فوائد مداومت به زیارت عاشورا

مؤلف گوید:در کتاب«نجم الثاقب»در زیل تشرّف جناب حاج سید احمد رشتى به محضر امام عصر ارواحنا فداه در سفر حجّ و فرمایش آنحضرت به او که شما چرا عاشورا نمی خوانید،عاشورا،عاشورا،عاشورا،«دلیل بر فضیلت و آثار و فواید این زیارت است»و ما آن حکایت را ان شاء اللّه پس از زیارت‏ جامعه کبیره نقل خواهید کرد.

شیخ ما ثقه الاسلام نورى رحمه اللّه علیه فرموده:اما زیارت عاشورا،در فضل و مقام آن بس که از سنخ سایر زیارات نیست که به ظاهر از انشاء و املاى معصومى باشد،هر چند که از قلوب مطهّره ایشان چیزى جز آنچه از عالم بالا به آن رسد بیرون نیاید بلکه از سنخ احادیث قدسیّه است‏ که به همین ترتیب از زیارت و لعن و سلام و دعا،از حضرت احدیّت جلّت عظمته به جبراییل امین و از او به خاتم انبیا صلى اللّه علیه و آله و سلّم رسیده و بنا بر تجربه،مداومت‏ به آن در چهل روز یا کمتر در قضاى حاجات و رسیدن به مقاصد و دفع دشمنان بى‏نظیر است اما از بهترین فواید آنکه از مواظبت و مداومت بر آن به دست آمده،فایده‏اى است که:ثقه صالح متقّى،حاج ملاّ حسین یزدى که از نیکان مجاور نجف اشرف است و پیوسته مشغول عبادت و زیارت از ثقه‏ امین حاج محمّد یزدى نقل کرد که در شهر یزد مرد فاضل صالحى بود که همواره اشتغال به اصلاح امر آخرت خود داشت و شبها در مقبره خارج یزد که در آن جماعتى‏ از صالحان مدفونند و معروف به مزار است به سر مى‏برد و او را همسایه‏اى بود که از کودکى با هم بزرگ شده بودند و براى درس پیش یک معلّم‏ مى‏رفتند،تا آنکه بزرگ شد و شغل عشّارى[ده یک گرفتن به زور و به ناحق-مأمور مالیات]پیش گرفت تا از دنیا رفت و در همان مقبره نزدیک محلّى که آن مرد صالح بیتوته مى‏کرد دفن کردند،پس از گذشتن کمتر از ماهى او را در خواب دید که در هیئت نیکویى است،به نزد او رفت و گفت:من‏ آغاز و انجام و ظاهر و باطن کار تو را مى‏دانم و مى‏دانم از آنهایى نبودى که نیکى در باطن ایشان احتمال رود و شغل تو جز عذاب را نمى‏طلبد،پس به کدام عمل به این مقام رسیدى؟گفت:چنان است که گفتى،من از روز مردن در شدیدترین عذاب بودم، تا دیروز که زوجه استاد اشرف حدّاد فورت شد،و او را در این مکان دفن کردند-و اشاره کرد به موضعى که قریب صدر ذرع از او دور بود-و در شب وفات او،حضرت ابو عبد اللّه الحسین علیه السّلام سه مرتبه او را زیارت کرد و در مرتبه سوم به برداشته‏شدن عذاب این مقبره‏ امر فرمود،پس حالت ما نیکو شد و در سعه و نعمت افتادیم،آن مرد صالح متحیّرانه از خواب بیدار شد،درحالى‏که حدّاد را نمى‏شناخت‏ و محّل او را نمى‏دانست،در بازار حدّادان از او پرسید،و او را یافت،از او پرسید:آیا براى تو همسرى بود؟گفت آرى‏ دیروز وفات کرد،و او را در فلان مکان(و همان موضع را اسم برد)دفن کردیم،پرسید:او به زیارت ابى عبد اللّه علیه السّلام‏ رفته بود؟گفت نه:گفت:ذکر مصائب او مى‏کرد؟گفت:نه،گفت مجلس عزادارى داشت؟گفت:نه،حدّاد پرسید چه مى‏جویى؟خواب را نقل کرد،گفت آن زن به خواندن زیارت عاشورا مواظبت و مداومت داشت.