3
1392
فضیلت و اعمال روز مباهله
نوشته شده توسط موذن
روز بیستوچهارم:بنابر اشهر روزى است که رسول خدا صلى اللّه علیه و آله با نصاراى نجران مباهله کرد،و پیش از مباهله عبا بر دوش مبارک گرفت،و حضرت امیر المؤمنین و فاطمه و حسن و حسین علیهم السّلام را زیر عبا جا داد و گفت:پروردگارا هر پیامبرى را اهل بیتى بوده،که مخصوصترین خلق نسبت به او بودند،خدایا اینان اهل بیت منند،از ایشان شک و گناه را برطرف ساز،و پاک کن ایشان را پاک کردنى کامل،پس جبرائیل نازل شد،و آیه تطهیر را در شأن ایشان فرود آورد،آنگاه رسول خدا صلى اللّه علیه و آله آن چهار بزرگوار را براى مباهله به بیرون برد،چون نگاه نصارى بر ایشان افتاد،و حقیقت آن حضرت و آثار نزول عذاب را مشاهده کردند، جرأت بر مباهله را از دست داده،و استدعاى مصالحه و قبول جزیه کردند.در این روز حضرت امیر المؤمنین علیه السّلام در حال رکوع انگشتر خود را به سائل داد،و آیه «انّما ولیکم اللّه» در شأن آن حضرت نازل گشت.در هر صورت این روز داراى شرافت بسیارى است،و در آن چند عمل وارد است:اوّل:غسل.دوّم:روزه گرفتن.سوّم:خواندن دو رکعت نماز،که در وقت و کیفیت و ثواب مانند نماز روز عید غدیر است،و اینکه«آیه الکرسى»در نماز مباهله باید تا «هم فیها خالدون» خوانده شود.چهارم:خواندن دعاى مباهله مىباشد،که شبیه به دعاى سحر ماه رمضان است،و شیخ طوسى و سیّد ابن طاووس نقل کردهاند،ولى بین روایات آن دو بزرگوار اختلاف زیادى است،و من روایت شیخ طوسى را در کتاب«مصباح»برگزیدهام که فرموده است: دعاى روز مباهله همراه با فضیلت آن،از حضرت صادق علیه السّلام روایت شده،و آن دعا این است:
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ مِنْ بَهَائِکَ بِأَبْهَاهُ وَ کُلُّ بَهَائِکَ بَهِیٌّ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِبَهَائِکَ کُلِّهِ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ مِنْ جَلالِکَ بِأَجَلِّهِ وَ کُلُّ جَلالِکَ جَلِیلٌ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِجَلالِکَ کُلِّهِ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ مِنْ جَمَالِکَ بِأَجْمَلِهِ وَ کُلُّ جَمَالِکَ جَمِیلٌ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِجَمَالِکَ کُلِّهِ اللَّهُمَّ إِنِّی أَدْعُوکَ کَمَا أَمَرْتَنِی فَاسْتَجِبْ لِی کَمَا وَعَدْتَنِی اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ مِنْ عَظَمَتِکَ بِأَعْظَمِهَا وَ کُلُّ عَظَمَتِکَ عَظِیمَهٌ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِعَظَمَتِکَ کُلِّهَا اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ مِنْ نُورِکَ بِأَنْوَرِهِ وَ کُلُّ نُورِکَ نَیِّرٌ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِنُورِکَ کُلِّهِ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ مِنْ رَحْمَتِکَ بِأَوْسَعِهَا وَ کُلُّ رَحْمَتِکَ وَاسِعَهٌ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِرَحْمَتِکَ کُلِّهَا.
خدایا از تو درخواست مىکنم از زیبایىات به حق برترین مرتبه زیبایىات،و همه مراتب آن زیباست،خدایا از تو درخواست مىکنم به همه مراتب زیبایىات.خدایا از تو درخواست مىکنم از بزرگىات به حق برترین مرتبه بزرگىات،و همه مراتب بزرگىات بزرگ است،خدایا از تو درخواست مىکنم به همه مراتب عظمتت.خدایا از تو درخواست مىکنم از جمالت،به حق برترین مرتبه جمالت،و همه مراتب جمال تو جمیل است،خدایا از تو درخواست مىکنم به همه مراتب جمالت.خدایا تو را مىخوانم چنانکه فرمان دادى،پس اجابتم کن چنانه وعده فرمودى،خدایا از تو درخواست مىکنم از شکوهت،به حق برترین مرتبه شکوهت،و همه مراتب شکوهت شکوهمند است،خدایا از تو درخواست مىکنم به همه مراتب شکوهت.خدایا از تو درخواست مىکنم از نورت،به حق برترین مرتبه نورت،و همه نورت نورانى است،خداى از تو درخواست مىکنم به همه نورت،خداى از تو درخواست مىکنم از رحمتت،به حق وسیعترین مرتبه رحمتت و همه رحمتت وسیع است، خدایا از تو درخواست مىکنم به همه رحمتت.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَدْعُوکَ کَمَا أَمَرْتَنِی فَاسْتَجِبْ لِی کَمَا وَعَدْتَنِی اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ مِنْ کَمَالِکَ بِأَکْمَلِهِ وَ کُلُّ کَمَالِکَ کَامِلٌ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِکَمَالِکَ کُلِّهِ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ مِنْ کَلِمَاتِکَ بِأَتَمِّهَا وَ کُلُّ کَلِمَاتِکَ تَامَّهٌ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِکَلِمَاتِکَ کُلِّهَا اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ مِنْ أَسْمَائِکَ بِأَکْبَرِهَا وَ کُلُّ أَسْمَائِکَ کَبِیرَهٌ ،
خدایا تو را مىخوانم چنانکه فرمانم دادى،پس اجابتم کن چنانکه وعده فرمودى.خدایا از تو درخواست مىکنم از کمالت به حق برترین مرتبه کمالت،و همه کمالت کامل است،خدایا از تو درخواست مىکنم به همه کمالت، خدایا از تو درخواست مىکنم از کلماتت به حق تمامترین کلماتت،و همه کلماتت تمام است،خدایا از تو درخواست مىکنم به همه کلماتت،خدایا از تو درخواست مىکنم از نامهایت به حق بزرگترین آنها،و همه نامهایت بزرگ است، (بیشتر…)
3
1392
صیغه عقد اخوت در روز غدیر
در هر صورت فضیلت این روز شریف،بیش از آن است که ذکر شود،و این روز قبولى اعمال شیعیان،و روز برطرف شدن غمهاى ایشان است و روزى است که حضرت موسى علیه السّلام بر ساحران پیروز شد،و خدا آتش را بر ابراهیم علیه السّلام سرد و سلامت نمود و حضرت موسى علیه السّلام یوشع بن نون را جانشین خود کرد،و حضرت عیسى شمعون الصّفا را خلیفه خود قرار داد و حضرت سلیمان علیه السّلام ملّت خود را برا جانشینى آصف بن برخیا گواه گرفت،و جناب رسول خدا بین اصحاب خود عقد برادرى برقرار کرد،به این خاطر عقد برادرى در این روز با برادران مؤمن سزاوار است و کیفیت آن بصورتى که شیخ ما در کتاب«مستدرک الوسائل»از کتاب«زاد الفردوس»نقل فرموده است چنین است:دست راست خود را بر دست راست برادر مؤمن خود بگذارد،و بگوید:
وَاخَیْتُکَ فِی اللَّهِ وَ صَافَیْتُکَ فِی اللَّهِ وَ صَافَحْتُکَ فِی اللَّهِ وَ عَاهَدْتُ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ وَ کُتُبَهُ وَ رُسُلَهُ وَ أَنْبِیَاءَهُ وَ الْأَئِمَّهَ الْمَعْصُومِینَ عَلَیْهِمُ السَّلامُ عَلَى أَنِّی إِنْ کُنْتُ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّهِ وَ الشَّفَاعَهِ وَ أُذِنَ لِی بِأَنْ أَدْخُلَ الْجَنَّهَ لا أَدْخُلُهَا إِلا وَ أَنْتَ مَعِی
در راه خدا برادرت شدم،و در راه خدا دوست با صفایت گشتم،و در راه خدا با تو دست دادم،و با خدا و فرشتگان،و کتابهایش و رسولان و پیامبرانش،و امامان معصوم(درود بر آنان)عهد کردم،بر اینکه اگر از اهل بهشت و شفاعت بودم،و به من اجازه داده شد.که وارد بهشت شوم،به بهشت وارد نشوم مگر اینکه تو هم با من باشى. آنگاه براد مؤمن بگوید:پذیرفتم سپس بگوید:همه حقوق برادرى را از توس اقط کردم،به جز شفاعت و دعا و زیارت.
فیض کاشانى در کتاب«خلاصه الاذکار»،صیغه اخوّت را قریب به همین صورت ذکر کرده،آنگاه فرموده:طرف مقابل قبول نماید براى خود،یا موکّل خود به لفظى که دلالت بر قبول نماید.سپس از یکدیگر جمیع حقوق برادرى را جز دعا و زیارت ساقط کنند.
3
1392
نماز روز عید غدیر
پنجم:دو رکعت نماز بجا آورد،و به سجده رود،و صد مرتبه شکر خدا گوید،آنگاه سر از سجده بردارد و بخواند:
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِأَنَّ لَکَ الْحَمْدَ وَحْدَکَ لا شَرِیکَ لَکَ وَ أَنَّکَ وَاحِدٌ أَحَدٌ صَمَدٌ لَمْ تَلِدْ وَ لَمْ تُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَکَ کُفُوا أَحَدٌ وَ أَنَّ مُحَمَّدا عَبْدُکَ وَ رَسُولُکَ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ یَا مَنْ هُوَ کُلَّ یَوْمٍ فِی شَأْنٍ کَمَا کَانَ مِنْ شَأْنِکَ أَنْ تَفَضَّلْتَ عَلَیَّ بِأَنْ جَعَلْتَنِی مِنْ أَهْلِ إِجَابَتِکَ وَ أَهْلِ دِینِکَ وَ أَهْلِ دَعْوَتِکَ وَ وَفَّقْتَنِی لِذَلِکَ فِی مُبْتَدَإِ خَلْقِی تَفَضُّلا مِنْکَ وَ کَرَما وَ جُودا ثُمَّ أَرْدَفْتَ الْفَضْلَ فَضْلا وَ الْجُودَ جُودا وَ الْکَرَمَ کَرَما رَأْفَهً مِنْکَ وَ رَحْمَهً إِلَى أَنْ جَدَّدْتَ ذَلِکَ الْعَهْدَ لِی تَجْدِیدا بَعْدَ تَجْدِیدِکَ خَلْقِی وَ کُنْتُ نَسْیا مَنْسِیّا نَاسِیا سَاهِیا غَافِلا فَأَتْمَمْتَ نِعْمَتَکَ بِأَنْ ذَکَّرْتَنِی ذَلِکَ وَ مَنَنْتَ بِهِ عَلَیَّ وَ هَدَیْتَنِی لَهُ فَلْیَکُنْ مِنْ شَأْنِکَ یَا إِلَهِی وَ سَیِّدِی وَ مَوْلایَ أَنْ تُتِمَّ لِی ذَلِکَ وَ لا تَسْلُبَنِیهِ حَتَّى تَتَوَفَّانِی عَلَى ذَلِکَ وَ أَنْتَ عَنِّی رَاضٍ فَإِنَّکَ أَحَقُّ الْمُنْعِمِینَ أَنْ تُتِمَّ نِعْمَتَکَ عَلَیَّ ،
خدایا از تو درخواست مىکنم به حق اینکه تنها توراست سپاس،یگانهاى شریکى ندارى و تویى یکتا،یگانه،بىنیاز،نزادهاى و نه زاده شدهاى،و یکتایى که همتایى ندارى،و محمّد بنده و رسول توست،درودهایت بر او و خاندانش،اى آنکه هر روز درکارى است،چنانکه در شأنت بود،که بر من تفضّل نمودى،به اینکه مرا از اهل اجابت و دین و دعوتت قرار دادى،و در آغاز آفرینشم از روى تفضّل و کرم و جود خویش،بر این امور موفقّم داشتى،سپس از روى رأفت و رحمتت،به دنبال آوردى این فضل را با فضلى دیگر،و این جود را با جودى دیگر،و این کرم را با کرمى دیگر،تا اینکه آن پیمان را برایم از نو تازه کردى،پس از تجدید آفرینشم،و حال آنکه در فراموشى کامل بودم،فراموشکار و بىتوجّه و بىخبر،پس نعمتت را بر من تمام کردى،به اینکه آن پیمان را به یادم انداختى،و به آن بر من منّت نهادى،و به آن راهنمایىام نمودى،پس از شأن تو باشد،اى خداى من و آقا و مولایم،اینکه آن را بر من تمام کنى،و از دستم نگیرى، تا بر پایه آن از دنیایم ببرى،درحالىکه از من خشنود باشى،به یقین تو سزاوارترین نعمتدهندگانى،بر اینکه نعمتت را بر من تمام کنى
اللَّهُمَّ سَمِعْنَا وَ أَطَعْنَا وَ أَجَبْنَا دَاعِیَکَ بِمَنِّکَ فَلَکَ الْحَمْدُ غُفْرَانَکَ رَبَّنَا وَ إِلَیْکَ الْمَصِیرُ آمَنَّا بِاللَّهِ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ وَ بِرَسُولِهِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ صَدَّقْنَا وَ أَجَبْنَا دَاعِیَ اللَّهِ وَ اتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فِی مُوَالاهِ مَوْلانَا وَ مَوْلَى الْمُؤْمِنِینَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ عَبْدِ اللَّهِ وَ أَخِی رَسُولِهِ وَ الصِّدِّیقِ الْأَکْبَرِ وَ الْحُجَّهِ عَلَى بَرِیَّتِهِ الْمُؤَیِّدِ بِهِ نَبِیَّهُ وَ دِینَهُ الْحَقَّ الْمُبِینَ عَلَما لِدِینِ اللَّهِ وَ خَازِنا لِعِلْمِهِ وَ عَیْبَهَ غَیْبِ اللَّهِ وَ مَوْضِعَ سِرِّ اللَّهِ وَ أَمِینَ اللَّهِ عَلَى خَلْقِهِ وَ شَاهِدَهُ فِی بَرِیَّتِهِ اللَّهُمَّ رَبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِیا یُنَادِی لِلْإِیمَانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّکُمْ فَآمَنَّا رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَ کَفِّرْ عَنَّا سَیِّئَاتِنَا،
خدایا به لطف تو شنیدیم و اطاعت کردیم،و دعوتکنندهات را اجابت نمودیم،تو را سپاس،آمرزشت را خوهانیم پروردگارا،و بازگشت ما به سوى توست،ایمان آوردیم به خداى یگانه،شریکى براى او نیست،و به رسولش محمّد(درود خدا بر او و خاندانش باد)،او تصدیق کردیم و خواننده خدا را اجابت نمودیم،و از پیامبرش پیروى کردیم،در رابطه با موالات مولایمان و مولاى همه اهل ایمان، امیر المؤمنین على بن ابیطالب،بنده خدا و برادر رسول خدا و صدّیق اکبر،و حجّت بر مخلوقات خدا،آن مولایى که خدا پیامبر و دین بر حق و آشکارش را به او تایید کرد،نشانه دین خدا و خزانهدار دینش،و ظرف غیب خدا،و جایگاه سرّ خدا،و امین خدا بر خلقش،و گواه او در مخلوقاتش،خدایا پروردگارا ما شنیدیم نداکنندهاى که ندا مىکرد براى ایمان،که به پروردگارتان ایمان بیاورید،پس ما ایمان آوردیم،پس گناهانمان را بیامرز و بدیهایمان را بپوشان،
وَ تَوَفَّنَا مَعَ الْأَبْرَارِ رَبَّنَا وَ آتِنَا مَا وَعَدْتَنَا عَلَى رُسُلِکَ وَ لا تُخْزِنَا یَوْمَ الْقِیَامَهِ إِنَّکَ لا تُخْلِفُ الْمِیعَادَ فَإِنَّا یَا رَبَّنَا بِمَنِّکَ وَ لُطْفِکَ أَجَبْنَا دَاعِیَکَ وَ اتَّبَعْنَا الرَّسُولَ وَ صَدَّقْنَاهُ وَ صَدَّقْنَا مَوْلَى الْمُؤْمِنِینَ وَ کَفَرْنَا بِالْجِبْتِ وَ الطَّاغُوتِ فَوَلِّنَا مَا تَوَلَّیْنَا وَ احْشُرْنَا مَعَ أَئِمَّتِنَا فَإِنَّا بِهِمْ مُؤْمِنُونَ مُوقِنُونَ وَ لَهُمْ مُسَلِّمُونَ آمَنَّا بِسِرِّهِمْ وَ عَلانِیَتِهِمْ وَ شَاهِدِهِمْ وَ غَائِبِهِمْ وَ حَیِّهِمْ وَ مَیِّتِهِمْ وَ رَضِینَا بِهِمْ أَئِمَّهً وَ قَادَهً وَ سَادَهً وَ حَسْبُنَا بِهِمْ بَیْنَنَا وَ بَیْنَ اللَّهِ دُونَ خَلْقِهِ لا نَبْتَغِی بِهِمْ بَدَلا وَ لا نَتَّخِذُ مِنْ دُونِهِمْ وَلِیجَهٍ وَ بَرِئْنَا إِلَى اللَّهِ مِنْ کُلِّ مَنْ نَصَبَ لَهُمْ حَرْبا مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ وَ کَفَرْنَا بِالْجِبْتِ وَ الطَّاغُوتِ وَ الْأَوْثَانِ الْأَرْبَعَهِ وَ أَشْیَاعِهِمْ ،
و ما را با نیکان بمیران،پروردگارا به ما عنایت کن آنچه را وسیله فرستادگانت به ما وعده دادى،و در روز قیامت ما را رسوا مکن،به یقین تو خلف وعده نمىکنى،ما اى پروردگارمان به منّت و لطفت دعوت کنندهات را پاسخ گفتیم،و از پیامبرت پیروى نمودیم و او را تصدیق کردیم،و مولاى مؤمنان را باور نمودیم،و به جبت و طاغوت کفر ورزیدیم،ما را تابع آنکه به ولایت پذیرفتیم قرار بده،و با امامانمان محشور فرما،ما به آنان ایمان و باور داریم،و نسبت به آنان تسلیم،ایمان آوردیم به به نهان و آشکارشان،و حاضر و غایبشان و زنده و مردهشان،و به آنان به عنوان پیشوایان و پیشروان و سروران خویش خشنود گشتیم و همانان،بین ما و خدا از سایر خلق بسند،به جاى آنان عوضى نجوییم،و جز ایشان کسى را به عنوان خلیفه برنگیریم،و به خدا بیزارى جستیم از هرکه از جنّ و انس،از اولین و آخرین،در برابرشان جنگى بر پا کرد،و کافر شدیم به جبت و طاغوت،و بتهاى چهارگانه و شیعیان و (بیشتر…)
آخرین دیدگاه
نوشته های تازه
- منتظر ظهور ولی عصر آبان ۳, ۱۳۹۲
- خداوند متعال، قرآن را مثل حبل و طنابِ مستحکم به زمین آویخت آبان ۳, ۱۳۹۲
- غربت امام حسن علیه السلام میان یارانشان آبان ۳, ۱۳۹۲
- سجده شکر آبان ۳, ۱۳۹۲
- مسابقه رنگ آمیزی به مناسبت میلاد حضرت ولی عصر آبان ۳, ۱۳۹۲