صلوات بر امام موسی کاظم(ع)

مؤلّف گوید:سیّد جلیل على بن طاووس رضى اللّه عنه در کتاب‏ «مصباح الزائر»در یکى از زیارت حضرت موسى بن جعفر علیهما السّلام این صلوات بر حضرت را که مشتمل بر شمّه‏اى از فضایل‏ و مناقب و عبادات و مصائب آن جناب است نقل کرده:البته زائر،خود را از فیض خواندن آن محروم نسازد.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ وَ صَلِّ عَلَى مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ وَصِیِّ الْأَبْرَارِ وَ إِمَامِ الْأَخْیَارِ وَ عَیْبَهِ الْأَنْوَارِ وَ وَارِثِ السَّکِینَهِ وَ الْوَقَارِ وَ الْحِکَمِ وَ الْآثَارِ الَّذِی کَانَ یُحْیِی اللَّیْلَ بِالسَّهَرِ إِلَى السَّحَرِ بِمُوَاصَلَهِ الاسْتِغْفَارِ حَلِیفِ السَّجْدَهِ الطَّوِیلَهِ وَ الدُّمُوعِ الْغَزِیرَهِ وَ الْمُنَاجَاهِ الْکَثِیرَهِ وَ الضَّرَاعَاتِ الْمُتَّصِلَهِ وَ مَقَرِّ النُّهَى وَ الْعَدْلِ وَ الْخَیْرِ وَ الْفَضْلِ وَ النَّدَى وَ الْبَذْلِ وَ مَأْلَفِ الْبَلْوَى وَ الصَّبْرِ وَ الْمُضْطَهَدِ بِالظُّلْمِ وَ الْمَقْبُورِ بِالْجَوْرِ وَ الْمُعَذَّبِ فِی قَعْرِ السُّجُونِ وَ ظُلَمِ الْمَطَامِیرِ ذِی السَّاقِ الْمَرْضُوضِ بِحَلَقِ الْقُیُودِ وَ الْجَنَازَهِ الْمُنَادَى عَلَیْهَا بِذُلِّ الاسْتِخْفَافِ وَ الْوَارِدِ عَلَى جَدِّهِ الْمُصْطَفَى وَ أَبِیهِ الْمُرْتَضَى وَ أُمِّهِ سَیِّدَهِ النِّسَاءِ،
خدایا درود فرست بر محمّد و اهل بیتش،و درود فرست بر موسى بن جعفر،جانشین نیکوکاران،و پیشواى خوبان‏ و خزانه انوار،و وارث آرامش و متانت و حکمتها و آثار،آن‏که همواره شب را با بیدارى‏ تا سحر،با به هم پیوستن استغفار زنده مى‏داشت،هم‏پیمان سجده‏هاى طولانى،و اشکهاى سرشار و رازونیاز بسیار،و ناله‏هاى به هم پیوسته،و قرارگاه خرد و عدالت و خوبى و کرم و بذل،و خوگرفته به بلا و صبر،پایمال شده به ستم،و دفن شده به بى‏عدالتى و معذّب در عمق زندانها و تاریکیهاى زیرزمینها،با ساق کوبیده،به حلقه‏هاى زنجیرها،و جنازه‏اى‏ که با خوارى و سبک انگاشتن بر آن‏جار زده شده،وارد شونده بر جدّش مصطفى و پدرش مرتضى و مادرش‏ سرور بانوان،
بِإِرْثٍ مَغْصُوبٍ وَ وِلاءٍ مَسْلُوبٍ وَ أَمْرٍ مَغْلُوبٍ وَ دَمٍ مَطْلُوبٍ وَ سَمٍّ مَشْرُوبٍ اللَّهُمَّ وَ کَمَا صَبَرَ عَلَى غَلِیظِ الْمِحَنِ وَ تَجَرَّعَ غُصَصَ الْکُرَبِ وَ اسْتَسْلَمَ لِرِضَاکَ وَ أَخْلَصَ الطَّاعَهَ لَکَ وَ مَحَضَ الْخُشُوعَ وَ اسْتَشْعَرَ الْخُضُوعَ وَ عَادَى الْبِدْعَهَ وَ أَهْلَهَا وَ لَمْ یَلْحَقْهُ فِی شَیْ‏ءٍ مِنْ أَوَامِرِکَ وَ نَوَاهِیکَ لَوْمَهُ لائِمٍ صَلِّ عَلَیْهِ صَلاهً نَامِیَهً مُنِیفَهً زَاکِیَهً تُوجِبُ لَهُ بِهَا شَفَاعَهَ أُمَمٍ مِنْ خَلْقِکَ وَ قُرُونٍ مِنْ بَرَایَاکَ وَ بَلِّغْهُ عَنَّا تَحِیَّهً وَ سَلاما وَ آتِنَا مِنْ لَدُنْکَ فِی مُوَالاتِهِ فَضْلا وَ إِحْسَانا وَ مَغْفِرَهً وَ رِضْوَانا إِنَّکَ ذُو الْفَضْلِ الْعَمِیمِ وَ التَّجَاوُزِ الْعَظِیمِ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
با ارثى غصب شده،و حکومتى ربوده،و فرمانى مغلوب،و خونى خواسته،و زهرى نوشانده،خدایا همچنان‏که او بر سختى محنتها صبر کرد،جام اندوه گرفتاریها را نوشید،و در برابر خشنودى‏ات تسلیم شد،و طاعت را برایت خالص نمود،و خشوع را بى‏آلایش کرد،و فروتنى را شعار خود ساخت،و با بدعت و اهلش‏ دشمنى نمود،و ملامت ملامتگرى در چیزى از اوامر و نواهى تو در او اثر نکرد،بر او درود فرست درودى بالنده‏ عالى،پاک،که با آن درود بارى او واجب گردانى شفاعت امتهایى ازآفریدگانت،و گروه‏هایى از مخلوقت،و از جانب ما به او تحیت و سلام برسان،و از نزد خود در موالاتش به ما فضل و احسان و آمرزش و رضوان عنایت کن،که تو داراى فضل فراگیر و گذشت فراوان هستى،به مهربانى‏ات اى مهربان‏ترین مهربانان.

احکام حرم امام حسین علیه السلام

زیارت امام حسین علیه السلام به ویژه از نزدیک و در روزهای عرفه، عید فطر، عید قربان، اول و نیمه ماه رجب، نیمه شعبان، عاشورا و اربعین و شب‌های قدر مستحب است. (۱)

رفتن به زیارت قبر امام حسین علیه السلام ثواب بسیار دارد و در روایات سفارش زیادی بر آن شده است. (۲)

مسئله: کسی که طهارت ندارد (جنب، حائض، نفساء) نباید در حرم امام حسین علیه السلام توقف نماید.(۳)

مسئله: مسافر می‌تواند در مسجد الجرام و مسجد النبی و مسجد کوفه نمازش را تمام بخواند ولی اگر بخواهد در جائی که اول جزء این مساجد نبوده و بعد به این مساجد اضافه شده نماز بخواند احتیاط واجب آن است که شکسته بخواند و نیز مسافر می‌تواند در حرم و رواق حرم امام حسین علیه السلام بلکه در مسجد متصل به حرم نماز را تمام بخواند.(۴)  البته این حکم مخصوص نماز است و مسافر نمی‌تواند در این چهار مکان روزه بگیرد. (۵)

مسئله: مستحب است برای رفتن به حرم امامان پاکیزه‌ترین لباس‌ها را بپوشد و خود را خوشبو و معطر سازد ولی در زیارت امام حسین علیه السلام وارد شده است که خود را خوشبو نکند.(۶)

مسئله: نجس کردن حرم امامان حرام است و اگر یکی از آنها نجس شود چنانچه ماندن آن بی‌احترامی باشد تطهیر آن واجب است بلکه احتیاط واجب آن است که اگر بی‌احترامی هم نباشد آن را تطهیر کنند.(۷)

مسئله: برای رفتن به حرم وضو گرفتن مستحب است.(۸)

مسئله: یکی از غسل‌های مستحبی غسل کردن برای سفر زیارتی است خصوصاً برای زیارت امام حسین علیه السلام. (۹)

منابع:

۱. فرهنگ فقه، آیت الله شاهرودی، ج۳ ص۳۰۵

۲. بحارالانوار، ج۹۸ ص۲۸ – سراج الشیعه ص۲۴۳

۳. تحریرالوسیله ج۱ ص۳۸

۴. توضیح المسائل مراجع، مسئله ۱۳۵۶

۵. عروه الوثقی ج۲ ص ۱۶۴

۶. همان.

۷. توضیح المسائل مراجع ج۱ ص ۴۷۶

۸. عروه الوثقی ج۱ ص ۱۹۴

۹. همان ص ۴۶۳

زیارت امام موسی کاظم(ع)

اما کیفیّت زیارت کاظمین علیهما السّلام:

بدانکه زیارات آن حرم شریف،بعضى اختصاص به هر یک از آن دو بزرگوار دارد،و بعضى مشترک مابین آن دو امام است.غ اما زیارت مختصّ به حضرت موسى بن جعفر علیهما السّلام چنان‏که سیّد ابن طاووس در کتاب«مزار»نقل کرده:آن است‏ که چون خواستى آن حضرت را زیارت کنى،سزاوار است غسل کنى و بعد با آرامش و وقار به زیارت،روانه شوى‏ همین که به در حرم رسیدى بایست و بگو:
اللَّهُ أَکْبَرُ اللَّهُ أَکْبَرُ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى هِدَایَتِهِ لِدِینِهِ وَ التَّوْفِیقِ لِمَا دَعَا إِلَیْهِ مِنْ سَبِیلِهِ اللَّهُمَّ إِنَّکَ أَکْرَمُ مَقْصُودٍ وَ أَکْرَمُ مَأْتِیٍّ وَ قَدْ أَتَیْتُکَ مُتَقَرِّبا إِلَیْکَ بِابْنِ بِنْتِ نَبِیِّکَ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ عَلَى آبَائِهِ الطَّاهِرِینَ وَ أَبْنَائِهِ الطَّیِّبِینَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ لا تُخَیِّبْ سَعْیِی وَ لا تَقْطَعْ رَجَائِی وَ اجْعَلْنِی عِنْدَکَ وَجِیها فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ.
خدا بزرگتر است،خدا بزرگتر است،معبودى جز خدا نیست،و خدا بزرگتر است،خدا را سپاس بر هدایت نمودن به سوى دینش،و موفق نمودن بر آنچه فرا خواند به سوى آن از راهش.خدایا تویى کریمترین قصد شده،و کریمترین آمده شده،نزد تو آمده‏ام درحالى‏که به تو تقرّب مى‏جویم،به وسیله فرزند ختر پیامبرت،درودهایت بر او،و بر پدران پاک،و فرزندان پاکیزه‏اش باد.خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و کوششم را بى‏ثمر مکن،و امیدم را قطع مساز،و مرا نزد خود در دنیا و آخرت‏ آبرومند و از مقرّبان قرار ده.
بعد وارد شو،و پاى راست خود را مقدّم دار و بگو:
بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ عَلَى مِلَّهِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی وَ لِوَالِدَیَّ وَ لِجَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ.
به نام خدا و با خدا،و در راه خدا،و بر آیین رسول خدا(درود خدا بر او و خاندانش باد)،خدایا بیامرز مرا و پدرم و مادرم و همه مردان و زنان مؤمن را.
همین که به در بارگاه‏ شریف رسیدى بایست،و طلب اذن کن و بگو:
أَ أَدْخُلُ یَا رَسُولَ اللَّهِ أَ أَدْخُلُ یَا نَبِیَّ اللَّهِ أَ أَدْخُلُ یَا مُحَمَّدَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ أَ أَدْخُلُ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ أَ أَدْخُلُ یَا أَبَا مُحَمَّدٍ الْحَسَنَ أَ أَدْخُلُ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَیْنَ أَ أَدْخُلُ یَا أَبَا مُحَمَّدٍ عَلِیَّ بْنَ الْحُسَیْنِ أَ أَدْخُلُ یَا أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِیٍّ أَ أَدْخُلُ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ أَ أَدْخُلُ یَا مَوْلایَ یَا أَبَا الْحَسَنِ مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ أَ أَدْخُلُ یَا مَوْلایَ یَا أَبَا جَعْفَرٍ أَ أَدْخُلُ یَا مَوْلایَ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِیِّ.
آیا وارد شوم اى رسول خدا،آیا وارد شوم اى پیامبر خدا آیا وارد شوم اى محمّد بن عبد اللّه،آیا وارد شوم اى امیر مؤمنان،آیا وارد شوم اى ابا محمّد حسن،آیا وارد شوم‏ اى ابا عبد اللّه الحسین،آیا وارد شوم اى ابا محمّد على بن السحین،آیا وارد شوم اى ابا جعفر محمّد بن‏ على،آیا وارد شوم اى ابا عبد اللّه جعفر بن محمّد،آیا وارد شوم اى مولایم اى ابا الحسن موسى بن‏ جعفر،آیا وارد شوم اى مولاى من اى ابا جعفر،آیا وارد شوم اى مولاى من اى محمّد بن على. (بیشتر…)

خاطره ای از مرحوم محمدهادی امینی

خاطره ای از مرحوم حجت الاسلام و المسلمین محمدهادی امینی:

چند سال از ارتحال پدرم گذشته بود

شب جمعه ای قبل از اذان صبح خواب پدر را دیدم، سرحال و شاداب بودند، عرض کردم:

آقا جان! در بین اعمال تان کدام یک باعث نجات در عالم برزخ شد ؟

فرمودند: زیارت امام حسین علیه السلام

عرض کردم : اکنون که جنگ است و راه بسته است و این توفیق از ما سلب شده است

فرمودند:  پسرم هر گوشه ای هر جایی چراغی بنام امام حسین روشن شد، همانجا حرم است

مطلب چهارم: دعایی که بعد از زیارت هر امام خوانده می شود (دعای عالیه المضامین)

چهارم:دعایى است با مضامین‏ بسیار بلند که پس از زیارت هر یک از امامان علیهم السّلام خوانده مى‏شود،و این دعا را سیّد ابن طاووس در کتاب«مصباح الزائر» بعد از این زیارت جامعه نقل فرموده است،و آن دعاى شریف این است:
اللَّهُمَّ إِنِّی زُرْتُ هَذَا الْإِمَامَ مُقِرّا بِإِمَامَتِهِ مُعْتَقِدا لِفَرْضِ طَاعَتِهِ فَقَصَدْتُ مَشْهَدَهُ بِذُنُوبِی وَ عُیُوبِی وَ مُوبِقَاتِ آثَامِی وَ کَثْرَهِ سَیِّئَاتِی وَ خَطَایَایَ وَ مَا تَعْرِفُهُ مِنِّی مُسْتَجِیرا بِعَفْوِکَ مُسْتَعِیذا بِحِلْمِکَ رَاجِیا رَحْمَتَکَ لاجِئا إِلَى رُکْنِکَ عَائِذا بِرَأْفَتِکَ مُسْتَشْفِعا بِوَلِیِّکَ وَ ابْنِ أَوْلِیَائِکَ وَ صَفِیِّکَ وَ ابْنِ أَصْفِیَائِکَ وَ أَمِینِکَ وَ ابْنِ أُمَنَائِکَ وَ خَلِیفَتِکَ وَ ابْنِ خُلَفَائِکَ الَّذِینَ جَعَلْتَهُمُ الْوَسِیلَهَ إِلَى رَحْمَتِکَ وَ رِضْوَانِکَ وَ الذَّرِیعَهَ إِلَى رَأْفَتِکَ وَ غُفْرَانِکَ اللَّهُمَّ وَ أَوَّلُ حَاجَتِی إِلَیْکَ أَنْ تَغْفِرَ لِی مَا سَلَفَ مِنْ ذُنُوبِی عَلَى کَثْرَتِهَا وَ أَنْ تَعْصِمَنِی فِیمَا بَقِیَ مِنْ عُمْرِی وَ تُطَهِّرَ دِینِی مِمَّا یُدَنِّسُهُ وَ یَشِینُهُ وَ یُزْرِی بِهِ وَ تَحْمِیَهُ مِنَ الرَّیْبِ وَ الشَّکِّ وَ الْفَسَادِ وَ الشِّرْکِ،
خدایا این امام را زیارت کردم،به امامتش اقرار دارم،واجب بودن اطاعتش را معتقدم،پس زیارتگاهش را قصد کردم،با گناهان،و عیبها،و جرمهاى هلاکت‏بار،و بسیارى بدیها و خطاهایم،و آنچه را تو از من خبردارى،پناهنده‏ام به گذشت،و بردبارى‏ات، امیدوارم به رحمتت،پناه برده‏ام به پایه عنایتت،پناه آورنده‏ام به مهرت،خواهان شفاعتم،از ولىّ‏ات و فرزند اولیایت‏ و برگزیده‏ات،فرزند برگزیدگانت،و امینت و فرزند امنایت و خلیفه‏ات،و فرزند خلیفه‏هایت،[هرگاه این دعا پس از زیارت امیر مؤمنان(ع) باشد به جاى کلمه«ابن»در هر چهار موضع«آبى»بگوید]آنان‏که قرارشان دادى،وسیله‏اى به سوى رحمت و خشنودى‏ات.و سببى به جانب‏ مهر و آمرزشت،خداى اول حاجتم به پیشگاه تو این است،که گناهان گذشته مرا،در عین زیادبودنش بیامرزى،و در آنچه از عمرم باقى مانده،مرا حفظ کنى،و پاک نمایى دینم را از آنچه آلوده‏اش کند،و بد نمایش سازد،و معیوبش گرداند،و نگاهش دارى،از شک و دودلى و تباهى‏ و شرک،
وَ تُثَبِّتَنِی عَلَى طَاعَتِکَ وَ طَاعَهِ رَسُولِکَ وَ ذُرِّیَّتِهِ النُّجَبَاءِ السُّعَدَاءِ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِمْ وَ رَحْمَتُکَ وَ سَلامُکَ وَ بَرَکَاتُکَ وَ تُحْیِیَنِی مَا أَحْیَیْتَنِی عَلَى طَاعَتِهِمْ وَ تُمِیتَنِی إِذَا أَمَتَّنِی عَلَى طَاعَتِهِمْ وَ أَنْ لا تَمْحُوَ مِنْ قَلْبِی مَوَدَّتَهُمْ وَ مَحَبَّتَهُمْ وَ بُغْضَ أَعْدَائِهِمْ وَ مُرَافَقَهَ أَوْلِیَائِهِمْ وَ بِرَّهُمْ وَ أَسْأَلُکَ یَا رَبِّ أَنْ تَقْبَلَ ذَلِکَ مِنِّی وَ تُحَبِّبَ إِلَیَّ عِبَادَتَکَ وَ الْمُوَاظَبَهَ عَلَیْهَا وَ تُنَشِّطَنِی لَهَا وَ تُبَغِّضَ إِلَیَّ مَعَاصِیَکَ وَ مَحَارِمَکَ وَ تَدْفَعَنِی عَنْهَا وَ تُجَنِّبَنِی التَّقْصِیرَ فِی صَلَوَاتِی وَ الاسْتِهَانَهَ بِهَا وَ التَّرَاخِیَ عَنْهَا وَ تُوَفِّقَنِی لِتَأْدِیَتِهَا کَمَا فَرَضْتَ وَ أَمَرْتَ بِهِ عَلَى سُنَّهِ رَسُولِکَ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ رَحْمَتُکَ وَ بَرَکَاتُکَ خُضُوعا وَ خُشُوعا وَ تَشْرَحَ صَدْرِی لإِیتَاءِ الزَّکَاهِ ، وَ إِعْطَاءِ الصَّدَقَاتِ
و پایدارم بدارى بر طاعتت و طاعت رسولت،و فرزندان نجیب و خوشبختش،درود و رحمت و سلام و برکاتت فراوان بر ایشان،و زنده‏ام بدارى،تا زنده‏ام مى‏دارى بر فرمانبردارى از ایشان،و بمیرانى‏ام، هرگاه بمیرانى بر طاعت از آنان،و از دلم پاک نکنى موّدت و دوستى آن بزرگواران،و کینه دشمنانتان را،و رفاقت‏ دوستانشان،و به نیکى به آنان را نصیب من فرما،و از تو مى‏خواهم،اى پروردگارم،که این زیارت را از من بپذیرى،و عبادتت، و مواظبت بر آن را محبوب من گردانى،و براى بندگى به نشاطم آورى،و گناهان و محرّماتت را منفور من کنى،و از آنها بازم دارى،و از کوتاهى کردن در نمازهایم،و سبک شمردم و کاهلى از آنها برکنارم دارى،و موفقّم بدارى بر اداى آنها، همانطور که واجب کردى،و به آن بر پایه روش رسولت فرمان دادى،درودها و رحمت و برکات تو بر او باد، نمازى با کمال خضوع و خشوع،و باز کنى سینه‏ام،را براى پرداخت زکات،دادن صدقات، (بیشتر…)