روزه در روز بیست و یکم ماه محرم

نوشته شده توسط موذن    بدون دیدگاه |

شیخ مفید روایت کرده است که:« شب بیست و یکم ماه محرم، شبی است که حضرت فاطمه زهرا(س) به خانه امیر مؤمنان(ع) رفتند و شب ازدواج آن بانو می‌باشد.» و به همین خاطر روزه این روز، برای ادای شکر و سپاس به درگاه خداوند مستحب است.

مؤلف می‌گوید:« در این باب روایات زیادی که بین آنها اختلاف هم وجود دارد بیان شده، اما تنها آگاهان و هوشیاران می‌دانند که در این شب عزیز، خداوند چه نعمت‌هایی به دوستان خاص خویش و تمامی مسلمانان عطا کرده است و فقط آنها می‌دانند که هر چه خیر و برکت در این جهان است همه و همه به برکت وجود دوازده امام و تربیت و راهنمایی و ارشاد و نور تربت شریف آنان است. به خصوص برکات نور دوازدهمین امام، قیام کننده به حق، حضرت حجه بن الحسن(ع) که خداوند به واسطه وجود آن حضرت نعمت‌های خویش را به اهل همه دین‌ها تمام نموده است.

آری، به وجود آن حضرت عدالت خداوندی نمایان شده و تمامی دین، خاص خداوند خواهد شد و این همه نعمت نیست مگر از برکت شبی که بانوی دو عالم حضرت زهرا(س) قدم به خانه امام علی(ع) نهاد. به همین خاطر شخص مراقب باید به شکرانه این نعمت به گرفتن روزه و انجام عبادات و دیگر تقرب جستن‌ها اقدام نماید. باشد که با تعظیم و احترام به این روزها او نیز در جرگه کسانی قرار گیرد که خداوند در قرآن خویش آنان را به «تقوای دل» توصیف کرده که فرمود:«وَ مَن یُعَظّم شَعائِرَ اللهِ فَإنَّها مِن تَقوَی القُلُوب» «و هر کس شعائر الهی را بزرگ دارد این کار نشانه تقوای دل‌هاست»

و رعایت همین نکات ظریف و دقیق است که سبب می‌شود شرافت و نورانیت اعمال بیشتر شده و پاداش مراقبت‌های انسان بیشتر گردد، و این از منظر خداوند پنهان نیست، همان‌گونه که بر دانایان و خردورزان مخفی نمی‌باشد.

برگرفته از کتاب المراقبات