روز اربعین

روز بیستم:روز اربعین و به قول شیخ مفید و شیخ طوسى روز بازگشت خانواده حضرت حسین علیه السّلام از شام به مدینه،و روز ورود جابر بن عبد اللّه انصارى به کربلا براى زیارت امام حسین علیه السّلام است،و جابر نخستین زائر آن حضرت پس از شهادت ایشان است،و زیارت حضرت سیّد الشهداء علیه السّلام در این روز مستحبّ است.از حضرت عسگرى علیه السّلام روایت شده: نشانه ‏هاى مؤمن پنج چیز است:بجا آوردن پنجاه‏ ویک رکعت نمازهاى واجب و نافله در شب‏ وروز،زیارت اربعین،انگشتر به دست راست نمودن،و در سجده جبین را بر خاک گذاشتن،و بلند گفتن«بسم اللّه الرّحمن الرّحیم»شیخ در کتاب«تهذیب» و«مصباح»زیارت خاص این روز را از امام صادق علیه السّلام نقل کرده که ما ان شاء اللّه در باب زیارات خواهیم آورد.

احکام مسجد

از مسائلی که در رابطه با مناسبت‌ها مطرح است مسجد و احکام آن است در اینجا به چند نمونه از آنها اشاره می‌شود:

مسئله: نجس کردن زمین و سقف و بام و طرف داخل دیوار مسجد حرام است و هر کس بفهمد که نجس شده است باید فوراً نجاست آن را برطرف کند. و احتیاط واجب آن است که طرف بیرون دیوار مسجد را هم نجس نکنند و اگر نجس شود نجاستش را برطرف نمایند مگر آن که واقف آن را جزء مسجد قرار داده باشد. (۱)

مسئله: تمیز کردن مسجد و روشن کردن چراغ آن مستحب است و کسی که می‌خواهد مسجد برود مستحب است خود را خوشبو کند و لباس پاکیزه و مناسب بپوشد و ته کفش خود را وارسی کند که نجاستی به آن نباشد.(۲)

مسئله: توقف در مساجد برای افراد ناپاک از قبیل جنب، حائض، نفساء حرام است. (۳)

پرسش: اگر در مسجد روضه برقرار باشد آیا می‌توان برای ضبط شخصی از برق آن استفاده کرد.

پاسخ: جایز نیست مگر آنکه پول برق مصرف شده را بدهند. (۴)

پرسش: در بعضی از مساجد معمول است هنگام مجالس ختم و فاتحه صدای بلندگو از فضای بیرون مسجد پخش می‌شود با توجه به اینکه چه بسا بیماران و سالخوردگان از صدای بلندگو اذیت می‌شوند آیا این عمل جایز است؟

پاسخ: محل اشکال است. (۵)

منابع:

۱. توضیح المسائل مراجع ج ۱ ص ۵۲۳

۲. همان م۹۱۲

۳. همان ج۱ م ۳۵۵

۴. جامع المسائل فاضل ج۱ ص۹۶

۵. همان ص ۹۷ س۳۲۰

زیارت جناب حذیفه در مدائن

دوم:

زیارت جناب حذیفه بن الیمان مى‏ باشد،که از بزرگان اصحاب رسول خدا صلى اللّه علیه و آله و خاصان امیر مؤمنان عیه السّلام‏ است،و در میان صحابه به شناختن منافقان و آگاهى بر اسامى آنان جایگاه خاصى داشت،و اگر در نماز جنازه کسى‏ حاضر نمى‏شد،خلیفه ثانى بر او نماز نمى‏خواند.او از جانب خلیفه ثانى سالها والى مداین بود،و پس از عزل کردندش جناب‏ سلمان والى آنجا شد.چون سلمان از دنیا رفت دوباره حذیفه والى مداین شد،و ولایتش مستقر گشت تا نوبت خلافت‏ به شاه ولایت علیه السّلام رسید،از جانب حضرت از مدینه فرمانى مبارک به او و به اهل مداین صادر شد،که در آن فرمان‏ مبارک،از خلافت خود،و استقرار حکومت حذیفه بر مداین اطلاع دادند.ولى حذیفه پس از حرکت آن حضرت از مدینه‏ به جانب بصره،به خاطر دفع شرّ اصحاب جمل و پیش از نزول موکب همایون امیر مؤمنان به کوفه وفات یافت و در همان مدائن دفن شد.از ابو حمزه ثمالى روایت شده:چون حذیفه مشرف به وفات شد فرزند خود را خواست و او را به عمل کردن به این نصیحتهاى پرفایده وصیت کرد:پسرجان من،آشکار کن ناامیدى خویش از آنچه را در دست مردم است،که در این ناامیدى بى‏نیازى و توانگرى است،و از مردم حاجات خود را مخواه،که در آن فقر هویدا است،و همواره چنان باش،که روزى که در آن هستى،از روز گذشته‏ات بهتر باشد،و هرگاه نماز مى‏خوانى، چنان بخوان که گویا نماز وداع و آخرین نماز توست،و کارى مکن که از آن پوزش بخواهى.و بدان که در جنب حرم‏ جناب سلام مسجد جامع مداین مى‏باشد که منسوب به حضرت عسگرى علیه السّلام است،معلوم نیست چه کسى آن را ساخته‏ یا در آنجا نماز خوانده،شایسته است زائر در آن محل شریف خود را از فیض‏ دو رکعت نماز تحیّت محروم نکند.

مرور حضرت امیر (ع) به طاق کسری

چون زائر به زیارت سلمان مشرّف شد،پس از زیارت دو وظیفه دیگر دارد:اول:نماز خواندن در طاق کسرى،دو رکعت یا بیشتر،چون‏ آنجا مصلاّى حضرت امیر مؤمنان علیه السّلام است.از عمّار ساباطى روایت شده:امیر مؤمنان به مدائن آمد و در ایوان‏ کسرى نزول فرمود،درحالى‏که ابو دلف بن بحیر با او بود،در آنجا نماز خواند،پس از آن برخاست و به دلف فرمود: با من برخیز.و جماعتى از اهل ساباط در خدمت آن حضرت بود،در منازل کسرى گردش کرد و به دلف مى‏فرمود:براى‏ کسرى در این مکان چنین و چنان بوده،و دلف مى‏گفت:به خدا قسم چنین است که مى‏فرمایى،پس با آن جماعت‏ در تمام آن مواضع گردش کرد،و دلف مى‏گفت:اى سیّد و مولاى من،شما چنان به این مکانها آگاهى دارید،که‏ گویا شما این چیزها را در این مکانها نهاده‏اید!!روایت شده وقتى حضرت بر مداین مرور فرمود،و آثار کسرى و خرابى آن را مشاهده مى‏کرد،یکى از افرادى که در خدمت آن حضرت بود،از روى عبرت این شعر را خواند:

جَرَتِ الرِّیَاحُ عَلَى رُسُومِ دِیَارِهِمْ        فَکَأَنَّهُمْ کَانُوا عَلَى مِیعَادِ

بادها بر خرابه‏هاى دیارشان وزید       گویا اینان بر وعده‏گاهى بوده‏اند

حضرت فرمود:چرا نخواندى
(کَمْ تَرَکُوا مِنْ جَنَّاتٍ وَ عُیُونٍ وَ زُرُوعٍ وَ مَقَامٍ کَرِیمٍ وَ نِعْمَهٍ کَانُوا فِیهَا فَاکِهِینَ کَذَلِکَ وَ أَوْرَثْنَاهَا قَوْما آخَرِینَ فَمَا بَکَتْ عَلَیْهِمُ السَّمَاءُ وَ الْأَرْضُ وَ مَا کَانُوا مُنْظَرِینَ)
چه بسیار باغها و چشمه‏ها،و مقام کریم.و نعمتى که در آن کامیاب بودند و واگذاشتند.چنین بود،و ما آنها را به مردمان دیگرى ارث دادیم.پس گریه نکرد بر آنها آسمان و زمین،و نبودند مهلت داده‏ شده.
إِنَّ هَؤُلاءِ کَانُوا وَارِثِینَ فَأَصْبَحُوا مَوْرُوثِینَ لَمْ یَشْکُرُوا النِّعْمَهَ فَسُلِبُوا دُنْیَاهُمْ بِالْمَعْصِیَهِ إِیَّاکُمْ وَ کُفْرَ النِّعَمِ لا تَحُلَّ بِکُمُ النِّقَمُ
پس از آن فرمود:البته آنان ارث بودند،اما اکنون ارث برده شده‏اند،نعمت را شکر نکردند،در نتیجه‏ دنیایشان بر اثر معصیت از دستشان گرفته شد،از ناسپاسى نسبت به نعمت بپرهیزید،تا انتقامهاى بر شما فرود نیاید.
فقیر گوید:حاصل این‏ معنى را حکیم خاقانى،در قالب شعر آورده،آنجا که فرموده:

هان اى دل عبرت‏بین از دیده نظر کن هان       ایوان مدائن را آیینه عبر دان

پرویز که بنهادى بر خوان تره زرّین       زرّین تره کو بر خوان

مطلب هشتم: آداب زیارت به نیابت

هشتم:در آداب زیارت به نیابت است.بدانکه ثواب زیارت هر یک از رسول خدا،و ائمه هدى علیهم السّلام را مى‏توان‏ هدیه به روح مقدّس هر یک از آنان نمود،و همچنین به روح هر یک از مؤمنان مى‏توان هدیه کرد،و نیز مى‏توان به نیابت‏ از ایشان زیارت نمود،چنان‏که به سند معتبر نقل شده:داود صرمى به حضرت هادى علیه السّلام عرضه داشت:من پدر شما را زیارت کردم،و ثوابش را براى شما قرار دادم.فرمود:براى تو از جانب خدا،پاداش و ثواب بزرگى است، و از جانب ما ستایش و ثنا.و در حدیث دیگرى وارد شده:حضرت هادى علیه السّلام شخصى را به حایر امام حسین علیه السّلام‏ فرستاد که براى حضرت زیارت و دعا کند.هم به سند معتبر از حضرت موسى بن جعفر علیه السّلام روایت شده:چون به زیارت مرقد منوّر رسول خدا صلى اللّه علیه و آله بروى و از اعمال زیارت فارغ شوى،دو رکعت نماز بخوان،و نزد سر رسول خدا صلى اللّه علیه و آله بایست و بگو:
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا نَبِیَّ اللَّهِ مِنْ أَبِی وَ أُمِّی وَ زَوْجَتِی وَ وَلَدِی وَ حَامَّتِی وَ مِنْ جَمِیعِ أَهْلِ بَلَدِی حُرِّهِمْ وَ عَبْدِهِمْ وَ أَبْیَضِهِمْ وَ أَسْوَدِهِمْ .
سلام بر تو اى پیامبر خدا،از سوى پدر و مادر و همسر و فرزند و نزدیکانم و از سوى تمامى‏ اهل شهرم،آزاد و برده‏شان و سپید و سیاهشان.
پس به هرکس از شهر خود بگویى که من به‏ نیابت از تو،به پیامبر صلى اللّه علیه و آله سلام دادم،راستگو خواهى بود.و در بعضى از روایات وارد شده:از بعضى از ائمه طاهرین‏ پرسیدند:از مردى که دو رکعت نماز بجا مى‏آورد،یا یک روز روزه مى‏دارد،یا حجّ و عمره بجا مى‏آورد،یا رسول خدا صلى اللّه علیه و آله‏ یا یکى از ائمه طاهرین علیهم السّلام را زیارت مى‏کند،و ثواب آن را براى پدر و مادر خود،یا برادر مؤمن خود هدیه مى‏کند،آیا براى‏ او ثوابى هست؟فرمود:ثواب آن عمل به آن شخص مى‏رسد،بدون اینکه از ثواب نایب چیزى کم شود.شیخ طوسى قدّس سره‏ در کتاب تهذیب فرموده:کسى‏که با گرفتن اجرت،به نیابت برادر مومن به زیارت مى‏رود،چون از غسل فارغ‏ شود،[و موافق بعضى از نسخه‏ها:از عمل زیارت فارغ گردد]بگوید:
اللَّهُمَّ مَا أَصَابَنِی مِنْ تَعَبٍ أَوْ نَصَبٍ أَوْ شَعَثٍ أَوْ لُغُوبٍ فَأْجُرْ فُلانَ بْنَ فُلانٍ فِیهِ وَ أْجُرْنِی فِی قَضَائِی عَنْهُ .
خدایا آنچه به من رسیده:از خستگى، ماندگى،ژولیدگى،کوفتگکى،پس به خاطر آن فلان فرزند فلان را پاداش ده،و مرا هم در بجا آوردنم از جانب او پاداش عنایت کن.
پس چون زیارت کند در آخر زیارت بگوید:
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَوْلایَ عَنْ فُلانِ بْنِ فُلانٍ أَتَیْتُکَ زَائِرا عَنْهُ فَاشْفَعْ لَهُ عِنْدَ رَبِّکَ.
درود بر تو اى سرورم از فلان فرزند فلان، آمدم نزد تو زیارت‏کننده از طرف او،پس براى او نزد خدا شفاعت کن.
پس هر دعا را که خواهد براى او بنماید،و نیز فرموده:چون‏ کسى بخواهد،به نیابت دیگرى زیارت کند بگوید:
اللَّهُمَّ إِنَّ فُلانَ بْنَ فُلانٍ أَوْفَدَنِی إِلَى مَوَالِیهِ وَ مَوَالِیَّ لِأَزُورَ عَنْهُ رَجَاءً لِجَزِیلِ الثَّوَابِ وَ فِرَارا مِنْ سُوءِ الْحِسَابِ اللَّهُمَّ إِنَّهُ یَتَوَجَّهُ إِلَیْکَ بِأَوْلِیَائِهِ [بِأَوْلِیَائِکَ‏] الدَّالِّینَ عَلَیْکَ فِی غُفْرَانِکَ ذُنُوبَهُ وَ حَطِّ سَیِّئَاتِهِ وَ یَتَوَسَّلُ إِلَیْکَ بِهِمْ عِنْدَ مَشْهَدِ إِمَامِهِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ اللَّهُمَّ فَتَقَبَّلْ مِنْهُ وَ اقْبَلْ شَفَاعَهَ أَوْلِیَائِهِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ فِیهِ اللَّهُمَّ جَازِهِ عَلَى حُسْنِ نِیَّتِهِ وَ صَحِیحِ عَقِیدَتِهِ وَ صِحَّهِ مُوَالاتِهِ أَحْسَنَ مَا جَازَیْتَ أَحَدا مِنْ عَبِیدِکَ الْمُؤْمِنِینَ وَ أَدِمْ لَهُ مَا خَوَّلْتَهُ وَ اسْتَعْمِلْهُ صَالِحا فِیمَا آتَیْتَهُ وَ لا تَجْعَلْنِی آخِرَ وَافِدٍ لَهُ یُوفِدُهُ اللَّهُمَّ أَعْتِقْ رَقَبَتَهُ مِنَ النَّارِ وَ أَوْسِعْ عَلَیْهِ مِنْ رِزْقِکَ الْحَلالِ الطَّیِّبِ وَ اجْعَلْهُ مِنْ رُفَقَاءِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ بَارِکْ لَهُ فِی وُلْدِهِ وَ مَالِهِ وَ أَهْلِهِ وَ مَا مَلَکَتْ یَمِینُهُ،
خدایا فلان فرزند فلان مرا به‏ نمایندگى،به جانب سرپرستانش و سرپرستانم فرستاده،تا از جانب او زیارت کنم،به امید پاداش فراوان،و گزیر از بدى حساب. خدایا او به درگاهت توجّه مى‏کند،به وسیله سرورانش،آن دلیلان بر تو،در جهت آمرزش گناهان،و فرو ریزى بدیهایش،و به وسیله ایشان به تو توسّل مى‏جوید،کنار زیارتگاه امامش(درود خدا بر ایشان).خدایا از او بپذیر،و شفاعت سرورانش را(درود خدا بر ایشان)درباره او قبول کن،خدایا پاداشش ده بر این خوبى نیّتش،و باور صحیحش،و درستى دوستى‏اش،بهترین پاداشى که به یکى از بندگانت مؤمنت عطا کنى،و تداوم بخش براى او آنچه‏که او را مالکش نمودى،و به شایستگى وادارش در آنچه به او مرحمت فرمودى،و مرا آخرین نماینده‏اى که مى‏فرستد قرار مده،خدایا او را از آتش رهایى‏ بخش،و از روزى حلال پاکیزه‏ات،بر او وسعت ده،و او را از رفقاى محمّد و خاندان محمّد قرار بده، و به او در فرزندان مال و اهل و زیردستانش برکت ده،
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ حُلْ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ مَعَاصِیکَ حَتَّى لا یَعْصِیَکَ وَ أَعِنْهُ عَلَى طَاعَتِکَ وَ طَاعَهِ أَوْلِیَائِکَ حَتَّى لا تَفْقِدَهُ حَیْثُ أَمَرْتَهُ وَ لا تَرَاهُ حَیْثُ نَهَیْتَهُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لَهُ وَ ارْحَمْهُ وَ اعْفُ عَنْهُ وَ عَنْ جَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَعِذْهُ مِنْ هَوْلِ الْمُطَّلَعِ وَ مِنْ فَزَعِ یَوْمِ الْقِیَامَهِ وَ سُوءِ الْمُنْقَلَبِ وَ مِنْ ظُلْمَهِ الْقَبْرِ وَ وَحْشَتِهِ وَ مِنْ مَوَاقِفِ الْخِزْیِ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْ جَائِزَتَهُ فِی مَوْقِفِی هَذَا غُفْرَانَکَ
خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و میان او و نافرمانیهایت پرده شو،تا تو را نافرمانى نکند،و او را بر طاعت خویش و طاعت اولیایت یارى رسان،تا در جا فرمانش داده‏اى مفقودش نبینى،او را در هر جا نهى نموده‏اى مشاهده ننمایى.خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و او را بیامرزد، و مورد رحمتش قرار ده،و از او و همه مردان و زنان مؤمن گذشت کن.خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست‏ و پناهش ده از هراس روز جزا،و از وحشت روز قیامت و بدى بازگشتگاه و تاریکى و وحشت‏ قبر،و از توقفگاههاى خوارى در دنیا و آخرت.خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و جایزه او را در این‏جایى که ایستاده‏ام آمرزشت قرار بده،
وَ تُحْفَتَهُ فِی مَقَامِی هَذَا عِنْدَ إِمَامِی صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ أَنْ تُقِیلَ عَثْرَتَهُ وَ تَقْبَلَ مَعْذِرَتَهُ وَ تَتَجَاوَزَ عَنْ خَطِیئَتِهِ وَ تَجْعَلَ التَّقْوَى زَادَهُ وَ مَا عِنْدَکَ خَیْرا لَهُ فِی مَعَادِهِ وَ تَحْشُرَهُ فِی زُمْرَهِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ تَغْفِرَ لَهُ وَ لِوَالِدَیْهِ فَإِنَّکَ خَیْرُ مَرْغُوبٍ إِلَیْهِ وَ أَکْرَمُ مَسْئُولٍ اعْتَمَدَ الْعِبَادُ عَلَیْهِ اللَّهُمَّ وَ لِکُلِّ مُوفِدٍ جَائِزَهٌ وَ لِکُلِّ زَائِرٍ کَرَامَهٌ فَاجْعَلْ جَائِزَتَهُ فِی مَوْقِفِی هَذَا غُفْرَانَکَ وَ الْجَنَّهَ لَهُ وَ لِجَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ اللَّهُمَّ وَ أَنَا عَبْدُکَ الْخَاطِئُ الْمُذْنِبُ الْمُقِرُّ بِذُنُوبِهِ فَأَسْأَلُکَ یَا اللَّهُ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أَنْ لا تَحْرِمَنِی بَعْدَ ذَلِکَ الْأَجْرَ وَ الثَّوَابَ مِنْ فَضْلِ عَطَائِکَ وَ کَرَمِ تَفَضُّلِک.
و تحفه‏اش در این‏جایگاهم نزد امام(درود بر او)این باشد که از لغزشش چشم بپوشى،و عذرش را بپذیرى،و از خطایش درگذرى،و تقوا را توشه‏اش قرار دهى، و آنچه نزد توست در معادش براى او خیر گردانى،و در گروه محمّد و خاندان محمّد(درود خدا بر او و خاندانش)محشورش نمایى،و او را و پدر و مادرش را بیامرزى،تو بهترین کسى هستى که به سویت رغبت شده،و بزرگترین درخواست شده‏اى هستى که بندگان بر تو اعتماد مى‏نمایند، خدایا براى هر پیکى جایزه‏اى است،و براى هر زیارت‏کننده‏اى کرامتى است،پس جایزه او و همه مردان و زنان مؤمن را در این حال‏ آمرزش و بهشت قرار ده،خدایا و من بنده خطاکار،گنهکار و معترف به گناهانم هستم، از تو مى‏خواهم اى خدا،به حق محمّد و خاندان محمّد،که پس از این اجر و پاداش،از فزونى عطایت و کرم‏ تفضلّت مرا محروم نکنى.
آنگاه نزد ضریح مقدّس رفته و دستها را رو به قبله به سوى آسمان بردارد و بگوید:
یَا مَوْلایَ یَا إِمَامِی عَبْدُکَ فُلانُ بْنُ فُلانٍ أَوْفَدَنِی زَائِرا لِمَشْهَدِکَ یَتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِذَلِکَ وَ إِلَى رَسُولِهِ وَ إِلَیْکَ یَرْجُو بِذَلِکَ فَکَاکَ رَقَبَتِهِ مِنَ النَّارِ مِنَ الْعُقُوبَهِ فَاغْفِرْ لَهُ وَ لِجَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ الْحَلِیمُ الْکَرِیمُ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَسْتَجِیبَ لِی فِیهِ وَ فِی جَمِیعِ إِخْوَانِی وَ أَخَوَاتِی وَ وَلَدِی وَ أَهْلِی بِجُودِکَ وَ کَرَمِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ .
اى سرور من،اى پیشواى من،بنده‏ات،فلان فرزند فلان،مرا به نمایندگى به زیارت بارگاهت فرستاده،و با این‏ عمل،به پیشگاه خداى عزّ و جلّ و رسولش و به سوى تو تقرّب مى‏جوید،و با این عمل آزادى‏اش را از آتش،و از عقبوت امید دارد،پس او و همه مردان و زنان مؤمن را بیامرز اى خدا،اى خدا،اى خدا،اى خدا،اى خدا اى خدا،اى خدا،معبودى نیست جز خداى بردبار کریم،معبودى نیست جز خداى والاى بزرگ،از تو مى‏خواهم‏ بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى،و دعایم را درباره آنکه مرا نماینده خود قرار ده،و همه برادران و خواهران و فرزندان و خانواده‏ام‏ اجابت کنى،به جود کرمت،اى مهربان‏ترین مهربانان.