وفات حضرت ام کلثوم علیه السلام 

جناب امّ کلثوم علیها السلام چهار ماه پس از باز گشت از کربلا به مدینه از دنیا رفتند. (۱)
پدرشان مولی الموحّدین امیر المومنین علیها السلام و مادرشان حضرت زهرای مرضیه علیها السلام می باشد. (۲)
صاحب ریاحین الشریعه به نقل از اعیان الشیعه می فرماید :
امیر المومنین علیه السلام آن مخدّره را به عُون بن جعفر طیّار تزویج نمودند. (۳)
آنچه در مورد ازدواج  ام کلثوم علیها السلام با غیر از عُون بن جعفر نقل شده از بافته های مخالفین است. آن حضرت در واقعه ی جانسوز کربلا حضور داشتند و بعد از شهادت امام حسین علیه السلام و اهل بیت و اصحابشان، در کنار خواهرشان حضرت زینب علیها السلام از بانوان و یتیمان محافظت می نمود، و اشعار آن حضرت در فراق برادر در کربلا مشهور و جانسوز است.
پس از عاشورا  که بانوان به اسارت کوفه و شام رفتند، خطبه ی آن حضرت در شهر کوفه و مجلس ابن زیاد، اشعار آن حضرت در قادسیه و قنسرین، اثر دعای آن حضرت در سیبور و بعلبک، کلمات آن جناب با شمر هنگام ورود به دروازه ی شام، مرثیه های حضرت در اربعین و مراجعت به مدینه، دلالت بر عظمت و شجاعت و صبر آن مخدّره دارد.
سر انجام بعد از چهار ماه از ورود به مدینه با دلی پر از غم و اندوه در مصائب کربلا بالاخص شهادت سیّد الشهداء علیه السلام رحلت شهادت گونه نمود و در مدینه ی منورّه دفن شد. به قولی رحلت آن حضرت در ۲۱ ماه جمادی الثانی بوده است. (۴)
 منابع :
۱٫ ریاحین الشریعه : ج ۳ ـ ص ۲۵۶ ـ ۲۴۴٫ العقیله علیها السلام و الفواطم : ص ۷۵٫

۲٫ بحار الأنوار : ﺝ ۴۲، ﺹ ۷۴٫ تذکره الخواص : ص ۲۸۸٫

۳٫ اعیان الشیعه : ج ۳، ص ۴۸۴٫ و … .

۴٫ وقائع الشهور : ص ۱۱۰٫

اهمیت شب زنده داری 

حجت‌الاسلام‌والمسلمین میرباقری: 
“اولیای خدا که پرچمداران حرکت‌ها‌ی بزرگ بودند خلوت‌هایی با خدای خود داشتند. در آن خلوت‌ها می‌گرفتند و به جامعه می‌دادند. دلیل اینکه خداوند متعال به وجود مقدس پیغمبر اسلام(صلی الله علیه و آله) خطاب می‌کند: 

«قُمِ الَّیلَ إِلا قَلِیلاً. نِّصفَهُ أَوِ انقُص مِنْهُ قَلِیلاً. أَوْ زِدْ عَلَیهِ وَ رَتِّلِ الْقُرْءَانَ تَرْتِیلاً… إِنَّ لَکَ فِی اَلنَّهَارِ سَبْحًا طَوِیلاً»، 

این است که آن تلاش عظیم روز، آن ماموریت های عظیم اجتماعی و ماموریت‌های الهی که حضرت داشتند بیداری شب را می‌طلبد.
کسی که شب خوبی ندارد، روز خوبی هم ندارد! کسی که شب را به بطالت بگذراند، روز هم هرکاری کند بطالت است. کسانی که شب‌زنده‌دارند، در روز هم بیدار و زنده‌اند. زنده بودن در حیات روز، در گرو بیداری و احیای شب است. با احیای در شب، انسان به حیات در روز می‌رسد… 

لذا همه بزرگانی که متصرف بودند، این حالات را داشتند؛ هم قبل از اینکه به زمان مأموریت اصلی خود برسند و هم بعد از مأموریت خود خلوت داشتند؛ از جمله حضرت امام(ره) که خلوت های فراوانی قبل از رسیدن به این مناصب اجتماعی داشتند…

ما در این سه ماه (ماه رجب، ماه شعبان و ماه رمضان) هر قدر هم که اشتغال داشته باشیم، به اندازه‌ای که ماموریت‌مان بزرگ‌تر است، باید خلوت‌های بهتری داشته باشیم تا بتوانیم ماموریت‌ها را بهتر انجام دهیم. به تعبیر دیگر ما باید با یک دست از بالا بگیریم و با دست دیگر منتشر کنیم. آن دستی که رو به بالا بلند می‌شود در خلوات انسان است؛ مخصوصاً خلوات این سه ماه.” 

بهترین نوع صدقه 

 امام رضا علیه السلام فرمودند
 عَونُکَ لِلضَّعفِ مِن اَفضَلِ الصَّدَقَهِ؛ 

از بهترین نوع صدقه، یاری کردن تو نسبت به ناتوان است
        شرح حدیث

یکی از حوادث زندگی پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در دوران جوانی و قبل از بعثت، عضویت او در پیمان جوانمردان یا «حَلف الفضول» بود. 

گاهی به افرادی ضعیف، غریب و بی پشتیبان در مکه ستم می شد. پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و تعدادی از جوانمردان با هم عهد بستند که از چنین افرادی حمایت کنند تا ستم نبینند. رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم پیوسته از آن پیمان به نیکی یاد می کرد و خرسند بود 

حضرت رضا علیه السلام حمایت از ناتوانان را از برترین صدقات می شمرد. 

صدقه، تنها کمک مالی به فقیر نیست. هر نوع خیررسانی و کمک به مردم در فرهنگ دینی صدقه محسوب می شود و ثواب دارد، حتّی برداشتن سنگی از سر راه مردم صدقه است. 

در جامعه ی اسلامی، نباید ضعیفان احساس کنند کسی به فکر آنان و دفاع از حقوقشان نیست. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: هر کس به مؤمنی یاری رساند، خداوند هفتاد و سه مشکل از او را برطرف می کند: یکی در دنیا و هفتاد و دو تا در آخرت، در روزی که هر کس مشغول گرفتاری خویش است 

اگر کسی در کسب و کار ناتوان است، یاری رساندن به او ثواب دارد. 

اگر کسی در درس و کلاس ضعیف است، کمک به او هم صدقه است. 

اگر کسی به خاطر آن که ضعیف است، حقش را پایمال می کنند، افراد توانا وظیفه دارند از او دفاع کنند. 

آری… «دریاب ضعیفان را، در روز توانایی»
پی نوشت: 

تحف العقول، ص ۴۴۶

 جعفر سبحانی، فروغ ابدیت ج ۱ بخش «دوران جوانی»

 محمد بن یعقوب کلینی. کافی، ج ۲  حدیث ۲ ص ۱۹۹