آجرک الله یا صاحب الزمان علیه السلام

 

عاشورای خونین حسین علیه السلام و اهل بیت و اصحاب پاکش را بر محضر مبارک صاحب الزمان عجل الله تعالی تسلیت عرض می‌نماییم!

 

یادتان باشد لباس مشکی‌ام را تا کنید                     گوشه‌ای از قبر من این جامه را هم جا کنید

کاش من در شام تاسوعا بمیرم تا شما               خرجی‌ام را خرج نذر ظهر عاشورا کنید

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ [اَبَداً] ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ

احکام علامت

مقصود از علامت آهن بزرگی است که در جلوی هیئت‌ها و دسته‌های عزاداری حسینی به عنوان نوعی شعار حمل می‌شود و بالای آن صفحه‌های فنر قابل انعطافی وجود دارد که مزین به پر و جواهرات و مجسمه و غیر آنهاست.(۱)

علامت از ابزار و وسایل عزاداری امام حسین علیه السلام است که در هیئت‌ها و دسته‌های مذهبی به کار گرفته می‌شود. این ابزار پس از ارتباط ایران با اروپایی‌ها در عصر قاجار از آیین‌های مذهبی مسیحیت اقتباس شده است. این ابزار نماد و مظهری است که گاهی عزاداران را از محتوا و اصل عزاداری و اقامه شعائر دین باز می‌دارند. (۲)

پرسش: بسیاری از تکایا در ایام عزاداری‌های مذهبی اقدام به حمل علاماتی می‌کنند که به قیمت گزافی خریده شده و حمل آن نیز موجب اشکال است این وسائل از نظر شرعی چه حکمی دارند؟

پاسخ: اشکال ندارد.(۳)

پرسش: حکم علم‌هایی که در مراسم عزاداری امام حسین‌علیه السلام از آنها استفاده می‌شود و بعضی دارای نقش و نگارهایی نیز هستند چیست؟

پاسخ: استفاده از آنها جایز است. (۴)

پرسش: آیا جایز است پارچه‌هایی را که در ایام محرم بر روی علم می‌بندند به فروش برسانند و پول آن را در عزاداری و تعمیر حسینیه مصرف کنند؟

پاسخ: اگر در مراسم عزاداری محل حاجت نباشد و زاید بر متعارف باشد می‌توانند بفروشند و به مصارف عزاداری و احتیاجات حسینیه‌ها برسانند. (۵)

پرسش: استفاده از علم در مراسم عزاداری سید الشهداء یا قرار دادن آن در مجلس عزا یا حمل آن در دسته‌ عزاداری چه حکمی دارد؟

پاسخ: فی نفسه اشکال ندارد ولی نباید این امور جزء دین شمرده شوند. (۶)

منبع:

۱. اجوبه الاستفتائات ج۲ ص۱۲۸

۲. فرهنگ عاشورا، جواد محدثی.

۳. استفتائات امام خمینی (ره) ج۲ ص۲۸ س ۷۲ – جامع المسائل فاضل ج۱ س۷ استفتائات جدید مکارم ج۱ ص۵۷۹

۴. جامع المسائل فاضل ج۱ ص ۶۲۳ س۲۱۷۳

۵. همان س ۲۱۷۹

۶. اجوبه الاستفتائات ج۲ ص۱۲۸ س ۳۵۸

اعمال آخر روز عاشورا

پس برخیز به رسول خدا و على مرتضى و فاطمه زهرا و امام مجتبى و سایر امامان از ذریّه سیّد الشهداء علیهم السّلام سلام کن، و ایشان را بر این مصائب جانکاه با دل سوخته و چشم گریان تعزیت بگو،و این زیارت را بخوان:
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ آدَمَ صَفْوَهِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ نُوحٍ نَبِیِّ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ مُوسَى کَلِیمِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ عِیسَى رُوحِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ مُحَمَّدٍ حَبِیبِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ عَلِیٍّ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَلِیِّ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ الْحَسَنِ الشَّهِیدِ سِبْطِ رَسُولِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ الْبَشِیرِ النَّذِیرِ وَ ابْنَ سَیِّدِ الْوَصِیِّینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ فَاطِمَهَ سَیِّدَهِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا خِیَرَهَ اللَّهِ وَ ابْنَ خِیَرَتِهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ثَارَ اللَّهِ وَ ابْنَ ثَارِهِ السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْوِتْرُ الْمَوْتُورُ السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْإِمَامُ الْهَادِی الزَّکِیُّ
سلام بر تو اى وارث آدم،برگزیده خدا،سلام بر تو اى وارث نوح پیامبر خدا،سلام‏ بر تو اى وارث ابراهیم دوست خدا،سلام بر تو اى وارث موسى همسخن خدا،سلام بر تو اى وارث عیسى روح خدا،سلام بر تو اى وارث محمّد محبوب خدا،سلام‏ بر تو اى وارث على امیر مؤمنان ولىّ خدا،سلام بر تو اى وارث حسن شهید نواده رسول خدا،سلام بر تو اى فرزند رسول خدا،سلام بر تو اى فرزند بشارت‏دهنده و بیم‏دهنده‏ و فرزند آقاى جانشینان،سلام بر تو اى فرزند فاطمه بانوى بانوان جهانیان،سلام بر تو اى ابا عبد اللّه،سلام بر تو اى برگزیده خدا و فرزند برگزیده خدا،سلام بر تو اى خون خدا و فرزند خون خدا،سلام بر تو اى تنهایى که انتقام خونت گرفته نشد،سلام بر تو اى امام راهنما و پاک،
وَ عَلَى أَرْوَاحٍ حَلَّتْ بِفِنَائِکَ وَ أَقَامَتْ فِی جِوَارِکَ وَ وَفَدَتْ مَعَ زُوَّارِکَ السَّلامُ عَلَیْکَ مِنِّی مَا بَقِیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهَارُ فَلَقَدْ عَظُمَتْ بِکَ الرَّزِیَّهُ وَ جَلَّ الْمُصَابُ فِی الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُسْلِمِینَ وَ فِی أَهْلِ السَّمَاوَاتِ أَجْمَعِینَ وَ فِی سُکَّانِ الْأَرَضِینَ فَإِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ وَ صَلَوَاتُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ وَ تَحِیَّاتُهُ عَلَیْکَ وَ عَلَى آبَائِکَ الطَّاهِرِینَ الطَّیِّبِینَ الْمُنْتَجَبِینَ وَ عَلَى ذَرَارِیِّهِمُ الْهُدَاهِ الْمَهْدِیِّینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَوْلایَ وَ عَلَیْهِمْ وَ عَلَى رُوحِکَ وَ عَلَى أَرْوَاحِهِمْ وَ عَلَى تُرْبَتِکَ وَ عَلَى تُرْبَتِهِمْ اللَّهُمَّ لَقِّهِمْ رَحْمَهً وَ رِضْوَانا وَ رَوْحا وَ رَیْحَانا السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَوْلایَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ یَا ابْنَ خَاتَمِ النَّبِیِّینَ،
و بر ارواحى که به آستانت فرود آمدند،و در جوارت اقامت گزیدند،و همراه زائرانت وارد شدند،از من بر تو سلام‏ تا زنده‏ام،و تا شب‏وروز برپاست،همانا عزاى تو بزرگ شد،و سوگوارى در میان مؤمنان و مسلمانان و در همگى اهل آسمانها و ساکنان زمین عظیم گشت،همه ما از خدا بیم و به‏ سوى او باز مى‏گردیم،درودها و برکات و تحیّات خدا بر تو،و بر پدران پاک‏ و پاکیزه و نجیبت،و بر فرزندان راهنماى رهیافته آنان،سلام بر تو اى مولایم،و بر ایشان‏ و بر روح تو و روح آنان،و بر خاکت و بر خاکشان.خدایا رحمت و خشنودى‏ روح و ریحان بر آنان بیفکن،سلام بر تو،اى مولایم اى ابا عبد اللّه،اى فرزند خاتم انبیاء
وَ یَا ابْنَ سَیِّدِ الْوَصِیِّینَ وَ یَا ابْنَ سَیِّدَهِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا شَهِیدُ یَا ابْنَ الشَّهِیدِ یَا أَخَ الشَّهِیدِ یَا أَبَا الشُّهَدَاءِ اللَّهُمَّ بَلِّغْهُ عَنِّی فِی هَذِهِ السَّاعَهِ وَ فِی هَذَا الْیَوْمِ وَ فِی هَذَا الْوَقْتِ وَ فِی کُلِّ وَقْتٍ تَحِیَّهً کَثِیرَهً وَ سَلاما سَلامُ اللَّهِ عَلَیْکَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ یَا ابْنَ سَیِّدِ الْعَالَمِینَ وَ عَلَى الْمُسْتَشْهَدِینَ مَعَکَ سَلاما مُتَّصِلا مَا اتَّصَلَ اللَّیْلُ وَ النَّهَارُ السَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ الشَّهِیدِ السَّلامُ عَلَى عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ الشَّهِیدِ السَّلامُ عَلَى الْعَبَّاسِ بْنِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ الشَّهِیدِ السَّلامُ عَلَى الشُّهَدَاءِ مِنْ وُلْدِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ السَّلامُ عَلَى الشُّهَدَاءِ مِنْ وُلْدِ الْحَسَنِ السَّلامُ عَلَى الشُّهَدَاءِ مِنْ وُلْدِ الْحُسَیْنِ السَّلامُ عَلَى الشُّهَدَاءِ مِنْ وُلْدِ جَعْفَرٍ وَ عَقِیلٍ السَّلامُ عَلَى کُلِّ مُسْتَشْهَدٍ مَعَهُمْ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ.
و اى فرزند آقاى جانشینان،و اى فرزند بانوى بانوان جهانیان،سلام بر تو اى شهید،اى فرزند شهید، اى برادر شهید،اى پدر شهیدان،خدایا از جانب من به حضرت او برسان،در این ساعت،و در این روز، و در این وقت،و در همه وقت،تحیّت بسیار و سلام،سلام و رحمت و برکات خدا بر تو، اى فرزند آقاى جهانیان و بر شهید شدگان با تو،سلامى پیوسته،به پیوستگى شب و روز،سلام بر حسین فرزند علىّ شهید،سلام بر على فرزند حسین شهید، سلام بر عبّاس فرزند امیر مؤمنان شهید،سلام بر شهیدان از فرزندان امیر مؤمنان،سلام بر شهیدان از فرزندان حسن،سلام بر شهیدان از فرزندان‏ حسین،سلام بر شهیدان از فرزندان جعفر و عقیل،سلام بر همه شهیدان‏ همراه آنان از مؤمنان.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ بَلِّغْهُمْ عَنِّی تَحِیَّهً کَثِیرَهً وَ سَلاما السَّلامُ عَلَیْکَ یَا رَسُولَ اللَّهِ أَحْسَنَ اللَّهُ لَکَ الْعَزَاءَ فِی وَلَدِکَ الْحُسَیْنِ السَّلامُ عَلَیْکِ یَا فَاطِمَهُ أَحْسَنَ اللَّهُ لَکِ الْعَزَاءَ فِی وَلَدِکِ الْحُسَیْنِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ أَحْسَنَ اللَّهُ لَکَ الْعَزَاءَ فِی وَلَدِکَ الْحُسَیْنِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا مُحَمَّدٍ الْحَسَنَ أَحْسَنَ اللَّهُ لَکَ الْعَزَاءَ فِی أَخِیکَ الْحُسَیْنِ یَا مَوْلایَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ أَنَا ضَیْفُ اللَّهِ وَ ضَیْفُکَ وَ جَارُ اللَّهِ وَ جَارُکَ وَ لِکُلِّ ضَیْفٍ وَ جَارٍ قِرًى وَ قِرَایَ فِی هَذَا الْوَقْتِ أَنْ تَسْأَلَ اللَّهَ سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى أَنْ یَرْزُقَنِی فَکَاکَ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ إِنَّهُ سَمِیعُ الدُّعَاءِ قَرِیبٌ مُجِیبٌ .
خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و از جانب من تحیّت بسیار و سلام فراوان به ایشان برسان‏ سلام بر تو اى رسول خدا،خدا شکیبایى‏ات را در مصیبت فرزندت حسین نیکو گرداند،سلام بر تو اى فاطمه،خدا شکیبایى‏ات‏ را در مصیبت فرزندت حسین نیکو گرداند،سلام بر تو اى امیر مؤمنان،خدا شکیبایى‏ات را در مصیبت فرزندت حسین نیکو گرداند، سلام بر تو اى ابا محمّد اى حسن مجتبى،خدا شکیبایى‏ات را در مصیبت برادرت حسین نیکو گرداند،اى مولاى من اى ابا عبد اللّه‏ من مهمان خدا و مهمان تو،و پناهنده به خدا،و پناهنده به توام،براى هر مهمان و پناهنده‏اى پذیرایى‏ست،پذیرایى من در این وقت این است،که از خداى منزّه برتز بخواهى،که آزادى از آتش دوزخ را نصیبم کند،همانا او شنواى دعا و نزدیک و اجابت‏کننده است.
روز بیست‏وپنجم:به گفته جمعى از علما در سال نودوچهار،یا روز دوازدهم سال نودوپنج که آن سال را سنه الفقها [سال فقهان]مى‏گفتند،حضرت زین العابدین علیه السّلام از دنیا رحلت کرد.

در مجهول بودن دعایی که مشتمل است بر فضیلت روز عاشورا

چهارم:دعا و طلب حوائح را در این روز را به عنوان روزى مبارک مستحبّ دانسته‏اند،و براى این کار در این روز،با جعل و وضع،و افترا،مناقب و فضائلى ساخته ‏اند،و دعاهایى چند تلفیق کرده،تعلیم عاصیان نمودند،تا امر ملتبس،و کار مشتبه‏ شود،چنان‏که در خطبه‏اى که در این روز در شهرهاى خود مى‏خوانند،براى هر پیامبر وسیله و شرفى در این روز یاد مى‏کنند مانند خاموش‏ شدن آتش نمرود،استقرا سفینه نوح،غرق شدن لشگریان فرعون،و نجات یافتن عیسى از دار یهودیان،چنان‏که جبله مکیّه نقل کرده است که از میثم تمّار شنیدم که فرمود:و اللّه امّت پسر پیامبر خود را در محرّم در روز دهم به قتل مى‏رسانند،و هرآینه دشمنان حق این روز را روز برکت قرار مى‏دهند،و همانا این کار شدنى است،و در علم خداى تعالى گذشته،و من آن را مى‏دانم به عهدى که از مولایم امیر المومنین علیه السّلام به من رسیده.جبّله مى‏گوید:گفتم: چگونه مردم روز شهادت حسین علیه السّلام را روز برکت قرار مى‏دهند؟میثم گریست و فرمود:حدیثى جعل مى‏کنند که روز عاشورا روزى‏ است که خداى تعالى توبه آدم را در آن قبول کرد،با اینکه خدا توبه آدم را در ذو الحجه پذیرفت،و گمان مى‏کنند که عاشورا روزى است که خدا یونس را از شکم ماهى بیرون آورد،درحالى‏که خدا در ذو القعده یونس را از شکم ماهى بیرون آورد، و گمان مى‏کنند این روز،روزى است که کشتى نوح بر کوه جودى قرار گرفت،با اینکه این واقعه در روز هیجدهم ذو الحجّه‏ رخ داده،و گمان مى‏کنند روزى است که خدا دریا را براى موسى شکافت،درحالى‏که این حادثه در ربیع الاول بوده است‏ در هر صروت با این همه تصریح و تأکید که در خبر میثم آمده است و در حقیقت از نشانه‏هاى نبوّت و امامت،و دلیل بر حقّانیت طریقه شیعه است،که اینگونه اخبار یقینى را در اختیار گذاشته،و مضمون آن مطابق با واقع‏ محسوس است. از عجایب است که دعایى بر طبق این اکاذیب،تلفیق شده،و در کتابهاى بعضى از بیخبران که غافل بوده‏اند ذکرش به میان آمده و به دست عوام داده شده،و البته خواندن آن دعا بدعت و حرام است و آن دعا این است:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ سُبْحَانَ اللَّهِ مِلْ‏ءَ الْمِیزَانِ وَ مُنْتَهَى الْعِلْمِ وَ مَبْلَغَ الرِّضَا وَ زِنَهَ الْعَرْشِ.
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانى‏اش همیشگى است،منزّه است خدا به پرى ترازو،و نهایت دانش،و سر حدّ خشنودى و وزن‏ عرش.
پس از دو سه سطر چنین دارد:ده مرتبه صلوات فرستد و بگوید:
یَا قَابِلَ تَوْبَهِ آدَمَ یَوْمَ عَاشُورَاءَ یَا رَافِعَ إِدْرِیسَ إِلَى السَّمَاءِ یَوْمَ عَاشُورَاءَ یَا مُسَکِّنَ سَفِینَهِ نُوحٍ عَلَى الْجُودِیِّ یَوْمَ عَاشُورَاءَ یَا غِیَاثَ إِبْرَاهِیمَ مِنَ النَّارِ یَوْمَ عَاشُورَاءَ …
اى پذیرنده توبه آدم در روز عاشورا،اى بالا برنده ادریس به آسمان در روز عاشورا،اى آرام‏دهنده کشتى نوح بر جودى در روز عاشورا،اى فریادرس ابراهیم از آتش در روز عاشورا…
شک نیست که این دعا را یکى از ناصبیهاى مدینه،یا خوارج مسقط یا امثال اینها جعل کرده و با این جعل کردن ظلم بنى امیه را به کمال‏ رسانده،پایان تلخیص کلام صاحب کتاب شفاء الصدور در هر صورت در پایان روز عاشورا سزاوار است یاد کردن حال اهل حضرت‏ سید الشهدا علیه السّلام و دختران و اطفال آن حضرت که در این وقت،در سرزمین کربلا اسیر دشمنان گشته،و به حزن و گریه مشغول بودند و مصائبى‏ بر ایشان گذشت،که در خاطر هیچ آفریده‏اى خطور نکند،و قلم را تاب نوشتن آن نباشد.و چه نیکو سروده هرکه سروده:

فاجِعَهٌ اِنْ اَرَدْتُ اَکْتُبُها        مُجْمَلَهً ذِکْرَهً لِمُدِّکِرٍ

فاجعه‏اى است اگر بخواهم آن را بنویسم       به صورت اجمال براى یادآورى یادآوران

جَرَتْ دُمُوعى فَحالَ حائِلُها        ما بَیْنَ لَحْظِ الْجُفُونِ وَالزُّبُرِ

اشکم روان شود،پس پرده گردد       میان نگاه چشمها و صفحات کتاب

وَقالَ قَلْبى بُقْیا عَلَىَّ فَلا        وَاللّهِ ما قَدْ طُبِعْتُ مِنْ حَجَرٍ

دلم گوید بر من رحمى که       سوگند به خدا من از سنگ سرشته نشدم

بَکَتْلَهَاالاْرْضُوَالسَّماَّءُوَما         بَیْنَهُما فى مَدامِعٍ حُمُرٍ

بر آن مصیبت زمین و آسمان گریست       و هرچه ما بین آن دو مى‏باشد گریه‏اى خونبار

من از تحریر این غم ناتوانم       که تصویرش زده آتش بجانم

ترا طاقت نباشد از شنیدن       شنیدن کى بود مانند دیدن

وجوه تبرک بنی امیه به روز عاشورا

مؤلف گوید:از کلام این بزرگوار معلوم مى‏شود،که احادیثى که در فضیلت روز عاشوراست همه جعلى است،و به دروغ‏ به حضرت رسول صلى اللّه علیه و آله نسبت داده ‏اند.

صاحب کتاب«شفاء الصدور در شرح این قسمت از زیارت عاشورا(اللّهم انّ‏ هذا یوم تبرکت به بنو امیّه سخن را در این مقام بسط داده،خلاصه‏اش آنکه،تبّرک بنى‏امیّه به این روز نامیمون بر چند وجه‏ است:اوّل:ذخیره کردن غذا و آذوقه را در این روز مستحبّ شمردند،و آن آذوقه را تا سال دیگر مایه سعادت و وسعت‏ رزق،و رفاه زندگى دانستند،چنان‏که در اخبار اهل بیت علیهم السّلام،از باب تعریض به ایشان،از این مطلب نهى مکرّر وارد شده‏ دوم:اقامه مراسم عید است،از توسعه رزق بر عیال،و نو کردن لباس،و کوتاه کردن شارب،و گرفتن ناخن،و مصافحه،و رسوم دیگر عید،که راه و روش بنى امیّه و پیروان ایشان بر آن‏جارى است. سوم:التزام به روزه این روز،که اخبار بسیارى در فضیلت آن جعل کرده‏اند.