دعای وقت طلوع و غروب آفتاب

آگاه باش که براى هنگام طلوع آفتاب و غروب آن،دعاها و اذکار بسیارى از حضرت رسول صلّى اللّه علیه و آله و ائمه‏ طاهرین علیهم السّلام روایت شده،و نیز تشویق و ترغیب بى ‏شمار بر محافظت این دو زمان چه در آیات و چه در اخبار وارد شده.و ما در این‏ مختصر به ذکر چند دعاى معتبر اکتفا میکنیم:

اوّل:مشایخ حدیث به سندهاى معتبر از امام صادق علیه السّلام روایت کرده‏اند که بر هر مسلمان واجب‏ و لازم است که این دعا را ده مرتبه پیش از طلوع آفتاب و ده مرتبه پیش از غروب آن بخواند:
لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ یُحْیِی وَ یُمِیتُ وَ یُمِیتُ وَ یُحْیِی وَ هُوَ حَیٌّ لا یَمُوتُ بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَ هُوَ عَلَى کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ .
شایسته پرستشى جز خداى یکتا نیست،یگانه است و انبازى ندارد،فرمانروایى هستى و ستایش تنها زیبنده اوست.زنده می کند و می میراند و مى ‏میراند و زنده مى ‏نماید،و فردى زنده ‏اى است که هرگز نمی میرد،نیکى تنها به دست اوست،و او بر هر چیزى تواناست.
و در بعضى از روایات آمده:که اگر این دعا ترک شد لازم است قضا شود.

دوم:در روایات معتبر همچنان از آن حضرت وارد شده: که پیش از طلوع و غروب آفتاب ده مرتبه بگو:
أَعُوذُ بِاللَّهِ السَّمِیعِ الْعَلِیمِ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّیَاطِینِ وَ أَعُوذُ بِاللَّهِ أَنْ یَحْضُرُونِ إِنَّ اللَّهَ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ.
پناه میبرم به خداى شنواى دنا از وسوسه‏هاى پنهانى شیاطین، پناه میبرم به خدا از اینکه شیاطین برگردم جمع شوند،همانا تنها خدا شنوا و داناست.

سوم:از آن حضرت روایت شده: چه چیز شما را بازمیدارد از اینکه در هر صبح و شام این دعا را سه مرتبه بخوانید:
اللَّهُمَّ مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ ثَبِّتْ قَلْبِی عَلَى دِینِکَ وَ لا تُزِغْ قَلْبِی بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنِی وَ هَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَهً إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ وَ أَجِرْنِی مِنَ النَّارِ بِرَحْمَتِکَ اللَّهُمَّ امْدُدْ لِی فِی عُمْرِی وَ أَوْسِعْ عَلَیَّ فِی رِزْقِی وَ انْشُرْ عَلَیَّ رَحْمَتَکَ وَ إِنْ کُنْتُ عِنْدَکَ فِی أُمِّ الْکِتَابِ شَقِیّا فَاجْعَلْنِی سَعِیدا فَإِنَّکَ تَمْحُو مَا تَشَاءُ وَ تُثْبِتُ وَ عِنْدَکَ أُمُّ الْکِتَابِ.
خدایا اى دگرگون کننده دلها و دیده‏ها،دلم را بر دینت ثابت بدار و آن را پس از اینکه به راهم آوردى گمراه مساز و از نزد خود بر من‏ رحمتى ببخش زیرا تویى که بسیار بخشنده‏ اى و به رحمتت از آتش پناهم ده.خدایا بر عمرم بیفزا،و در روزیم وسعت عنایت کن،و رحمتت را بر من بگستران،و اگر نزد تو در کتاب تقدیر و سرنوشت بد فرجام هستم مرا نیکبخت گردان چرا که تو آنچه را بخواهى محو و آنچه را بخواهى ثبت می نمایى و کتاب تقدیر و سرنوشت در اختیار توست.

چهارم:از آن حضرت روایت شده:که این دعا را هر صبح و هر شام بخوان:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی یَفْعَلُ مَا یَشَاءُ وَ لا یَفْعَلُ مَا یَشَاءُ غَیْرُهُ الْحَمْدُ لِلَّهِ کَمَا یُحِبُّ اللَّهُ أَنْ یُحْمَدَ الْحَمْدُ لِلَّهِ کَمَا هُوَ أَهْلُهُ اللَّهُمَّ أَدْخِلْنِی فِی کُلِّ خَیْرٍ أَدْخَلْتَ فِیهِ مُحَمَّدا وَ آلَ مُحَمَّدٍ وَ أَخْرِجْنِی مِنْ کُلِّ شَرٍّ أَخْرَجْتَ مِنْهُ مُحَمَّدا وَ آلَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
ستایش خداى را که آنچه خواهد انجام دهد،و غیر او آنچه را خواهد نمیتواند انجام دهد،ستایش خداى را چنان‏که می پسندد ستوده شود،ستایش خداى را چنان‏که شایسته آن است،بار خدایا!مرا در هر خیرى که محمد و خاندان محمد را در ان وارد نمودى وارد نما،و مرا از هر شرّى دعاهاى ایّام هفته‏ که محمد و خاندان محمد را از آن خارج نمودى خارج نما،درود خدا بر محمد و خاندان محمد.

پنجم:در هر صبح و شام ده مرتبه بگو:
سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ .
پاک و منزه است خدا و ستایش تنها از آن خداست و شایسته پرستش جز خداى یکتا نیست و خدا از هر وصفى برتر است.

حکایت نافعه برای گشایش کار

مؤلف گوید:شیخ ما ثقه الاسلام نورى(نور الله مرقده)در کتاب دار السلام از شیخ خود مرحوم خلد مقام‏ عالم ربانى،جناب حاج ملاّ فتحعلى سلطان‏آبادى نقل فرموده:که فاضل مقدس آخوند ملاّ محمّد صادق عراقى در نهایت سختى و پریشانی و بدحالى بود و به هیچ‏ وجه در کارش گشایشى فراهم نمی آمد تا آنکه شبى در خواب دید که در یک وادى خیمه بزرگى با گنبدى برپاست، پرسید این خیمه از کیست؟گفتند:از کهف حصین(دژ محکم)و غیاث مضطر مستکین[یاریگر بیچاره درمانده]امام قائم حضرت مهدى و امام منتظر مرضىّ عجلّ اللّه فرجه میباشد.پس باشتاب خدمت آن حضرت شرفیاب شد و سختى حال خود را به آن جناب عرضه داشت‏ و از آن بزرگوار دعایى براى گشایش کار و رفع اندوه خویش خواست،امام عصر او را به سیّدى از اولاد خود ارجاع نمود و به او و خیمه‏اش اشاره فرمود.

آخوند از خدمت حضرت مرخص شده و به خیمه‏اى که حضرت به آن اشاره فرموده بود رفت،دید که سیّد سند و حبر معتمد[دانشمند مورد اطمینان]عالم امجد مؤید،جناب آقا سید محمّد سلطان‏آبادى است که در آن خیمه روى سجّاده نشسته‏ مشغول دعا و قرائت است.آخوند به محضر سیّد سلام کرد و حکایت حال خود را براى او بازگفت.سیّد او را براى گشایش‏ کار و فراخى روزى دعایى تعلیم کرد.پس از بیدار شدن از خواب درحالیکه آن دعا در خاطر او بود قصد خانه سیّد کرد با آنکه آخوند پیش از این خواب با سیّد به دلیلى که بیان نمیکرد رابطه خوبى نداشت و او را ترک گفته بود،چون به خدمت‏ سید رسید او را به همان صورت که در خواب دیده بود مشاهده کرد که در مصلاّیش نشسته مشغول ذکر و استغفار است، به سیّد سلام کرد،سیّد جواب سلامش را داد و لبخندى زد،چنان‏که گویا از داستان آگاه باشد!

پس آخوند از سیّد براى گشایش امر خود دعایى خواست.سیّد همان دعایى را که در خواب به او آموخته بود تعلیم کرد،آخوند مشغول به‏ آن دعا شد و در اندک مدتى دنیا از هرسو به او روى آورد و از سختى و تنگدستى بیرون آمد.مرحوم حاج ملاّ فتحعلى رحمه اللّه از سیّد به مدح شایسته‏اى تعریف می کرد و چندى به زیارتش نایل شده و زمانى چند هم شاگردى او را نموده بود.

سیّد در خواب ‏و بیدارى به آخوند سه چیز را تعلیم نموده بود

اوّل:آنکه پس از فجر دست بر سینه گذارد و هفتاد مرتبه‏ یا فتّاح[اى گشاینده مشکلات]گوید.

دوّم:آنکه به خواندن این دعا که در کتاب کافى است مداومت نماید. دعایى که حضرت رسول صلّى اللّه علیه و آله به فردى از صحابه خویش که به ناخوشى و پریشانى مبتلا بود تعلیم داد و از برکت خواندن این‏ دعا ناخوشى و پریشانى در اندک زمانى از او برطرف گشت:

لا حَوْلَ وَ لا قُوَّهَ إِلا بِاللَّهِ تَوَکَّلْتُ عَلَى الْحَیِّ الَّذِی لا یَمُوتُ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ وَلَدا وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ کَبِّرْهُ تَکْبِیرا.
هیچ نیرو و توانى نیست مگر آنکه به خدا متکى است،توکل دارم بر زنده جاودانى که هرگز نمی میرد و سپاس خداى را که‏ فرزندى نگرفته،و او را در فرمانروایى انبازى نیست و نیست براى او سرپرستى از خوار و ناتوانى،و او را آنچنان‏که‏ شاید بزرگ شمار.

سوّم:آنکه به دنبال نمازهاى صبح دعایى را که از شیخ بزرگوار ابن فهد روایت شده،بخواند.

این اوراد و اذکار را باید غنیمت شمرد و به خواندن آنها اهتمام داشت و از فوائدش غفلت نکرد.و بدان که سجده شکر بعد از نمازها مستحب مؤکد است و دعاها و اذکار بسیارى در آن‏حال وارد شده است،از حضرت رضا علیه السّلام روایت شده که اگر خواهى در سجده شکر صد مرتبه«شکرا شکرا»بگو و اگر خواهى صدر مرتبه«عفوا عفوا»و نیز از آنحضرت نقل شده:کمترین ذکرى که در این سجده گویند آن است که سه مرتبه‏ بگویند:«شکرا للّه»

تعقیب نماز صبح

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اهْدِنِی لِمَا اخْتُلِفَ فِیهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِکَ إِنَّکَ تَهْدِی مَنْ تَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ.
خدایا بر محمد و خاندان محمد درود فرست و مرا به آن حقیقتى که در آن اختلاف شده،به اذن خود راهنمایى کن،تو هرکه‏ را بخواهى به راه راست هدایت میکنى.

و ده مرتبه میگویى
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الْأَوْصِیَاءِ الرَّاضِینَ الْمَرْضِیِّینَ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِکَ وَ بَارِکْ عَلَیْهِمْ بِأَفْضَلِ بَرَکَاتِکَ وَ السَّلامُ عَلَیْهِمْ وَ عَلَى أَرْوَاحِهِمْ وَ أَجْسَادِهِمْ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ .
خدایا برترین درودهایت را بر محمد و خاندان‏ آن ‏جانشینان خشنود و پسندیده نثار کن،و برترین برکات خود را بر آنان سرازیر کن و سلام بر ایشان و بر ارواح و بدنهاى پاکشان باد و رحمت و برکات خدا بر آنان باد

خواندن این صلوات همچنین‏ در عصرهاى جمعه بافضیلت بسیار وارد شده:
اللَّهُمَّ أَحْیِنِی عَلَى مَا أَحْیَیْتَ عَلَیْهِ عَلِیَّ بْنَ أَبِی طَالِبٍ وَ أَمِتْنِی عَلَى مَا مَاتَ عَلَیْهِ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ علیه السلام.
خدایا زنده بدار مرا بر آن دینى که على بن ابى طالب را بر آن‏ زنده داشتى،و بمیران مرا بر آن آیینى که على بن ابى طالب (درود بر او) بر آن از دنیا رفت.

(بیشتر…)

تعقیب نماز عشاء

 

اللَّهُمَّ إِنَّهُ لَیْسَ لِی عِلْمٌ بِمَوْضِعِ رِزْقِی وَ إِنَّمَا أَطْلُبُهُ بِخَطَرَاتٍ تَخْطُرُ عَلَى قَلْبِی فَأَجُولُ فِی طَلَبِهِ الْبُلْدَانَ فَأَنَا فِیمَا أَنَا طَالِبٌ کَالْحَیْرَانِ لا أَدْرِی أَ فِی سَهْلٍ هُوَ أَمْ فِی جَبَلٍ أَمْ فِی أَرْضٍ أَمْ فِی سَمَاءٍ أَمْ فِی بَرٍّ أَمْ فِی بَحْرٍ وَ عَلَى یَدَیْ مَنْ وَ مِنْ قِبَلِ مَنْ وَ قَدْ عَلِمْتُ أَنَّ عِلْمَهُ عِنْدَکَ وَ أَسْبَابَهُ بِیَدِکَ وَ أَنْتَ الَّذِی تَقْسِمُهُ بِلُطْفِکَ وَ تُسَبِّبُهُ بِرَحْمَتِکَ اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اجْعَلْ یَا رَبِّ رِزْقَکَ لِی وَاسِعا وَ مَطْلَبَهُ سَهْلا وَ مَأْخَذَهُ قَرِیباً وَ لا تُعَنِّنِی بِطَلَبِ مَا لَمْ تُقَدِّرْ لِی فِیهِ رِزْقا فَإِنَّکَ غَنِیٌّ عَنْ عَذَابِی [عَنَائِی‏] وَ أَنَا فَقِیرٌ إِلَى رَحْمَتِکَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ جُدْ عَلَى عَبْدِکَ بِفَضْلِکَ إِنَّکَ ذُو فَضْلٍ عَظِیمٍ.

خدایا من نمیدانم روزی ام در کجاست،و آن را تنها بر پایه گمانهایى که بر خاطرم مى ‏گذرد میجویم، و ازاین‏رو در جستجوى آن شهرها را زیر پا میگذارم،پس در آنچه که خواهان آنم همچون حیرت‏زدگانم،نمیدانم آیا در دشت است‏ یا در کوه؟در زمین است یا در آسمان؟در خشکى است یا در دریا؟نمیدانم به دست کیست؟و از جانب چه‏ کسى است؟ولى به یقین میدانم که دانش آن نزد تو و اسباب آن به دست توست و تویى که آن را با لطف خویش تقسیم میکنى و با رحمت خود براى آن سبب فراهم می سازى،خدایا،پس بر محمد و خاندان او درود فرست و بارپروردگارا،روزى خود را بر من گسترده ساز و به دست آوردنش را برایم آسان نما و جاى دریافتش را نزدیک قرار ده و با طلب آنچه برایم در آن روزى مقدر نکرده‏اى به زحمتم میفکن،چه‏ تو از آزردن من بینیازى و من به رحمتت نیازمندم،پس بر محمد و خاندان او درود فرست،و با لطف و فضل خویش بر بنده‏ات‏ کرم نما،تو صاحب بخشش بزرگ هستى.

مؤلف گوید:این دعا از دعاهاى طلب روزى است و نیز مستحب است در تعقیبات نماز عشاء هفت مرتبه سوره.قدر خوانده شود و نیز در نماز«وتیره» که دو رکعت نافله نشسته بعد از نماز عشاءست،صد آیه از قرآن خوانده شود و مستحب است نمازگزار به جاى صد آیه،سوره «اذا وقعت الواقعه» را در یک رکعت و سوره «قل هو اللّه» را در رکعت دیگر بخواند.

تعقیب نماز مغرب

بعد از تسبیح حضرت زهرا علیه السلام می گویی

إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِّ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِیما اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ وَ عَلَى ذُرِّیَّتِهِ وَ عَلَى أَهْلِ بَیْتِهِ

همانا خدا و فرشتگانش بر پیامبر (ص) درود میفرستند،اى کسانیکه ایمان آورده‏اید بر او درود فرستید و سلام خاص خویش‏ را نثار وى کنید.خدایا بر محمّد پیامبر و فرزندان او و خاندانش درود فرست.

پس هفت مرتبه میگویى
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّهَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ.
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانیاش همیشگى است‏ و هیچ نیرو و توان نیست جز آنکه به خداى بلندمرتبه بزرگ وابسته است.

و سه مرتبه بگو:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی یَفْعَلُ مَا یَشَاءُ وَ لا یَفْعَلُ مَا یَشَاءُ غَیْرُهُ پس میگویى سُبْحَانَکَ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ اغْفِرْ لِی ذُنُوبِی کُلَّهَا جَمِیعا فَإِنَّهُ لا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ کُلَّهَا جَمِیعا إِلا أَنْتَ:
سپاس خداى را که هرچه بخواهد میکند و جز او نتواند هرچه بخواهد انجام دهد پاک و منزهى تو،معبودى جز تو نیست،همه و همه گناهانم را بیامرز زیرا به راستى همه و همه گناهانم را جز تو کسى نمی آمرزد

(بیشتر…)