نفرین و دعاى پدر

امیرالمومنین با حضرت مجتبى (علیهما السلام) در مسجد الحرام نشسته بودند که ناگاه زمزمه اى سوزنده و مناجاتى جگرسوز شنیدند که مى گفت:

? اى خدایى که کلید حل همه مشکلات به دست قدرت تو است! اى خدایى که رنج ها را برطرف مى کنى! آیا هنوز نمى خواهى به دعاى من که همه راه ها به رویم بسته شده است توجه کنى؟ اینجا مسجد الحرام است، اینجا اگر دعا به اجابت نرسد کجا به اجابت خواهد رسید؟

? امیرالمومنین (علیه السلام) به حضرت مجتبى فرمود: صاحب این ناله و مناجات را نزد من آور! حضرت نزد صاحب ناله رفتند، دیدند جوانى است صورت بر خاک نهاده و به پیشگاه حق تضرّع و زارى مى کند در حالى که یک طرف بدنش خشک و بى حرکت و لمس است.

? امام فرمود: چرا این گونه ناله مى کنى؟ عرض کرد: بدنم را ببینید که نیمى از آن از کار افتاده، زندگى براى من بسیار سخت شده است.

? حضرت فرمود: چه شده که به این بلا دچار شده اى؟ گفت: در اوج جوانى آلوده به هر گناهى بودم، پدرم از من بسیار رنجیده بود. بارها مرا نصیحت کرد و من توجهى به نصایح او نکردم. یک بار در این شهر به من گفت یا دست از گناهان بشوى یا به مسجد الحرام مى روم و تو را نفرین مى کنم. گفتم: آنچه از دستت برآید کوتاهى مکن. و چوبى هم بر سرش کوبیدم که نقش بر زمین شد! به مسجد الحرام رفت و با اشک چشم به من نفرین کرد، ناگهان بدنم از کار افتاد و به این صورت که مى بینید درآمدم.

? روزى به محضر پدر شتافتم، سر به زانویش نهادم و گفتم: اشتباه کردم، بد کردم، نفهمیدم، کلید حل مشکلم به دست تو است; زیرا پیامبر فرموده: دعاى پدر درباره فرزند مستجاب است.

? پدرم نگاهى به من کرد و گفت: پسرم بیا به مسجد الحرام برویم، آنجا که تو را نفرین کردم همانجا به تو دعا کنم. پدرم را بر شترى سوار کردم و به سوى مسجد الحرام راندم، در راه پرنده اى از پشت سنگى پر کشید، شتر رم کرد و پدرم از پشت شتر افتاد و مرد و من او را در همان ناحیه دفن کردم !

? حضرت فرمود : از این که پدرت حاضر شد به مسجد الحرام آید و براى تو دعا کند معلوم مى شود از تو راضى شده بود من به خاطر رضایت پدرت برایت دعا مى کنم، آن گاه سر به سوى حق برداشت و با اشاره به جوان گفت: یَا اکرَمَ الاکْرَمِینَ ، یَا مَنْ یُجیبُ دَعوَهَ المُضْطَرّین . . . هنوز دعاى حضرت به پایان نرسیده بود که جوان سلامتش را بازیافت!

?برگرفته از کتاب داستانهای عبرت آموز اثر استاد حسین انصاریان

 

 من علی بودم و علی خواهم ماند

امیرالمومنین (علیه السلام) همیشه امام است.

بعد از ۲۵ سال که مولا را در این جایگاه قرار دادند، حضرت به عمار فرمودند: عمار به تمام مقدسات عالم قسم این جایگاهی که امروز مردم با زور بر عهده من گذاشتند، از آب دهان شتر برای من بی ارزش تر است. 

من علی بودم و علی خواهم ماند، چون جایگاه امام با وجود و عدم وجود مردم دچار فراز و نشیب نمی شود. امام، امام به دنیا می آید، امام زندگی می کند و امام از دنیا می رود. 

امیرالمومنین علیه السلام همیشه امام است، چه آن روزی که به عنوان خلیفه مسلمین رسما در جایگاهشان قرار گرفتند، چه آن ۲۵ سالی که نبودند. چون شان که در این جایگاه قرار می گیرد، توسط خداوند تعالی در عالم تعیین می شود و هیچ احد الناسی در عالم تاثیر مستقیم ندارد.

? سخنرانی حجت الاسلام صراف در مسجد حضرت علی بن موسی الرضا (ع)

زیارت چهارم (زیارت امیرالمؤمنین علی علیه السلام)

زیارت چهارم:در کتاب«مستدرک الوسائل»از«مزار قدیم»نقل کرده که از مولاى ما امام باقر علیه السّلام روایت شده با پدرم به زیارت قبر جدّم امیر المؤمنین در نجف رفتیم،پدر نزد قبر مطهّر ایستاد و گریست و گفت:
السَّلامُ عَلَى أَبِی الْأَئِمَّهِ وَ خَلِیلِ النُّبُوَّهِ وَ الْمَخْصُوصِ بِالْأُخُوَّهِ السَّلامُ عَلَى یَعْسُوبِ الْإِیمَانِ وَ مِیزَانِ الْأَعْمَالِ وَ سَیْفِ ذِی الْجَلالِ السَّلامُ عَلَى صَالِحِ الْمُؤْمِنِینَ وَ وَارِثِ عِلْمِ النَّبِیِّینَ الْحَاکِمِ فِی یَوْمِ الدِّینِ السَّلامُ عَلَى شَجَرَهِ التَّقْوَى السَّلامُ عَلَى حُجَّهِ اللَّهِ الْبَالِغَهِ وَ نِعْمَتِهِ السَّابِغَهِ وَ نِقْمَتِهِ الدَّامِغَهِ السَّلامُ عَلَى الصِّرَاطِ الْوَاضِحِ وَ النَّجْمِ اللائِحِ وَ الْإِمَامِ النَّاصِحِ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ آنگاه گفت أَنْتَ وَسِیلَتِی إِلَى اللَّهِ وَ ذَرِیعَتِی وَ لِی حَقُّ مُوَالاتِی وَ تَأْمِیلِی فَکُنْ لِی شَفِیعِی إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِی الْوُقُوفِ عَلَى قَضَاءِ حَاجَتِی وَ هِیَ فَکَاکُ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ وَ اصْرِفْنِی فِی مَوْقِفِی هَذَا بِالنُّجْحِ وَ بِمَا سَأَلْتُهُ کُلَّهُ [کُلِّهِ‏] بِرَحْمَتِهِ وَ قُدْرَتِهِ اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی عَقْلا کَامِلا وَ لُبّا رَاجِحا وَ قَلْبا زَکِیّا وَ عَمَلا کَثِیرا وَ أَدَبا بَارِعا وَ اجْعَلْ ذَلِکَ کُلَّهُ لِی وَ لا تَجْعَلْهُ عَلَیَّ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
سلام بر پدر امامان و دوست نبوّت،و خاصّ به برادرى،سلام‏ بر رئیس ایمان،و ترازوى اعمال،و شمشیر خداى داراى بزرگى،سلام بر شایسته‏ اهل ایمان،و وارث دانش پیامبران،حاکم در روز جزا،سلام بر درخت تقوا، سلام بر حجّت رساى خدا،و نعمت کامل او،و انتقام کوبنده‏اش،سلام بر راه روشن،و ستاره فروزان،و پیشواى خیرخواه،و رحمت و برکات خدا بر او باد.سپس گفت‏ تویى وسیله و سببم به سوى خدا،و مراست حق دوستى و آرزومندى به درگاه خداى عزّ و جل،پس شفیع من باش‏ در ایستادگى در بر آوردن حاجتم،و آن حاجت آزادى‏ام از آتش است،و مرا از این‏ جایگاه با موفّقیّت بازگردان،و بدست آوردن همه آنچه خواسته‏ام،به حق رحمت و قدرتش.خدایا عقلى کامل‏ و مغزى ممتاز،و دلى پاک،و عملى بسیار،و ادبى برتر نصیبم کن،و همه اینها را به سود من قرار ده‏ نه بر زیانم،به مهربانى‏ات اى مهربان‏ترین مهربانان.