ثواب تهلیل

از حضرت رسول صل الله علیه و آله نقل شده است که حق تعالی به حضرت موسی علیه السلام خطاب فرمود: «اگر آسمان‌ها و ساکنان آنها و زمین‌های هفتگانه در یک کفه ترازو باشد و  لا اله الا الله در کفه دیگر، این کلمه بر آنها زیادتی می‌کند.» به سند معتبر از امام محمد باقر علیه السلام نقل شده است که حضرت رسول صل الله علیه و آله فرمود تلقین کنید محتضرها را در وقت جان کندن لا اله الا الله زیرا گناهان را خراب می‌کند و در هم می‌شکند. صحابه گفتند یا رسول الله کسی که در صحت بگوید چگونه است؟ حضرت فرمود: این بیشتر باعث درهم شکستن و برطرف شدن گناهان می‌شود.

لا اله الاه الله مونس مؤمن است در حال حیات هنگام مرگ و در زمان مبعوث شدن. جبرئیل به من گفت: ای محمد! در قیامت جمعی را خواهی دید که رو سفید از قبرها مبعوث می‌شوند و با صدای بلند می‌گویند: لا اله الا الله، الله اکبر. و جمعی رو سیاه مبعوث می‌شوند و فریاد می‌کنند: یا ویلاه! یا ثبوراه!

به سند دیگر از حضرت رسول صل الله علیه و آله نقل شده است که :« قیمت بهشت لا اله الا الله است.» به سند دیگر از آن حضرت نقل شده است:« هر که لا اله الا الله بگوید در بهشت برای او درختی از یاقوت سرخ می‌کارند، که ریشه‌اش در مشک سفید باشد و میوه‌اش از عسل شیرین‌تر از برف سفیدتر و از مشک خوشبو‌تر. در آن درخت میوه‌ای است به طریق پستان دختران باکره که چون شکافته شود هفتاد حله از میان آن بیرون می‌آید.»

از حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام نقل شده است:«هر بنده مسلمانی که لا اله الا الله بگوید البته آن کلمه بالا می‌رود و هر سقفی را می‌شکافد و به هر گناهی از گناهان که برسد محو می‌نماید، چون بحسنات او رسید قرار می‌گیرد»

به سند معتبر از امام محمد باقر علیه السلام نقل شده است:« هیچ عملی ثوابش عظیم تر از شهادت لا اله الا الله نیست» به سند معتبر از حضرت رسول صل الله علیه و آله نقل شده است که «بهترین عبادت‌ها گفتن لا اله الا الله است.»

حضرت رسول صل الله علیه و آله فرمود: آیا شما را خبر دهم به بهترین اعمالتان که بیشتر از دینار و درهم موجب رفع درجات شما می‌گردد و نزد خداوند مقبول‌تر می‌باشد و برای شما بهتر از این می‌باشد که با دشمنان ملاقات کنید و بکشید و کشته شوید؟ گفتند: بلی! فرمود: بسیار یاد خدا کنید»

منبع: بحارالانوار ج ۹۳

فضیلت زیارت امام رضا(علیه السلام)

فضیلت زیارت آن حضرت بیش از آن است که به شمار آید،و ما در اینجا تنها به ذکر چند خبر تبرّک مى‏جوییم،و بیشتر آن را از«تحفه الزائر»نقل مى‏کنیم.اول:از رسول خدا صلى اللّه علیه و آله روایت شده:زود باشد که پاره‏اى از تن من،در زمین خراسان‏ مدفون شود،هیچ مؤمنى او را زیارت نکند،مگر آنکه حق تعالى بهشت را براى او واجب کند و بدنش را بر آتش دوزخ حرام‏ سازد،و در حدیث معتبر دیگرى فرمود:پاره‏اى از بدن من در خراسان مدفون خواهد شد،هر غمناکى او را زیارت کند،البته‏ حق تعالى اندوهش را برطرف کند،و هر گناهکارى او را زیارت نماید،البته گناهانش را بیامرزد.دوم:به سند معتبر روایت‏ حج پذیرفته باشد.راوى بعید دانست و گفت:هفتاد حجّ پذیرفته؟!حضرت فرمود:آرى هفتاد هزار حج،گفت:هفتاد هزار حجّ؟!فرمود:چه بسا حجّى که پذیرفته نباشد،هرکه آن حضرت را زیارت کند یا یک شب نزد آن حضرت بیتوته کند چنان باشد که خدا را در عرش زیارت کرده باشد،گفت:چنان‏که خدا را در عرش زیارت کرده باشد؟فرمود:آرى چون روز قیامت‏ شود،چهار نفر از پیشینیان و چهار نفر از پسینیان بر عرش الهى خواهند بود،اما پیشینیان،نوح و ابراهیم و موسى و عیسى علیهم السّلام هستند و اما پسینیان،محمّد و على و حسن و حسین علیهم السّلام‏اند،آنگاه ریسمانى در پاى عرش مى‏کشند،پس زیارت‏کنندگان قبور امامان با ما مى‏نشینند و به تحقیق زیارت‏کنندگان قبر فرزندم على،درجه ایشان از همه بالاتر و عطایشان از همه بیشتر خواهد بود.سوم:از حضرت رضا علیه السّلام‏ روایت شده:در خراسان بقعه‏اى است،که زمانى بر آن خواهد آمد،که محل رفت وآمد ملائکه شود پس پیوسته گروههایى از ملائکه‏ از آسمان فرود خواهند آمد و گروههایى بالا خواهند رفت تا در صور بدمند،پرسیدند:یابن رسول اللّه کدام بقعه است؟فرمود:آن بقعه در زمین طوس است و آن و اللّه باغى است از باغهاى بهشت،هرکه مرا در آن بقعه زیارت کند،چنان است که رسول‏ خدا صلى اللّه علیه و آله را زیارت کرده و حق تعالى براى او به سبب آن زیارت،ثواب هزار حجّ پسندیده و هزار عمره پذیرفته بنویسد و من و پدرانم در روز قیامت شفیع او باشیم.چهارم:به چندین سند صحیح از ابن ابى نصر نقل شده که گفت:نامه امام رضا علیه السّلام را خواندم‏ در آن نوشته شده بود:به شیعیان من برسانید،که زیارت من نزد خدا برابر است با هزار حج،پس من این حدیث را خدمت‏ حضرت جواد علیه السّلام عرض کردم،فرمود:آرى و اللّه هزار حج است،براى کسى‏که آن حضرت را زیارت کند و حق او را بشناسد.پنجم:به دو سند معتبر روایت شده:حضرت رضا علیه السّلام فرمود:هرکه مرا با این دورى بارگاه زیارت کند،من در سه‏ موطن روز قیامت نزد او آیم تا او را از اهوال آنها خلاصى بخشم:نخست وقتى که نامه‏هاى نیکوکاران در دست راست ایشان و نامه‏هاب بدکاران در دست چپ ایشان پرواز کند و دیگر نز صراط و سوم نزد ترازوى اعمال.ششم:در حدیث معتبر دیگرى فرمود زود باشد که بر اثر ظلم و ستم با زهر به قتل برسم و کنار هارون الرشید به خاک سپرده شوم و خدا تربت مرا محلّ تردّد شیعیان و دوستان من گرداند پس هرکه مرا در این غربت زیارت کند،براى او واجب میشود،که من او را در روز قیامت زیارت کنم و سوگند مى‏خورم،به خدایى که‏ محمّد صلى اللّه علیه و آله را به پیامبرى گرامى داشته و او را بر تمام حلایق برگزیده،که هرکه از شما شیعیان نزد قبر من دو رکعت بجا آورد،البته از جانب‏ خداى عالمیان در روز قیامت آمرزش گناهان را مستحقّ شود و به حق آن خدایى که ما بعد از محمّد صلى اللّه علیه و آله به امامت گرامى داشته،و به‏ وصیّت آن حضرت مخصوص گردانید،سوگند یاد مى‏کنم که زیارت‏کنندگان قبر من در روز قیامت بر خدا گرامى‏تر از هر گروه دیگرى هستند و هر مؤمنى که مرا زیارت کند و بر روى او قطره‏اى از باران برسد،البته حق تعالى جسم او را بر آتش دوزخ حرام گرداند.هفتم:به سند معتبر روایت شده:محمّ بن سلیمان از حضرت جواد علیه السّلام پرسید:شخصى به عنوان حج تمتع،حج واجب خود را انجام داد و پس از آن‏ به مدینه رفت و حضرت رسول صلى اللّه علیه و آله را زیارت نمود،آنگاه به نجف رفت و پدرتان امیر مؤمنان علیه السّلام را زیات کرد،درحالى‏که حق او را مى‏شناخت و مى‏دانست که او حجت خدا بر خلق و باب اللّه است که از آن باب باید به خدا رسید،بر آن حضرت سلام کرد و به کربلا رفت و حضرت امام حسین علیه السّلام را زیارت کرد.سپس به بغداد رفت و حضرت امام موسى کاظم علیه السّلام را زیارت کرد و پس از این‏ زیارتها به شهر خود بازگشت،د راین وقت خدا آن‏قد رمال به او روزى کرد که مى‏تواند به حج برود،براى این مرد که حج واجب خود را انجام داده کدام یک از این دو عمل بهتر است،آیا برگردد و دوباره حج کند،یا به خراسان رفته و پدرتان حضرت رضا علیه السّلام‏ را زیارت کند؟فرمود:بلکه برود بر پدرم سلام کند که این افضل است و باید که در ماه رجب باشد و در این زمان انجام ندهید،که بر ما و شما از خلیفه زمان خوف رسوا ساختن و عیب‏جویى است.هشتم:شیخ صدوق در کتاب من لا یحضره الفقیه از حضرت امام جواد علیه السّلام‏ روایت کرده:در میان دو کوه طوس قطعه‏اى از زمین است که از بهشت برداشته شده،هرکه وارد آن شود در روز قیامت از آتشى ایمنى‏ یابد.نهم:و نیز از آن حضرت روایت کرده:من از جانب حق تعالى بهشت را ضمانت مى‏کنم براى هرکه قبر پدرم را در طوس زیارت‏ کند،درحالى‏که عارف به حق آن حضرت باشد.دهم:شیخ صدوق در کتاب عیون اخبار الرّضا روایت کرده:مردى از نیکان، حضرت رسول صلى اللّه علیه و آله را در خواب دید،خدمت آن حضرت عرضه داشت:یا رسول اللّه از فرزندانت کدام یک را زیارت کنم؟فرمود بعضى از فرزندان من زهر نوشیده و برخى کشته شده پیش من آمدند.گفتم:با پراکنده شدن مشاهد ایشان کدامیک از آنان را زیارت کنم؟ فرمود:آن را که به تو نزدیکتر است زیارت کن.یعنى آن را که محل تو به بارگاهش نزدیک‏تر است و او را در زمین غربت به خاک سپرده‏اند، گفتم:یا رسول اللّه از این فرمایش«رضا»را قصد کردید،فرمود:بگو صلى اللّه علیه بگو:صلى اللّه علیه بگو:صلى اللّه علیه،این جمله را سه بار فرمود.مؤلّف گوید:در کتاب«وسائل»و«مستدرک»فصول و ابوابى ذکر شده در مورد استحباب تبرّک به مشهد امام رضا و مشاهد امامان علیهم السّلام و استحباب اختیار زیارت امام رضا بر زیارت امام حسین علیهما السّلام و بر زیارت دیگر امامان علیهم السّلام و بر حجّ مستحب و عمره مستحب‏ و چون این کتاب گنجایش بسط مطلب را ندارد،ما به همین چند روایت که عشره کامله است اکتفا کردید.