نوافل ظهر

روایت شده:حضرت باقر علیه السّلام به محمّد بن مسلم فرمود:بر این دعا محافظت کن،چنان‏که بر چشمهایت محافظت مى‏کنى.و اگر وضو ندارى،براى وضو گرفتن بشتاب،و آدابى را که قبلا ذکر شد بجا مى‏ آورى،آنگاه شروع به خواندن نوافل ظهر مى‏کنى‏ که هشت رکعت است،پس براى دو رکعت اوّل نیّت مى‏کنى،و هفت تکبیرى را که قبلا ذکر شد همراه با دعاهایش انجام مى‏دهى‏ و استعاذه[یعنى اعوذ باللّه من الشیطان الرجیم]مى‏گویى،و سوره(حمد)و(توحید)را در رکعت اوّل،و سوره‏ هاى(حمد)و قل یا ایّها الکافرون را در رکعت دوم مى‏ خوانى.و پس از فراغت از این دو رکعت،سه تکبیرى را که در تعقیبات ذکر شد با تسبیح حضرت زهرا علیها السّلام به جا مى‏ آورى،آنگاه مى‏خوانى:
اَللّهُمَّ اِنّى ضَعیفٌ فَقَوِّ فى رِضاکَ ضَعْفى وَخُذْ اِلَى الْخَیْرِ بِناصِیَتى وَاجْعَلِ الاْیمانَ مُنْتَهى رَضاىَ وَبارِکْ لى فیما قَسَمْتَ لى وَبَلِّغْنى بِرَحْمَتِکَ کُلَّ الَّذى اَرْجُو مِنْکَ وَاجْعَلْ لى وُدّا وَسُرُورا لِلْمُؤْمِنینَ وَعَهْدا عِنْدَکَ
خدایا من ناتوانم،پس در خشنودى‏ ات،ناتوانى‏ ام را نیرو بخش،و به سوى خیر بگیر مهارم را،و ایمان را نهایت خشنودى‏ ام قرار ده،و در آنچه نصیبم کرده‏ اى،برکت بخش،و برسان مرا به رحمتت به همه آنچه از تو امید دارم،و برایم دوستى و شادى براى اهل ایمان و عهدى نزد خودت قرار ده.

یک ماءموریت کاملا محرمانه

 بشر پسر سلیمان که از فرزندان ابو ایوب انصارى و یکى از شیعیان مخلص و همسایه امام على النقى و امام حسن عسکرى علیه السلام بود مى گوید: روزى کافور، خدمتگزار حضرت على النقى علیه السلام نزد من آمد و گفت : امام تو را به حضورش خواسته است چون خدمت حضرت رسیدم و در مقابلش نشستم ، فرمود:
اى بشر! تو از فرزندان انصار هستى . از همان دودمانى که در مدینه به یارى پیغمبر خدا برخاستند و محبت ما اهلبیت همیشه در خاندان شما بوده است . بدین جهت شما مورد اطمینان ما مى باشید. اکنون ماءموریت کاملا محرمانه اى را بر عهده تو مى گذارم که فضیلت ویژه اى براى تو است و با انجام آن بر دیگر شیعیان امتیازى داشته باشى .
پس از آن حضرت نامه به خط و زبان رومى نوشت مهر کرد و به من داد و کیسه زرد رنگى که دویست و بیست دینار سکه طلا در آن بود بیرون آورد سپس فرمود:
این کیسه طلا را نیز بگیر و به سوى بغداد حرکت و صبح روز فلان ، در کنار پل فرات حاضر باش هنگامى که قایقهاى حامل اسیران به آنجا رسید، مى بینى گروهى از کنیزان را براى فروش آورده اند. عده اى از نمایندگان ارتش بنى عباس و تعداد کمى از جوانان عرب به قصد خرید در آنجا گرد آمده اند و هر کدام سعى دارد بهترینش را بخرد.
در این موقع تو نیز شخصى به نام عمر بن زید (برده فروش ) را مرتب زیر نظر داشته باش . او کنیزى را براى فروش به مشتریان عرضه مى کند که داراى نشانه هاى چنین و چنان است ؛ از جمله : دو لباس حریر پوشیده و به شدت از نامحرمان پرهیز مى کند. هرگز اجازه نمى دهد کسى به او نزدیک شود یا چهره او را ببیند.
آن گاه صداى ناله او را از پس پرده مى شنوى که به زبان رومى گوید: واى که پرده عصمتم دریده شد و شخصیتم از بین رفت .
یکى از مشتریان به برده فروش خواهد گفت : من او را به سیصد دینار مى خرم زیرا عفت و حجابش مرا به خرید وى بیشتر علاقمند کرد. کنیز به او خواهد گفت : من به تو میل و رغبت ندارم اگر چه در قیافه حضرت سلیمان ظاهر شوى و داراى حشمت و سلطنت او باشى دلت بر اموالت بسوزد و بیهوده پول خود را خرج نکن !
برده فروش مى گوید، پس چه باید کرد؟ تو که با هیچ مشترى راضى نمى شوى ؟ من ناگزیرم تو را بفروشم .
کنیز اظهار مى کند چرا شتاب مى کنى ؟ بگذار خریدارى که قلبم به وفا و صفاى او آرام گیرد و دل بخواه من باشد پیدا شود.
در این وقت نزد برده فروش برو و به او بگو یکى از بزرگان نامه اى به خط و زبان رومى نوشته و در آن بزرگوارى ، سخاوت ، نجابت و دیگر اخلاق خویش را بیان داشته است . اکنون این نامه را به کنیز بده تا بخواند و از خصوصیات و اخلاص نویسنده آن آگاه گردد. اگر مایل شد من از طرف نویسنده نامه وکالت دارم این کنیز را براى ایشان بخرم .
بشر مى گوید: من از محضر امام خارج شدم و به سوى بغداد حرکت کردم و همه دستورات امام را انجام دادم .
وقتى نامه در اختیار کنیز قرار گرفت نامه را خواند و از خوشحالى به شدت گریست . روى به عمر بن زید برده فروش کرد و گفت :
باید مرا به صاحب این نامه بفروشى من به او علاقمندم . قسم به خدا! اگر مرا به او نفروشى خودکشى مى کنم و تو مسؤ ول هلاکت جان من خواهى بود. این قضیه سبب شد تا من در قیمت آن بسیار گفتگو کنم و سرانجام به همان مبلغى که مولایم (امام ) به من داده بود به توافق رسیدیم . من پولها را به او دادم و او نیز کنیز را که بسیار شاد و خرم بود، به من تحویل داد.
من همراه آن بانو به منزلى که براى وى در بغداد اجاره کرده بودم آمدیم ؛ اما کنیز از نهایت خوشحالى آرامش نداشت نامه حضرت را از جیبش بیرون مى آورد و مرتب مى بوسید. آن را بر دیدگانش مى گذاشت و به صورتش ‍ مى مالید.
گفتم : اى بانو! من از تو درشگفتم . چطور نامه اى را مى بوسى که هنوز صاحبش را ندیده و نمى شناسى ؟
گفت : اى بیچاره کم معرفت نسبت به مقام فرزندان پیغمبران ! خوب گوش ‍ کن و به گفتارم دل بسپار تا حقیقت براى تو روشن گردد.

خاطرات شگفت انگیز یک دختر خوشبخت !

نام من ملکیه دختر یشوعا هستم . پدرم فرزند پادشاه روم است . مادرم از فرزندان شمعون صفا وصى حضرت عیسى علیه السلام و از یاران آن پیغمبر به شمار مى آید. خاطرات عجیب و حیرت انگیزى دارم که اکنون براى تو نقل مى کنم :
– من دخترى سیزده ساله بودم که پدر بزرگم – پادشاه روم – خواست مرا به پسر برادرش تزویج کند.
سیصد نفر از رهبران مذهبى و رهبانان نصارا که همه از نسل حواریون حضرت عیسى علیه السلام بودند و هفتصد نفر از اعیان و اشراف کشور و چهار هزار نفر از امراء و فرماندهان ارتش و بزرگان مملکت را دعوت نمود. با حضور دعوت شدگان – در قصر امپراطور روم – جشن شکوهمند ازدواج من آغاز گردید. آن گاه تخت شاهانه اى را که با جواهرات آراسته بودند در وسط قصر روى چهل پایه قرار دادند. داماد را با تشریفات ویژه اى روى تخت نشاندند و صلیبها را بر بالاى آن نصب کردند و خدمتگزاران کمر به خدمت بستند و اسقفها در گرداگرد داماد حلقه وار ایستادند. انجیل را باز کردند تا عقد ازدواج را مطابق آئین مسیحیت بخوانند. ناگهان صلیبها از بالا بر زمین افتادند و پایه هاى تخت درهم شکست داماد نگون بخت بر زمین افتاد و بیهوش گشت رنگ از رخسار اسقفها پرید و لرزه بر اندامشان افتاد بزرگ اسقفها روى به پدرم کرد و گفت : پادشاها! این حادثه نشانه نابودى مذهب مسیح و آیین شاهنشاهى است چنین کارى را نکن و ما را نیز از انجام این مراسم شوم معاف بدار! پدربزرگم نیز این واقعه را به فال بد گرفت . در عین حال دستور داد پایه هاى تخت را درست کنند و صلیبها را در جایگاه خود قرار دهند برادر داماد بخت برگشته را روى تخت بگذارند بار دیگر مراسم عقد را برگزار نمایند. هر طور است مرا به ازدواج درآورند تا این نحس و شومى به میمنت داماد از خانواده آنها برطرف شود.
مجلس جشن بار دیگر به هم ریخت
به فرمان امپراطور روم بار دیگر مجلس را آراستند. صلیبها در جایگاه خود قرار گرفت . تخت جواهر نشان بر روى چهل پایه استوار گردید. داماد جدید را بر تخت نشاندند بزرگان لشکرى و کشورى آماده شدند تا مراسم این ازدواج شاهانه انجام گیرد. اما همین که انجیل ها را گشودند تا عقد ازدواج ما را مطابق آیین مسیحیت بخوانند.
ناگهان حوادث وحشتناک گذشته تکرار شد صلیبها فرو ریخت پایه هاى تخت شکست داماد بدبخت از تخت بر زمین افتاد و از هوش رفت . مهمانان سراسیمه پراکنده شدند و مجلس جشن به هم ریخت و بدون آنکه پیوند ازدواج ما صورت بگیرد پدربزرگم افسرده و غمناک از قصر خارج شد و به حرمسرا رفت و پرده ها را انداخت .))
رؤ یاى سرنوشت ساز
من نیز به اتاق خود برگشتم شب فرا رسید. به خواب رفتم در آن شب خوابى دیدم که سرنوشت آینده ام را رقم زد.
در خواب دیدم ؛ حضرت عیسى علیه السلام و شمعون صفا و گروهى از حواریون در قصر پدربزرگم گرد آمده اند و در جاى تخت منبرى بسیار بلند که نور از آن مى درخشید قرار دارد.
در این وقت ، حضرت محمد صلى الله علیه و آله و داماد و جانشین آن حضرت على علیه السلام و جمعى از فرزندانش وارد قصر شدند حضرت عیسى علیه السلام از آنان استقبال نمود و حضرت محمد صلى الله علیه و آله را به آغوش گرفت و معانقه کرد. در آن حال حضرت محمد صلى الله علیه و آله فرمود:
اى روح الله ! من آمده ام ملیکه دختر وصى تو شمعون را براى این پسرم (امام حسن عسکرى علیه السلام ) خواستگارى کنم .
حضرت عیسى علیه السلام نگاهى به شمعون کرده و گفت :
اى شمعون سعادت به تو روى آورده با این ازدواج مبارک موافقت کن و نسل خودت را با نسل آل محمد صلى الله علیه و آله پیوند بزن !
شمعون اظهار داشت : اطاعت مى کنم .
سپس حضرت محمد صلى الله علیه و آله در بالاى منبر قرار گرفت و خطبه خواند و مرا به فرزندش (امام حسن عسکرى علیه السلام ) تزویج نمود.
حضرت عیسى علیه السلام حواریون و فرزندان حضرت محمد صلى الله علیه و آله همگى گواهان این ازدواج بودند.
هنگامى که از خواب بیدار شدم از ترس جان خوابم را به پدر و پدربزرگم نگفتم زیرا ترسیدم از خوابم آگاه شوند مرا بکشند.
بدین جهت ماجراى خوابم را در سینه ام پنهان کردم به دنبال آن آتش محبت امام حسن عسکرى علیه السلام چنان در کانون دلم شعله ور گشت که از خوردن و آشامیدن بازماندم کم کم رنجور و ضعیف گشتم عاقبت بیمار شدم دکترى در کشور روم نماند مگر آن که پدربزرگم براى معالجه من آورد ولى هیچ کدام سودى نبخشید چون از معالجه ها ماءیوس شد از روى محبت گفت : نور چشمم ! آیا در دلت آرزویى هست تا بر آورده سازم ؟ گفتم :
– پدر مهربانم ! درهاى نجات را به رویم بسته مى بینم . اما اگر از شکنجه و آزار اسیران مسلمان که در زندان تواند دست بردارى و آنان را از قید و بند زندان آزاد سازى امیدوارم حضرت عیسى علیه السلام و مادرش مرا شفا دهند.
پدرم خواهش مرا قبول کرد و من نیز به ظاهر اظهار بهبودى کردم و کم کم غذا خوردم پدرم خوشحال شد و بیشتر از پیش با اسیران مسلمان مدارا نمود.
رؤ یاى دوم پس از چهارده شب
بعد از چهارده شب بار دیگر در خواب دیدم که بانوى بانوان حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام و مریم خاتون و هزار نفر از حواریون بهشت تشریف آوردند. حضرت مریم روى به من فرمود: این سرور بانوان جهان ، مادر همسر تو است .
من دامن حضرت زهرا علیهاالسلام را گرفته و گریستم و از نیامدن امام حسن عسکرى علیه السلام به دیدنم شکایت کردم .
حضرت فاطمه علیهاالسلام فرمود:
تا وقتى که تو در دین نصارا هستى فرزندم بدیدار تو نخواهد آمد و این خواهرم مریم از دین تو به خدا پناه مى برد. حال اگر مى خواهى خدا و حضرت عیسى علیه السلام و مریم از تو راضى شوند و فرزندم به دیدارت بیاید به یگانگى خداوند و رسالت پدرم حضرت محمد صلى الله علیه و آله اقرار کن و کلمه شهادتین (اءشهد ان لا اله الا الله و اءشهد اءن محمدا رسول الله ) را بر زبان جارى ساز. وقتى این کلمات را گفتم فاطمه علیهاالسلام مرا به آغوش کشید. روحم آرامش یافت و حالم بهتر شد. آن گاه فرمود:
اکنون در انتظار فرزندم حسن عسکرى علیه السلام باش . به زودى او را به دیدارت مى فرستم .
سومین رؤ یا و دیدار معشوق
آن روز به سختى پایان پذیرفت . با فرا رسیدن شب به خواب رفتم . شاید به دیدار دوست نایل شوم . خوشبختانه امام حسن عسگرى علیه السلام را در خواب دیدم و به عنوان شکوه گفتم :
– اى محبوب دلم ! چرا بر من جفا کردى و در این مدت به دیدارم نیامدى ؟ من که جانم را در راه محبت تو تلف کردم .
فرمود: نیامدن من به دیدارت هیچ علتى نداشت ، جز آنکه تو در مذهب نصارا بودى و در آیین مشرکان به سر مى بردى حال که اسلام پذیرفتى من هر شب به دیدارت خواهم آمد تا اینکه خداوند ما را در ظاهر به وصال یکدیگر برساند.
از آن شب تاکنون هیچ شبى مرا از دیدارش محروم نکرده است و پیوسته در عالم رؤ یا به دیدار آن معشوق نایل گشته ام .
ماجراى اسیرى دختر امپراطور روم
بشر مى گوید: پرسیدم چگونه به دام اسارت افتادید؟
جواب داد:
در یکى از شبها در عالم رؤ یا امام حسن عسکرى علیه السلام به من فرمود: پدربزرگ تو در همین روزها سپاهى به جنگ مسلمانان مى فرستد و خودش ‍ نیز با سپاهیان به جبهه نبرد خواهد رفت . تو هم از لباس زنانى که براى خدمت در پشت جبهه در جنگ شرکت مى کنند بپوش و بطور ناشناس ‍ همراه زنان خدمتگزار به سوى جبهه حرکت کن تا به مقصد برسى .
پس از چند روز سپاه روم عازم جبهه نبرد شد. من هم مطابق گفته امام خود را به پشت جبهه رساندم .
طولى نکشید که آتش جنگ شعله ور شد. سرانجام سربازان خط مقدم اسلام ما را به اسارت گرفتند.
سپس با قایقها به سوى بغداد حرکت کردیم چنانکه دیدى در ساحل رود فرات پیاده شدیم و تاکنون کسى نمى داند که من نوه قیصر امپراطور روم هستم تنها تو مى دانى آن هم به خاطر اینکه خودم برایت بازگو کردم .
البته در تقسیم غنایم جنگى به سهم پیرمردى افتادم . وى نامم را پرسید چون نمى خواستم شناخته شوم خود را معرفى نکردم فقط گفتم نامم نرجس است .
بشر مى گوید: پرسیدم جاى تعجب است ! تو رومى هستى ؛ اما زبان عربى را بخوبى مى دانى .
گفت :
آرى ! پدربزرگم در تربیت من بسیار سعى و کوشش داشت و مایل بود آداب ملل و اقوام را یاد بگیرم لذا دستور داد خانمى را که به زبان عربى آشنایى داشت و مترجم او بود، شب و روز زبان عرب را به من بیاموزد. از این رو زبان عربى را بخوبى یاد گرفتم و توانستم به زبان عربى صحبت کنم .
ملیکه خاتون و هدیه آسمانى
بشر مى گوید:
– پس از توقف کوتاه از بغداد به سامراء حرکت کردیم . هنگامى که او را خدمت امام على النقى علیه السلام بردم ، حضرت پس از احوالپرسى مختصر فرمود:
چگونه خدا عزت اسلام و ذلت نصارا و عظمت حضرت محمد صلى الله علیه و آله و خاندان او را به شما نشان داد؟
پاسخ داد:
اى پسر پیغمبر! چه بگویم درباره چیزى که شما به آن از من آگاه ترید!
سپس حضرت فرمود: به عنوان احترام مى خواهم هدیه اى به تو بدهم . ده هزار سکه طلا یا مژده مسرت بخشى که مایه شرافت همیشگى و افتخار ابدى توست کدامش را انتخاب مى کنى ؟
عرض کرد: مژده فرزندى به من بدهید.
فرمود: تو را بشارت باد به فرزندى که به خاور و باختر فرمانروا گردد و زمین را پر از عدل و داد کند پس از آنکه با ظلم و جور پر شده باشد. (۶۹)
ملیکه عرض کرد: پدر این فرزند کیست ؟
حضرت فرمود:
پدر این فرزند شایسته همین شخصیتى است که رسول خدا صلى الله علیه و آله در فلان وقت در عالم خواب تو را براى خواستگارى نمود. سپس امام هادى علیه السلام پرسید: در آن شب حضرت مسیح علیه السلام و جانشینش تو را به چه کسى تزویج کردند؟
عرض کرد: به فرزند شما، امام حسن عسکرى علیه السلام .
فرمود: او را مى شناسى ؟
عرض کرد: از آن شبى که به وسیله حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام مسلمان شدم ، شبى نبود که آن حضرت به دیدارم نیامده باشد.
پایان انتظار وصال
سخن که به اینجا رسید امام على النقى علیه السلام به (کافور) خادم خود فرمود: خواهرم حکیمه را بگو نزد من بیاید چون حکیمه خاتون محضر امام رسید، حضرت فرمود:
– خواهرم ! این است آن بانوى گرامى که در انتظارش بودم .
تا حکیمه خاتون این جمله را شنید، ملیکه را به آغوش گرفت . روبوسى کرد و خیلى خوشحال شد.
آن گاه امام علیه السلام فرمود: خواهرم ! این بانو را به خانه ببر و مسایل دینى را به او یاد بده این نو عروس همسر امام عسکرى علیه السلام و مادر قائم آل محمد صلى الله علیه و آله است .

دحوالارض؛ گسترش یافتن زمین

بیست و پنجم ذیقعده، هم زمان با دحوالارض یعنی گسترش یافتن زمین است. از امیرالمومنین ـ علیه السلام ـ روایت شده است که فرمودند:

«نخستین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد، در بیست وپنج ذی القعده بود. کسی که در این روز روزه بگیرد و شبش را به عبادت بایستد، عبادت صد سال را که روزش را روزه و شبش را عبادت کرده است خواهد داشت.»

همچنین در برخی از روایات این روز به عنوان روز قیام امام زمان مهدی موعود(عج) معرفی شده و خاتم المحدثین، شیخ عباس قمی (ره) روز دحوالارض را از چهار روز معروفی ذکر کرده که روزه آن ثواب هفتاد سال عبادت را دارد.

روز دحوالارض از روزهای پر برکت خدا برای بندگان سالک الی الله

در کتاب شریف «المراقبات» روایت است که امام رضا ـ علیه السلام ـ فرموده اند:

در شب بیست و پنجم ماه ذى القعده حضرت ابراهیم (علیه السلام) و حضرت عیسى (علیه السلام) متولد شده اند.
در این روز، رسول خدا ـ صلى الله علیه و آله ـ به قصد حجه الوداع از مدینه با یکصد و چهار هزار یا یکصد و بیست و چهار هزار و حضرت فاطمه (علیها السلام) و تمامى اهل بیت خود از راه شجره به مکه عزیمت نمودند.

توبه، استغفار، عبادت و شب زنده داری از اعمالی است که در شب دحو الارض سفارش و تأکید بسیاری برای انجام دادن آنها شده است.

شب و روز دحوالارض نمازها و ادعیه مخصوصی دارد که کیفیت آنها در کتاب مفاتیح الجنان مرحوم شیخ عباس قمی (ره) آمده است.

معنای دحوالارض

«دَحو» به معنای گسترش است و برخی نیز آن را به معنای تکان دادن چیزی از محلِ اصلی اش تفسیر کرده اند. منظور از دحوالارض (گسترده شدن زمین) این است که در آغاز، تمام سطح زمین را آب های حاصل از باران های سیلابیِ نخستین فراگرفته بود. این آب ها، به تدریج در گودال های زمین جای گرفتند و خشکی ها از زیر آب سر برآوردند و روز به روز گسترده تر شدند.

از سوی دیگر، زمین در آغاز به صورت پستی ها و بلندی ها یا شیب های تند و غیرقابل سکونت بود. بعدها باران های سیلابی مداوم باریدند، ارتفاعات زمین را شستند و دره ها گستردند. اندک اندک زمین هایِ مسطح و قابل استفاده برای زندگی انسان و کشت و زرع پدید آمد. مجموع این گسترده شدن، «دَحو الارض» نام گذاری می شود.

برنامه های معنوی

زمین، گاهواره زندگی انسان و همه موجوداتِ زنده است، که با تمام کوه ها، دریاها، درّه ها، جنگل ها، چشمه ها، رودخانه ها، معادن و منابع گرانبهایش، نشانه ای از نشانه های آفریدگار به شمار می آید که آن را گسترانیده است. روز دحوالارض ـ روز گسترش زمین ـ روز بسیار مبارکی است و آداب و اعمال ویژه ای دارد؛ از جمله:

۱٫ روزه داشتن که ثواب هفتاد سال عبادت را دارد.
۲٫ احیا و شب زنده داری شب دحوالارض که برابر با یک سال عبادت است.
۳٫ ذکر و دعا.
۴٫ انجام غسل به نیت روزِ دحوالارض و نماز مخصوص آن.

دحوالارض در قرآن

در قرآن کریم به دحوالارض اشاره شده است. خداوند در آیه ۳۰ سوره نازعات می فرماید: «و زمین را پس از آن (آفرینش آسمان و زمین) گسترش داد». بر پایه نظر بیشتر مفسران، منظور از «دَحیها» در این آیه، همان دحوالارض است.

دعای روز دحوالأرض

یکی از برنامه های پیشنهادی در روز مبارک گسترده شدن زمین، خواندن دعای ویژه این روز است. در بخشی از این دعا، به مسأله دحوالأرض چنین اشاره شده است: «ای خدایی که خانه کعبه را گسترانیدی و دانه را شکافتی و سختی را برطرف ساختی، از تو می خواهم در این روز از روزهایت که حق آن را بزرگ نمودی، هر گرفتاری و مشکلی را برطرف سازی».
مناسبت های دیگر این روز

گذشته از واقعه دحوالارض، رویدادهای دیگری نیز در این روز رخ داده اند که اهمیت آن را دوچندان کرده اند؛ از جمله:

• میلاد ابوالانبیاء حضرت ابراهیم علی نبینا و آله و علیه السلام.

• میلاد حضرت عیسی مسیح ـ علیه السلام.

• خروج رسول اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ از مدینه به همراه هزاران حاجی به سوی مکه، به قصد حجه الوداع. در این سفر وجود مقدس امیرالمؤمنین و حضرت زهرا ـ سلام الله علیهما ـ و نیز همه همسران و بسیاری از اصحاب پیامبر (ص) نیز ایشان را همراهی می‌کردند.

• در روایتی نیز آمده است که قائم (عج) در همین روز قیام خواهد کرد.

زیارت حضرت امام رضا ـ علیه السلام ـ بهترین و با فضیلت‌ترین عمل مستحبی این روز است.

 

اعمال دحو الارض در مفاتیح الجنان

 

کیفر کاسبی با قرآن

امام صادق علیه السلام به نقل از نیاکان پاکش روایت کرده است که پیامبر خدا صل الله علیه و آله فرمود: هر که قرآن بخواند تا آن را وسیله روزی خود قرار دهد روز قیامت خواهد آمد در حالی که چهره‌اش استخوانی است و گوشت ندارد.

ثواب الاعمال و عقاب الاعمال ص ۵۰۵

دنیا برای مؤمنان

پیامبر اکرم صل الله علیه و آله می‌فرمایند:
ای ابوذر! دنیا زندان مؤمنان و بهشت کافران است. هیچ مؤمنی در دنیا صبح نمی‌کند مگر محزون و مغموم! چگونه محزون نباشد و حال آنکه خدا او را وعید فرموده است که وارد جهنم خواهد شد و وعده نفرموده است که از آن بیرون خواهد آمد و نجات خواهد یافت؛ و در دنیا ملاقات می‌نماید و به او می‌رسد مرض‌ها و دردها و مصیبت‌ها و امری چند که او را به خشم می‌آورد و ظلم بر او می‌کنند و کسی او را نصرت و یاری نمی‌کند و در آن مظلوم بودن امید ثواب از خدا دارد. پس مؤمن به این جهت‌ها در دنیا حزین است تا از دنیا مفارقت نماید چون از دنیا بیرون رفت به راحت و کرامت و نعمت می‌رسد. ای ابوذر! هیچ عبادتی از عبادت‌های خدا مثل درازی و بسیاری اندوه ثواب ندارد.