اسباب سروری

?امام صادق علیه السلام فرمودند:

ثَلاث من کن فیه کان سَیدا: کظمُ الغیظ وَ العَفوُ عَن المَسىء و الصِّله بِالنَفسِ وَالمال.
سه چیز است که در هـر که باشد آقا و سرور است: 
خشم فرو خوردن ،

گذشت از بدکردار، 

کمک و صله رحم با جان و مال

تحف العقول ص ۳۱۷

قدر دانستن 

حاج آقا اسماعیل دولابی می فرماید :
شخصی را سراغ دارم که بیش از چهل سال در طلب امام زمان صلوات الله علیه بود ؛ بعد از چهل سال ریاضت و عبادت به محضر منور حضرت مهدی صلوات الله علیه مشرف شد.
وقتی خدمت آقا رسید از حضرت گلایه عاشقانه کرد: « شما که سرانجام مرا به محضر پذیرفتید، ای کاش یک مقدار زودتر مرا می پذیرفتید و من این همه غصه نمی خوردم و عذاب نمی کشیدم؟ »
حضرت فرمودند : اگر زودتر ما را می دیدید از ما نان و سبزی می خواستی! حالا که چهل سال زحمت کشیده ای می فهمی که چه بخواهی.

چگونگی انتظار در احادیث

امام صادق(علیه السلام) می‌فرمایند:

«فَتَوَقَّعُوا الْفَرَجَ صَبَاحاً وَ مَسَاءً»
یعنی صبح و شب باید منتظر فرج مولایمان باشیم.(۱)
حتی نه اینکه فقط روزهای جمعه توقع فرج را داشته باشیم، بلکه هر صبح و شام مانند کسانی که عزیزشان را گم کرده‌اند، باید در پیِ آقایمان باشیم و لحظه‌شماری کنیم.

 

 پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله وسلم) می‌فرمایند: 
«إِنَّمَا مَثَلُهُ کَمَثَلِ السَّاعَهِ لا تَأْتِیکُمْ إِلَّا بَغْتَهً»
 امر فرج مانند روز قیامت است که ناگهانی رخ می‌دهد.(۲)
پس تصور نکنیم که مقدمات طولانی و بسیار پیچیده‌ای خواهد داشت. بنابراین هر لحظه ممکن است این امر عظیم رخ دهد.

 

امام حسین(علیه السلام) می‌فرمایند:
«یُصْلِحُ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى أَمْرَهُ فِی لَیْلَهٍ وَاحِدَهٍ»
خداوند امر فرج را در یک شب اصلاح خواهد کرد.(۳)
 یعنی خداوند مقدمات و امور مربوط به فرج را در یک شب فراهم خواهد کرد. پس نباید تصور کرد که یک‌سلسله مقدمات بسیار پیچیده و طولانی باید اتفاق بیفتد تا حضرت ظهور کنند. و پیش خود بگوییم از ظاهر اوضاع عالم معلوم است که ظهور به این زودی‌ها رخ نمی‌دهد.
منابع:

۱)  کافی ۱۲/۳۳۳

۲)  عیون اخبارالرضا/۲/۲۶۶

۳)  کمال الدین شیخ صدوق/۱/۳۱

پاداش مهمان دوستی 

 

پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم 

الضَّیفُ اذا دَخَلَ بَیتَ المُؤمِنِ دَخَلَ مَعَهُ اَلفُ بَرکَهٍ وَ الفُ رحمهٍ وَ یَکْتُبُ اللهُ لِصاحِبِ المَنزِل بِکُلّ لُقمَهٍ یأکُلُها الضَّیفُ حَجهً و عُمرهً.

مهمان هنگامی که وارد خانه ی مؤمن می‌شود هزار برکت و هزار رحمت به همراه خود دارد و خداوند به تعداد هر لقمه که مهمان تناول می‌کند یک حج و یک عمره برای صاحب خانه می‌نویسد! 
لئالی‌الاخبار، ج ۳، ص ۶۶
پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»

الضَّیفُ یَنزِلُ بِرِزقِهِ وَ یَرتَحِلُ بِذُنوبِ أهلِ البَیتِ.
مهمان با روزی خود (بر میزبان) وارد می‌شود و با گناهان (آمرزیده) اهل خانه خارج می‌گردد.
 مستدرک، ج ۱۶، ص ۲۵۸
« امیرالمؤمنین علیه‌السلام»

ما مِن مُؤمِنٍ یُحِبُّ الضَّیفَ اِلاّ وَ یَقومُ مِن قَبرِهِ و وَجُهُه کَالقَمَرِ لَیلَهَ البَدرِ.
هر مؤمن مهمان‌دوست، (در روز قیامت) با چهره ی درخشان همانند ماه تابان از قبر خود خارج می‌گردد.
لئالی‌الاخبار، ج ۳، ص 

اکرام مهمان 

امام صادق علیه السلام:
مَن أضافَ مُؤمِنا أو خَفَّ لَهُ عَن شَیءٍ مِن حَوائِجِهِ ، کانَ حَقّا عَلَى اللّهِ أن یُخدِمَهُ وَصیفا فِی الجَنَّهِ ؛
هرکس مؤمنى را مهمانى دهد ، یا بخشى از نیازهاى او را بر آورده کند ، بر خداوند است که در بهشت ، براى او خدمت گزارى بگمارد ..
عوالی اللآلی : ج ۱ ص ۳۷۵ ح ۹۶