز برکت ده،روزى که آن را برترى دادى،و به کرامتت بزرگ نمودى،و به جایگاه بزرگ و برتر وارد ساختى، بر آن‏که در این روز به سوى بندگانت فرستادى،و او را به مقام با کرامتى برآوردى درود فرست.خدایا!بر او درود فرست درودى همیشگى،براى تو سپاس،و براى ما ذخیره‏اى باشد،و در کارمان آسانى قرار ده،و پایان عمرمان را به سعادت و نیکبختى ختم کن،در حالى که اعمال اندک ما را پذیرفته،و با رحمت بى‏کرانت ما را به برترین آزروهایمان‏ رسانده باشى،که تو بر هرچیز توانایى،و درود و سلام خدا بر محمّد و خاندانش باد
مؤلّف گوید:این دعا را حضرت موسى بن جعفر علیهما السّلام در آن روزى که آن جناب را به جانب بغداد حرکت دادند بر زبان جارى‏ ساخت،و آن روز،روز بیست‏وهفتم رجب بود،و این دعا از دعاهاى انتخابى ماه رجب است،هشتم:سیّد ابن طاووس در کتاب‏ «اقبال»فرموده:دعاى«اللّهم انى اسالک بالتّجلّى الاعظم»را بخواند،و این دعا به روایت کفعمى جزو اعمال شب‏ بیست‏وهفتم بیان شد. روز آخر ماه:در این روز غسل وارد شده،و روزه‏اش سبب آمرزش گناهان گذشته و آینده است.و نماز سلمان به صورتى‏ که در ضمن اعمال روز اوّل بیان شد بجاى آورده شود.

تتمه اعمال شب مبعث

مؤلف گوید:مبادا این حکایت را دور از واقع بدانى،چه همانا معجزات و کراماتى که این مشاهد مشرّفه به ظهور رسیده،و به حدّ تواتر نقل شده بسیار زیادتر از آن است که در شمار آید.و در ماه شوال گذشته]نسبت به زمان نوشتن این قسمت از مفاتیح الجنان به‏ وسلیه مؤلّف بزرگوارش مرحوم محدّث قمى رحمه الله[سال هزار و سیصد و چ‏هل و سه هجرى قمرى در حرم مطهّر حضرت ثامن الائمه الهداه، و ضامن الامّه العصاه مولانا ابو الحسن على بن موسى الرضا(صلوات اللّه علیه)،سه زن که هر سه به علت بیمارى فلج‏ و مانند آن زمین‏گیر بودند،و علاجشان از توان پزشکان بیرون بود،شفا یافتند،و این معجزه از آن قبر مطهّر بر همه واضح و آشکار شد همچون پدیدار شدن خورشید در آسمان صاف و بى‏ابر،و باز شدن دروازه نجب به روى عربهاى بادیه‏نشین،و شفا یافتن‏ این سه زن به اندازه‏اى روشن بود،که براى مردم بیان شد،و دکترهایى که از بیمارى آنان مطلّع بودند،با اینکه در امر مداواى‏ آنان دقت بسیار داشتند،شفا یافتن معجزه‏گونه آنان را تصدیق کردند،و بعضى از آنها تصدیق خود را بر شفاى آنان به صورت‏ نوشته اعلام داشتند،و اگر ملاحظه اختصار،و عدم مناسبت محل نبود،داستان آنها را به تفصیل نقل مى‏کردم.
و لقد أجاد شیخنا الحر العاملی فی أرجوزته وَ مَا بَدَا مِنْ بَرَکَاتِ مَشْهَدِهِ فِی کُلِّ یَوْمٍ أَمْسُهُ مِثْلُ غَدِهِ وَ کَشِفَا الْعَمَى وَ الْمَرْضَى بِهِ إِجَابَهُ الدُّعَاءِ فِی أَعْتَابِهِ
چه زیبا سروده شیخ ما شیخ حرّ عاملى در قصیده‏اش‏ و آنچه از برکات بارگاهش در همه روز نمایان شده،دیروزش مانند فردایش مى‏باشد و مانند شفاى کور و بیماران به سبب عنایتش،اجابت دعا در آستانش مى‏باشد
سوم:شیخ کفعمى در کتاب«بلد الامین»فرموده:شب مبعث این دعا را بخواند:
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِالتَّجَلِّی [بِالنَّجْلِ‏] الْأَعْظَمِ فِی هَذِهِ اللَّیْلَهِ مِنَ الشَّهْرِ الْمُعَظَّمِ وَ الْمُرْسَلِ الْمُکَرَّمِ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَغْفِرَ لَنَا مَا أَنْتَ بِهِ مِنَّا أَعْلَمُ یَا مَنْ یَعْلَمُ وَ لا نَعْلَمُ اللَّهُمَّ بَارِکْ لَنَا فِی لَیْلَتِنَا هَذِهِ الَّتِی بِشَرَفِ الرِّسَالَهِ فَضَّلْتَهَا وَ بِکَرَامَتِکَ أَجْلَلْتَهَا وَ بِالْمَحَلِّ الشَّرِیفِ أَحْلَلْتَهَا اللَّهُمَّ فَإِنَّا نَسْأَلُکَ بِالْمَبْعَثِ الشَّرِیفِ وَ السَّیِّدِ اللَّطِیفِ وَ الْعُنْصُرِ الْعَفِیفِ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَجْعَلَ أَعْمَالَنَا فِی هَذِهِ اللَّیْلَهِ وَ فِی سَائِرِ اللَّیَالِی مَقْبُولَهً وَ ذُنُوبَنَا مَغْفُورَهً وَ حَسَنَاتِنَا مَشْکُورَهً وَ سَیِّئَاتِنَا مَسْتُورَهً وَ قُلُوبَنَا بِحُسْنِ الْقَوْلِ مَسْرُورَهً وَ أَرْزَاقَنَا مِنْ لَدُنْکَ بِالْیُسْرِ مَدْرُورَهً اللَّهُمَّ إِنَّکَ تَرَى وَ لا تُرَى وَ أَنْتَ بِالْمَنْظَرِ الْأَعْلَى وَ إِنَّ إِلَیْکَ الرُّجْعَى وَ الْمُنْتَهَى وَ إِنَّ لَکَ الْمَمَاتَ وَ الْمَحْیَا وَ إِنَّ لَکَ الْآخِرَهَ وَ الْأُولَى .
خدایا!از تو درخواست مى‏کنم،به تجلّى اعظم،د راین شب از ماه معظّم،و به حق رسول‏ مکرّم،که درود فرستى بر محمّد و خاندانش،و بیامرزى بر ما،آنچه را تو به آن از ما داناترى،اى آن‏که مى‏داند، و ما نمى‏دانیم،خدایا!بر ما برکت ده در این شب،شبى که آن را به شرف رسالت برترى دادى و به کرامتت بزرگ نمودى،و به جایگاه شریفى برآوردى،خدایا!ما از تو درخواست مى‏کنیم به حق بعثت شریف و آقاى‏ مهربان،و موجود پارسا،که بر محمّد و خاندانش درود فرستى،و اعمال ما را در این شب‏ و در سایر شبها پذیرفته پیشگاهت قرار دهى،و گناهانمان را آمرزیده بدارى،و خوبیهایمان را مورد سپاس،و بدیهایمان را پوشیده گردانى،و دلهایمان را به گفتار خوش شادمان سازى،و روزیهایمان را از جانب خود به آسانى‏ فراوان گردانى.خدایا!تو مى‏بینى،و خود دیده نمى‏شود،و تو در چشم‏انداز برترى،و بازگشت و سرانجام به‏ سوى توست،و ممات و حیات و آخرت و دنیا از آن تو است.
اللَّهُمَّ إِنَّا نَعُوذُ بِکَ أَنْ نَذِلَّ وَ نَخْزَى وَ أَنْ نَأْتِیَ مَا عَنْهُ تَنْهَى اللَّهُمَّ إِنَّا نَسْأَلُکَ الْجَنَّهَ بِرَحْمَتِکَ وَ نَسْتَعِیذُ بِکَ مِنَ النَّارِ فَأَعِذْنَا مِنْهَا بِقُدْرَتِکَ وَ نَسْأَلُکَ مِنَ الْحُورِ الْعِینِ فَارْزُقْنَا بِعِزَّتِکَ وَ اجْعَلْ أَوْسَعَ أَرْزَاقِنَا عِنْدَ کِبَرِ سِنِّنَا وَ أَحْسَنَ أَعْمَالِنَا عِنْدَ اقْتِرَابِ آجَالِنَا وَ أَطِلْ فِی طَاعَتِکَ وَ مَا یُقَرِّبُ إِلَیْکَ وَ یُحْظِی عِنْدَکَ وَ یُزْلِفُ لَدَیْکَ أَعْمَارَنَا وَ أَحْسِنْ فِی جَمِیعِ أَحْوَالِنَا وَ أُمُورِنَا مَعْرِفَتَنَا وَ لا تَکِلْنَا إِلَى أَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ فَیَمُنَّ عَلَیْنَا وَ تَفَضَّلْ عَلَیْنَا بِجَمِیعِ حَوَائِجِنَا لِلدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ وَ ابْدَأْ بِآبَائِنَا وَ أَبْنَائِنَا وَ جَمِیعِ إِخْوَانِنَا الْمُؤْمِنِینَ فِی جَمِیعِ مَا سَأَلْنَاکَ لِأَنْفُسِنَا یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ اللَّهُمَّ إِنَّا نَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الْعَظِیمِ،
خدایا!به تو پناه‏ مى‏آوریم از اینکه خوار و رسوا شویم،و از اینکه مرتکب عملى شویم که از آن نهى کرده‏ایم.خدایا درخواست بهشت را به رحمتت از تو داریم، و به تو پناه مى‏آوریم از آتش دوزخ،پس ما را به قدرتت از آتش پناه ده،و از تو درخواست حور العین داریم،پس به‏ عزّتت روزى ما فرما،و فراخ‏ترین روزى را هنگام پیرى ما قرار ده،و نیکوترین اعمالمان را به گاه فرا رسیدن‏ مرگمان،و عمر ما را در طاعتت و در آنچه ما را به سویت نزدیک کند و در نزدت بهره‏مندمان نماید و در پیشگاهت بر منزلتمان‏ افزاید،طولانى گردان،و در همه حالات و کارها معرفتمان را نیکو گردان،و ما را به احدى از خلقت وامگذار تا بر ما منّت نهد،و بر ما به برآورده ساختن تمام حاجات دنیا و آخرتمان تفضّل فرما،و بخشش آغاز کن به پدرانمان و فرزندانمان، و همه برادران با ایمانمان،در همه آنچه از تو براى خود درخواست کردیم،اى مهربانترین مهربانان.خدایا! از تو درخواست مى‏کنیم به نام بزرگت،
وَ مُلْکِکَ الْقَدِیمِ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَغْفِرَ لَنَا الذَّنْبَ الْعَظِیمَ إِنَّهُ لا یَغْفِرُ الْعَظِیمَ إِلا الْعَظِیمُ اللَّهُمَّ وَ هَذَا رَجَبٌ الْمُکَرَّمُ الَّذِی أَکْرَمْتَنَا بِهِ أَوَّلُ أَشْهُرِ الْحُرُمِ أَکْرَمْتَنَا بِهِ مِنْ بَیْنِ الْأُمَمِ فَلَکَ الْحَمْدُ یَا ذَا الْجُودِ وَ الْکَرَمِ فَأَسْأَلُکَ بِهِ وَ بِاسْمِکَ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الْأَجَلِّ الْأَکْرَمِ الَّذِی خَلَقْتَهُ فَاسْتَقَرَّ فِی ظِلِّکَ فَلا یَخْرُجُ مِنْکَ إِلَى غَیْرِکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ الطَّاهِرِینَ وَ أَنْ تَجْعَلَنَا مِنَ الْعَامِلِینَ فِیهِ بِطَاعَتِکَ وَ الْآمِلِینَ فِیهِ لِشَفَاعَتِکَ اللَّهُمَّ اهْدِنَا إِلَى سَوَاءِ السَّبِیلِ وَ اجْعَلْ مَقِیلَنَا عِنْدَکَ خَیْرَ مَقِیلٍ فِی ظِلٍّ ظَلِیلٍ وَ مُلْکٍ جَزِیلٍ فَإِنَّکَ حَسْبُنَا وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ اللَّهُمَّ اقْلِبْنَا مُفْلِحِینَ مُنْجِحِینَ غَیْرَ مَغْضُوبٍ عَلَیْنَا وَ لا ضَالِّینَ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِعَزَائِمِ مَغْفِرَتِکَ وَ بِوَاجِبِ رَحْمَتِکَ السَّلامَهَ مِنْ کُلِّ إِثْمٍ وَ الْغَنِیمَهَ مِنْ کُلِّ بِرٍّ وَ الْفَوْزَ بِالْجَنَّهِ وَ النَّجَاهَ مِنَ النَّارِ.
و فرمانروایى دیرینه‏ات،که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى،و بیامرزى بر ما گناه بزرگ را،چرا که بزرگ را جز بزرگ نمى‏آمرزد.خدایا!این ماه مکرّم رجب‏ است که ما را به آن گرامى داشتى،نخستین ماههاى حرام است،که ما را به آن از میان امّتها اکرام نمودى،پس تو را سپاس اى داراى بخشش و کرم،از تو درخواست مى‏کنم بر حق ماه رجب،و به حق نام بزرگتر بزرگتر بزرگتر باشکوه‏تر و گرامى‏ترى که آن را آفریدى،پس در سایه‏ات استقرار یافت،نامى که از تو به غیر تو نرسد،که بر محمّد و اهل بیت پاکش درود فرستى،و ما را در این ماه از برپادارندگان طاعتت،و آرزومندان شفاعتت قرار دهى.خدایا!ما را به راه راست هدایت فرما،و جایگاه ما را نزد خود بهترین‏ استراحتگاه در سایه‏سار رحمت همیشگى و فرمانروایى عظیمت قرار ده،تو ما را بسى،و چه نیکو کارگشایى.خدایا!ما را به حالت‏ رستگارى و موفقیت برگردان،که در گروه غضب شدگان و در طایفه گمراهان نباشیم،به مهربانى‏ات اى مهربان‏ترین مهربانان.خدایا! به وسایل موجب آمرزشت،و به رحمتت که بر خود حتم نموده‏اى،از تو درخواست مى‏کنم،سلامت از هر گناه،و بهره‏مندى‏ از هر کار نیک،و رسیدن به بهشت و رهایى از دوزخ را به من عطا فرمایى.
اللَّهُمَّ دَعَاکَ الدَّاعُونَ وَ دَعَوْتُکَ وَ سَأَلَکَ السَّائِلُونَ وَ سَأَلْتُکَ وَ طَلَبَ إِلَیْکَ الطَّالِبُونَ وَ طَلَبْتُ إِلَیْکَ اللَّهُمَّ أَنْتَ الثِّقَهُ وَ الرَّجَاءُ وَ إِلَیْکَ مُنْتَهَى الرَّغْبَهِ فِی الدُّعَاءِ اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اجْعَلِ الْیَقِینَ فِی قَلْبِی وَ النُّورَ فِی بَصَرِی وَ النَّصِیحَهَ فِی صَدْرِی وَ ذِکْرَکَ بِاللَّیْلِ وَ النَّهَارِ عَلَى لِسَانِی وَ رِزْقا وَاسِعا غَیْرَ مَمْنُونٍ وَ لا مَحْظُورٍ فَارْزُقْنِی وَ بَارِکْ لِی فِیمَا رَزَقْتَنِی وَ اجْعَلْ غِنَایَ فِی نَفْسِی وَ رَغْبَتِی فِیمَا عِنْدَکَ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
خدایا!خوانندگان تو را خواندند و من هم تو را خواندم، و درخواست‏کنندگان از تو را درخواست کردند،و من هم از تو درخواست نمودم،و جویندگان تو را جویا شدند و من هم جویاى تو شدم.خدایا! تو مورد اطمینان و امیدى،و نهایت میل و رغبت در خواندن دعا به سوى توست،خدایا!بر محمّد و خاندانش درود فرست، و قرار ده یقین را در قلبم،و روشنى را در دیده‏ام،و خیرخواهى را در سینه‏ام،و ذکرت را در هر شب‏ و روز بر زبانم،و روزى گسترده بى‏منّت و غیر حرام را روزى‏ام فرما،و در آنچه که‏ روزى‏ام نمودى برکت افزا،و بى‏نیازى‏ام را در خودم،و دلبستگى‏ام را در آنچه نزد توست قرار ده،به مهربانى‏ات اى مهربان‏ترین‏ مهربانان.
پس به سجده برو و بگو:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی هَدَانَا لِمَعْرِفَتِهِ وَ خَصَّنَا بِوِلایَتِهِ وَ وَفَّقَنَا لِطَاعَتِهِ شُکْرا شُکْرا
سپاس خداى را که ما را به معرفتش رهنمون شد،و به ولایتش خاص گرداند،و به طاعتش توفیقمان داد،سپاس سپاس…
تا صدر مرتبه.پس سر از سجده بردار و بگو:
اللَّهُمَّ إِنِّی قَصَدْتُکَ بِحَاجَتِی وَ اعْتَمَدْتُ عَلَیْکَ بِمَسْأَلَتِی وَ تَوَجَّهْتُ إِلَیْکَ بِأَئِمَّتِی وَ سَادَتِی اللَّهُمَّ انْفَعْنَا بِحُبِّهِمْ وَ أَوْرِدْنَا مَوْرِدَهُمْ وَ ارْزُقْنَا مُرَافَقَتَهُمْ وَ أَدْخِلْنَا الْجَنَّهَ فِی زُمْرَتِهِمْ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
خدایا من تو را براى رفع حاجتم قصد کردم،و به خواسته‏ام بر تو اعتماد نمودم،و روى آوردم به تو به واسطه‏ امامان و سرورانم.خدایا!ما را به محبتشان سود بخش،و به جایگاه آنان وارد ساز و همنشینى با ایشان را روزى ما گردان‏ و ما را در زمره آنان وارد بهشت کن،به مهربانى‏ات اى مهربان‏ترین مهربانان.
این دعا را سیّد ابن طاووس براى روز مبعث ذکر فرموده.

اعمال روز بیست و هفتم عید مبعث

از جمله اعیاد عظیمه است و روزى است که حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله در آن روز به رسالت مبعوث گردید و جبرئیل به پیغمبرى بر آن حضرت نازل شد و از براى آن چند عمل است:

اوّل : غسل

دوّم : روزه و آن یکى از چهار روزى است که در تمام سال امتیاز دارد براى روزه گرفتن و برابر است با روزه هفتاد سال .

سیّم : بسیار صلوات فرستادن .

چهارم : زیارت حضرت رسول و امیرالمؤمنین علیهما و آلهما السَّلامُ .

پنجم : شیخ در مصباح فرموده از رَیّان بن الصّلت مروى است که حضرت امام جواد علیه السلام در زمانیکه در بغداد بود روز نیمه رجب و روز بیست و هفتم را روزه گرفت و جمیع حشم آنحضرت روزه گرفتند و ما را امر فرمود که بجا آوریم دوازده رکعت نماز که خوانده شود در هر رکعت حمد و سوره و بعد از فراغ از نمازها خوانده شود هر یک از حمد و توحید و مُعَوَّذَتین چهار مرتبه و

لا اِلهَ اِلا اللّهُ واللّهُ اَکْبَرُ وَسُبْحانَ اللّهِ وَالْحَمْدُلِلّهِ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّهَ اِلاّبِاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ

چهار مرتبه اللّهُ اللّهُ رَبِّى لا اُشْرِکُ بِهِ شَیْئا چهار مرتبه لا اُشْرِکُ بِرَبِّى اَحَدا چهار مرتبه .

ششم: و نیز شیخ روایت کرده از جناب ابوالقاسم حسین بن رُوح رَحَمهُاللّهُ که فرموده بجا مى آورى در این روز دوازده رکعت نماز مى خوانى در هر رکعت حمد وسوره اى که آسان باشد و تشهّد مى خوانى و سلام مى دهى و مى نشینى و مى گوئى بین هر دو رکعتى :

اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى لَمْ یَتَّخِذْ وَلَداً وَلَمْ یَکُنْ لَهُ شَریکٌ فى الْمُلْکِ

ستایش خاص خدایى است که فرزندى براى خود نگرفته و شریکى در فرمانروایى ندارد

وَلَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِىُّ مِنَ الذُّلِّ وَکَبِّرْهُ تَکْبیراً یا عُدَّتى فى مُدَّتى یا

و یاورى از خوار شدن ندارد (چون خوارى ندارد) و به کمال بزرگى او را یاد کن اى توشه من در دوران عمرم اى

صاحِبى فى شِدَّتى یا وَلیّى فى نِعْمَتى یا غِیاثى فى رَغْبَتى یا

رفیق من در سختیم اى سرپرست من در نعمتم اى فریادرس من در آنچه خواهم اى

نَجاحى فى حاجَتى یا حافِظى فى غَیْبَتى یا کافِىَّ فى وَحْدَتى یا

بر آرنده حاجتم اى نگهبان من در غیابم اى کفایت کننده ام در گوشه تنهایى اى

اُنْسى فى وَحْشَتى اَنْتَ السّاتِرُ عَوْرَتى فَلَکَ الْحَمْدُ واَنْتَ الْمُقیلُ

همدمم در وحشتم تویى پرده پوش عیبهاى من پس ستایش تو را است و تویى نادیده گیرنده

عَثْرَتى فَلَکَ الْحَمْدُ وَاَنْتَ الْمُنْعِشُ صَرْعَتى فَلَکَ الْحَمْدُ صَلِّ عَلى

لغزشم پس ستایش تو را است و تویى برخیزاننده من هنگام افتادنم پس ستایش تو را است درود فرست بر

مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاسْتُرْ عَوْرَتى وَآمِنْ رَوْعَتى وَاَقِلْنى عَثْرَتى

محمد و آل محمد و بپوشان عیبم را و ایمنى بخش هراسم را و نادیده گیر لغزشم را

وَاصْفَحْ عَنْ جُرْمى وَتَجاوَزْ عَنْ سَیِّئاتى فى اَصْحابِ الْجَنَّهِ وَعْدَ

و چشم بپوش از جرمم و بگذر از گناهانم در زمره بهشتیان بدان

الصِّدْقِ الَّذى کانُوا یُوَعَدُونَ

وعده راستى که بدانها داده شده

پس چون فارغ شدى از نماز و دعا مى خوانى هر یک از حمد و اخلاص و مُعَوَّذَتَیْن و قُلْ یا اَیُّهَا الْکافِرُونَ و اِنا اَنْزَلناهُ و آیه الکرسى را هفت مرتبه و بعد مى گوئى لا اِلهَ اِلا اللّهُ واللّهُ اَکْبَرُ وَسُبْحانَ اللّهِ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّهَ اِلاّ بِاللّهِ هفت مرتبه و بعد مى گوئى هفت مرتبه اللّهُ اللّهُ رَبَّى لا اُشْرِکُ بِهِ شَیْئا و مى خوانى هر دعا که خواهى .

هفتم : در اقبال و در بعض نسخ مصباح است که مستحبّ است در این روز این دعا را بخوانند:

یا مَنْ اَمَرَ بِالْعَفْوِ وَالتَّجاوُزِ وَضَمَّنَ نَفْسَهُ الْعَفْوَ وَالتَّجاوُزَ یا مَنْ

اى که دستور داده به عفو و گذشت و خود او هم عفو و گذشت (از گنهکاران را) ضمانت کرده اى که

عَفى وَتَجاوَزَ اُعْفُ عَنّى وَتَجاوَزْ یا کَریمُ اَللّهُمَّ وَقَدْ اَکْدَى

عفو کرده و گذشت فرمودى مرا مورد عفو و گذشت خویش قرار ده اى کریم خدایا جستجو

الطَّلَبُ وَاَعْیَتِ الْحیلَهُ وَالْمَذْهَبُ وَدَرَسَتِ الاْمالُ وَانْقَطَعَ الرَّجاَّءُ

به جایى نرسید و راه چاره و رفتن بسته شد و آرزوها کهنه گشت و امید بریده شد

اِلاّ مِنْکَ وَحْدَکَ لا شَریکَ لَکَ اَللّهُمَّ اِنّى اَجِدُ سُبُلَ الْمَطالِبِ اِلَیْکَ

جز از تو که یکتایى و شریکى ندارى خدایا من بخوبى مى یابم که راههاى جستجو بسوى تو

مُشْرَعَهً وَمناهِلَ الرَّجاَّءِ لَدَیْکَ مُتْرَعَهً واَبْوابَ الدُّعاَّءِ لِمَنْ دَعاکَ

گشوده است و آبشخورهاى امید در نزد تو پر از آب است و درهاى دعاء براى کسى که تو را بخواند

مُفتَّحَهً وَالاِْسْتِعانَهَ لِمَنِ اسْتَعانَ بِکَ مُباحَهً وَاَعْلَمُ اَنَّکَ لِداعیکَ

باز است و یاریت براى آنکس که از تو یارى خواهد آماده و مباح است و بخوبى مى دانم که تو آماده

بِمَوْضِعِ اِجابَهٍ وَللصّارِخِ اِلَیْکَ بِمَرْصَدِ اِغاثَهٍ وَاَنَّ فِى اللَّهْفِ اِلى

اجابت دعاى خوانندگانت هستى و مهیاى فریادرسى فریادخواهان از درگاهت مى باشى و این را هم مى دانم که در پناهنده

جُودِکَ وَالضِّمانِ بِعِدَتِکَ عِوَضاً مِنْ مَنْعِ الْباخِلینَ وَمَنْدُوحَهً عَمّا

شدن به جود تو و اعتماد به وعده تو عوض کاملى از منع بخیلان و بى نیازى وسیعى است از آنچه

فى اَیْدِى الْمُسْتَاْثِرینَ وَاَنَّکَ لا تَحْتَجِبُ عَنْ خَلْقِکَ اِلاّ اَنْ تَحْجُبَهُمُ

در دست توانگران و ثروتمندان است و مى دانم که تو از خلق خویش در حجاب نشوى مگر آنکه اعمال ایشان

الاْعْمالُ دُونَکَ وَقَدْ عَلِمْتُ اَنَّ اَفْضَلَ زادِ الرّاحِلِ اِلَیْکَ عَزْمُ اِرادَهٍ

میان تو و ایشان حجاب قرا دهد و این را هم دانسته ام که بهترین توشه کسى که به سوى تو کوچ کند یک تصمیم جدى

یَخْتارُکَ بِها وَقَدْ ناجاکَ بِعَزْمِ الاِرادَهِ قَلْبى وَاَسْئَلُکَ بِکُلِّ دَعْوَهٍ

و نیرومندى است که تو را بدان اختیار کند و با یک چنین تصمیمى دل من با تو براز و نیاز پرداخته از تو خواهم به حق هر دعائى

دَعاکَ بِها راجٍ بَلَّغْتَهُ اَمَلَهُ اَوْصارِخٌ اِلَیْکَ اَغَثْتَ صَرْخَتَهُ اَوْ مَلْهُوفٌ

که تو را دعا کرده بدان شخص امیدوارى که به آرزویش رسانده اى یا فریادخواهى که به درگاه تو فریادخواهى کرده و به دادش رسیده

مَکْرُوبٌ فَرَّجْتَ کَرْبَهُ اَوْ مُذْنِبٌ خاطِئٌ غَفَرْتَ لَهُ اَوْ مُعافىً اَتْمَمْتَ

یا دلسوخته گرفتارى که تو گرفتاریش را بر طرف کرده یا گنهکار خطاپیشه اى که تو او را آمرزیده اى یا تندرستى که نعمتت

نِعْمَتَکَ عَلَیْهِ اَوْ فَقیرٌ اَهْدَیْتَ غِناکَ اِلَیْهِ وَلِتِلْکَ الَّدعْوَهِ عَلَیْکَ حَقُّ

را بر او تمام کرده اى یا ندارى که از توانگرى خود به او داده اى و چنین دعایى به درگاهت حقى پیدا کرده

وَعِنْدَکَ مَنْزِلَهٌ اِلاّ صَلَّیْتَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَقَضَیْتَ حَوائِجى

و در پیش تو منزلت و مقامى یافته که درود فرستى بر محمد و آل محمد و برآورى حاجاتم را

حَوائِجَ الدُّنْیا وَالاْخِرَهِ وَهذا رَجَبٌ الْمُرَجَّبُ الْمُکَرَّمُ الَّذى اَکْرَمْتَنا

حاجات دنیا و آخرت و این ماه رجب المرجب و ماه گرامى است آن ماهى که

بِهِ اَوَّلُ اَشْهُرِ الْحُرُمِ اَکْرَمْتَنا بِهِ مِنْ بَیْنِ الاُْمَمِ یا ذَاالْجُودِ وَالْکَرَمِ

نخستین ماه محترم است و ما را بدان گرامى داشته اى از میان سایر امتها اى صاحب جود و کرم

فَنَسْئَلُکَ بِهِ وَبِاسْمِکَ الاْعْظَمِ الاْعْظَمِ الاْعْظَمِ الاْجَلِّ الاْکْرَمِ الَّذى

پس به حق این ماه از تو خواهم و به حق نام اعظم تو . . . . . . . . . . . آن نام برتر و گرامى ترى که آن را

خَلَقْتَهُ فَاسْتَقَرَّ فى ظِلِّکَ فَلا یَخْرُجُ مِنْکَ اِلى غَیْرِکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى

آفریدى پس در زیر سایه رحمتت مستقر گردید و از تو به دیگرى نرسد که درود فرستى بر

مُحَمَّدٍ وَاَهْلِ بَیْتِهِ الطّاهِرینَ وَتَجْعَلَنا مِنَ الْعامِلینَ فیهِ بِطاعَتِکَ

محمد و خاندان پاکش و قرار دهى ما را از کسانى که در این ماه به طاعتت عمل کنیم

وَالاْمِلینَ فیهِ بِشَفاعَتِکَ اَللّهُمَّ وَاهْدِنا اِلى سَواَّءِ السِّبیلِ وَاجْعَلْ

و آنانکه در این ماه آرزوى شفاعت را دارند خدایا ما را به راه راست هدایت فرما و جایگاه ما را

مَقیلَنا عِنْدَکَ خَیْرَ مَقیلٍ فى ظِلٍّ ظَلیلٍ فَاِنَّکَ حَسْبُنا وَنِعْمَ الوَکیلُ

در پیش خود بهترین جایگاه در زیر سایه همیشگیت قرار ده که براستى تو ما را بسى و نیکو وکیلى هستى

وَالسَّلامُ عَلى عِبادِهِ المُصْطَفَیْنَ وَصَلَواتُهُ عَلَیْهِمْ اَجْمَعینَ اَللّهُمَّ

و سلام بر بندگان برگزیده اش و درودهاى او بر ایشان همگى و نیز خدایا

وَبارِکَ لَنا فى یَوْمِنا هَذَا الَّذى فَضَّلْتَهُ وَبِکَرامَتِکَ جَلَّلْتَهُ وَبِالْمَنْزِلِ

مبارک گردان براى ما در این روزى که آن را برترى دادى و به کرامت خویش آن را بزرگ کردى و به جایگاه

[الْعَظیمِ] الاْعْلى اَنْزَلْتَهُ صَلِّ عَلى مَنْ فیهِ اِلى عِبادِکَ اَرْسَلْتَهُ

بزرگ والاترى آن را جاى دادى درود فرست بر آن کس که او را در این ماه به سوى بندگانت فرستادى

وَبِالْمَحَلِّ الْکَریمِ اَحْلَلْتَهُ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَیْهِ صَلوهً داَّئِمَهً تَکُونُ لَکَ

و او را به مقام بزرگى درآوردى خدایا درود فرست بر او درودى همیشگى که براى تو

شُکْراً وَلَنا ذُخراً وَاجْعَلْ لَنا مِنْ اَمْرِنا یُسراً وَاخْتِمْ لَنا بِالسَّعادَهِ اِلى

سپاسگزارى باشد و براى ما ذخیره اى و قرار ده براى ما در کارمان آسانى و تا پایان عمرمان با خوشبختى ما را

مُنْتَهى آجالِنا وَقَدْ قَبِلْتَ الْیَسیرَ مِنْ اَعْمالِنا وَبَلَّغْتَنا بِرَحْمَتِکَ اَفْضَلَ

مقرون دار و تو اى خدا براستى چنانى که اعمال اندک ما را پذیرفتى و به رحمت خویش به بهترین

آمالِنا اِنَّکَ عَلى کُلِّشَى ءٍ قَدیرٌ وَصَلَّى اللّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَسَلَّمَ

آرزوهایمان رساندى همانا تو بر هر چیز توانایى و درود و تحیت خدا بر محمد و آلش باد

مؤ لّف گوید: که این دعا را حضرت موسى بن جعفر علیه السلام خواند در آنروزى که آن جناب را بجانب بغداد حرکت دادند و آن روز بیست و هفتم رجب بود و این دعا از مَذْخُور ادعیه رجب است .

هشتم : سید در اقبال فرموده بخواند اَللّهُمَّ اِنِّى اَسْئَلُکَ بِالنَّجْلِ الاْعْظَمِ ((الدّعاء)) و این دعا به روایت کفعمى در اعمال شب این روز گذشت.

منبع:

مفاتیح الجنان