چرا من همانیم که هستم؟

آیا ما کشیک قلبمان را می دهیم؟ آیا هر کس را دوست داریم یا نداریم برای خدا دوست داریم؟

فضایل زیادی برای روزه گرفتن در روایات وارد شده است پس چرا تبدل و تحول حالی برای انسان حاصل نمی شود؟ چرا من همانیم که هستم؟ معلوم می شود در باب روزه فقط یک مقداری روزه عملی را رعایت می کنیم اما روزه قلبی که افضل تمام روزه هاست را رعایت نمی کنیم.

چقدر کشیک قلبمان را می کشیم؟ آنچه از قلب صادر و به قلب وارد می شود برای انسان تعیین تکلیف می کند؟ واقعا هر چیزی یا هر کسی را دوست داریم یا نداریم، آیا به خاطر خداست؟ امام جواد (ع) فرمود: آیا دین چیزی غیر از حب و بغض است؟ بله ما همه محب اهل بیت علیهم السلام هستیم، از امام رضا علیه السلام پرسیدند: ایمان یعنی چه؟ حضرت فرمود: الْإِیمَانُ عَقْدٌ بِالْقَلْبِ وَ لَفْظٌ بِاللِّسَانِ وَ عَمَلٌ بِالْجَوَارِحِ۲؛ عَقْدٌ بِالْقَلْبِ خیلی مهم است، روزه قلبی ایمان قلبی را درست می کند.

آیا ما کشیک قلبمان را می دهیم؟ آیا هر کس را دوست داریم یا نداریم برای خدا دوست داریم؟ این دوست داشتن ها خیلی مهم است. در حد اعلایش محبت به اهل بیت علیهم السلام است. روایت از امام صادق علیه السلام است: کسی که سر سوزنی محبت دشمنان ما در دلش باشد، حق اوست که خدا او را وارد آتش کند.

? سخنرانی حجت الاسلام قائمی در حسینیه آیت الله حق شناس – خرداد۹۶

اعتقادات ۶۱

معنای حقیقی تقوی:

 

 

– تقوی از ریشه وَقَیَ و به معنی خود نگهداری در برابر اونچه که نباید انجام بدیم یا نباید به اون مبتلا بشیمه. مثل ترمز خودرو که مانع از ابتلاء ما به تصادف یا زیاد بودنِ سرعت و انحراف از مسیر میشه.

 

تقوی یعنی اینکه وقتی با مورد ناصواب یا ناپسندی مواجه شدیم، بتونیم خودمونو کنترل کرده و با اجتناب از ابتلایِ به اون مورد، ازش دور بشیم.

 

تقوی مراتبی داره که رعایت تقوی، برای هر مرتبه از تقوی، معنایی داره.

 

مرتبه اول تقوی یعنی اینکه فرد ضمن انجام واجباتش، طوری مراقب رفتارش باشه که به گناه نیفته. بعد از انجام توبهٔ نصوح، باید در کسب مرتبه اول تقوی کوشید .

 

مرتبه دوم تقوی برای خواصه و یعنی کاری نکنند که خلاف مرحلهٔ خاصشون به حساب بیاد. برای بعضیها، انجام مستحبات و ترک مکروهات (انجام اون چیزی که مایهٔ حُبِّ به خدا و ترک اون چیزی که مایه کراهت و ناخشنودی خدا میشه) جزء مرتبهٔ دوم تقوی محسوب میشه.

 

تقوی مرتبه سومی هم داره که تقوای قلبیه و در مسیر تزکیهٔ نفس، بعد از مرحله جهاد با نفس حاصل میشه.