سقیفه و غدیر – سوال شصت و دوم

نوشته شده توسط مدیر    بدون دیدگاه |

قول دادید که از رافت و مهربانی علی علیه السلام که به تعبیر شما مصداق “رحماء بینهم” در آیه ۳۹ سوره فتح هستند، بفرمایید.

✍️پاسخ :

اگر با نظر دقت و انصاف و بی طرفی توجه کنید خواهید دید که رافت و مهربانی آنحضرت بدوست و دشمن مورد انکار احدی نیست.
اجازه دهید به نمونه هایی اشاره کنم. بنا بر نقل مورخین شما مخصوصا ابن ابی الحدید، امیرالمومنین چون بر مسند خلافت ظاهری قرار گرفت بدعتها را برطرف نمود و حکام و مامورین جور و فساد بنی امیه و غیره را که در زمان خلافت عثمان بر امارات مسلمین حاکم بودند عزل نمود. همین عمل سبب مخالفت عده ای جاه طلب مانند معاویه علیه العنه شد و مقدمه جنگهای جمل و صفین فراهم شد. چرا که امام همچون سیاستمداران عموم دنیا اهل ریاء و دو روئی در اعمال و مداهنه و کذب و دروغ و مماشات و فریب دادن اعادی کفر برای جلب منافع ظاهری نبود.
عثمان به جود و سخا و بخشش شهرت پیدا کرد! اما به بستگانش از قبیل ابوسفیان و حکم بن ابی العاص و….از بیت المال مسلمین بدون هیچ مجوز شرعی بی حساب به آنها پرداخت می کرد.
اما امیرالمومنین علیه السلام به بستگان نزدیک خود جز به مقدار اقل احتیاج نمی داد. زمانی که جناب عقیل برادر بزرگ ان حضرت تقاضای کمک بیشتری از حقوق معموله نمود حضرت اعتناء نکرد. و پس از اصرار او قطعه آهنی را آهسته به آتش گرم ساخت و به بدن عقیل نزدیک کرد. عقیل ناله کرد همچون ناله کردن بیمار از درد. امام فرمود: آیا از آهن پاره ای که آدمی انرا برای بازی خود سرخ کرده ناله می کنی و مرا بسوی آتشی که خدای قهار برای خشم افروخته میکشانی؟
ایشان وقتی بر دشمن غالب می آمد به قسمی مهربانی می کرد که همه را حیران می نمود. در جنگ جمل وقتی بر دشمنان غالب امد ملعون مروان بن حکم را که از دشمنان سرسخت آنحصرت بود بخشید.
در جنگ صفین لشکر معاویه زودتر رسیدند و شریعه فرات را تصرف نمودند و دوازده هزار مرد جنگی برای حفاظت فرات قرار دادند. وقتی لشکر امیرالمومنین علیه السلام رسید مانع از برداشتن آب شدند. حضرت برای معاویه پیغام دادند ما در اینجا نیامده ایم تا بر سر آب جنگ کنیم دستور دهید مانع آب نشوند.
معاویه گفت هرگز آب نمی دهم تا علی با لشکرش جان بدهند. وقتی حضرت این جواب را شنید به مالک اشتر امر فرمود و با یک عده سوار به یک حمله لشکر معاویه را پراکنده و فرات را تصرف کردند. اصحاب عرض کردند یا امیرالمومنین اجازه بفرمایید ما تلافی کنیم تا از تشنگی هلاک شوند و جنگ زودتر خاتمه یابد ایشان در جواب فرمودند:
به خدا قسم با آنها مقابله به مثل نمی کنم. از اطراف شریعه دور شوید.
آنچه تا اینجا مطرح شد نمونه های مختصری از رافت و مهربانی حضرت نسبت به دشمنان بود که علماء بزرگ شما مشروحا ثبت نموده اند.
بنابراین تصدیق خواهید کرد که معنای این آیه شریفه چنین می شود که: “محمد رسول الله” صلی الله علیه و آله مبتداء “والذین معه” معطوف بر مبتداء و خبر آن و آنچه بعد از آن است خبر بعد از خبر و تماما صفات یکنفر است. یعنی خصوصیات، با پیغمبر بودن، شدید الحال بر کفار در میدان های جنگ و رحیم دل و عطوف و مهربان بر دوست و دشمن از آن کسی است که آنی از پیغمبر جدا نبوده و این شخصیت کسی جز علی بن ابیطالب علیه السلام نیست. جالب است بدانید محمد بن یوسف گنجی شافعی در کفایت الطالب گفته است خداوند علی علیه السلام را با این آیه شریفه وصف نموده است.