نوروز از زبان امام صادق علیه السلام

معلّى گوید : در عید نوروز به حضور امام صادق علیه السّلام شرفیاب شدم ، حضرت فرمودند : امروز را مى شناسى ؟ عرض کردم : روزى است که عجمها آن را بزرگ مى شمارند و در آن روز به یکدیگر هدیه مى دهند.

حضرت فرمودند :

..امروز روزى است که خداوند از بندگان خود پیمان گرفت تا او را عبادت کنند و به او شرک نورزند و به پیامبران و حجج الهى و ائمّه معصومین علیهم السلام ایمان بیاورند و… در این روز قائم ما (عجّل اللّه تعالی فرجه الشریف) ظاهر مى شود ، و نوروزى نمى رسد مگر اینکه ما اهل بیت علیهم السلام ظهور اسلام و گشایش آن را توقّع داریم ، چون نوروز از روزهاى ما و شیعیان ماست.

 

همچنین روایت شده است که گفت:
به محضر امام صادق(علیه السلام) در روز نوروز وارد شدم که فرمود:

میدانی امروز چه روزی است؟
گفتم: فدایتان شوم، این روز روزی است که عجم آن را بزرگ میدارند و در آن هدیه میدهند.

ابوعبدالله صادق(علیه السلام) گفت:
قسم به بیت عتیقی که در مکه است (کعبه) این نیست مگر برای امری قدیمی که آنرا برایت میگویم تا آنرا بفهمی،
گفتم: ای سید من! اگر این از جانب شما آموخته شود برای من دوست داشتنی تر است از اینکه اموات من زندگی کنند و دشمنان من بمیرند،

پس حضرت فرمود:
ای معلی! روز نوروز روزی است که:

۱٫ الله از بندگان پیمان گرفت که او را عبادت کنند و بر او شریکی قرار ندهند.

۲٫ به رسل و حججش ایمان آورند و به ائمه(علیهم السلام) ایمان آورند.

۳٫ اولین روزی است که خورشید در آن طلوع کرده و بادها در آن وزیدن گرفته اند و زینت زمین در این روز آفریده شده.

۴٫ روزی است که کشتی نوح بر کوه جودی استقرار یافت.

۵٫ روزی است که در آن رسول الله(صلی الله علیه وآله وسلم) امیرالمؤمنین(صلوات الله علیه) را بر شانه هایش گذاشت تا بتهای قریش را از بالای بیت الحرام سنگ زند و بشکند و همینطور است درباره ابراهیم(علیه السلام).

۶٫ روزی است که نبی(صلی الله علیه وآله وسلم) به اصحابش امر کرد که با علی(علیه السلام) به اسم امیرالمؤمنین بیعت کنند و در آن روز بیعت دوم واقع شد.

۷٫ آن روزی بود که علی(علیه السلام) به اهل نهروان ظفر یافت و ذوثدیه (صاحب دو پستان) را کشت.

۸٫ روزی است که قائم ما و ولاه الأمر ظهور میکنند و آن روزی است که قائم ما(علیه السلام) بر دجال ظفر می یابد و او را در زباله دانی کوفه به دار میکشد و روز نوروزی نیست مگر اینکه ما در آن در پی فرج هستیم برای اینکه آن روز از ایام ما و ایام شیعه ماست که عجم آن را حفظ کرده در حالیکه شما آن را ضایع کردید.

و فرمود: نبی ای از انبیاء از پروردگارش سؤال کرد که چگونه این قومی را که خارج شده اند زنده میکند که خداوند به او وحی کرد که بر قبور آنان آب بپاشد.
در این روز که اولین روز از سال ایرانیان است پس زنده شدند و زندگی کردند در حالی که تعدادشان سی هزار نفر بود و بدین سان پاشیدن آب در نوروز سنت شد.

 

منابع:

بحارالانوار ، ج ۵۹ ، ص۹۲

مستدرک ‏الوسائل، ج۶، ص۳۵۳