پیامبر صلى الله علیه و آله و مبارزه با کارهاى بى منطق

قوانین آسان

یک درس بزرگ

انسان بزرگ

موقعى که رسول خدا صلى الله علیه و آله سربازان اسلام را آماده جنگ تبوک مى ساخت ، یکى از بزرگان بنى سلمه به نام جد بن قیس که ایمان کامل نداشت ، محضر پیامبر صلى الله علیه و آله رسید و عرض کرد: اگر اجازه دهى من در این میدان جنگ ، حاضر نشوم و مرا گرفتار گناه مساز! زیرا من علاقه شدید به زنان دارم ، چنانچه چشمم به دختران رومى بیفتد ممکن است فریفته آنها شده دل از دست بدهم و نتوانم بجنگم و گرفتار گناه شوم . رسول خدا صلى الله علیه و آله به او اجازه داد.
در این وقت آیه نازل شد؛(بعضى از آنها مى گویند: به ما اجازه ده در این جهاد شرکت نکنیم و ما را به گناه گرفتار مساز، آگاه باشید که آنان – به واسطه بهانه جویى غلط – هم اکنون در میان فتنه و گناه افتاده اند و جهنم گرداگرد کافران را احاطه کرده است .) خداوند با این آیه عمل آن شخصى را محکوم کرد. آنگاه حضرت رو به طایفه بنى سلیم نمود و فرمود: بزرگ شما کیست ؟ در پاسخ گفتند: جدبن قیس ، لکن او آدم بخیل و ترسویى است . پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود: درد بخل بدترین دردهاست .
سپس فرمود: بزرگ شما آن جوان سفیدرو، بشر بن براء، است که مردى سخاوتمند و گشاده روى است

رفیقان همسفر

پیامبر گرامى صلى الله علیه و آله با گروهى به مسافرت رفته بودند، در بین سفر فرمود: گوسفندى را ذبح کرده از آن غذا تهیه کنند.
یکى از آنها گفت : من ذبح کردن گوسفند را به عهده مى گیرم .
دیگرى گفت : پوست کندن آن را من انجام مى دهم .
سومى قطعه قطعه کردن او را پذیرفت .
و چهارمى پختن و آماده کردن آن را به عهده گرفت .
حضرت فرمود: من هم هیزم جمع مى کنم .
عرض کردند: یا رسول الله ! این کار را نیز ما انجام مى دهیم .
فرمود: مى دانم که شما مى توانید این کار را انجام دهید ولى خداوند از کسى که با رفقاى خویش همسفر بوده و براى خود امتیازى قایل شود، راضى نیست . سپس حضرت برخاست و به جمع آورى هیزم پرداخت .آرى این است اخلاق کریمه .