زیارت نامه حضرت خدیجه سلام الله علیها

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا زَوْجَهَ رَسُولِ اللَّهِ سَیِّدِ الْمُرْسَلینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا زَوْجَهَ خاتَمِ النَّبِیّینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا اُمَّ فاطِمَهَ الزَّهْراءِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا اُمَّ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ سَیِّدَىْشَبابِ اَهْلِ الْجَنَّهِ اَجْمَعینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا اُمَّ الْأَئِمَّهِ الطَّاهِرینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا اُمَّ المُؤْمِنینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا اُمَّ الْمُؤْمِناتِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا خالِصَهَ الْمُخْلِصاتِ،اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا سَیِّدَهَ الْحَرَمِ وَ مَلائِکَهَ الْبَطْحآءِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا اَوَّلَ مَنْ صَدَّقَتْ بِرَسُولِ اللَّهِ مِنَ النِّساءِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا مَنْ وَفَتْ بِالْعُبُودِیَّهِ حَقَّ الْوَفآءِ،وَ اَسْلَمَتْ نَفْسَاً وَ اَنْفَقْتَ مالَها لِسَیِّدِ الْأَنْبِیآءِ اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا قَرینَهَ حَبیبِ اِلهِ السَّمآءِ، اَلْمُزَوَّجَهِ بِخُلاصَهِ الْأَصْفِیآءِ، یَا ابْنَهَ اِبْراهیمَ الْخَلیلِ،اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا مَنْ سَلَّمَ عَلَیْها جَبْرآئیلُ، وَ بَلَّغَ اِلَیْهَا السَّلامُ مِنَ اللَّهِ الْجَلیلِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا حافِظَهَ دینِ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا ناصِرَهَ رَسُولِ اللَّه اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا مَنْ تَوَلّى‏ دَفْنَها رَسُولُ اللَّهِ، وَ اسْتَوْدَعَها اِلى‏ رَحْمَهِ اللَّه، اَشْهَدُ اَنَّکَ حَبیبَهُ اللَّهِ وَ خِیَرَهُ اُمَّتِهِ، اِنَّ اللَّهَ جَعَلَکِ فى‏ مُسْتَقَرِّ رَحْمَتِهِ فى‏ قَصْرٍ مِنَ الْیاقُوتِوَ الْعِقْبانِ، فى‏ اَعْلى‏ مَنازِلِ الْجَنانِ، صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکِ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکاتُهُ

۱۰ رمضان سالروز وفات جانسوز حضرت خدیجه کبری(س) همسر گرامی پیامبر اسلام تسلیت باد

« نخستین زن مسلمان »

امام حسین علیه السلام:

…أنَّ جَدَّتی خَدیجَهُ بِنتُ خُوَیلِدٍ أوَّلُ نِساءِ هذِهِ الاُمَّهِ إسلاما؛

مادر بزرگم خدیجه دختر خُوَیلِد، نخستین زن مسلمان این امت است.

امالی صدوق ص ۲۲۲ ح ۲۳۹ / دانشنامه امام حسین علیه السلام بر پایه قرآن و حدیث ج ۱۳ ص ۳۳۶

وفات حضرت ابوطالب و خدیجه سلام الله علیها

 

در سال ۶۲۱۳ پس از هبوط حضرت آدم ^{علیه السلام}، وفات ابوطالب و خدیجه ^{رضی الله عنهما} واقع شد.

اما ابوطالب، پس وفاتش در بیست و ششم رجبِ آخر سال دهم بعثت اتفاق افتاد. حضرت رسول ^{صلوات الله علیه و آله} در مصیبت او بگریست! وقتی جنازه‌اش را حمل می‌کردند، آن حضرت از پیش روی جنازه‌ی او می‌رفت و می‌فرمود: «ای عمّ! صله‌ی رحم کردی و در کار من هیچ فرو نگذاشتی؛ خدا تو را جزای خیر دهد!»

بعد از سه روز و به روایتی سی و پنج روز، وفات حضرت خدیجه ^{رضی الله عنها} واقع شد. رسول خدا ^{صلوات الله علیه و آله} او را به دست خویش در حَجون[۱] مکه دفن کرد. بعد از وفات ابوطالب و خدیجه ^{رضی الله عنهما} چندان غمناک بود که از خانه کمتر بیرون شد. از این روی آن سال را عام‌الحزن نام نهاد.

امیرالمؤمنین علیه‌السلام در مرثیه‌ی آن دو بزرگوار فرموده:

 

اَعیْنیَّ جُدا بارَکَ اللهُ فیکُما                عَلی هالکَیْن ماتَری لَهُما مُثْلاً

عُلی سَیِّدِ البَطْحآءِ وَ ابْنِ رَئیسها         وَ سَیّدَهِ النِّسوانِ اَوَّل مَنْ صَلّی

مُصابُهُما أرْجی لِیَ الْجَوَّ وَ الْهَوا           فَبِتُّ اُقاسی مِنْهُما الْهَمَّ وَ الثَّکْلی

لَقَدْ نَصَرا فیِ الله دینَ مُحَمَّدٍ               عَلی مَنْ بغی فیِ الدّینِ قَدرَ عیا اِلّا

 

منتهی الآمال – جلد اول – صفحه ۸۴

 

وصیت حضرت خدیجه ^{سلام الله علیها}

————————————————————–

[۱]حجون موضعی‌ست در مکه که مقبره است.