دعای عشرات

این دعا از دعاهاى بسیار معتبر است و ما بین نسخه‏ هاى آن تفاوت دیده مى‏شود.ما آن را از کتاب مصباح المتهجّد شیخ‏ طوسى نقل مى‏کنیم.خواندن آن در هر صبح و شام مستحب است و بهترین وقت براى خواندن آن بعد از عصر جمعه است.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانى‏اش همیشگى است
سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّهَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ سُبْحَانَ اللَّهِ آنَاءَ اللَّیْلِ وَ أَطْرَافَ النَّهَارِ سُبْحَانَ اللَّهِ بِالْغُدُوِّ وَ الْآصَالِ سُبْحَانَ اللَّهِ بِالْعَشِیِّ وَ الْإِبْکَارِ سُبْحَانَ اللَّهِ حِینَ تُمْسُونَ وَ حِینَ تُصْبِحُونَ وَ لَهُ الْحَمْدُ فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ عَشِیّا وَ حِینَ تُظْهِرُونَ یُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَ یُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِّ وَ یُحْیِی الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَ کَذَلِکَ تُخْرَجُونَ سُبْحَانَ رَبِّکَ رَبِّ الْعِزَّهِ عَمَّا یَصِفُونَ ،
منزّه است خدا و ستایش خاص خداست،و معبودى جز خدا نیست،و او از هر وصفى برتر،و جنبش و نیرویى نیست جز به مدد خداى والاى‏ بزرگ،پاک و منزّه است خدا شب هنگام و به گاه روز،پاک و منزّه است خدا صبحگاهان و به گاه عصر،پاک و منزّه است‏ خدا در شامگاه و بامداد،پاک و منزّه است خدا آنگاه که به شب درآیید و گاهى که به صبح برآیید،ستایش براى اوست در آسمانها و زمین،و شب هنگام و گاهى که ظهر مى‏کنید،هم او که زنده را از مرده بیرون مى‏آورد،و مرده را از زنده خارج مى‏سازد، و به زمین پس از مرگش زندگى مى‏بخشد،و به همین‏گونه شما هم از قبرها بیرون آورده مى‏شوید،منزّه است پروردگارت پروردگار عزّت،از آنچه او را بدان وصف مى‏کنند
وَ سَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلِینَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ سُبْحَانَ ذِی الْمُلْکِ وَ الْمَلَکُوتِ سُبْحَانَ ذِی الْعِزَّهِ وَ الْجَبَرُوتِ سُبْحَانَ ذِی الْکِبْرِیَاءِ وَ الْعَظَمَهِ الْمَلِکِ الْحَقِّ الْمُهَیْمِنِ [الْمُبِینِ‏] الْقُدُّوسِ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمَلِکِ الْحَیِّ الَّذِی لا یَمُوتُ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمَلِکِ الْحَیِّ الْقُدُّوسِ سُبْحَانَ الْقَائِمِ الدَّائِمِ سُبْحَانَ الدَّائِمِ الْقَائِمِ سُبْحَانَ رَبِّیَ الْعَظِیمِ سُبْحَانَ رَبِّیَ الْأَعْلَى سُبْحَانَ الْحَیِّ الْقَیُّومِ سُبْحَانَ الْعَلِیِّ الْأَعْلَى سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ ،
کنند و سلام بر رسولان و سپاس خداى را پروردگار جهانیان،منزّه است صاحب فرمانروایى و ملکوت‏ منزّه است صاحب عزّت و اقتدار،منزّه است دارنده بزرگ‏منشى و عظمت،همان فرمانرواى بر حق سیطره‏دار، داراى نهایت پاکى،منزّه است خداى فرمانرواى زنده‏اى که هرگز نمى‏میرد،منزّه است خداى فرمانرواى زنده،داراى نهایت‏ پاکى،منزّه است پاینده پایدار،منزّه است پایدار پاینده،منزّه است پروردگار بزرگم،منزّه است پروردگار برترم، منزّه است آن زنده به خود پاینده،منزّه است آن بلند مرتبه برتر،منزّه است او و بلندمرتبه است از هر زشتى و عیب،پاک و پاکیزه است،

(بیشتر…)