تبریک ولادت امام جواد علیه السلام

 

جز کوی تقی پناه دیگر نبود
نومید کسی ز فیض این در نبود
فرمود رضا که در جهان اسلام
مولود از این با برکت تر نبود

ولادت با سعادت امام محمدتقی علیه السلام بر عموم شیعیان و دوستداران حضرتش مبارک باد

اهمیت شب زنده داری

کسی که شب را به بطالت بگذراند، روزش هم بطالت است.
کسانی که مأموریت‌های اجتماعی دارند، خلوات ماه‌های رجب، شعبان و رمضان را دریابند.

«اولیای خدا که پرچمداران حرکت‌ها‌ی بزرگ بودند خلوت‌هایی با خدای خود داشتند. در آن خلوت‌ها می‌گرفتند و به جامعه می‌دادند. دلیل اینکه خداوند متعال به وجود مقدس پیغمبر اسلام(ص) خطاب می‌کند: «قُمِ الَّیلَ إِلا قَلِیلاً. نِّصفَهُ أَوِ انقُص مِنْهُ قَلِیلاً. أَوْ زِدْ عَلَیهِ وَ رَتِّلِ الْقُرْءَانَ تَرْتِیلاً… إِنَّ لَکَ فِی اَلنَّهَارِ سَبْحًا طَوِیلاً»، این است که آن تلاش عظیم روز، آن ماموریت های عظیم اجتماعی و ماموریت‌های الهی که حضرت داشتند بیداری شب را می‌طلبد.

کسی که شب خوبی ندارد، روز خوبی هم ندارد! کسی که شب را به بطالت بگذراند، روز هم هرکاری کند بطالت است. کسانی که شب‌زنده‌دارند، در روز هم بیدار و زنده‌اند. زنده بودن در حیات روز، در گرو بیداری و احیای شب است. با احیای در شب، انسان به حیات در روز می‌رسد…
لذا همه بزرگانی که متصرف بودند، این حالات را داشتند؛ هم قبل از اینکه به زمان مأموریت اصلی خود برسند و هم بعد از مأموریت خود خلوت داشتند؛ از جمله حضرت امام(ره) که خلوت های فراوانی قبل از رسیدن به این مناصب اجتماعی داشتند…
ما در این سه ماه (ماه رجب، ماه شعبان و ماه رمضان) هر قدر هم که اشتغال داشته باشیم، به اندازه‌ای که ماموریت‌مان بزرگ‌تر است، باید خلوت‌های بهتری داشته باشیم تا بتوانیم ماموریت‌ها را بهتر انجام دهیم. به تعبیر دیگر ما باید با یک دست از بالا بگیریم و با دست دیگر منتشر کنیم. آن دستی که رو به بالا بلند می‌شود در خلوات انسان است؛ مخصوصاً خلوات این سه ماه.»

 استاد سیدمحمّدمهدی میرباقری، ۹۰/۲/۲۹

زلزله در زمان علی علیه السلام

ابن بابویه از حضرت زهرا سلام الله علیها روایت کرده که فرمود : در زمان ابوبکر و عمر، زلزله شدیدی در مدینه رخ داد، به طوری که عموم مردم ترسیدند و نزد ابوبکر و عمر رفتند . مردم مشاهده کردند آن دو نفر از شدت ترس به شتاب به حضور امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام می روند ، مردم هم به تبعیت آنها حضور آن حضرت رسیدند .

امیرالمومنین علیه السلام از منزل خارج شدند ، ابوبکر و عمر و عموم مردم در عقب آن حضرت رفتند . آن حضرت بر روی زمین نشست ، مردم هم در اطراف او نشستند . دیوار های مدینه مانند گهواره حرکت میکرد .اهل مدینه از شدت ترس صداهای خود را بلند کرده و فریاد می زدند یا علی به فریاد ما برس .هرگز چنین زمین لرزه ای ندیده ایم.

لب های آن حضرت به حرکت در آمد و با دست به زمین زد و فرمود: ای زمین آرام و قرار بگیر. زمین به اذن خدا ساکت شد و قرار گرفت .

مردم از اطاعت زمین از امیرالمونین تعجب کردند . آنگاه حضرت فرمود : شما تعجب کردید که زمین مطیع امر من می شود ، وقتی به او گفتم قرار بگیر؟ عرض کردند : بلی یا امیرالمومنین .

حضرت فرمود : من همان کسی هستم که خداوند در قرآن می فرماید :“و قال الانسان مالها “ من به زمین میگویم برای من حوادث و اخباری را که بر تو انجام شد بیان کنی و به من بگو اعمالی را که مردم در روی تو بجا آوردند ، پس از آن حضرت فرمود : اگر این همان زمین لرزه هایی بود که خداوند در سوره ی زلزال می فرماید ، زمین به من اخبار خود را می داد ولی این زلزله آن زلزله نیست …!

تفسیر برهان ج۴ ص۴۹۳ – ۱۰۰۱داستان از زندگی علی علیه السلام ص۳۱۱

فضایل علی بن ابی طالب علیه السلام

معاویه علیه العنه و العذاب وارد مکه مکرمه شد.به او خبر دادند که ابن عباس کرسی تدریس برپا کرده و تفسیر قرآن را برای مردم می گوید.
معاویه در پاسخ به این خبر گفت که عیبی ندارد،ابن عباس پسر عم پیغمبر اکرم است،از بنی هاشم است و قرآن در میان آنها نازل شده است،اگر این ها تفسیر قرآن نگویند پس چه کسی این کار را انجام بدهد.

شخصی دیگر که حاضر در جلسه بود خبر داد ای معاویه، کرسی تفسیر قرآن ابن عباس بهانه است.
او به این بهانه فضایل علی ابن ابیطالب را برای مردم بازگو می کند!!!

معاویه چنان برافروخت که از جا برخاست و با چهره ای درهم کشیده فریاد زد :خودم امروز بر این مجلس وارد می شوم و بساط این محفل را بهم زده و ریشه اینگونه نشست ها را بر می چینم!!!
معاویه با خشم و غضب وارد مجلس ابن عباس شد؛

جناب ابن عباس فرمود: کجای قرآن را بخوانم که حرفی از علی ابن ابیطالب در آن نباشد؟!!!!
معاویه گفت این آیه را بخوان: إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا (سوره الزلزله ،آیه ۱)
ابن عباس گفت: ای معاویه همین آیه هم در فضل و منقبت علی ابن ابیطالب است!!!

معاویه گفت: علی چه ارتباطی با این آیه دارد؟؟؟
ابن عباس گفت: نشنیدی که یک سال بعد پیغمبر خدا زلزله ای در مدینه حاکم شده و همه مردم از شدت ترس و وحشت از خانه ها در آمدند و دیدند که علی ابن ابیطالب وارد شدو در بین مردم قرار گرفت و پای مبارک را بر زمین کوبید و این آیه را خواند: إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا و فرمود ابوتراب بر تو امر میکند که آرام باش . . .
همه شاهد بودند زمینی که در زیر پای همه مردم می لرزید،به امر عالی علوی در زیر پای مولی الموحدین آرام گرفت.
ندیدم از آن پس کسی این آیه را بخواند و شرح و تفسیرش را علی ابن ابیطالب نداند.

معاویه که از غضب در خود می پیچید رو کرد به ابن عباس و گفت:
پس راحت بگو تا قرآن باشد علی ابن ابیطالب نیز هست!!!.

کتاب منهاج الولایه نوشته آقای قرنی گلپایگانی

ولادت امام جواد علیه السلام

اقوال دیگر در ولادت آن حضرت چنین است: ۱۷ ماه رمضان، ۱۵ ماه رمضان و آخر ذی القعده. به قولی هم در ۱۳ رجب ولادت آن حضرت واقع شده است.

پدر بزرگوار آن حضرت امام رضا علیه السلام و مادر آن حضرت جناب سبیکه یا دره است که حضرت رضا علیه السلام نام ایشان را “خیزران” نهادند.

نام آن حضرت محمد و کنیه ایشان ابوجعفر و مشهورترین القاب آن حضرت تقی و جواد است. حضرت رضاعلیه السلام آن حضرت را با کنیه یاد می کردند و می فرمودند: “أبوجعفر به من نامه نوشته است” و نامه هایی که از آن حضرت می رسید در نهایت جلالت و زیبایی بود و هنگامی که امام علیه السلام می خواستند نامه برای امام جواد علیه السلام بنویسند آن حضرت را به بزرگی و احترام مورد خطاب قرار می دادند.

یک روز در ایام کودکی حضرت جوادعلیه السلام آن حضرت را نزد پدر بزرگوارش امام رضاعلیه السلام آوردند. آن حضرت فرمودند: “این مولودی است که برای شیعه مبارکتر از او بدنیا نیامده است”، چرا که چهل سال و چند ماه از سن مبارک امام رضاعلیه السلام گذشته بود و آن حضرت هنوز اولادی نداشتند و برخی از شیعیان در امر امامت نگران بودند، هنگامیکه خداوند جواد الأئمه علیه السلام را به مولایمان حضرت رضاعلیه السلام داد نگرانی و شک و تردید مردم بر طرف شد.

آن حضرت شش فرزند داشت: أبوالحسن حضرت هادی علیه السلام، أبوطالب جناب زید، أبوجعفر جناب موسی مبرقع، حکیمه خاتون، خدیجه خاتون، أم کلثوم.

ولادت حضرت علی اصغرعلیه السلام

گفتنی است ولادت با سعادت حضرت باب الحوائج علی اصغر علیه السلام نیز در این روز واقع شده است.

بعضی روایات نیز ولادت این حضرت را در روز هشتم یا نهم رجب ثبت کرده اند.