26
1392
فواید و آداب تربت مقدسه
بدانکه روایات بسیارى وارد شده که در تربت آن حضرت شفاى هر درد و بیمارى است بجز مرگ،و امان است از هر بلا،و باعث ایمنى است از هر خوف و بیم،و اخبار در این باب متواتر[یعنى از طرق بسیارى نقل شده]است،و معجزاتى که به سبب این تربت مقدّسه ظاهر گردیده بیشتر از آن است که به ذکر آید،و من در کتاب«الفوائد الرضویه«که که در تراجم علماى امامیه است،در احوال سیّد محدّث متبحّر آقا سیّد نعمت اللّه جزایرى(ره)نوشتم،که آن سیّد جلیل القدر در تحصیل علم زحمت بسیار کشیده،و سختى و رنج فراوان برده است و حتى در اوایل تحصیل چون قادر به تهیه چراغ نبوده،در روشنى ماه مطالعه مىکرده،لا جزم از کثرت مطالعه در پرتو نور مهتاب و بسیار نوشتن،چشمانش ضعیف شده بود،بنابراین براى روشنى چشم خود،به تربت مقدّسه حضرت سید الشهداء علیه السّلام،و تربتهاى سایر مراقد شریفه ائمه عراق اکتحال مىکرد[مانند سرمه،به چشم مىکشید]و به برکت آن تربتها چشمانش روشن مىشد،و براى اینکه مبادا اهالى زمان ما به وساطه معاشرت با کفّار و افراد بىدین،این واقعیت را عجیب بشمارند،نگاشتم:همانا کمال الدین دمیرى در کتاب «حیات الحیوان»نقل کرد:افعى هرگاه از عمرش هزار سال بگذرد،چشمانش کور مىشود،حق تعالى به او الهام کرده است که براى رفع کورى خود،چشمانش را به رازیانه تر(نمناک)بمالد،او هم با چشم کور از بیابان به قصد باغها،و محلهایى ک در آنجا رازیانه باشد بیرون مىآید،گرچه مسافیتى طولانى در بین باشد تا خود را به ان گیاه رسانده و چشم خویش را بر آن بمالد و روشنى چشمش بازگردد،و این مطلب را زمخشرى و غیر او نیز نقل کردهاند.پس هرگاه حق تعالى در گیاه ترى این خاصیت را قرار داده باشد،که مار کور به آن پى ببرد،و بهره خود را از آن بگیرد،چه جاى تعجّب و شگفتى دارد،که خدا در تربت پسر پیامبر صلى اللّه علیه و آله که خود و عترتش در راه خدا کشته شدند،شفایى از همه امراض و فوائد و برکاتى قرار داده باشد،که شیعیان و محبّان از آن بهرهها ببرند،و ما در این مقام به ذکر چند خبر اکتفا مىکنیم:
اوّل:روایت شده،حوریان بهشت،چون یکى از ملائکه را مىبینند که براى کارى به زمین مىآید،از او التماس مىکنند که براى ما تسبیح و تربت قبر امام حسین علیه السّلام را به عنوان هدیه بیاور.
دوم:به سند معتبر روایت شده است که شخصى گفت: حضرت رضا علیه السّلام براى من از خراسان بستهاى متاع فرستاد،چون گشودم در میان آن خاکى بود،از کسىکه آورده بود پرسیدم این خاک چیست؟گفت:خاک قبر امام حسین علیه السّلام است و امام رضا علیه السّلام هرگز از جام و غیر جامه چیزى به جایى نمىفرستد مگر آنکه این خاک را در میانش مىگذارد و مىفرماید:این به اذن و مشیّت خدا،امان از بلاهاست.
سوم:روایت شده عبد اللّه بن ابى یعفور خدمت امام صادق علیه السّلام عرض کرد:شخصى از خاک قبر امام حسین علیه السّلام برمىدارد،و بهرهمند مىشود و دیگرى برمىدارد،و سودى نمىبرد،فرمود:نه و اللّه هرکه بردارد و اعتقاد داشته باشد که به او سود مىبخشد،البته سودى مىبرد،
چهارم: از ابو حمزه ثمالى روایت شده:به حضرت صادق علیه السّلام عرض کردم:مىبینم اصحاب ما،خاک قبر امام حسین علیه السّلام را مىگیرند،و از آن طلب شفا مىکنند،آیا در آن شفایى هست؟فرمود:مىتوان طلب شفا کرد،از خاکى که از فاصله میان قبر تا چهار میل بردارند.و همچنین است خاک قبر جدّم رسول خدا صلى اللّه علیه و آله و قبر امام حسن علیه السّلام و امام زین العابدین علیه السّلام و امام محمّد باقر علیه السّلام،پس بگیر از آن خاک که شفاى هر درد است و سپرى است براى دفع هرچه از آن مىترسى و هیچچیز از چیزهایى که از آن طلب شفا مىکنند با آن برابرى نمىکند به غیز از دعا و چیزى که آن را فاسد مىکند آن است که در ظرفها و جاهاى بد مىگذارند و آنها که با آن معالجه مىکنند،یقینشان کم است،هرکه یقین داشته باشد که این تربت براى او شفاست،هرگاه با آن معالجه کند برایش کافى است و محتاج به دواى دیگر نخواهد شد.و آن تربت را شیاطین و کافران از جنّیان،که خود را بر آن مىمالند فاسد مىگردانند و نیز هرچیز را که آن تربت از آن مىگذرد،بو مىکنند،و امّا شیاطین و کافران جنّ به فرزندان آدم بر آن حسد مىبرند،به همین دلیل خود را بر آن مىمالند،که اکثر نیکى و بوى خوشش برطرف مىشود.و هیچ تربتى از حایر بیرون نمىآید،مگر اینکه مهیّا مىشوند از شیاطین و کافران جنّ براى آن تربت،به اندازهاى که عدد آنها را کسى به غیر از خدا نمىشمارد،و آن تربت در دست صاحب آن است و ایشان خود را بر آن مىمالند و ملائکه نمىگذارند ایشان داخل حایر مطهّر شوند و اگر تربت از گزند آنان سالم بماند،هر بیمار را که با آن معالجه نمایند،البته در آن ساعت شفا مىیابد.بنابراین چون تربت را برداشتى پنهان کن و نام خدا را بر آن بسیار بخوان و شنیدهام که بعضى از مردم که تربت را بر مىدارند،حتى عدهاى از ایشان،آن را در توبره چهارپایان،یا در ظرف طعام یا چیزهایى که دست به آن بسیار مالیده یمىشود،از خورجینها و جوالها مىاندازند،پس چگونه از آن تربت شفا یابد کسىکه به این نوع با این گوهر گرانبها معامله مىکند؟البته دلى که در آن یقین نیست و سبک مىشمارد چیزى را که صلاحش در آن است عمل خود را فاسد مىکند
.پنجم:روایت شده:هرگاه یکى از شما بخواهد تربت بردارد و با نوک انگشتان خویش بردارد،آن هم به اندازه یک نخود.پس آن را ببوسد و بر هر دو دیده گذارد و بر سایر بدن نیز بمالد و بگوید: (بیشتر…)
گاهشمار تاریخ خورشیدی
ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
---|---|---|---|---|---|---|
« فروردین | ||||||
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 |
آخرین دیدگاه
نوشته های تازه
- منتظر ظهور ولی عصر آبان ۲۶, ۱۳۹۲
- خداوند متعال، قرآن را مثل حبل و طنابِ مستحکم به زمین آویخت آبان ۲۶, ۱۳۹۲
- غربت امام حسن علیه السلام میان یارانشان آبان ۲۶, ۱۳۹۲
- سجده شکر آبان ۲۶, ۱۳۹۲
- مسابقه رنگ آمیزی به مناسبت میلاد حضرت ولی عصر آبان ۲۶, ۱۳۹۲